fic kristao

-

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.47 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  5,391 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 14.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) oh !!my panda

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

            "ไอ้คริส ไอ้บ้า ไอ้หมาลอบกัด แน่จริงตัวต่อตัวดิ ไม่ใช่รอบกัดกันแบบนี้"

     ผมโวกเวก โวยวายอยู่หน้าห้องชมรมดนตรีเก่าที่ตอนนี้กลายเป็นรังของ wolf ไปแล้ว 

ผมฮวางจือเทา ประธานนักเรียนมัธยม SM ผู้ที่ได้ฉายาว่า ประธานขาโหด 

        นี่ผมพล่ามมาตั้งนานทำไมไม่มีมนุษย์ตัวใดออกมาเลย

 

"อ้าวคุณประธานเองเหรอครับนึกว่าใครมาซะเช้าเชียวเชิญเข้ามาก่อนครับ คุณอี้ฟานพักผ่อนอยู่ด้านใน"

     ผมพยักหน้าให้ลู่หาน หนึ่งในเดอะแก๊งค์ของ wolf 

พอเข้ามาถึงด้านในสายตาก็สาดส่องหาเป้าหมาย

ก่อนจะไปสะดุดกับร่างสูงที่นอนอยู่บนโซฟายักษ์สีแดงกลางห้อง

 

"คุณประธานครับสนใจรับเครื่องดื่มอะไรไหมครับ"  ลู่หานถามขึ้น

"ผมเอาอะไรก็ได้ครับ" 

พูดจบลู่หานก็เดินหายเข้าไปในห้องที่คาดว่าจะเป็นห้องครัว

 

ผมเดินไปหาคริสที่นอนอยู่บนโซฟา ชิ! อยากเอาหมอนกดให้ตายเลยจริงๆ

ผมสำรวจหนัาคริสอยู่สักพัก พอหลับหมอนี้ก็ดูน่ารักดีเหมือนกันแหะ

 

ตุบ!!

ไวกว่าที่คิดผมถูกไอ้บ้าคริสผลักลงไปนอนราบบนโซฟาแล้วอีกฝ่ายก็ค่อมผมแทน

 

"คิดจะลักหลับผัวเหรอครับที่รัก"

"ปล่อยนะ ใครจะลักหลับนายกันไอ้บ้า"

ผมพยายามดิ้นให้หลุดออกจากพันธะของคริสแต่ยิ่งดิ้นหมอนี้กับยิ่งรัดแน่นขึ้น

 

"คุณประธาน ครับ พอดีน้ำมะ..หมด" เสียงใสๆของลู่หานดังขึ้นทำให้ผมใช้โอกาสนี้ผลักคริสออก

 

"เออ คือว่าผมไปหาน้ำมาให้นะครับ ไปแล้ว" สุดท้ายลู่หานก็วิ่งหน้าตั้งออกจากห้องไป

 

"ไอ้คริสบ้า"

 

"ทำไมครับกลัวคนอื่นรู้เรื่องของเราเหรอ"

 

"หยุดพูดเลยนะ แล้วก็บอกมาด้วยว่าเอาหลิงหลิงไปไว้ไหน"

 

ใช่ครับที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อมาตามหาหลิงหลิงตุ๊กตาตัวโปรดของผมที่ไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง

 

"สงสัยหลิงหลิงออกไปเที่ยวมั้ง" 

ไอ้บ้าคริสใช้สมองส่วนไหนคริสเนี่ยตุ๊กตาบ้านป๊ามึงไปเที่ยวได้เหรอ

 

"ไม่ต้องมาโกหกเลย ถ้านายไม่เอาไปแล้วแมวที่ไหนจะเอาไปก็อยู่กันแค่สองคน"

คริสไม่ตอบแต่กับรวบตัวผมไปนั่งบนตักแทน

 

"ปล่อยนะบ้าคริส"

 

"บอกแล้วไงว่าให้เรียกอี้ฟาน" ฟอดดดด

 

" >////<ไม่ปล่อยได้แล้ว"

 

ความสัมพันธ์ของผมกับอี้ฟานนะเป็นความลับเลยแหละ เพราะอยู่ต่อหน้าก็เหมือนจะกัดกันแต่พอเอาเข้าจริงก็อย่างที่เห็น เพราะเรื่องทั้งหมดนะมันเกิดเมื่อ2เดือนก่อน

 

