รวม NC By.momyoda {ฟิคหลัก}

 
 
 
 
NC Secret Manager [1] CHANBAEK 18+
 
 
 
ร่างเล็กทิ้งตัวลงตามแรงที่อีกคนส่งมาให้จากคราวแรกที่ตนเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนตอนนี้ชานยอลได้จัดการพลิกให้เขามาอยู่ใต้ร่างโดยที่คนตัวสูงเคลื่อนตัวขึ้นทาบทับไว้ แบคฮยอนหลับตาพริ้มยามที่มือหนาที่อบอุ่นไล้ไปมาทั่วผิวเนียนจนกายเล็กสั่นสะท้านพร้อมกับขนอ่อนที่ลุกซู่ทั่วร่าง
 
“ชาน…ชานยอล” ปากอิ่มขบเม้มด้วยความเสียวซ่าน ชานยอลรั้งร่างเล็กให้เข้ามาชิดใกล้พร้อมกับบดริมฝีปากลงกับหัวไหล่เนียน การกระทำอันรวดเร็วทำให้แบคฮยอนตั้งตัวไม่ทันรู้ตัวอีกทีความรู้สึกต้องการก็ประเดประดังเข้ามาแล้ว  ดวงตาเรียวรีจับจ้องที่ร่างสูง เฝ้ามองทุกการกระทำและซึมซับเอาทุกความรู้สึกจนแทบละลายเป็นขี้ผึ้งเมื่อเจอความร้อนรุ่มจากร่างกายของคนป่วย
 
ชานยอลหยัดกายขึ้นและกดจูบหนักหน่วงราวกับโหยหามาแสนนานจนร่างเล็กแทบสำลักความสุข เสียงหวานครางฮือ สองมือป่ายปัดไปทั่วแผ่นหลังหนาที่เปลือยเปล่าไม่ต่างกัน เนิ่นนามหลายนาทีกับจูบสูบพลังงานครั้งนี้ พอผละออกมาหอบแฮ่ก ร่างสูงก็ไล่ริมฝีปากลงต่ำ จูบซับตามผิวเนื้อขาวนวลอย่างย่ามใจไปทั่วร่าง สติอันน้อยนิดที่กำลังพร่ามัวในสมองทำให้เขาลืมเลือนทุกสิ่ง
 
“อึก อื้ออ...” แบคฮยอนครางเสียงหวาน และเสียงนี่แหละที่เป็นตัวการทำให้ส่วนกลางของร่างกายคนด้านบนขยายตัวขึ้น  รสชาติหอมหวานที่กำลังประดังเข้าหาตัวทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่เคยมีจางหายไป
 
 
ตอนนี้ร่างเล็กกำลังถูกลอกคราบจากคนที่ให้เกียรติและเฝ้าทะนุถนอมตนมาโดยตลอด แต่แบคฮยอนก็ไม่ได้เอ่ยห้ามแต่อย่างใดเพราะตัวเองก็รู้สึกมากไม่ต่างจากชานยอลเลย ตอนนี้รู้แล้วว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
 
 
มือเรียวยกขึ้นเพื่อโอบกอดร่างของชานยอลเอาไว้ ทั้งยังเบียดกระแซะร่างเข้าหา เจ้าของใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นมาจอกซอกคอหอมที่ดอมดมก่อนจะใช้ดวงตากลมโตและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์จ้องประสานกับลูกแก้วกลมตรงหน้า สายตาที่บอกว่า ‘รัก’ และ ‘ต้องการฉายชัดออกมาให้แบคฮยอนได้เห็น’
 
 
“ฉันรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้….ชานยอล ถ้านายรักฉัน….ถ้าเรารักกัน…ขอร้องนะ…อย่าหยุดมัน….เพราะฉัน….ต้องการนาย”
 
 
จบประโยคแสนน่ารักริมฝีปากอิ่มก็จู่โจมกับปากบางเจื้อยแจ้วจนอีกคนตั้งรับไม่ทัน แต่ถึงอย่างนั้นพอตั้งสติได้ แบคฮยอนก็จูบตอบอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน เสียงริมฝีปากที่ดูดดุนกันดังเฉอะแฉะไปทั่วห้อง อุณหภูมิภายในห้องที่ร้อนอยู่แล้วยิ่งระอุขึ้นไปอีกเมื่อร่างสองร่างต่างปล่อยให้อารมณ์ครอบงำสติสัมปชัญญะ
 
 
 
“ชาน...อื้อ.....ฉัน...อ่า” เสียงหวานร้อง เจ้าของชื่อก็ยิ่งได้ใจละเลงนิ้วและปากหนักหน่วงลงกับยอดอกที่เริ่มชูชันสู้กับอวัยวะที่มาสัมผัส  ชานยอลที่เคยอ่อนโยนและสุขุมหายไปเหลือแต่ชานยอลที่ดุดันราวกับราชสีห์ที่กำลังวิ่งไล่ล่าเหยื่อ มันไม่ใช่ดุดันกับร่างกายจนเจ็บปวด แต่ดุดันในที่นี้คือดุดันในแรงอารมณ์ที่สาดโถมมาใส่ร่างของแบคฮยอนจนร่างบางบิดเร่าด้วยความกระสัน
 
 
เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ร่างกายของทั้งคู่เปลือยเปล่า กางเกงและอันเดอร์แวร์ที่เคยสวมก็หล่นลงไปกองอยู่ที่พื้นราวกับว่าพวกมันเป็นแค่เศษผ้าไม่มีราคา มือหนาเริ่มฟอนเฟ้นไปตามเนื้อนวลเนียนจนขึ้นสีไล้ลากต่ำลงมาที่สะโพกและขาอ่อนบีบมันจนเนื้อนวลขึ้นฟูกับร่องนิ้วแล้วปล่อยออกปรากฎริ้วสีแดง
 
 
“อ๊า...ชานยอล”แบคฮยอนไม่อาจเก็บเสียงร้องใดใดได้เลย ทุกครั้งที่มือหนาบดขยี้และเร่งนิ้วใส่ร่างเขา ทั้งตัวก็สั่นกึกราวกับจะไม่มีวันได้หยุดพัก สองมือใหญ่และใบหน้าหล่อเหลาก้มลงคลุกเคล้ากับผิวกาย แบคฮยอนกำลังพยายามบังคับตัวเองไม่ให้แสดงอาการออกไปมากกว่านี้ เพราะร่างกายที่เคยผ่านมือใครต่อใครมามากจึงไม่แปลกที่จะมีอารมณ์ร่วมได้เร็วขนาดนี้ แต่ บางครั้งชานยอลก็เร่งเร้าและร้อนแรงเกินไปทำให้ร่างเล็กเกือบจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่
 
“ชานยอล...ด...เดี๋ยว…!!!”  ชั่วขณะหนึ่งที่สติของทั้งคู่กำลังไปในทิศทางเดียวกัน จู่ๆแบคฮยอนก็ร้องเรียกเสียงดังมือบางดันแผ่นอกหนาไว้  ร่างสูงหยุดการกระทำแล้วสบตาอีกคนตอบ แววตาที่เต็มไปด้วยความกังวลบางอย่างแสดงออกมาให้เขาได้เห็น
 
“ถะ....ถุงยาง”
 
                                       
ไม่รู้ว่าที่พูดออกมาน่ะเป็นประโยคคำถามหรือเปล่าแต่ชานยอลน่ะขำไปแล้ว เขาก้มลงจูบเบาๆที่มุมปากของคนที่ทำหน้างงหลังจากที่เขาขำเมื่อครู่
 
 
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมไม่รู้นะว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่า ผมเชื่อใจคุณ…และคุณก็ควรเชื่อใจ…ว่าผมนี่แหละจะทำให้คุณมีความสุข”
 
 
 
.
 
 
.
 
 
.
 
 
“อ่ะ…..อา ชาน....ชานยอล อ๊ะ” จิกเล็บลงกับแผ่นหลังของคนที่กำลังดันตัวเองเข้ามาด้านในช่องทางที่ขมิบรัวหลังจากผ่านการเปิดทาง ฟันคมกัดริมฝีปากร่างพลางกลั้นหายใจกับความคับแน่นที่ส่วนนั้น
 
 
 
เสียงหอบหายใจที่ดังอยู่ข้างหูพร้อมกับลมร้อนที่อีกคนพ่นออกมาทำให้หูตาของแบคฮยอนพร่าเลือน ร่วมรักมากี่ครั้ง แบคฮยอนก็ไม่เคยรู้สึกสุขสมจากการเติมเต็มที่ส่วนนั้นมากเท่าตอนนี้เลย มันเพราะอะไรกันล่ะ?
 
 
 
“อ่าห์….แบคฮยอน”
 
 
“อื้อ….!” ร่างกายของแบคฮยอนในตอนนี้ถูกครอบครองโดยผู้ชายที่ชื่อว่าชานยอล ผู้ชายที่ไม่ได้สะดุดตาหรือดึงความสนใจตั้งแต่แรกเห็น แต่ผู้ชายคนนี้ก็กำลังเติมเต็มสิ่งที่เรียกว่า ‘ความสุข’ และ ‘ความรัก’ ให้แบคฮยอนอยู่
 
 
 
ร่างสูงตอนนี้ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงในใจที่ร่ำร้องต้องการปลดปล่อย ความต้องการอัดแน่นสุมมานานวันถูกระบายลงกับร่างที่นอนอยู่ใต้ร่าง ร้องครวญครางไปตามน้ำหนักมือและแรงโถมซัดของร่างกาย และเมื่อไหร่ที่มือหนาของเขาลากผ่านผิวเนื้อส่วนนั้นทิ้งรอยเอาไว้แทบจะทุกครั้งไป
 
 
 
เอวสอบยังคงกระทั้นเข้าออกอย่างหนักหน่วง เขายกขาเรียวทั้งสองข้างของแบคฮยอนขึ้นจนเข่ามนแนบชิดไปกับหน้าอก ใบหน้าหวานที่บิดเบี้ยวเพราะแรงกระแทกที่เพียรส่งมอบไปไหนจะเสียงครางลั่นห้องทำเอาอารมณ์ยิ่งโหมกระพือเข้าไปใหญ่เป็นเหตุทำให้ผู้จัดการตัวสูงยับยั้งใจเอาไว้ไม่อยู่
 
 
 
“อ๊า…! อื้อ…..!” แบคฮยอนร้องลั่นยามที่ชานยอลถอนกายออกจนสุดแล้วจับพลิกให้นอนคว่ำลงกับเตียงก่อนจะสอดแกนกายแข็งแรงเข้ามาทีเดียวจนสุด นิ้วเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนสีเข้มจนยับคามือ ปากบางอ้าออกครางพร้อมกับกอบโกยอากาศไปด้วย
 
 
 
“อ๊..อ๊ะ...อื้อ...” ร่างเล็กพยายามพยายามอดทนต่อสะโพกหนาที่กำลังดันเข้าออกในร่างกายตน ความเสียดเสียวทำให้สั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย  ยิ่งชานยอลโหมกระหน่ำเข้ามา ก็ยิ่งถูกบดขยี้ด้วยความรู้สึกสุขสมจนทนแทบทนไม่ไหว
 
“ฮา...อา...” ร่างสูงหลับตา เดินหน้าเก็บเกี่ยวความสุขจนแทบไม่ได้หายใจ ร่างเล็กไม่อาจห้ามร่างกาย เขาตอบสนองตามความต้องการของชานยอล ทุกครั้งที่ส่วนปลายของแกนกลายกระทบเข้ากับจุดกระสันภายในร่างกายแบบนั้นก็ต้องอุทานด้วยสุขสมจนเกินบรรยาย กายใหญ่แทรกเข้ามาถี่กระชั้น ทำให้สะโพกสวยขึ้นสีแดงจัด ร่างเล็กพยายามแยกขากว้างเพื่อรับอีกฝ่ายให้เข้ามาลึกกว่านี้
 
