-[kristao ficexo]- หัวใจของฉันมอบมันให้นาย

ณ. โรงเรียนอัลคอเปอร์เรชั่น เป็นโรงเรียน อภิมหาเศรษฐี แห่งหนึ่ง ที่ได้ขึ้นชื่อว่ามหาเศรษฐีเพราะโรงเรียนชั้นนำแนวหน้าหน้าแบบนี้มีแต่พวกมหาเศรษฐีเงินเหลือเฟือ ..ที่ไม่รู้จะนำเงินพวกนั้นไปทำอย่างไร ฉะนั้นจึงได้นำบุตร ทั้งหลายของท่านมาเสริมกาศึกษาที่นี่ 

หึ !เสียงเด็กหนุ่มใบหน้าคมสวย แววตาคมกริบเหมือนเสือ เขาคือ อู้อี้ฟาน หรือคริส นั่นเอง ผม พูดกับตัวเองใรขณะที่อยู่หน้าประตูโรงเรียน ผมถูกสั่งย้ายมาโรงเรียนแห่งนี้ตามเจ้าคุณพ่อ

ผมก็ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องงานของท่านสักเท่าไหร่เพราะว่า ผมเบื่อกับธุรกิจแบบนี่เหลือทน 

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของโรงเรียน วันแรกเลยสินะ เดินไปดูมายเฟรนด์ในห้องดีกว่าเฟรนด์ของผมหลายคนที่ถูกส่งมาเรียนที่นี่ 

•ห้องม.5/1•

ผมเดินเข้าไปในห้องแบบเรียบง่ายส่วนมากคนที่นี่เขา จะไม่ทักทายกันหรอกลูกคุณหนูกันทั้งนั้น. ผมกวาดสายตามองหา ไอ้หูกาง ปาร์คชานยอล นั่นไงมันอยู่ริมหน้าต่างต้องไปหาซะแล้วว 

"ว่าไง ยอลลล "ผมทักทายเจ้าของหูกาง 

"อืม~ก็ดี" ชานยอลมีสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่

"เป็นไรว่ะ" ผมถาม เป็นห่วงมันนิดนึง 

"แบคฮยอนไม่มาเรียนวันนี้ "ชานยอลเล่าถึงสาเหตุที่ทำให้เขาเศร้าใจ 

"แล้ว?"แบคฮยอนไม่มาแล้วทำไมผมก็ยิ่งจะกลายเป็นนักสืบสวนมากขึ้น                  

"เห้อออออออ.. นี่"เจ้าหูกางก็ไม่ตอบผมแต่โยนคำถามให้ผมต้องสงสัยเพิ่มขึ้น ซะงั้น 

"มีอะไรรรรร ?" 

"พรุ่งนี้ต้องเตรียมรับน้องรหัสนะ"

"ต้อง ทำด้วยเหรอว่ะ เห้อ." 

"อืม. อีกห้านาทีทีชเชอร์จะมาแล้ว รอเรียนเหอะนายนั่งข้างฉันตรงนี้ก็ได้" ชานยอลบอกสถานการณฺตอนนี้ ผมรู้สึกเหมืิอนเจ้าหูกาง เป็นห่วงแบคฮยอนมากกกกแบคฮยอนเป็นใครผมยังไม่รู้จักเลย เรียนดีกว่า ........ 

หลังเลิกเรียนเวลา 16.30 

ผมก็วิ่งดิ่งตรงลงมาข้างล่างทันที อยากกลับบ้านซะแล้วนะเนี่ย ผมรีบวิ่งมานั่งรอ คนขับรถ ที่ระเบียงศาลาหน้าโรงเรียน ที่ล้อมรอบไปด้วยดอกเดซี่ .ผมก็นั่งก้ม หน้าก้มตาเล่นมือถือรอ 

ฟุ่บ ! มีใครบางคนที่นั่งลงข้างๆผม ด้วยสีหน้าหงุดหงิดสุดๆ ทั้งใบหน้าที่เรียวคม ดวงตาโต ร่างสูงโปร่ง .ทำไมเขาช่างน่ารักขนาดนี้ 

"นี่พี่ครับ ?"ใบหน้าเรียว คมหันหน้ามาสบตาผมแล้วเอ่ยคำทักทาย

"หืมมม.มีอะไร "ผมไม่สงสัยหรอกว่าทำไม เจ้าคนนั้นเรียกผมว่าพี่ 

"พี่ชื่ออะไรฮะ!ผมชื่อเทานะฮะ ฮวางจื่อเทานะฮะ"เจ้าเด็กที่ชื่อว่าเทาแนะนำตัวกับผม

"เอ่อ..อู้อี้ฟาน เรียกคริสก็ได้ "ผมจึงตอบกลับไป 

 "ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ"ใบหน้าเรียวคนที่ก่อนหน้านั้นมีสีหน้าหงุดหงิดแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นสีหน้าที่น่ารักน่าเอ็นดูไปเลย-- 

"ว่าแต่เทา นายพึ่งขึ้นม.4ใช่มั้ย"ผมถามกลับ

"ใช่ฮะพี่คริส พรุ่งนี้ผมอยากได้พี่คริสเป็นพี่รหัสจัง"เทาทำหน้ายุ่ง 

"อืม..~พี่ก็อยากได้เทาเป็นน้องรหัสนะ ว่าแต่รู้ได้ไงว่าพี่อยู่ม.5" 

"ความลับนะฮะ ~"เทากลับทำหน้าเบิกบานอีกครั้ง 

"คุณหนูคริสครับบ"คุณลุงคนขับรถตะโกนเรียกผมที่กำลังคุยอยู่กับเทา 

"พี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้เทา "ผมโลกมือล๊ายบายเทาก่อนที่จะเดินมาเปิดประตูขึ้นรถกลับบ้าน  ระหว่างทางกลับบ้านใบหน้าผมที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ตลอดทาง ทำไมรู้สึก ดีขนาดนี้นะ ทั้งๆที่เจ้าเด็กนั่น เพิ่งคุยกันเป็นครั้งแรกเอง 

.☎ชานยอล ☏•

"อือ.ว่าไงยอล"ผมรีบกดรับสายทันที 

"พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนเราไปเดินเล่นกันนะ"

ชานยอลที่โทรมาชวนผมมีน้ำเสียงร่าเริงมากขึ้นไม่เหมือนตอนที่เจอกันครั้งแรก 

"ที่ไหน?"ผมถามกลับ

"สวนสาธรณะ''

"เค งั้นเเค่นี้นะ" 

ผมกดวางสายชานยอลทันทีและภาพของเจ้าเด็กเทากลับมาวนอยู่ในหัวผมอีกครั้ง ตอนนี้ผมยิ้มจนปากจะฉีกถึงหูอยู่แล้ว

-คฤหาสน์ของคริส- 

"เชิญครับ"คุณลุงคนขับรถเดินมาเปิดประตูให้ผม 

"ขอบคุณนะครับ"ผมตอบกลับไปตามมารยาท

ผมรีบเดินเข้าบ้านไป การบ้านวันแรกนี้มันการบ้านหรืออะไรว่ะเนี่ยมันเยอะมากกกก 

ผมเดินจนมาถึงภายในห้องของผมที่ตกแต่งเต็มไปด้วยกาแล็กซี่ทั้งห้อง เพราะผมใฝ่ฝันที่อยากจะไปกาแล็กซี่นานแล้ว มันคือความสุขของผม  

ดือ ดึ้ง ~เสียงไลน์ของผม 

ผมก็เดินเข้ามานั่งบนเตียงยานอวกาศที่อาม่าซื้อให้ ปรากฎว่าเสียงนั่นเป็นเสียงไลน์ที่มาจากคนที่ทำให้ผมรู้สึกดีๆมาเมื่อตอนเย็นนี้เอง 

Hzttao:ถึงบ้านยังครับ ? :) 

Kris:ถึงแล้วว ไปเอาไลน์พี่มาจากไหน นี่? 

Hzttao:อ๋อออ พี่ชานยอลแหละครับ 5555 อย่านอนดึกนะฮะ ผมต้องนอนแล้วฝันดีนะฮะพี่คริส:3

นั่นคือประโยคสุดท้ายของเจ้านั่นที่ทำให้ผมอยากทำการบ้านให้เสร็จเร็วๆ 

ก็อก -ก๊อก -ก็อก- 

"เข้ามาเลยครับบบ "ผมไม่รู้หรอกว่าใครคือคนข้างนอกที่มาเคาะปรเตูห้องผมแต่ตามมารยาทแล้วผมมักเป็น แบบนี้เสมอ 

"เซ ฮัลโหลล คริสสสส" ชานยอลโพล่ศีรษะเข้ามาในห้องผมโดยปริยาย แถมยังพาใครก็ไม่รู้เข้ามาด้วย น่าจะให้คุณลุงยาม ไล่ตะเพิดออกจากบ้านผมไป 

"พาใครมาด้วยว่ะนั่น!" ผมที่นั่งอยู่บนเตียง ก็เอ่ยทักทาย 

"ทายสิ? คนที่เราบ่นถึงเมื่อเช้านี้"ชานยอลเอาปัญหาเชาวนฺมาให้ผมทาย

"แบคฮยอน ใช่ป้ะ"ผมครุ่นคิด 

"ใช่ครับ ผมบยอน แบคฮยอนครับ "แบคฮยอนเอ่ยทักทายผม 

อึ้ง 

มึน 

เงิบ 

ตื้บ!