ความทรงจำที่เลือนหาย

     NON
   ผมพาพี่ธีร์กลับจากการไปเที่ยวและการพาพี่ธีร์ไปดูความเลวของพี่ภู ถึงมันจะทำให้พี่ธีร์เจ็บอยู่บ้างแต่ก็คุ้มค่า พี่ภูพี่ต้องเจ็บกว่าที่พี่ธีร์เจ็บหลายเท่า ผมคนนี้นี่แหละจะทำให้พี่แทบกระอักเลือดเลย 
     "ถึงแล้วครับพี่ธีร์"
     "ขอบใจนะนนท์"
     "ไม่เป็นไรครับพี่"
     "เลยทำให้นายหมดสนุกเลย"
     "แค่มีพี่ผมก็มีสนุกแล้วครับ"
     "ขอบใจจริงๆหวะ"
     "ไม่เป็นไรนะพี่ยังมีผมอยู่เสมอนะ"
     "อื่ม"
     "ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนปะ"
     "อือ ก็ได้นะ"
   ผมเดินเข้ามาในห้องของพี่ธีร์ ห้องพี่ธีร์สะอาดเรียบร้อย หน้าอยู่มากเลยครับ 
     "นั่งก่อนดินนท์"
     "ครับ เอลที่"
     "มีไร"
     "ผมนอนด้วยดิพี่"
     "ห้ะ!!!"
     "ศุกร์ ผมไม่อยากกลับห้อวิธ"
     "เออๆก็ได้"
    ที่ผมจะมานอนกับพี่ธีร์ผมมเหตุผลนะ ผมจะได้รู้รักพี่ธีร์มากขึ้นและจะได้หาวิธีแกแค้นไอพี่ภูไปด้วย
   PHU
   ผมจะไม่มีไอธีร์แล้วจริงๆเหรอ ผมยังทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียมันไป ไม่ผมจะไม่ยอมเสียธีร์ไปเด็ดขาด ไม่ว่าจะยังไงธีร์ต้องเป็นของผมเท่านั้น ผมไม่ยอมไอเด็กนั้นแน่นอน
   กริ้งๆๆ
ผมมายืนกดกริ้งเพื่อเข้าบ้าน ตอนนี้ในหัวขแงผมมีแต่ภาพธีร์วนเวียนในหัวของผมตลอดเวลาเลยครับอ้ครับ ถ้าผมไม่มีธีร์ผมคงจะอยู่ไม่ได้ เพราะฉนั้นมันจะไม่มีวันั้นแน่นอนครับ