โชคชะตา

fang

อยู่ดีๆยัยแก้วก่อวิ่งลงน้ำไป ทุกคนจึงวิ่งตามไป เหลือฟางกับเขื่อนที่เดินอย่างช้าๆ

ฟาง "แก้ว แก้ว จะรีบไปไหน"

แก้ว "กะ ก่อๆ"

เขื่อน "ยัยแก้วมันคงจะเขินหน่ะ"

ฟาง "เขิน เขิน อะไรเหรอค่ะ"

เเล้วพี่เขื่อนก่อชี้ไปที่ป๊อป กับโทโมะ 

เขื่อน "ดูสิ สองคนนั้นมองยัยแก้วซะจะทะลวงถึงไส้เเล้วมั้ง"
ชั้นลองหันไปดูป๊อปปี้ปรากฎว่าเค้ามองหน้าท้องของยัยแก้ว นี่หน้าท้องคนอื่นก่อมีทำไมไม่ไปมองไปมองของแก้วทำไมละ

เขื่อน "หึงเหรอ"

ฟาง "หึงอะไรกันล่ะค่ะ ป่าวซะหน่อย"

อยู่ดีๆเฟก่อตะโกนมา

เฟ "สองคนนั้นยืนอยู่ทำไมหละลงมาเล่นสิ"

เฟจ้องชั้นอย่างอาฆาต เเละปีอปปี้ก่อหันมา ชั้นรีบเข้าไปกอดพี่เขื่อนเเล้วแกล้งทำเปนอะไรไต่ขาชั้น

มันทำให้ป๊อปปี้เดินขึนมาเเล้วมากระซิบชั้น

ป๊อปปี้ "นี่มีชั้นคนเดียวมันไม่พอเหรอไงเทอถึงต้องไปหาคนอื่น"

ฟาง "นี่ มันจะมากไปแล้วนะ"

ชั้นผลักป๊อปล้มเเล้วรีบวิ่งหนี

แก้ว "ฟางนั่นฟางจะไปไหนอะ"

เเล้วแก้วก่อวิ่งตามชั้นมา

koen part

พ่อเเง่เเม่งอนกันจริง

ซ่า

อยู่ดีๆโทโมะก่อซาดน้ำใส่หน้าชั้น

เขื่อน "นี่ นายทำบ้าอะไรเนี่ย"

โทโมะ "นู้น ไอ้ตาถั่ว"

โทโมะพูดไปพร้อมกับชี้ไปที่เฟที่กำลังเดินหนีไปไหนก่อไม่รู้

เขื่อน "เฟ จะไปไหนอะ รอพี่ด้วย"

tomo part

ตอนนี้เหลือผมกับไอ้ป๊อปสองคน

โทโมะ "แกไปพูดอะไรให้เค้าโกรธว่ะ"

ป๊อปปี้ "ก่อ เฮ้อใครจะไปรู้ว่ะว่าแม่งจะออกมาเปนงี้อะ"

กริ๊ง กริ๊ง

โทโมะ "ชั้นขอตัวไปรับโทรสับก่อน"

ป๊อป "เออ"

ผมเดินไปที่เก้าอี้ชายหาดที่ที่พวกเราเอาของวางไว้

เฮ้ย แม่ โทรมา

โทโมะ "เฮ้ย ไอ้ปะ..."

เอ้าหายไปไหนของมันวะ ช่างเหอะ

โทโมะ "ฮะโหล ครับ" 

แม่ "นี่ลูกอยู่ไหน แม่กลับมาที่บ้านเเล้วแม่ไม่เหนลูกหนะ"

โทโมะ "เอ้าไหนแม่บอกว่า จะกลับพรุ่งนี้ไง"

แม่ "ก่อเเม่คิดถึงลูกับพ่อหนิ แล้วนี่ลูกอยู่ไหนเนี่ย"

โทโมะ "คะ คืะ เอ่อ.. อ๋อผมมาเที่ยวทะเลกับไอ้ป๊อปนะครับ"

แม่ "อ๋อ งั้นแม่ไม่กวนล่ะ"

โทโมะ "ครับ บาย"

kawe part

ตอนนี้ชั้นวิ่งตามฟางมา

แก้ว "โอ้ย"

เท้าชั้นจะมาโดนหินตำตอนนี้เนี่ยนะให้ตายเถอะ เอาวะต้องไปเปนที่ปรึกษาให้ฟางด่วน

ฮึบ