วุ่นนัก รักซะเลย

9.2

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.36 น.

  58 ตอน
  778 วิจารณ์
  74.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 00.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) ทะเล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

                    แล้วชั้ลก็งานเข้าอีกครั้ง เมื่อไอป๊อปมันมาดักรอชั้ลถึงหน้าบริษัท 

 

 

 

                    " แก้ว กูเสียใจ " มันเดินเข้ามาหาชั้ลทันที ที่เราเจอหน้ากัน แล้วทำหน้านอยใส่ชั้ลเหมือนลูกงอแงใส่แม่ยังไงอย่างงั้น 

 

 

 

 

                    " อะไรของมึงอีกเนี่ยไอป๊อป มึงเป็นอารายยย " ปัญหาตัวเองชั้ลยังแก้ไม่ตกเลย ไอ้บ้านี้ก็เริ่มจะเอาปัญหามาให้ชั้ลอีกละ

 

 

 

 

                    " ฟางยังไม่หายโกรธเลย กุไม่รุ้จะทำยังไงแล้วเนี่ย " อิป๊อปกล่าว

 

 

 

 

                    " หาคนใหม่สิวะไอ้ป๊อป ง่ายจะตาย " พี่ดินแซว

 

 

 

 

                    " โหพี่ ผมจะเอาฟางคนเดียว คนอื่นไม่เอาหรอก " ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                    " เห้ออ วันนี้แก้วก็เซ็งเหมือนกัน ป๊อป ไปเที่ยวทะเลกันมั้ย กูอยากไปทะเล " ชั้ลเอ่ยปากชวน และไอป๊อปก็พยักหน้าทันที 

 

 

 

 

                    " อะไรวะ กะจะไปกันสองคนหรอ ไม่ได้สิวะ ไปด้วยย " พี่ดินเดินเข้ามาแซกกลางเราสองคน 

 

 

 

 

                    " ดีเลยพี่ ไปหลายคนสนุกดี " ไอ้ป๊อปนี่ยิ้มร่าเลย พี่ดินพยักหน้ารับคำแล้วหันมองเฮียหนึ่งที่เดินอยู่ห่างๆ 

 

 

 

 

                    " เอ้าไอหนึ่ง มึงไม่ไปหรอ " พี่ดินทักขึ้น เฮียแกก็ยังยืนนิ่งๆ เขว้งๆ จนชั้ลเริ่มหมั่นไส้ ตามไปลากให้มาเดินด้วยกัน 

 

 

 

 

                    " เดี๋ยวนี้ลีลาเยอะจังเลยนะเฮีย เป็นอะไรทะเลาะกันแฟนหรอ ฮะ " ชั้ลแกล้ง

 

 

 

 

                    " ปล่าวว ก็เค้าไม่ได้ชวน ไอเราก็ไม่กล้าไปสิ " เฮียทำหน้านอย โธ่เฮียยเอ้ยยย

 

 

 

 

                    " กูเพลียกับมึงจริงๆ ไอหนึ่ง ไปๆ ไปกันได้เลย เสียเวลาจริงๆ " พี่ดินบ่น

 

 

 

 

                    เราสามคนเดินมาขึ้นรถไอป๊อป แล้วเราก็ไปทะเลก๊านนนนน

 

 

 

 

 

                    โทโมะ - ฟาง 

 

 

 

 

 

                    " เมื่อกี้ไปไหนมาหรอ โมะหาฟางอยู่ตั้งนาน " โทโมะเดินออกมาจากห้องทำงานก็มุ่งหน้ามาที่โต๊ะฟางทันที และขณะนั้นฟางเองก็กำลังเก็บกระเป๋าจะกลับบ้าน

 

 

 

 

 

                    " เอ่อออ ฟางออกไปพบลูกค้ามาคะ " เธอพูดอ้อมๆ เพราะไม่อยากจะมีปากเสียงกับโทโมะอีก  แต่อีกฝ่ายไม่ได้สนใจในคำตอบของฟาง เขากลับจ้องมองไปยังห้องของหนึ่งและดิน ที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในนั้นเลย 

 

 

 

 

                    " พี่หนึ่งกับพี่ดินกลับกันไปแล้วคะ โมะมีอะไรหรือเปล่า " ฟางสงสัย โทโมะรีบหันกลับมาหาฟาง ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ 

 

 

 

 

                    " งั้นเดี๋ยวโมะไปส่งนะ " โทโมะเสนอ 

 

 

 

 

                    " ไม่เป็นไรคะ ฟางกลับเองดีกว่า " ฟางยิ้มน้อยๆให้โทโมะ แต่อีกฝ่ายยังคงมองซ้ายมองขวาเหมือนหาอะไรอยู่ จนหญิงสาวขมวดคิ้วจ้องมองด้วยความสงสัย 

