fic kristao

 
            "ไอ้คริส ไอ้บ้า ไอ้หมาลอบกัด แน่จริงตัวต่อตัวดิ ไม่ใช่รอบกัดกันแบบนี้"
     ผมโวกเวก โวยวายอยู่หน้าห้องชมรมดนตรีเก่าที่ตอนนี้กลายเป็นรังของ wolf ไปแล้ว 
ผมฮวางจือเทา ประธานนักเรียนมัธยม SM ผู้ที่ได้ฉายาว่า ประธานขาโหด 
        นี่ผมพล่ามมาตั้งนานทำไมไม่มีมนุษย์ตัวใดออกมาเลย
 
"อ้าวคุณประธานเองเหรอครับนึกว่าใครมาซะเช้าเชียวเชิญเข้ามาก่อนครับ คุณอี้ฟานพักผ่อนอยู่ด้านใน"
     ผมพยักหน้าให้ลู่หาน หนึ่งในเดอะแก๊งค์ของ wolf 
พอเข้ามาถึงด้านในสายตาก็สาดส่องหาเป้าหมาย
ก่อนจะไปสะดุดกับร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟายักษ์สีแดงกลางห้อง
 
"คุณประธานครับสนใจรับเครื่องดื่มอะไรไหมครับ"  ลู่หานถามขึ้น
"ผมเอาอะไรก็ได้ครับ" 
พูดจบลู่หานก็เดินหายเข้าไปในห้องที่คาดว่าจะเป็นห้องครัว
 
ผมเดินไปหาคริสที่นอนอยู่บนโซฟา ชิ! อยากเอาหมอนกดให้ตายเลยจริงๆ
ผมสำรวจหนัาคริสอยู่สักพัก พอหลับหมอนี้ก็ดูน่ารักดีเหมือนกันแหะ
 
ตุบ!!
ไวกว่าที่คิดผมถูกไอ้บ้าคริสผลักลงไปนอนราบบนโซฟาแล้วอีกฝ่ายก็ค่อมผมแทน
 
"คิดจะลักหลับผัวเหรอครับที่รัก"
"ปล่อยนะ ใครจะลักหลับนายกันไอ้บ้า"
ผมพยายามดิ้นให้หลุดออกจากพันธะของคริสแต่ยิ่งดิ้นหมอนี้กับยิ่งรัดแน่นขึ้น
 
"คุณประธาน ครับ พอดีน้ำมะ..หมด" เสียงใสๆของลู่หานดังขึ้นทำให้ผมใช้โอกาสนี้ผลักคริสออก
 
"เออ คือว่าผมไปหาน้ำมาให้นะครับ ไปแล้ว" สุดท้ายลู่หานก็วิ่งหน้าตั้งออกจากห้องไป
 
"ไอ้คริสบ้า"
 
"ทำไมครับกลัวคนอื่นรู้เรื่องของเราเหรอ"
 
"หยุดพูดเลยนะ แล้วก็บอกมาด้วยว่าเอาหลิงหลิงไปไว้ไหน"
 
ใช่ครับที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อมาตามหาหลิงหลิงตุ๊กตาตัวโปรดของผมที่ไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง
 
"สงสัยหลิงหลิงออกไปเที่ยวมั้ง" 
ไอ้บ้าคริสใช้สมองส่วนไหนคริสเนี่ยตุ๊กตาบ้านป๊ามึงไปเที่ยวได้เหรอ
 
"ไม่ต้องมาโกหกเลย ถ้านายไม่เอาไปแล้วแมวที่ไหนจะเอาไปก็อยู่กันแค่สองคน"
คริสไม่ตอบแต่กับรวบตัวผมไปนั่งบนตักแทน
 
"ปล่อยนะบ้าคริส"
 
"บอกแล้วไงว่าให้เรียกอี้ฟาน" ฟอดดดด
 
" >////<ไม่ปล่อยได้แล้ว"
 
ความสัมพันธ์ของผมกับอี้ฟานนะเป็นความลับเลยแหละ เพราะอยู่ต่อหน้าก็เหมือนจะกัดกันแต่พอเอาเข้าจริงก็อย่างที่เห็น เพราะเรื่องทั้งหมดนะมันเกิดเมื่อ2เดือนก่อน
 
