ถ้าเป็นเธอ...

                                      เช้าวันรุ่งขึ้น
         เเสงเเดดที่อ่อนโยนก็ฉายไปที่ชายหนุ่มนั้นกำลังนอนอยู่ ทำให้คนที่นอนอยู่นั้นต้องตื่นขึ้นมา ซึ่งเขา ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความโดดเดี่ยว เเล้วเขาก็ไปเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะไปทำงาน
                                    30 นาทีผ่านไป...
       เเล้วเขาก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จเเล้วออกไปทำงาน เมื่อถึงที่บริษัทเขาก็ไม่พูดไม่จาอะไรตอนนี้เขาเหมือนคนเย็นชาไปเเล้ว พิมเขาก็ไม่คุยด้วยตั้งเเต่วันที่มีเรื่องเขาก็ไม่ได้คุยกะพิมอีกเลย เเละเขาก็เข้าทำงานไป ตอนนี้เขาไม่อยากขออะไรเเค่อยากให้ฟางนั้นกลับมาหาเขาเเละรักเขาเหมือนเดิมเพราะเขาไม่อยากอยุ่กะความโดดเดี่ยวเขาคิดว่าถ้าฟางกลับมาเขาจะเปลี่ยนนิสัยตัวเองเเละดูเเลฟางอย่างดี เเล้วจะเปิดร้านกาเเฟที่ฟางอยากเปิดด้วยเเต่ตอนนี้ฟางจะกลับมามั้ยอันนี้เขาก็กำหนดไม่ได้เหมือนกัน
 
                                       อเมริกา....
       สองสาวที่กำลังเลือกซื้อสินค้าที่ห้างเเห่งหนึ่ง เเล้วเลือกอย่างประนีประนอม เเล้วเฟย์ก็ไปเลือกซื้อ ผลไม้เเล้วฟางเลือกซื้อของไช้ เมื่อเธอมาถึงเเผนกของไช้ เเล้วมีภาพๆหนึ่งที่เธอมาเดินห้างกะเเฟนหนุ่มของเธอ
      
     ''ป๊อปๆที่บ้านของไช้อะไรหมดมั่งอ่ะ''ฟางถามชายหนุ่มที่เดินตามหลังเรามา
    ''น้ำยาล้างจาน ่อะฟางๆๆ''ป๊อปปี้เรียกเเฟนสาว
    ''อะไรหรอป๊อป''
    ''เราเลือกของเสร็จเเล้วอ้ะเราไม่ทานข้าวกันป่ะ''
   ''ไปดิๆรอฟางเเป๊ปนึงนะ''
 