 

 

 

 

 

                    " โมะ หาแก้วหรือเปล่า " ฟางพูด

 

 

 

 

                    " อือ เอ่อ...พอดีเค้าทำงานค้างไว้ยังไม่เสร็จ " โทโมะพูดจาเก้ๆกังๆ ติดๆขัดๆ ดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ

 

 

 

 

                    " แก้วเค้ากลับไปแล้ว กลับไปพร้อมกับพี่ดินพี่หนึ่งหนะ " ฟางพูด สายตาของเธอเหมือนกำลังจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างพิจารณา 

 

 

 

 

                    " หึ " โทโมะขมกรามแน่น ก่อนจะเค้นเสียงหัวเราะออกมา แล้วเดินจากฟางไปเลย โดยไม่ได้ร่ำลา ฟางมองตามแผ่นหลังกว้างที่ซอยเท้าอย่างไวจากไป ก่อนจะยิ้มน้อยๆแล้วส่ายหน้าไปมา 

 

 

 

 

                    ชายหาดแห่งหนึ่ง ที่ไร้ซึ่งผู้คน อาจจะเพราะมันนี้เป็นวันทำงานหรืออะไรก็แล้วแต่ ที่ทำให้หาดแห่งนี้มีคนเพียงน้อยนิด มันจึงสร้างความสุขให้กับคนสี่คนที่กะจะมาพักแรมกันที่นี้ 

 

 

 

 

                    " เศร้าาโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย  " ไอ้ป๊อปหันหน้ามองทะเลเอามือปล่องไว้ติดกับปากก่อนจะตะโกนออกมาเสียงดังลั่นเหมือนกำลังระบายบางอย่างในใจให้ทะเลได้ฟัง 

 

 

 

 

                    " เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " ชั้ลเลยลองทำบ้างเพื่อบางที ความเครียด ความเสียใจ ความผิดหวังที่อยู่ในใจมันจะชะล้างหายไปกับทะเลบ้าง 

 

 

 

 

 

                    " อยากมีแฟนโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย " พี่ดินเดินมาข้างๆชั้ลแล้วตะโกนลั่นตามมาติดๆ 

 

 

 

 

                    " หิวข้าวโว้ยยยยยยยยยยยย " เฮียหนึ่งก็ไม่เบา แต่คำของฮีนี้แหวกแนวชะมัดเลย เล่นเอาเราสามคนต้องหันไปมองแล้วหัวเราะลั่น 

 

 

 

 

                    " ก็ไม่บอกอะ " ชั้ลแซวเฮียหนึ่ง แล้วเราสามคนก็ออกไปหาอะไรกินกันแถวชายหาด พักใหญ่ๆก็กลับมาพร้อมกับถุงเหล้า เบียร์ น้ำแข็งและน้ำโค้กของช้าลล 

 

 

 

 

                    ไอ้ผู้ชาย 3 คนนี้ ทำไมมันดื่มเยอะขนาดนี้วะ นี่กะจะเมาหลับกันริมชายเลยหรือไง  ตอนนี้ชั้ลนั่งดื่มโคก มองไอ้ 3 หนุ่มมันดื่มแอลกอฮอร์กันริมหาด และกะจะนอนกันตรงนี้เลย เพราะตอนนี้ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว และดูจากสภาพคงไม่มีใครขับรถกลับไปได้แน่นอน 

 

 

 

                    

                    " ทำไมฟางไม่ให้อภัยสักทีวะ นานแล้วนะโวยยยย " ไอป๊อปนี้เมาจนรั่ว บ่นถึงแต่ฟาง ชั้ลไม่รอช้ารีบเอามือถือมาอัดคลิปมันไว้ทันที 

 

 

 

 

                    ตุ๊ป  โอ๊ะ  เสียงอะไรดัง ? เสียงหล่นของพี่ดินที่เมาจนหลับหล่นลงมานอนหนุนตักชั้ลอยู่ตอนนี้ เห้อออ ทำไมไม่ไม่ประมาณตัวเองกันบ้างเนี่ยยยย 

 

 

 

 

 

                    " แหมะ ทิศทางดีเหลยเกิน หล่นลงบนตักไอ้แก้วพอดี " อีป๊อปพูด หน้ามันนี้แดงกล่ำ ทรงตัวก็แทบไม่อยู่แล้วตอนนี้ 

 

 

 

 

                    ตุ๊ป ! นั่นไงงงงง ไอ้ป๊อปเฝ้าพระอินไปอีกคน  เอาละสิ ที่นี่ก็เหลือเฮียกับชั้ล

 

