โชคชะตา

kawe part

ฮึบ ไว้ไอ้แก้ว ทนหน่อย

 

poppy part

ผมวิ่งมาสักพักผมก่อหยุดเเล้วคิดว่านี่ผมกกำลังงอนฟางอยู่นะเเล้วผมจะมาง้อทำไม 

ผมเหนอะไรแดงๆนองอยู่ที่พื้น 

ป๊อป "เฮ้ย เลือดนี่หว่า"

 

fang part

ชั้นวิ่งมาไกลที่สุดทำที่ชั้นจะทำได้

แก้ว "ฟาง รอแก้วด้วย"

ชั้นก่อหยุดวิ่ง

แก้ว "แฮ่ก แฮ่ก นี่แกจะวิ่งหนีไอ้ป๊อปทำไม"

ฟาง "ก่อชั้น..."

แก้ว "หึง"

ฟาง "เออ"

แก้ว "แกหึงไรวะ"

ฟาง "กะ ก่อหึงแกกับป๊อปเเหละ"

แก้ว "ฮะ"

ฟาง "ก่อป๊อปมันเอาแต่มองที่หน้าท้อง ที่นมแกอะ"

แก้ว "โอ้ย ยัยปัญญาอ่อน เล่นทะเลแกจะให้เค้ามองที่ไหนให้เค้ามองที่ต้นมะพร้างไง"

ฟาง "กะ ก่อ ไม่รู้แหละยังไงเค้าก่อผิด"

.... "เเล้วจะให้ป๊อปมองของฟางไง"

ชั้นรีบหันหลังมาตอบ

ฟาง "ก่อใช่ ... ป๊อปปี้"

 

poppy

ตอนนี้ผมเหนยัยแก้วยืนอยู่กับยัยฟาง

ผมเดินไปอย่างช้าๆเเล้วเข้าไปสะกิดเเก้วเเล้วส่งสันญาณว่า เดี๋ยวจัดการเอง

ป๊อป "เเล้วจะให้ป๊อปมองของฟางคนเดียวไง"

ฟาง "ก่อใช่...ป๊อปปี้"

ป๊อปปี้ "ได้เดี๋ยวคราวหลัง ป๊อปจะมองเเต่ของฟางเลย"

ฟาง "ไอ้บ้า"

ฟางก่อทำท่าเหมือนจะเดินหนีผมอีกรอบ ทีนี้ไม่ปล่อยเเน่

ผมรีบเข้าไปกอดฟางจากข้างหลัง

ป๊อป "หายงอนเค้านะเตง"

ฟาง "บ้า"

ผมสังเกตเหนว่าแก้วของฟางมีสีแดงๆ เวลาเขินยัยนี่น่ารักชะมัดเลย ผมหมุนตัวฟางให้ฟางหันมาสบตากับผม ผมจ้องเข้าไปที่ดวงตาของฟาง

ป๊อป "ฟาง "ชื่อใจปีอปนะ"

ฟาง "อื้ม"

ป๊อป "ป๊อปรักฟางนะ"

ฟาง "ฟางก่อรักป๊อป"

ป๊อป "ไปกลับกันป่านนี้พวกนั้นคงรอเเย่"

ฟาง "ปะ"

ป๊อป "อ๋อ ฟางไอ้เลือดพวกนี้ของใครอะไ

ฟาง "ตอนฟวิ่งมามันยังไม่มีเลยนะ"

ฟาง ป๊อป "ของแก้ว"

เเล้วเราสองคนก่อรีบวิ่งกลับไปดูแก้ว

 

faye part

ชั้นเดินหนีพี่เขื่อนมา คนบ้าอะไรให้ผู้หญิงเเตะตัวได้ง่ายๆ พี่ฟางก่อนะ

เขื่อน "เฟ เดี๋ยวสิ โอ้ย"

เฟ "สมน้ำหน้า 5555 พี่เเขื่อน พี่เขื่อน"

ทะ ทำไมอยู่ดีๆมันเงียบไปหละ ชั้นรีบหันหลังกลับไปดู พี่คืนยังนอนอยู่บนทรายอยู่เลย ชั้นรีบวิ่ง