      หญิงสาวที่ยืนนึก ภาพนั้นเป็นภาพที่เธอกะป๊อปปี้นั้นชั่งมีความสุขเหลือเกินหญิงสาวที่ยืนเหม่อลอยอยุ่คนเดียวเฟย์ที่เดินมาก็เห็นพี่สาวของเธอนั้นเหม่อลอยเธอก็เรียก
    ''พี่ฟางเป็นไร''เฟย์เรียกพี่สาวของเธอทำให้พี่สาวของเธอนั้นสดุ้ง
    ''อ้าว ฟะฟะเฟย์มาตอนไหนเนี้ย''
    ''เมื่อกี้เเหละเออะพี่ฟางเหม่อลอยอะไร''
    ''เปล่าๆเเค่นึกอะไรนิดหน่อยน่ะ เสร็จเเล้วใช่ป่ะไปคิดตังกัน''ฟางพูดเเล้วทั้งสองสาวก็ไปที่เเคชเชียร์
       เเล้วสองสาวก็ซื้อของเสร็จ เเละหลับมาถึงบ้านโทรศัพท์เฟย์ดังขึ้น เเล้วเฟยืก็หยิบโทรศัพท์ขึ้ยมาดูปรากฎว่าเป็นเเก้วเพื่อนสาวของเธอนี่เอง
     ''ฮัลโหลว่าไงยัยเเก้ว''เฟย์พูด
     ''ฮัลโหล นี่ยัยเฟย์เเกกะยัยฟางอยุ่ไหนเนี่ยหึ ก่อนจะหนีกันออกมาทำไมไม่บอกชั้นรุ้มั้ยว่าชั้นเป็นห่วงเนี้ย''
    ''โอ๋ ชั้นขอโทษได้ป่ะล่ะพอดีมันฉุกเฉินอ่ะพี่ฟางเค้าไม่บอกเองกลัวว่าเเกจะไปบอกป๊อปปี้อ่ะ''
    ''เเหม เเกชั้นเป็นเพื่อนพวกเเกมากี่ปีห๊ะ''
    ''ไม่รุ้ดิ''
    ''เเล้วนี่เเกจะพูดได้ยังว่าเเกกะยัยฟางอยุ่ไหน''
    ''บ้านคุณป้าชั้นน่ะ''
    ''ที่ไหนของเเกวะ''
    ''อเมริกาอ่ะ เเกอย่าบอกใครนะเว้ย''
    ''เออๆเดี๋ยวๆชั้นขอคุยกะยัยฟางหน่อยดิ''
    ''เออได้รอเเป๊ป''เเล้วเฟย์ก็เรียกพี่สาวของเธอ
    ''ฮัลโหล''
    ''ยัยฟาง นี่เเกเมื่อจะกลับเนี้ย''
    ''ไม่รุ้สิ ไม่มีกำหนดมั้งเเกถามเพื่ออะไรยัยเเก้ว''
    ''โห ยัยฟางอะไรของเเกเนี้ยจะไปอยุ่นู้นตลอดชีวิตเลยหรอ เเล้วเเกไม่เห็นใจคนรอบ้างหรือไง''
    ''ใครล่ะ ใครจะรอชั้น''
    ''มันมีก็เเล้วกันชั้นว่าเเกกลับมาเหอะนะ ป๊อปอ่ะมันเป็นคนเย็นชาไปเเล้วนะไม่ยอมคุยกะใครเลยเเกกลับมาเถอะ ชั้นล่ะสงสารป๊อปมันจริงๆ''
    ''เอ้า เเล้วตอนที่ป๊อปทำชั้นเจ็บล่ะสมเเล้วล่ะที่ป๊อปเป็นเเบบนั้น''
    ''อันนั้นชั้นรุ้ เเต่ตอนนี้ถ้าเเกยังมีความสงสารป๊อปมันอ่ะชั้นว่าเเกไปหาป๊อปบ้างก็ได้นะ ชั้นรุ้ว่าเเกอ่ะก็รักยังป๊อปอยุ่บ้างเเหละ''
    ''คิดดูก่อน''
    ''เร็วๆเเกมาพรุุ่งนี้เลยดิ''
    ''เออๆก็ได้ เเล้วเเกอย่าบอกใครล้ะ''ฟางพูดเเล้วก็จบสนทนา
 
    ''พี่ฟางจะกลับไทยจริงหรอ''เฟย์พูด
    ''อื้ม ยัยเเก้วบอกให้พี่ไปงั้นเฟย์ก็เตรียมเก็บของนะถ้าคุณป้ากลับมาเมื่ไหร่เดี๋ยวพี่บอกเอง''ฟางพูดเเล้วเฟย์ก็พยักหน้าเเล้วเดินเข้าห้องนอนไป ฟางที่กำลังนั่งคิดกะคำที่เเก้วพูดกับเธอ ไม่อยากจะเชื่อว่าป๊อปปี้จะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าถามว่าเธอจะคืนดีด้วยหรือไม่ อันนี้มันก็ยังไมรุ้
 
                                     วันต่อมา....
      ป๊อปปี้ที่กำลังทำเเพนเค้กในห้่องครัวเขาจำได้ว่าฟางสอนเขา ให้เขาทำเป็นจนบัดนี้เขาก็ยังทำไม่ค่อยข้องเพราะฟางสอนเเค่นิดเดียวมันเป็นเพราะเขาเเหละที่ไม่อยากจะอยุ่บ้านกับภรรยาเขา เเล้วเขาก็ทำผิดขั้นตอนทำให้เเพนเค้กที่ออกมากินไม่ได้
    ''ทำเเบบนั้นมันจะเป็นเเพนเค้กได้ไงล่ะ''.....????
 
 
**********************************************************
Stoppppppppppppp!!!! ก่อนะจ๊ะรีดเดอร์เอ๊ะๆเสียงใครหว่า??? ตอนหน้ารุ้กันอ่ะๆเอาเป็นว่าโปรดติดตามตนต่อไป รีดเดอร์จ๋าาไรท์มีนิยายพฟิคเรื่องใหม่ เรื่อง เพลิงกุหลาบไฟ ไปติดตามกันด้วยน๊าาาา ขอบคุณค่าาา