Love it or มีน้ำตา

10.0

เขียนโดย Loveenteredagain

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.13 น.

  13 ตอน
  69 วิจารณ์
  17.90K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) แกล้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

               "ป๊อป / ไอป๊อป"มีหนุ่มสองคนเดินเข้ามาภายในบ้านแล้วก้เรียกป๊อป ทำให้ฟางต้องเดินมาหาเพื่อถาม

 

               "มีอะไรรึป่าวค่ะ"ฟางเดินเข้ามาหาสองหนุ่มแล้วถาม  แต่สองหนุ่มก้ยืนนิ่งยิ้มแก้มแทบปริเหมือนได้ขึ้นบนสวรรค์เจอนางฟ้าตัวน้อยๆ

 

               "คุณค่ะ คุณ"ฟางที่เห็นว่าสองหนุ่มนั้นยืนนิ่งอยู่ก็ทักทันที

 

               "เอ่อ ครับ"ชายคนหนึ่งตอบ

 

               "คือมีอะไรรึป่าวค่ะ"ฟางถามสองหนุ่ม

 

               "อ่อ เรามาหาไอป๊อปนะครับมันอยู่มั้ยครับ"พอชายหนุ่มคนหนึ่งพูดถึงป๊อปฟางก็เกิดอาการไม่พอใจทันที

 

               "อยู่ค่ะ"ฟางตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่

 

               "เอ่อ งั้นรบกวนขึ้นไปตามไอป๊อปให้หน่อยได้มั้ยครับ"ชายหนุ่มคนหนึ่งได้ขอให้ฟางไปตามป๊อปปี้

 

               "ก้ได้ค่ะ"ฟางตอบแบบไม่ค่อยอยากตามให้ซักเท่าไหร่  แล้วฟางก็เดินขึ้นบันไดตรงดิ่งไปที่ห้องของป๊อปปี้

 

               "เอาไงดีละเรา"ฟางถามตัวเองเพราะป๊อปปี้ไว้ใจไม่ได้ถ้าเขาทำอะไรเธอขึ้นมาเหมือนตอนบ่ายมีหวังได้ตายกันไปข้างแน่

 

               "เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน"ฟางพูดกับตัวเองอย่างมั้นใจ

 

               ก๊อก ก๊อก !!

               พอฟางไม่ได้ยินเสียงตอบรับจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องแต่ก็ไม่พบใครฟางก็เลยจะเดินออกไปตามหาแต่ว่า

 

               "ไปไหนจร๊ที่รักจ๋า"ป๊อปปี้เข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังแล้วกระซิบข้างหูฟาง

 

               "นี่นาย ฉันไปเป็นที่รักนายตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่นายออไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ปล่อยฉันนน"ฟางพูดแล้วพยายามเอามือของป๊อปปี้ที่กอดเธอไว้ออก

 

               "เอ้า ก็เมื่อตอนบ่ายไงละหรือว่าต้องรื้อฟื้นความทรงจำ"ป๊อปปี้พูดพร้อมอุ้มฟางไปที่เตียงฟางก้ดิ้นพล่านใหญ่  จนป๊อปปี้อุ้มมาถึงเตียงแล้ววางตัวฟางลงบนเตียงแล้วตัวเองก็ขึ้นคร่อมเอาไว้

 

               "นินายอย่าทำบ้าอะไรนะ"ฟางพูดเสียงดังแล้วพลางดิ้นแต่ป๊อปปี้จับแขนฟางเอาไว้ทั้งสองข้าง

 

               "หึ ฉันบอกเธอไว้ก่อนเลยนะ ไม่ว่าเธอจะทำวิธีไหนก้ตามฉันไม่มีเข้าไปทำงานเด็ดขาด จำไว้"ป๊อปปี้พูดแล้วก้มหน้าลงไปประกบปากกับฟางทันที ฟางได้แต่พยายามดิ้นหวังให้ป๊อปปี้ปล่อย ป๊อปปี้สอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากหวานๆของฟางจนฟางเลิกดิ้นเพราะเกิดอาการ เคลิ้ม     จน....

 

               "เห้ยยยย!!" ฟางที่กำลังเคลิ้มก้หลุดจากภวังค์ทันทีเพราะมีหนุ่มสองคนที่เมื่อกี้เธอได้บอกกับเขาว่าจะมาตามป๊อปปี้ให้แต่ว่าป๊อปปี้กลับทำแบบนี้กับเธอซะก่อนแล้วฟางก็รีบผลักป๊อปปี้ออก

 

               "เอ่อคือไม่ใช่อย่างที่พวกคุณเข้าใจนะค่ะ"ฟางรีบพูดอธิบายทันทีแต่ทั้งสองก็ยังยืนอึ้งอยู่เพราะป๊อปปี้ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนเพราะแต่ก่อนป๊อปปี้สนใจแต่หวายแต่ด้วยความที่หวายไม่เคยสนใจป๊อปปี้เลย ป๊อปปี้จึงไม่เคยสนใจใครอีกตั้งแต่นั้นมา