เข้าไปดูอาการพี่เขื่อน

 

koen parta

เขื่อน "เฟ เดี๋ยวสิ โอ้ย"

ผมสะดุดขาตัวเองล้ม

เฟ "สมน้ำหน้า55555 พี่เขื่อน พี่เขื่อน"

สักพักผมรู้สึกถึงเเรงสั่น

เฟ "พี่เขื่อนตื่นสิ ฟื้นขึ้นมา ฮึก"

5555 สงสับรู้สึกผิด ผมว่าผมเลิกแกล้งเเล้วดีกว่า

เขื่อน "เฟ พี่ยังไม่ได้สักหน่อย"

เเล้วเฟก่อเข้ามากอดผม

เฟ "เฟ อยู่ไม่ได้นะถ้าไม่มีพี่ ฮึก "

ฮะ นี่มันหมายความว่าไง ผมผลักเฟออก

เขื่อน "เฟ หมายถึงอะไร"

เฟ "คะ คือ เฟ"

เฟก่อเริ่มหน้าแดงขึ้นมา

เฟ "เฟ ชะ ชอบพี่นะ"

เขื่อน "เย้"

นี่ผมไม่ได้หูฟาดใช่ไหม ผมอุ้มเฟ เเล้วหมุน

เฟ "พี่เขื่อนพอได้เเล้ว"

เขื่อน "โทดๆ ก่อพี่ดีใจหนิ"

เฟ "กลับกันเถอะค่ะพวกนั้นคงรอเเล้ว"

เขื่อน "อืม"

พอพวกผมเดินใกล้ถึงกับจุดที่วางกระเป๋า ผมก่อได้ยินเสียง

... "โอ้ย"

เขื่อน "นี่มันเสียงแก้วหนิ"

เฟ "รีบไปเถอะค่ะ"

 

tomo part

ตอนนี้ผนั่งรอทุกคนกลับมา 

... "นาย ช่วยพยุงชั้นหน่อย"

โทโมะ "อ้าวคุนหมอเอง จะอ่อยผมเหรอครับ"

แก้ว "นี่ ชั้นไม่ตลกนะ"

แก้วก่อมานั่งที่เก้าอี้เเล้วเอาเท้าขึ้นมา

โทโมะ "เฮ้ย นี่ไปดดนไรมาเนี่ย"

แก้ว "นี่นาย ไปหาน้ำเปล่ามา เเล้วไปซื้อยาที่อยู้ตรงข้ามมาดิ"

ผมก่อรีบวิ่งไปเอาทุกอย่างที่แก้วบอกมา

ผ่านไป 2 นาที

โทโมไ "ได้เเล้วๆ"

แก้ว "ขอบใจ"

โทโมะ "เดี๋ยวชั้นทำแผลให้"

แก้วก่อพยักหน้า

 

kawe part

แก้ว "โอ้ย นี่ทำเบาๆไม่เปนไง"

ฟาง "แก้ว แก้ว แกเปนไรอะ"

ชั้นเหนฟางกับป๊อปก่อเดินมา

แก้ว "ฟาง ไม่เหนต้องตะโกนเลย"

ป๊อป "โห ลึกอยูานะเนี่ยแผล"

เเล้ต่อด้วยพี่เขื่อนเเละเฟ

เขื่อน​ "เห้ย ไปโดนไรมาเนี่ย"

แก้ว "หินมันตำนะ"

ฟาง "อย่าบอกนะว่า โดนตอนที่แก้ววิ่งตามฟางมา"

ชั้นพยักหน้าเบา

แก้ว "โอ้ย นี่นายบ้าโทโมะ ทำเเผลเปนไหมเนี่ย"

ฟาง "มาๆเดี๋ยวฟางทำเอง"

 

ผ่านไป 4-5 นาที

เขื่อน "ปะ กลับโรงเเรมกัน"

แก้ว "อืม"

เเล้วพี่เขื่อนก่อเข้ามาช่วยพยุงชั้นขึ้น

 

วันรุ่งขึ้น

นี่ก่อเปนวันที่เราต่องเดินทางกลับ ตอนนี้พวกเราก่อเดินทางถึงกรุงเทพอย่างปลอดภัย