วันนั้นที่ผมดันไปยึดรังของพวก wolf เข้า พอเจ้าตัวรู้ก็เลยหาทางเอาคืนผม

'พี่อี้ชิงครับเทาอยากเล่นม้าหมุน อ่ะนะคร๊าบบบบ น้องเทาสัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่สน แล้วก็จะยอมกินผัก'

 

'ครับได้ซิครับ' 

และในวันนั้นวันที่ผมอ้อนพี่อี้ชิงพี่ชายของผม ก็ถูกอี้ฟานแบล็กเมล์ 

'ถ้าคุณประธานอยากให้ผมลบคลิปนี้ คืนนี้มาหาผมที่ห้องสิครับ'

 

ซึ่งในคืนนั้นแหละที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป

 

ไอ้บ้าคริสนั้นข่มขืนผมแถมยังบังคับให้ผมไปอยู่กับหมอนี้อีก ทั้งที่ผมหาเหตุผล108 หมอนั้นก็ยังดึงดันให้ผมไปอยู่ด้วย ถึงขนาดโทรไปหาพี่อี้ชิงเลยทีเดียว

    แต่ผมคงไม่เครียดหรอกนะที่ย้ายไปอยู่กับไอ้หัวทองถ้ามันไม่หาทางกดผมทุกครั้งที่มีโอกาส

 

นั้นแหละครับคือจุดเริ่มต้นของเรา

จนมาถึงปัจจุบันนี้

 

"บอกมานะคริส นะครับคนดีของเทา "

ผมพยายามอ้อนไอ้บ้าคริสเอาว่ะไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล

 

"ไม่เอาเทาเทาสนใจหลิงหลิงมากกว่าอี้ฟาน"

ไอ้คริสบ้านี่มันเอาหลิงหลิงไปซ่อนเพราะเหตุผลแค่เนี่ย

 

"โอ้ไม่งอนนะครับเทาสัญญาว่าจะสนใจอี้ฟานคนเดียว"

 

"ไม่"

 

"โอ้ยยยย เห็นหัวผมด้วยครับจะเอากันไปเอาที่อื่น คนจะนอน"

 ไคหรือคิมจงอินที่ออกมาจากหลังโซฟา งั้นแสดงว่าไคก็ได้ยินหมดเลยสิ

 

"แกแหละไปนอนที่อื่นคนจะเอากัน"

ไอ้คริสบ้านี่ก็หน้าด้านเกิน

 

"อ้าวพี่ลู่มายืนทำอะไรตรงนี้ครับ ทำไมไม่เข้าไป"

 

"ไอ้ฮุนไอ้เด็กบ้าจะทักทำไม"

นี่สรุปได้ยินที่ผมกับคริสคุยกันหมดเลยดิ ผมส่งสายตาดุๆไปให้อี้ฟาน

 

"เออ คุณประธานกับคุณอี้ฟานไปรักกันตอนไหนครับเนี่ย"

เซฮุนถามขึ้นหลังจากดูเหตุการณ์เงียบๆ

 

"ไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่ารักกันนานแล้ว" คริสตอบเซฮุนไอ้บ้าคริสนี่น่าตบจริงๆ

 

"เออคืองั้นพวกผมไปเข้าเรียนล่ะครับบาย " แล้วทุกคนก็ทยอยกันออกจากห้องไปทิ้งไว้แต่ผทกับอี้ฟานอีกแล้ว

 

"ปล่อยได้แล้วคริส จะไปเรียนแล้ว"

 

"ไม่ปล่อยจะอยู่กับเทา"

 

"ดื้อ" ผมล่ะหัวเสียกับหมอนี้จริงๆ

 

"แล้วรักไหมล่ะครับ"

 

"รู้แล้วจะถามทำไม"

 

"บอกหน่อยนะ"

 

"ไม่"

 

"งั้นคืนนี้จะทำให้เทาพูดคำว่ารักไม่หยุดเลย หรือเริ่มจากตอนนี้ดีน๊าาา"

 

"หยุดนะอี้ฟาน หยุดนะ"

 

 

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าไม่รักคริสตั้งแต่ตอนไหนแต่พอรู้ตัวอีกทีผมก็ขาดคริสไม่ได้ซะแล้วสิ แล้วสรุปว่าความรักลับๆของผมกับคริสคงไม่ลับแล้วมั้ง

.

.

.

.

                                 จบบริบูรณ์

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา