ความทรงจำที่เลือนหาย

       TEE
       "นะ นนท์"
       "พี่ธีร์"
       "ไปแต่งตัวก่อนไม้"
       "เออ จริงด้วย"
       "อะ อือ"
   ความจริงผมก็อยากจะทักเรื่องที่นนท์มันจับมือถือผมนะ แต่คงไม่มีอะไรมั้ง ผมเชื่อใจนนท์นะ
     "พี่ธีร์นอนกันเถอะ"
     "อืมๆ"
     "พี่นี้ตัวหอมดีนะ"
     "บ้าน่า"
     "ไม่ต้องเขินผมหรอกน่า"
     "จะทำอะไรอะนนท์"
     "ก็แค่จะนอนกอดพี่เฉยๆอะ"
      PHU
   ไอนนท์มึงเป็นใครกล้าดียังไงมายุ่งกับไอธีร์ของกู กูไม่ยอมมึงง่ายๆฟรอกนะล้วเดี๋ยวมึงจะได้เห็นดีกับกูแน่
     "สวัสดีค่ะพี่ภู"
     "ขนมปังเธอยังสนใจไอนนท์อยู่ใช้ไม้"
     "สนสิค่ะ ว่าแต่พี่ภูถามทำไม"
     "พี่จะช่วยเธอเอง เพียงแค่เธอทำตามที่พี่บอก"
     "ได้ค่ะพี่ภู"
   ไอนนท์แล้วเดี๋ยวแกจะรู้ว่าแกไม่คู่ควรกับไอธีร์เลยแม้แต่นิดเดียว
       "หึไอ นนท์ แล้วเราจะได้รู้กัน"
 
.
.
.
.
.
โย่วววเย้รีดเดอร์ทีาน่ารักทุกคน
ไรท์ขอโทดที่หายไปนานนะ
แต่ก็จะพยายามมาลงน้าา