โชคชะตา

kawe part
ตอนนี้ชั้นรีบวิ่งเพื่อที่จะไปเจอโทโมะ ชั้นรีบวิ่งมากดลิฟ
แก้ว "เร็วสิๆๆ"
ติ๊ง เมื่อลิฟเปิดชั้นรีบวิ่งเข้าไป เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงานชั้น ชั้นรีบเปิดเข้าป
แก้ว "โท อะ อ้าว คุนโทตะมาทำอะไรที่นี่ละค่ะ"
โทตะ "อ่อลุงเอาบัตรเชิญมาให้ค่ะ"
แก้ว "อ่อ ขอบคุณนะค่ะ แก้วมีคำถามค่ะ"
โทตะ "อะไรล่ะ"
แก้ว "วันนั้นที่หนูคุณกับคุนลุงทำไมคุนลุงให้หนูเรีบกคุนลุงว่าพ่อล่ะค่ะ"
โทตะ "ถ้าหนูไปงานนี้หนูจะรู้เองว่าทำไม ลุงไม่มีอะไรเเล้วลุงไปเเล้วนะ"
แก้ว "ค่ะ สวัสดีค่ะ"
ทำไมนายไม่คิดจะมาหาชั้นบ้างหรือโทโมะ โทรมาก่อยังดี
กริ๊ง กริ๊ง
ชั้นดูเบอร์ที่หน้าจอ โทโมะ ชั้นรีบกดรับสายทันที
แก้ว "นี่ นายไม่คิดจะมาเยี่ยมชั้นบ้างเหรอ วันนั้นนายจะกลีบนายก่อไม่คิดจะลาชั้นบ้าง"
โทโมะ "แก้ว ชั้นคิดถึงเทอนะ"
แก้ว "หนิจู่ๆ พูด อะ อะไรบ้าๆเนี่ย"
โทโมะ "เทอคิดถึงชั้นบ้างไหม"
แก้ว "...คะ คิดสิ"
โทโมะ "ดีใจจัง"
เสียงของนายนี้ดูสั่นๆ
แก้ว "นาย โอเคไหม"
โทโมะ "แก้ว ชั้นจะคิดถึงเทอตลอดไปนะ"
แก้ว "เดี๋ยวนายพูดเหมือนว่าเราจะไม่ได้เจอกันเเล้ว"
โทโมะ "ใช่"
แก้ว "ล้อเล่นใช่ไหม 555"
โทโมะ "ลาก่อนนะเเก้ว"
แก้ว "ดะ เดี๋ยวสะ.. "
ตู๊ด ตู๊ด
ชั้นรีบโทรกลับไปอีกรอบเเต่เสียงที่ตอบมาคือ เลขหมายนี้ไม่มีให้บริการ
ชั้นทรุดตัวลงกลับพื้น ทำไม ทำไมนายทำอยางนี้
 
ณ ตอนเย็น
ชั้นกลับมาถึงคอนโด
กริ๊ง กริ๊ง
ตอนนี้ชั้นไม่อยากรับสายใครทั้งนั้น ชั้นจึงปิดเครื่อง
ระหว่างที่ชั้นเดินผ่านหน้าห้องพี่เขื่อน ชั้นไดยินเสียงพี่เขื่อนร้องไห้ เเละได้กลิ่นเหล้า ชั้นจึงเปิดประตูเข้าไปชั้นเห็นพี่เขื่อน นั่งอยู่ที่พื้นพร้อมกับขวดเหล้าที่มันกระจายอยู่เต็มพื้น
เขื่อน "พี่ไม่รู้จะทำไงเเล้วแก้ว ใจหนึ่งก่อเสียใจใจหนึ่งก่อรักเค้า"
ชั้นไม่พูดอะไรทั้งนั้นชั้นเดินไปนั่งข้างๆพี่เขื่อนเเล้วกอดพี่เขื่อนไว้เเน่นพี่เขื่อนก่อกอดชั้นกลับเช่นกัน
แก้ว "เราจะผ่าน ฮึก ไปดะด้วยกันนะฮึก พี่เขื่อน"
เขื่อน "อืม"
เเล้วเราสองพี่น้องก่อร้องไห้ร้องไห้เหมือนเด้กน้อย
 
เฟ กลับมาหาพี่ได้ไหม
พี่เขื่อน เฟขอโทด
 
ชั้นเกลียดนาย นายโทโมะ
ชั้นรักเทอนะ แก้ว