 

               "หุ้ยยย!! เพราะนายคนเดียวเลย"ฟางพูดแล้วหันมามองป๊อปปี้พร้อมทำหน้ามุ้ยใส่ แต่ป๊อปปี้กลับทำหน้าทะเล้นใส่ฟางจึงเดินออกไปจากห้องป๊อปปี้แล้วเดินไปที่ห้องของตัวเองทันที

 

               "เห้ยป๊อป ผู้หญิงคนนั้นใครว่ะโครตน่ารักเลยอ่ะ แล้วที่แกทำเมื่อกี้มันคืออะไรว่ะไอป๊อป หรือว่าแกเป็นแฟนของผุ้หญิงคนนั้น"ชายหนุ่มคนหนึ่งถามไม่หยุด

 

               "เห้ยไอเขื่อนถามทีละคำถามดิว่ะ"ป๊อปปี้พูดกับเขื่อน

 

               "แล้วสรุปว่ามันเป็นยังไงว่ะป๊อป"ชายหนุ่มอีกคนถาม

 

                "อือ ช่ายโทโมะพูดถูกแล้วสรุปมันเป็นมายังไงว่ะ"เขื่อนถามซ้ำอีกที

 

               "ผู้หญิงคนนั้นชื่อ ฟาง พ่อของฉันจ้างมาเพื่อให้ยัยนั่นทำให้ฉันกลับเข้าไปทำงาน แล้วถ้าฉันเข้าไปทำงานเมื่อไหร่แล้วได้เป็นผู้บริหารสูงสุดของทุกสาขาทั่วประเทศเมื่อไหร่ยัยนั่นก็จะไป"ป๊อปปี้บอกกับเขื่อนและโทโมะ

 

               "มันก็สมควรหรอกนะที่พ่อนายจะจ้างคนให้ทำให้ป๊อปกลับเข้าไปทำงาน"เขื่อนพูด

 

               "สมควรตรงไหนว่ะเขื่อน แกก็รุ้ว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางทำงานบริษัทนั้นเด็ดขาด ฉันไม่ต้องการเป็นผู้บริหารอะไรที่พ่อขอให้ฉันทำทั้งนั้น  แต่มีอย่างหนึ่งที่ฉันจะต้องจัดการด้วยตัวของฉันเอง"ป๊อปปี้พูดแล้วทำสายตาอาฆาตรทันที

 

               "อะไรของแกว่ะป๊อปที่ว่าจะจัดการเอง"โทโมะถามเพื่อนป๊อปทันทีด้วยความสงสัย

 

               "พวกแกรุ้จัดธามไทมั้ย"ป๊อปปี้ถามเพื่อนทั้งสองคน

 

               "อ่อ ธามไทผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทธรรมสวัสดิ์ซิสเตอร์ หรือ Tms นะหรอ"โทโมะถามป๊อปปี้

 

               "ใช่ ฉันสงสัยว่าธามไทเป็นคนขับรถชนแม่ของฉัน แล้วฉันจะต้องจัดการกับมันด้วยมือของฉันเอง"ป๊อปปี้พูดด้วยความอาฆาต

 

               "แล้วแกไม่คิดจะเข้าไปทำงานในบริษัทบ้างหรอว่ะ ธามไทมันก็กำลังจะแข่งกับบริษัทของเเกนะเว้ย"เขื่อนพูด

 

               "ฉันขอคิดดูก่อนเหอะว่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

               "งั้นเย้นนี้เราไปหาอะไรๆสนุกๆกันเหอะว่ะ ไปที่ร้านของฉันก็ได้เดี๋ยวฉันเลี้ยง ฉันเห็นแกอยู่แต่บ้าน ออกไปเปิดหูเปิดตาหน่อยเหอะไป"เขื่อนพูดแล้วชวนป๊อปปี้ไปที่ร้านของเขา (เขื่อนเป็นลูกที่มีครอบครัวสมบูรณ์แบบพ่อแม่ของเขื่อนอยู่ที่ฝรั่งเศษไปเปิดสาขาต่อที่ฝรั่งเศษ เป็นเศรษฐีแต่ก็ไม่เทียบเท่าป๊อปปี้)

 

               "เอางั้นก้ได้"ป๊อปปี้ตอบแล้วก็ออกไปที่ผับของเขื่อนพร้อมกับโทโมะ

 

               

                    .........ตอนต่อไปเจอกับธามไทและหวายนะคร้า.........

 

 

สำหรับคำถามที่ถามนะคร้า

ป๊อปปี้เป็นคนที่กันเองแล้วแต่อารมณ์นะค่ะอาจจมีออกแนวหื่นๆบ้างนิดนึงนะค่ะ

 ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่ติดตาม จะพยายามทำเรื่องนี้ให้ดีที่สุดนะคร้า

              

 

               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา