fanfic lvesick:ชุลมุนวุ่นรัก

     " พี่ปุณณ์ โน่บอกแล้วไงว่าอย่าทำที่คออ่ะ แล้วนี้อะไรตั้ง2รอยเลย "  ผมชี้ที่คอ ทั้งที่ใส่เสื้อนักเรียนแล้วยังมองเห็นอยู่เลย 
     " พี่ขอโทษ  อารมณ์มันพาไปอ่า " ยังมีหน้ามาพูดตัวเองไม่เดือดร้อนแต่ผมาเดือดร้อน
     " หึ ต่อไปนี้โน่ไม่ยอมแล้ว " ยอมทีไรเจ็บตัวทุกที
     " โห้ย!เมียใจร้าย อย่าโกรธนร้า " ยังจะมากอด 
     " ไม่ต้องมากอด ไปอาบน้ำเลย "
     " คับๆๆ เมียดุจัง "คำก็เมียสองคำก็เมียเขินนะโว้ย
.........
    โรงอาหาร
     " เฮ้ย!! โน่คอมึงเป็นไรว่ะ หรือว่าไปทำอะไรมา"
เชี่ยโอมคับแม้งถามอย่างมีความนัย รู้ไรมาว่ะ
     " เอ่อว่ะ ไปทำไรมาถึงเป็นแผลที่คอ "นี่ไอ้แว่นพ้งคับ
     " เฮ้ย!!หรือว่า...ไอ้โน่จะ.. " เว้นวรรคหาพ้องมึงหรอไอ้เก่ง
     " ไหนๆๆขอผู้รู้ดูด้วยดิ " เสือกมาแต่ไกลเลยไอ้เป้อ
     " พอๆ ไม่มีไรทั้งนั้นล่ะ กูแค่หาของใต้พุ้มไม้กิ่งไม้มันเลยเกี่ยวแค่นั้น " เชื่อกูเถอะ!!
     " อ้าว ซะงั้น !!! " มึงนัดกันพูดเร๊อะ พร้อมกันแท้
ยกเว้นไอ้โอมนะคับเพราะมันพูดกับผมเบาๆๆ
     " จริงหรอว่ะโน่  พร้อมเมื่อไหร่บอกกูน้ะโว้ย  หึหึ " ไอ้สัสแม้งรู้อะไรมาว่ะ
     " ไม่มีอะไรทั้งนั้นอ่ะ " ผมจะรอดไหมคับ
..... 
     " อ้าวโน่ รอใครคับ " เสียงนี้พี่เอิ้นนี้หว่า 
     " รอพี่ปุณณ์อะคับ  มีอะไรหรอคับ " ผมพยายามเบี่ยงตัวสุดๆๆเพื่อไม่ให้เห็นคอ เพราะวันนี้ทั้งวันมีแต่คนถาม 
     " บ้านใกล้กันหรอ  เอ๊ะแล้วคอนั้นเป็นอะไร " 
     " คะ...คือ...." ผมไม่ต้องตอบล่ะมีคนตอบแทน
     " อยู่บ้านเดียวกัน ส่วนที่คอก็....อะนะ " จะวรรคเพื่อให้คิดทำไม  พูดจบดึงผมไปขึ้นรถทันทีเลย
     " อย่าใกล้ไอ้เอิ้นอีกพี่ 'หึง' "  เขินสิคับ
      ...........
ขอขอบคุณกำลังใจที่ส่งมานะคร้า ไรท์จะพยายาม อัพทุกวันนะ