“ชานยอล….! อ๊า!......อื้อ อ๊ะ ... อ๊ะ..!”  เสียงหวานร้องในลำคอ บอกตัวเองว่าทนเอาไว้ เพื่อให้แตะขอบสวรรค์พร้อมๆกัน ทว่าเมื่อจังหวะยิ่งพัดโหม ความเสียวซ่านก็ยิ่งทบทวี ร่างเล็กไม่อาจกลั้นเสียงร้องได้ จึงได้แต่ปลดปล่อยมันออกมาพร้อมกับที่ชานยอลโยกกายเข้าหาเพื่อเดินไปให้ถึงจุดสูงสุดที่กำลังรออยู่เบื้องหน้า
 
 
ใบหน้าหวานเอียงมาหาปากได้รูปก้มลงมาบดจูบระรัว ลิ้นสากควานหาความหวานอย่างเชี่ยวชาญพอกับสะโพกที่กำลังพุ่งเข้าด้านในอย่างล้ำลึกและร้อนเร่า แบคฮยอนร้องเสียงหอบ หลายความรู้สึกประดังเข้าหาตัว เพียงแค่รับเอาน้ำหนักตัว รับเอาความเจ็บปวดที่โถมทับก็ทำให้หายใจแทบไม่ไหว
 
 
 
 
และเมื่อความสุขกำลังจะใกล้เข้ามาชานยอลก็พลิกตัวให้เขาหันกลับไปหาอีกครั้ง นิ้วเรียวทั้งสิบของทั้งคู่สอดประสานเข้าหากันพร้อมกับดวงตาที่สบกันราวกับว่านัดหมายกันเอาไว้ สะโพกหนาเริ่มผ่อนแรงเป็นเนิบช้าแต่ยังคงทิ้งน้ำหนักเท่าเดิมร่างกายของแบคฮยอนเองก็โยกยกขึ้นตามจังหวะของอีกคน
 
 
 
“ชานยอล…” ยิ้มพริ้มหวานให้ ดวงตาของแบคฮยอนที่หวานอยู่แล้วน่าหลงใหลขึ้นไปอีกเมื่อน้ำสีใสมาคลออยู่รอบๆ
 
 
 
“แบคฮยอน….คุณ….เป็นของผม….คนเดียว”
 
 
 
!!!
 
 
 
“อ๊ะ….!!! อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อีก…..อื้อ” ซึ้งกับคำพูดของอีกคนได้ไม่นานก็ต้องครางเสียงหลงเพราะชานยอลกระหน่ำรัวสะโพกเข้ามาอีกครั้ง ปากบางเผยอออกเพื่อให้อีกคนส่งลิ้นร้อนเข้ามาควานหาความหวานต่อ
 
 
 
“อ่าส์….แบคฮยอน  อื้มมม อ๊า”
 
 
 
“กะ ใกล้ แล้ว….อ๊า อีก….นิด อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ …!” ทุกหยาดหยดจากชายที่รักฉีดพุ่งเข้ามาในตัวจนรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วท้อง เปลือกตาบางปิดทับดวงตาเพื่อรับความรู้สึกตอนนี้
 
 
หัวใจดวงน้อยที่ห่อเหี่ยวมานานหลายเดือนพองโตขึ้นอีกครั้งเพียงแค่คิดว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาจะเจอกับอะไร และมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงเพราะสิ่งแรกที่แบคฮยอนได้เห็นหลังจากที่เปิดเปลือกตาขึ้นมา คือใบหน้าของผู้ชายที่เฝ้าบอกรักเขาทุกวันเช้าเย็น
 
 
 
 
ดวงตากลมโตของชานยอลคืออีกหนึ่งสิ่งที่ชื่นชอบที่จะมอง เหตุผลก็เพราะ…เมื่อไหร่ที่มอง มันจะสะท้อนแต่ภาพของแบคฮยอนอยู่ในนั้นตลอดเวลา
 
 
 
 
ยังไม่จบนะคะ กลับไปอ่านที่เด็กดีก่อนจ้า  http://writer.dek-d.com/nickkyann/writer/viewlongc.php?id=1336207&chapter=28