-[kristao ficexo]- หัวใจของฉันมอบมันให้นาย

ผมรีบกระโดดลงจากเตียงแล้วพุ่งเข้าหาชานยอลลากมันออกมาจากห้องและปิดประตูปั้ง!ทันที ไวกว่าแสงซะอีก .
"นี่ไอ้ยอลทำไมแบคมันน่ารักจังว่ะ"ผมรีบเปิดประเด็นถามทันที 
"นี่ถ้าจะโอบขนาดนี้พาเข้าโรงแรมม่านรูด เลยเหอะ"ชานยอลมองแขนที่ผมโอบมันในตอนนี้ 
ผมก็ลืมไปเลยแหะวาาโอบมันอยู่ ผมก็รีบปล่อยแขนออกจากชานยอลทันที 
"ไม่เอาหรอกเว้ย "ผมแกล้งหยอกมันเล่น 
"แบคหรอ น่ารักล่ะเส้ แฟนเค้าเอง "ชานยอลบอกผมละเอียดยิ้บ 
"เหรอๆ ถึงว่าเมื่อแบคไม่ไปโรงเรียนบ่นหนักบ่นหนา" ผมย้อนเวลาไปเมื่อเช้า
"เข้าไปในห้องเถอะคิดถึงแบค"ชานยอลเปิดประตูเข้าห้องผมอย่างไม่รีรอ โธ่ออกมาแปปเดียวคิดถึงกัน
ผมเดินตามมาแล้วนั่งลงบนเตียงตามเดิม 
เจ้าสองคนนั่นก็นั่งเป็นชาว ,สมาคมก้มหน้าต่อไป 
"นี่คริสถามไรหน่อยดิ"ชานยอลโพล่ขึ้นมานั่งบนเตียงของผม 
"ว่า?"
"นายไปรู้จักกับเด็กชื่อเทาตอนไหน"คิ้วของขานยอลขมวดเป็นโบว์ 
"ตอนกลับบ้าน แล้วนายไปเอาไลน์ฉันให้เทาตอนไหน"ผมรีบถามมม 
"ไปเจอเทาอยู่ศาลา หน้ารร. เทาเลยขอไง "ชานยอลรีบตอบคำถามของผม 
"เทาเป็นใคร?"ผมอยากรู้จักเด็กคนนี้ให้มากขึ้น
"ลูกของมหาเศรษฐีที่รวยอันดับสองของประเทศ รองจากพ่อนายไง "ชานยอลนี่ลูกศิษย์คนแรกของ โคนันชัวร์
"แล้วนิสัยยังไง?"
"ก็ เป็นเด็กขี้อ้อน ชอบแพนด้า รักศิลปะการต่อสู้ แต่ติดนิดนึง เวลาเจอผี นี่หมดสติอย่างกับคนที่ไม่มีการต่อสู้อ่ะ "ถี่ยิ้บเลยชานน 
(เทา:ฮัดดดชิ้ววใครพูดถึงเราเนี่ย) 
"จริงดิ เฮ้ยยน่ารักว่ะ" ผมพูดโดยไม่ได้คิดอะไร 
"หันมาสนใจผู้ชายเมื่อไหร่นายเนี่ย"ชานยอลยิ้มแก้มบาน 
"แล้วนายจะสนใจทำไมห้ะชานยอล จดจำรายละเอียดของคนอื่นได้มากกว่าแค่คิดก็น้อยใจแล้ว"แบคที่นั่งเงียบจู่ๆก็โพล่งขึ้นมาตอบแทนผมแล้วใส่ใจรายละเอียดคำพูดของขานยอลมาจนได้ นี่แหละ ไอ้ยอลนักสืบ 
"ขอโทษคร้าบบบบบบบ"ยอลโอบไหล่แบค ทำเหมือนลูกแมวขี้อ้อน 
"เอ้อ..นี่ขอเบอร์เทาหน่อยดิ "ผมรีบเอ่ยขอ 
"ฮั่นแน่ ฮั่นน่อววว อ่ะนี่ "ชานยอลยื่นโฟนของมันมาให้ผม เพื่อเมมเบอร์ของเทา ฮั่นน่อววววบ้านแกสิว่ะ .
"แต้งงงงงงเดี๋ยวมานะ " ผมก็ดีใจสุดๆ แล้วรีบเดินออกมาจากห้องของผม แล้วโทรหาเทาทันที .