คนแปลกหน้าคนนี้ ( Stranger )

   

 

 

' นี่เราจะไม่ได้เจอกันอีกเเล้วจริงๆ หรอ ยัยน่ารัก เอ่ย ! เเก้ว  นี่อุส่า มาหาที่โรงเรียนยังคลาดกันอีก   ยัยน่ารัก เธอไปอยู่ไหนนะ '

 

 

โทโมะที่เดินเเยกออกมาจากป๊อปปี้เพื่อที่จะกลับบ้านตัวเอง  เดินคิดอะไร มาเรื่อยเปื่อยจนถึงหน้าร้านขนมที่ตัวเองมาซื้อประจำ  

 

เขายืนรออยู่สักพัก เพราะมีคนยืนรอ อออยู่หน้าร้านมากมาย ที่เขากลับช้าก็เพราะอย่างนี้  ร้านนี้จะขึ้นชื่อเรื่องขนมเอเเคร เเละจะขายดีเป็นประจำอยู่แล้ว ในช่วงเวลานี้  คนจะเยอะเป็นพิเศษ   จนคนเริ่มจะหมดเเล้วนั่นเเหละ เขาถึงเดินเข้าไป

 

" อ่าวโทโมะหรอลูก วันนี้มาเร็วนะเนี่ย เอากี่ถุงล่ะ "

 

" เอา 2 ครับ  ว่าเเต่มีให้ผมป่ะเนี่ย " เขาพูดเพราะมองดูในถาดมันไม่มีเเล้ว

 

" มีจ่ะมี  กำลังทำอยู่น่าจะเสร็จเเล้ว  เเปปนึงนะจ๊ะ "   น้ามลพูดกับโทโมะ ก่อนจะ หันกลับไปตะโกนเรียกลูกสาว  " เเก้ว เสร็จรึยังลูก  ลูกค้ามารอเเล้วนะ "

 

 

 

' เเก้วหรอ  ชื่อเหมือนยัยน่ารักเลย '

 

 

 

" มาเเล้วค่าาา  เอเเครอร่อยๆ มาเเล้ว ~~~ !! "

 

ร่างสูงเงยหน้าไปมองคนที่มาใหม่  ก็ถึงกับระบายยิ้ม ออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว  ยัยน่ารัก !!!

 

" อ่อ  ขอโทษนะคะ  เอแครมาเเล้ว ค่ะ   อ่อพี่ .....  "

 

ไม่ใช่เเค่เขาที่ตกใจ ร่างบางเองก็ด้วย  ทั้งสองสบตากันนิ่ง จนน้ามล  เรียกโทโมะนั่นเเหละ 

 

" นี่จ่ะ  เอเเครสองถุง   อ่อ โทโมะลูก ได้ยินน้ามั๊ย ? "

 

" อ่อ ครับๆ นี่ครับเงิน "

 

" จ่ะ ขอบคุณนะ  อุดหนุนน้าทุกวันเลย "

 

" ครับ  เอเเครอร่อยขนาดนี้  เเถมคนทำยังสวยอีก "

 

โทโมะพูดตอบน้ามลเเต่สายตากลับมองเเก้วไม่วางตา เเก้วเองที่ถูกจ้องก็ทำตัวไม่ถูก  เลยหมุนตัวกลับเข้าครัวไป  ร่างสูงเองก็ไม่ยอมเเพ้  ถามเรื่องของร่างบางต่อ 

 

" กินมาตั้งนาน พึ่งเคยเห็นคนทำก็วันนี้ นะครับ "

 

" อ้อ เเก้วอ่ะหรอ  ลูกสาวน้าเอง  คนนี้มันไม่ชอบอยู่หน้าร้าน คลุกอยู่เเต่ในครัว  ชอบทำตัวลึกลับเเปลกๆ "

 

" ครับ ผมก็ว่างั้น " เขาพูดตอบไปเเค่นั้น ก่อนจะเดินกลับบ้านไป

 

 

 

' ยัยน่ารัก  เอ้ย เเก้ว  เราได้เจอกันอีกเเน่ '

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไอ้โมะ  มึงจะรีบไปไหนว๊ะ  "

 

เขื่อนถามเพื่อนตัวเองที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าอย่างเร่งรีบ 

 

" กูมีเรื่องสำคัญจะต้องรีบไป "

 

" นี่พึ่งจะบ่ายสามเอง  มึงจะรับไปไหน เเล้ววันนี้มึงจะไปสนามป่าว "

 

" ดูก่อน   กูไปละ "

 

ร่างสูงรีบเก็บของอย่างเร็วเพื่อที่จะให้ไปทันโรงเรียนเเก้วเลิก  เขาตั้งใจจะบอกชอบเธอวันนี้ ยังไงก็ต้องวันนี้  ความรู้สึกต่างๆ มันมากมายจนเขาทนไม่ไหวอีกต่อไปเเล้ว  เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันถึงมากมายขนาดนี้ กับคนที่เจอกันนับครั้งได้  เขารู้เเค่อยากบอกเธอ ผลลัพธิ์มันจะออกมายังไง เขาก็พร้อมจะยอมรับมัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ' นี่เราโรคจิตรึปล่าว ' 

 

คำถามนี้ผุดขึ้นมาในหัว เมื่อเขามายืนอยู่หน้าโรงเรียนของเเก้วเเล้ว 

 

' ไม่หรอก ถ้าไม่ทำเเบบนี้ ก็คงไม่ได้เจอยัยน่ารักเเน่ๆ ' ก็ได้เเต่ปลอบใจตัวเอง 

 

 

 

 

" โอ๊ยยยยย !! "  

 

อยู่ๆ ก็มีเด็กผู้หญิงคนนึงมาล้มตรงหน้าผม ไอ้เราจะไม่เข้าไปดูก็ไม่ได้ มาล้มตรงหน้าซะขนาดนี้

 

" น้องเป็นอะไรมากปล่าว "

 

" อ่อ  พี่ พี่ชื่อไรหรอคะ "

 

" เห ~~ "

 

" ก็ถามไว้ก่อนไงคะ จะได้ขอบคุณถูก  พี่ชื่ออะไร  บ้านอยู่เเถวไหนหรอคะ "

 

เอิ่มมมม  นี่ผมกำลังถูกจีบ เเบบจู่โจมเลยใช่มั๊ยเนี่ย ~~~

 

ร่างสูงที่กำลังถูกวุ่นวาย ? อยู่ก็ไม่ทันได้มองร่างบางที่เดินผ่านไปพอดิบพอดี ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

' ทำไมถึงรู้สึกว่ามีคนตามเรามา '

 

" อ๊ะ !!! "

 

ร่างบางตัดสินใจหันกลับไปมอง เเต่เเล้วก็ไม่เจอใคร

 

' คิดไปเองหรือไงนะ ช่างเถอะ '

 

ร่างบางตัดสินใจเดินต่อไป เเล้วความรู้สึกว่ามีคนเดินตามก็กลับมาให้เธอรู้สึกอีกครั้ง  คราวนี้เธอตัดสินใจไม่หันกลับไปมอง เเต่วิ่งเเทน  !!

 

ยังไม่ทันที่เธอจะเริ่มวิ่ง  กลับถูกใครบางคนจับเเขนไว้เสียก่อน

 

" อ๊ะ พี่นี่    ปล่อยนะ จะพาเเก้วไปไหน ปล่อย ~~~~  !!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

------------------------------

เปลี่ยนชื่อตอนทันมั๊ย 5555

19:55

18/07/58