 

 

 

 

                    " เฮียห้ามทิ้งแก้วไปอีกคนนะ " ชั้ลออกคำสั่งกับเฮียหนึ่ง เฮียแกพยักหน้าเบาๆ แต่ดูจากสภาพก็คงไม่นาน 

 

 

 

 

                    " เฮียหยุดดื่มเลยนะ แล้วมานั่งคุยกับแก้ว " ชั้ลดึงแก้วเหล้าออกมามือของเฮียมาวางไว้ตรงหน้า อยากจะบ้าตาย เบียร์หมดไปห้าหกขวด แถวเหล้าอีกขวด มันดื่มอะไรกันขนาดนี้เนี่ยยยย

 

 

 

 

                    " แก้วว เฮียขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ " เฮียทำหน้าจริงจังถึงขั้นจริงจังมาก อย่างที่ชั้ลไม่เคยเห็นมาก่อน ชั้ลพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะยกศีรษะพี่ดินขึ้นแล้ววางลงบนกระเป๋าทำงานของพี่แกอย่างเบามือที่สุด ก่อนจะเดินไปกับเฮียหนึ่ง 

 

 

 

 

                    " แก้วรักใครอยู่หรือเปล่า " 

 

 

 

                    O_O ช็อคคะ เกิดอะไรขึ้นกับเฮียหนึ่งของชั้ล

 

 

 

 

                    " เอ่ออ  เฮียถามทำไมหรอ " ชั้ลนี่ปากสั่นเลยคะ ทั้งอึ้งทั้งมึน ไม่รู้เฮียแกคิดอะไรอยู่ 

 

 

 

 

                    " คือ เฮีย เฮีย  " เฮียเหมือนจะบอกอะไรกับชั้ล แต่เฮียกลัวๆ เท้าของเฮียเริ่มก้าวเข้ามาหาชั้ลเรื่อยๆ ส่วนชั้ลก็ได้แต่ยืนตัวเองทื่อไม่กล้าจะก้าวไปไหนเลยแม้แต่ก้าวเดียว 

 

 

 

 

                    " แก้ว " จนเราใกล้กันมากก เฮียหน่ึ่งเอามือทั้งสองข้างมาโอบหน้าชั้ลไว้เบาๆ ชั้ลเริ่มใจคอไม่ดีแล้วสิ จะถอยหนีก็กลัวว่าเฮียจะเสียความรู้สึก กลัวว่าเราจะผิดใจกัน กลัวความสัมพันแบบเพื่อนมันจะหายไป กลัวว่าเฮียจะเสียใจแล้วเปลี่ยนไป แต่ชั้ลก็ไม่ได้คิดกับเฮียแบบนั้นจริงๆ

 

 

 

 

                    " ฮะเฮียจะทำอะไร " ชั้ลเริิ่มกลัวแล้วนะ เฮียหนึ่งเริ่มเลื่อนหน้าของเขาเข้ามาหาชั้ลเรื่อยๆ  เขาเอียงหน้าเล็กน้อยเหมือนจะ...จูบชั้ลงั้นหรอ....

 

 

 

 

                    อึ้ยยยย  อย่าทำแบบนี้นะเฮียยย แก้วเป็นน้องสาวเฮียนะ ชั้ลหลับตาปี๋เอียงคอเบือนหน้าหนี ตัวก็สั่นไปหมด แต่เหมือนเฮียจะไม่ยอมและรั้งชั้ลไว้ จนตอนนี้ชั้ลสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเฮียหนึ่ง 

 

 

 

 

                    อ้ายยยย

 

 

                    ฟู๊บบบ เหมือนอะไรบางอย่างมากระชากเฮียหนึ่งออกจากตัวชั้ล 

 

                    ผลั้วะ ผลั๊วะ 

 

                    

 

                    " นาย ! หยุดนะ !!" ให้ตายสิ หมอนั่นมาที่นี้ได้ยังไง  .... ตอนนี้โทโมะกระชากเฮียหนึ่งแล้วชกหน้าเฮียไม่ยั้งมือ จนชั้ลต้องเข้าไปขวางเอาไว้ 

 

 

 

                    " ทำบ้าอะไรเนี่ยย " ชั้ลหันไปตะคอกด่าใส่หน้าหมอนั่น ก่อนจะหันกลับมาปลุกเฮียหนึ่งที่นอนหลับสนิท " เฮีย ตื่นสิ เฮียย "

 

 

 

 

 

                    " มันยังไม่ตายหรอกน๊าาา " มันดึงแขนชั้ลสุดแรง จนร่างชั้ลถลำเข้าไปหาหมอนั่น 

 

 

 

 

                    " ปล่อยนะ ปล่อยยย ชั้ลบอกให้ปล่อย " ชั้ลต่อต้านแรงลากของหมอนั่นจนสุดกำลัง แต่แรงชั้ลนะหรอจะสู้แรงมันได้ 

 

 

 

                    " นี่เธออยากมากถึงขั้นจะเอากับไอ้หนึ่งที่ทะเลเลยหรอ " หมอนั่นหยุดเดินแล้วหันกลับมาด่าชั้ล สีหน้าแววตามันดูโกรธมาก เหมือนชั้ลไปทำอะไรผิดมา 

 

 

 

 

                    " พูดอะไรของนายเนี่ย ชั้ลไม่เข้าใจ " เออ คนบ้าที่ไหนเค้าจะมาทำเรื่องแบบนี้กันได้ที่สาธารณะ คิดอะไรแย่ๆ 

 

 

 

 

                    " ไม่เข้าใจหรอ หึ แต่ก็ไม่แปลกหรอกนะ เธอให้ชั้ลง่ายๆ ก็ไม่น่าจะแปลกอะไรถ้าเธอให้ไอ้หนึ่งมันง่ายๆเหมือนกัน ... นี่กะจะเอาทั้งไอ้ดินทั้งไอ้หนึ่งเลยหรอ  ไหวหรอแก้ว ฮะ "

 

 

 

                    เพลี๊ยะ !!!  ชั้ลเอือมระอากับคนตรงหน้านี้เหลือเกิน ทำไมต้งมาวุ่นวาย ทำไมต้องทำร้ายจิตใจชั้ลอยู่เรื่อยเลยนะ ให้ตายสิ นี้ชั้ลร้องไห้อีกแล้วหรอ 

 

 

 

                    " เออ ก็เอามันให้หมดนั้นแหละ ทั้งพี่ดิน ทั้งเฮียหนึ่ง เก็บแต้มไปเรื่อยๆ " ชั้ลตอกกลับใส่หน้าเค้าทั้งน้ำตา 

 

 

 

 

                    " หรอ แต่คืนนี้คงไม่ได้ไอ้หนึ่งแล้วหละ ค่อยเก็บแต้มจากไอ้หนึ่งแล้วกันนะ ส่วนวันนี้เธอมากับชั้ล เดี๋ยวชั้ลจะช่วยเธอเอง " มันพูดพลางบีบข้อมือของชั้ลจนกระดูกแทนแหลก ก่อนจะออกแรงกระชากชั้ลให้เดินตามเขาไป ชั้ลทั้งรั้งทั้งยื้อ ทั้งต้านไม่ยอมจนหมอนั่นโกรธชั้ลมากขึ้น 

 

 

 

 

                    " เล่นตัวหรอ ฮะ !! " เค้าหยุดเดินอีกครั้งแล้วชั้ลกลับมา แววตาเขาดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม ชั้ลได้แต่ยืนร้องไห้ กลัวว่าไอ้บ้านี่มันจะฆ่าชั้ลจนตายคามือ 

 

 

 

 

                    " ชั้ลเกลียดนาย ฮือออ ฮืออ ฮืออ " ชั้ลพยายามแกะมือของหมอนั้น น้ำตาก็ไหลพลากไม่ยอมหยุด ตัวก็สั่นเทาจนบังคับให้มันหยุดไม่ได้ นี่ชั้ลกลัวคนตรงหน้าจนสติหลุดไปแล้วใช่มั้ย 

 

 

 

                    " ชั้ลเองก็เกลียดเธอเหมือนกัน  เกลียดดดดดด !!!! " มันตะคอกใส่หน้าชั้ลเหมือนคนบ้า 

 

 

                    จุ๊ป  แล้วคว้าต้นคอชั้ลเข้าหาตัวของเค้า ก่อนจะจูบชั้ลอย่างป่าเถื่อน  ไอ้ชาติชั่ว ไอ้สารเลว ชั้ลร้องไห้ ทุบตีหมอนั่นจนสุดแรง ยิ่งชั้ลทำเค้ามากทำไหร่ เค้ายิ่งจูบชั้ลรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น  แต่ที่แย่ไปกว่าจูบป่าเถื่อนของเค้าคือ รสเบียร์ในปากของเขาที่เค้ายัดเยียดมันให้กับชั้ล และต่อจากนี้ไม่กี่นาที ชั้ลคงหมดสติไปเพราะมัน ..................

 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว ... " ร่างบางอ่อนระทวยไร้สติอยู่ในอ้อมกอดแกร่งของชายหนุ่ม เขามองใบหน้าสวยที่หลับสติ ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมา แล้วพาขึ้นรถของเขาทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา