-[kristao ficexo]- หัวใจของฉันมอบมันให้นาย

ผมรีบกระโดดลงจากเตียงแล้วพุ่งเข้าหาชานยอลลากมันออกมาจากห้องและปิดประตูปั้ง!ทันที ไวกว่าแสงซะอีก .

"นี่ไอ้ยอลทำไมแบคมันน่ารักจังว่ะ"ผมรีบเปิดประเด็นถามทันที 

"นี่ถ้าจะโอบขนาดนี้พาเข้าโรงแรมม่านรูด เลยเหอะ"ชานยอลมองแขนที่ผมโอบมันในตอนนี้ 

ผมก็ลืมไปเลยแหะวาาโอบมันอยู่ ผมก็รีบปล่อยแขนออกจากชานยอลทันที 

"ไม่เอาหรอกเว้ย "ผมแกล้งหยอกมันเล่น 

"แบคหรอ น่ารักล่ะเส้ แฟนเค้าเอง "ชานยอลบอกผมละเอียดยิ้บ 

"เหรอๆ ถึงว่าเมื่อแบคไม่ไปโรงเรียนบ่นหนักบ่นหนา" ผมย้อนเวลาไปเมื่อเช้า

"เข้าไปในห้องเถอะคิดถึงแบค"ชานยอลเปิดประตูเข้าห้องผมอย่างไม่รีรอ โธ่ออกมาแปปเดียวคิดถึงกัน

ผมเดินตามมาแล้วนั่งลงบนเตียงตามเดิม 

เจ้าสองคนนั่นก็นั่งเป็นชาว ,สมาคมก้มหน้าต่อไป 

"นี่คริสถามไรหน่อยดิ"ชานยอลโพล่ขึ้นมานั่งบนเตียงของผม 

"ว่า?"

"นายไปรู้จักกับเด็กชื่อเทาตอนไหน"คิ้วของขานยอลขมวดเป็นโบว์ 

"ตอนกลับบ้าน แล้วนายไปเอาไลน์ฉันให้เทาตอนไหน"ผมรีบถามมม 

"ไปเจอเทาอยู่ศาลา หน้ารร. เทาเลยขอไง "ชานยอลรีบตอบคำถามของผม 

"เทาเป็นใคร?"ผมอยากรู้จักเด็กคนนี้ให้มากขึ้น

"ลูกของมหาเศรษฐีที่รวยอันดับสองของประเทศ รองจากพ่อนายไง "ชานยอลนี่ลูกศิษย์คนแรกของ โคนันชัวร์

"แล้วนิสัยยังไง?"

"ก็ เป็นเด็กขี้อ้อน ชอบแพนด้า รักศิลปะการต่อสู้ แต่ติดนิดนึง เวลาเจอผี นี่หมดสติอย่างกับคนที่ไม่มีการต่อสู้อ่ะ "ถี่ยิ้บเลยชานน 

(เทา:ฮัดดดชิ้ววใครพูดถึงเราเนี่ย) 

"จริงดิ เฮ้ยยน่ารักว่ะ" ผมพูดโดยไม่ได้คิดอะไร 

"หันมาสนใจผู้ชายเมื่อไหร่นายเนี่ย"ชานยอลยิ้มแก้มบาน 

"แล้วนายจะสนใจทำไมห้ะชานยอล จดจำรายละเอียดของคนอื่นได้มากกว่าแค่คิดก็น้อยใจแล้ว"แบคที่นั่งเงียบจู่ๆก็โพล่งขึ้นมาตอบแทนผมแล้วใส่ใจรายละเอียดคำพูดของขานยอลมาจนได้ นี่แหละ ไอ้ยอลนักสืบ 

"ขอโทษคร้าบบบบบบบ"ยอลโอบไหล่แบค ทำเหมือนลูกแมวขี้อ้อน 

"เอ้อ..นี่ขอเบอร์เทาหน่อยดิ "ผมรีบเอ่ยขอ 

"ฮั่นแน่ ฮั่นน่อววว อ่ะนี่ "ชานยอลยื่นโฟนของมันมาให้ผม เพื่อเมมเบอร์ของเทา ฮั่นน่อววววบ้านแกสิว่ะ .

"แต้งงงงงงเดี๋ยวมานะ " ผมก็ดีใจสุดๆ แล้วรีบเดินออกมาจากห้องของผม แล้วโทรหาเทาทันที .