วันนั้นที่ผมดันไปยึดรังของพวก wolf เข้า พอเจ้าตัวรู้ก็เลยหาทางเอาคืนผม
'พี่อี้ชิงครับเทาอยากเล่นม้าหมุน อ่ะนะคร๊าบบบบ น้องเทาสัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่สน แล้วก็จะยอมกินผัก'
 
'ครับได้ซิครับ' 
และในวันนั้นวันที่ผมอ้อนพี่อี้ชิงพี่ชายของผม ก็ถูกอี้ฟานแบล็กเมล์ 
'ถ้าคุณประธานอยากให้ผมลบคลิปนี้ คืนนี้มาหาผมที่ห้องสิครับ'
 
ซึ่งในคืนนั้นแหละที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป
 
ไอ้บ้าคริสนั้นข่มขืนผมแถมยังบังคับให้ผมไปอยู่กับหมอนี้อีก ทั้งที่ผมหาเหตุผล108 หมอนั้นก็ยังดึงดันให้ผมไปอยู่ด้วย ถึงขนาดโทรไปหาพี่อี้ชิงเลยทีเดียว
    แต่ผมคงไม่เครียดหรอกนะที่ย้ายไปอยู่กับไอ้หัวทองถ้ามันไม่หาทางกดผมทุกครั้งที่มีโอกาส
 
นั้นแหละครับคือจุดเริ่มต้นของเรา
จนมาถึงปัจจุบันนี้
 
"บอกมานะคริส นะครับคนดีของเทา "
ผมพยายามอ้อนไอ้บ้าคริสเอาว่ะไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล
 
"ไม่เอาเทาเทาสนใจหลิงหลิงมากกว่าอี้ฟาน"
ไอ้คริสบ้านี่มันเอาหลิงหลิงไปซ่อนเพราะเหตุผลแค่เนี่ย
 
"โอ้ไม่งอนนะครับเทาสัญญาว่าจะสนใจอี้ฟานคนเดียว"
 
"ไม่"
 
"โอ้ยยยย เห็นหัวผมด้วยครับจะเอากันไปเอาที่อื่น คนจะนอน"
 ไคหรือคิมจงอินที่ออกมาจากหลังโซฟา งั้นแสดงว่าไคก็ได้ยินหมดเลยสิ
 
"แกแหละไปนอนที่อื่นคนจะเอากัน"
ไอ้คริสบ้านี่ก็หน้าด้านเกิน
 
"อ้าวพี่ลู่มายืนทำอะไรตรงนี้ครับ ทำไมไม่เข้าไป"
 
"ไอ้ฮุนไอ้เด็กบ้าจะทักทำไม"
นี่สรุปได้ยินที่ผมกับคริสคุยกันหมดเลยดิ ผมส่งสายตาดุๆไปให้อี้ฟาน
 
"เออ คุณประธานกับคุณอี้ฟานไปรักกันตอนไหนครับเนี่ย"
เซฮุนถามขึ้นหลังจากดูเหตุการณ์เงียบๆ
 
"ไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่ารักกันนานแล้ว" คริสตอบเซฮุนไอ้บ้าคริสนี่น่าตบจริงๆ
 
"เออคืองั้นพวกผมไปเข้าเรียนล่ะครับบาย " แล้วทุกคนก็ทยอยกันออกจากห้องไปทิ้งไว้แต่ผทกับอี้ฟานอีกแล้ว
 
"ปล่อยได้แล้วคริส จะไปเรียนแล้ว"
 
"ไม่ปล่อยจะอยู่กับเทา"
 
"ดื้อ" ผมล่ะหัวเสียกับหมอนี้จริงๆ
 
"แล้วรักไหมล่ะครับ"
 
"รู้แล้วจะถามทำไม"
 
"บอกหน่อยนะ"
 
"ไม่"
 
"งั้นคืนนี้จะทำให้เทาพูดคำว่ารักไม่หยุดเลย หรือเริ่มจากตอนนี้ดีน๊าาา"
 
"หยุดนะอี้ฟาน หยุดนะ"
 
 
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าไม่รักคริสตั้งแต่ตอนไหนแต่พอรู้ตัวอีกทีผมก็ขาดคริสไม่ได้ซะแล้วสิ แล้วสรุปว่าความรักลับๆของผมกับคริสคงไม่ลับแล้วมั้ง
.
.
.
.
                                 จบบริบูรณ์