เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 “เดี๋ยวฟางว่าคืนนี้ถ้าฝนตกอากาศเย็นฟางเอาผ้าห่มมาให้อีกนะคะ”ฟางพูดเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว

พลางเดินไปหยิบผ้าห่มยื่นให้ป๊อปปี้ที่เดินมาด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางน่ารักจังเลยนะครับเอาใจใส่คนอื่นด้วย”โทโมะพูดแล้วยิ้มหวาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นแก้วขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”แก้วส่ายหน้ากับความกะล่อนของโทโมะก่อนจะเดินกลับเข้าห้อง

ไป เหอะ ไม่เคยจะมองในแง่ดีสัก10นาทีได้เลยสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันรึคะตายาย”เฟย์เดินมานั่งที่ชานบ้านเห็นตายายนั้งดูรูปแม่ของตัวเองก็ยิ้มและขอดูด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นรูปนี้ก็คิดถึงพ่ออิฐเนาะ ถ้าไม่เกิดเรื่องวันนั้นบ้านเรา2หลังคงจะไม่ต้องล้อมรั้วหนาแบบนี้

หรอก”ยายมองรูปหนึ่งที่มีตาและยายถ่ายกับแม่ของเธอและมีผู้ชายคนหนึ่งที่โอบไหล่แม่ของเธอ

แสดงความเป็นเจ้าของ

 

 

 

 

 

 

 

“มีเรื่องอะไรหรอคะตายายแล้วผู้ชายคนนี้คือใครหรอคะ”เฟย์เห็นตายายพูดคุยกันก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอกลูกนี่ก็ดึกแล้วไปนอนเถอะ”ตายายพูดปัดๆก่อนจะไล่ให้เฟยืไปนอนแล้วปิดอัลบั้ม

รูปนั้น เฟย์มองตามด้วยความสงสัยก่อนที่จะไม่สนใจมันเพราะเห็นว่าตายายของเธอไม่ได้ใส่ใจ

อะไรมากนัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อทานยาก่อนนะครับ”ทางด้านเขื่อนก็ประคองพ่อตัวเองขึ้นมาป้อนยาให้แล้วจัดแจงท่านอนให้

นอนสบายๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พลอย อยู่ที่ไหนอิฐคิดถึงพลอย”พ่ของเขื่อนละเมอหาผู้หญิงคนหนึ่งทำให้เขื่อนกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

“ดูมันสิ มันยังเพ้อหานังแพศยานั่นแกยังจะไปดูแลมันทำไม”ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาว่าเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่พ่อต้องเป็นแบบนี้เพราะถูกคนทรยศคู่นั้นทำร้ายพ่อนะครับแม่”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แกก็เลยจะแก้แค้นพวกนีระสิงห์ให้พ่อแกที่ป่วยพะงาบๆแบบนี้น่ะหรอ”แม่เขื่อนพูดแล้วเดินกลับ

ไปดื่มเหล้าต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเกิดพวกนั้นไม่ทำลายความรักความไว้ใจของพ่อ พ่อก็ไม่เป็นแบบนี้ ธุรกิจที่เราทำร่วมกันมา

พวกนั้นก็คงไม่ถอนทุนคืน เรื่องทั้งหมดเกิดจากความโลเลหลายใจของน้าพลอยที่ทำให้พ่อต้อง

เป็นแบบนี้ ไม่ต้องห่วงนะครับพ่อ ผมจะทำให้พวกมันเจ็บมากกว่าพ่อที่เคยเจ็บเพราะน้า

พลอย”เขื่อนพูดแล้วมองไปที่รั้วที่ล้อมไว้สูงของบ้านตัวเอง ซึ่งเมื่อก่อนสมัยรุ่นพ่อของเขื่อน พ่อ

เขื่อนคือคู่หมั้นของแม่เฟย์ แต่เพราะแม่เฟย์ที่ปันใจรักกับพ่อของเฟย์ที่มาจากกรุงเทพและตัดสิน

ใจแต่งงานกันทำให้พ่อเขื่อนเสียใจถึงขั้นบุกเข้าไปทำร้ายพ่อเฟย์จนต้องถูกจับเข้าคุกไปสงบสติ

อารมณ์ก่อนที่พ่อแม่ของแม่เฟย์ที่มีชื่อเสียงในเมืองจันจะสั่งถอนหุ้นออกจากร้านอาหารจนทำให้

ร้านอาหารของครอบครัวเขาขาดทุนและปิดตัวลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะทำให้เธอต้องเจ็บปวดเพราะความรักจอมปลอม จะโทษพวกชั้นไม่ได้นะ ต้องโทษความ

หลายใจโลเลของแม่เธอเอง”เขื่อนเดินกลับมาในห้องแล้วมองรูปเฟย์ที่เขาวงเป็นเป้าหมายใหม่

แทนที่เลือกฟางในตอนแรกแล้วยิ้มออกมาร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมยังไม่นอนอีกล่ะแก้ว”โทโมะที่นอนไม่หลับก็เดินออกมาเห็นแก้วนั่งอยู่ที่ชานบ้านก็มานั่ง

ด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วยังไม่อยากนอนน่ะพี่โทโมะ เพราะการที่แก้วได้ออกมาเที่ยวที่นี่มันคือการเที่ยวครั้งแรกที่

คุณย่าให้ออกมาได้ ซึ่งแก้วก็ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไหร่ที่คุณย่าจะอนุญาตให้มาแบบนี้อีก”แก้วพูดแล้ว

คิดถึงตัวเองก็เศร้าลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอยากออกมาเที่ยวนะ เราบอกพี่เดี๋ยวพี่จะพามาเอง รึอยากเห็นแสงสีที่เที่ยวกลางคืนบอกพี่

เดี๋ยวพี่จะพาหนีมาเอง พวกแหกกฏน่ะพี่ถนัด”โทโมะพูดแล้วยิ้มกริ่ม ทำให้แก้วส่ายหน้ากับความ

คิดโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะเป็นแบบนี้ตลอดแบบนี้จะมีสาวที่ไหนเค้าจริงจังกับพี่ล่ะเนี่ย”แก้วบ่น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ถ้าเครียดตายเดี๋ยวสาวๆก็ไม่มีความสุขสิ เราเองก็เหมือนกัน หน้านิ่วคิ้วขมวดบ่อยๆแบบนี้น่ะ

เดี๋ยวก็หาแฟนไม่ได้หรอก”โทโมะพูดแล้วเอามือขยี้ผมแก้ว

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย พี่โทโมะ พอเลย”แก้วพูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะขำออกมาด้วยกันทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว อาจารย์ยังไม่นอนอีกหรอคะ”ฟางเดินมาเข้าห้องน้ำด้านนอกเห็นป๊อปปี้ยืนดูรูปที่ติดฝาผนังก็

เดินมาด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก็ไปนอนแล้วล่ะ แล้วคุณล่ะทำไมยังไม่นอน”ป๊อปปี้ถามต่อ

 

 

 

 

 

“ฟางมาเข้าห้องน้ำค่ะ แล้วนี่คุณโทโมะไปไหนหรอคะ”ฟางถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยออกไปเดินเล่นแถวนี้ล่ะ ทำไมอยากเจอหรอเดี๋ยวผมไปเรียกให้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปแต่

ฟางรีบรั้งไว้

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ไม่ใช่อย่างที่อาจารย์เข้าใจนะคะฟางไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนอาจารย์นะ

คะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว โทโมะไม่ดีตรงไหน ทั้งบ้านรวย ชาติตระกูลก็ดีแถมเอาใจเก่ง ผมว่าสวยๆอย่างคุณน่ะน่าจะ

เปิดใจลองคบใครสักคนก็ได้นะ ถ้าไม่สนเด็กหนุ่มที่มาจีบคุณที่มหาลัยเพื่อนผมก็ไม่เลวนะ”ป๊อปปี้

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมอาจารย์ต้องชอบให้ฟางมีแฟนคะ ฟางอยู่ของฟางแบบนี้ก็ได้”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“90%ของผู้หญิงที่บอกว่าตัวเองโสด ถ้าไม่หวงชีวิตอิสระก็แปลว่ามีคนแอบรักอยู่”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“บางทีฟางอาจจะเป็นคนที่รักอิสระใน10%ก็ไดนะคะ ฟางว่าฟางไปนอนแล้วดีกว่า”ฟางพูดแล้ว

รีบเดินเข้าห้องไป

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเธอรีบมีใครจะดีกว่านะถ้าไม่อยากตกเป็นเหยื่อของย่าชั้น”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆแล้วคิดย้อนถึงเมื่อ

กี้ที่เขาเดินออกมาไม่ได้มาตามหาโทโมะแต่อย่างใดแต่ออกมาคุยโทรศัพท์กับย่าของเขา เพราะรู้

ดีว่าเมื่อกลับไปต้องเจออะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ฟางชอบอาจารย์นี่คะฟางถึงไม่มีใคร”เมื่ออยู่ในห้องฟางก็พูดพึมพำเบาๆกับตัวเองแล้วอมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชะเง้อหาอะไรรึเปล่าเฟย์”ฟางถามน้องสาวที่เมื่อรถแวะมาจอดที่ตลาดเฟย์ก็เอาแต่ชะเง้อมองหา

ใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่าๆพี่ฟาง ซื้อผลไม้แล้วขึ้นรถกันเถอะ”เฟย์รีบพูดก่อนจะขึ้นรถแล้วในใจก็คิดถึงเขื่อน แล้วเรา

จะเจอกันอีกมั้ยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนายส่งชั้นตรงนี้ก็ได้นะ เพราะเดี๋ยวชั้นไปเอารถที่คอนโดเพื่อนแล้วว่าจะเข้าไปหาแม่ที่บ้าน

ซะหน่อย”โทโมะที่นั่งรถมากับป๊อปปี้และแก้วขับตามรถของครอบครัวฟางตามมาก็ขอลงกลางทาง

ก่อนจะไปที่บ้านฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ดีนะคะที่ลงไปก่อน เพราะถ้ารู้ความจริงมีหวังโวยวายแน่ๆ”แก้วพูดแล้วถอนหายใจเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าฟางมีแฟนก่อนก็ดีสิ คุณย่าจะได้ปล่อยวางเลิกยุ่งกันสักที”ป๊อปปี้พูดแล้วถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพี่ป๊อปไม่อยากแต่งงานกับฟางก็บอกคุณย่าสิคะแล้วก็จัดการเรื่องผู้หญิงคนนั้นซะ รายนั้นเค้า

ออกจะรักพี่ป๊อปมากขนาดนั้นคงจะรอพี่ป๊อปขอเค้าอยู่มั้งคะ”แก้วพูดเมื่อสังเกตได้ว่าป๊อปปี้ไม่

อยากแต่งงานกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ไม่อยากขัดใจท่านน่ะ เราก็รู้ว่าคุณย่าท่านเลี้ยงพวกเรามาตั้งแต่เล็ก เราขัดคุณย่าท่านไม่

ได้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วพี่ป๊อปจะยอมให้อนาคตของสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างฟางต้องเสียเพราะพี่หรอคะ”แก้วย้อน

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ถึงให้เค้าไปมีใครแต่เค้าก็ไม่ยอมเลือกใครสักที”ป๊อปปี้พูดแล้วขับรถต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณหญิงมาทำอะไรที่บ้านผมครับ”เมื่อภาคย์เข้ามาในบ้านก็ตกใจที่เห็นคุณหญิงนวลและฟ้า

รออยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ไปเที่ยวกันมากับหลานชั้นสนุกมั้ยล่ะ หืม”คุณหญิงนวลยิ้มบางๆก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“นี่คุณหญิงคงจะมาตามตัวหลานชายสินะครับ เราแยกกับคุณป๊อปแล้วครับ”ภาคย์รีบพูด

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้มาตามหลานชั้นแต่ชั้นมีเรื่องจะคุยกับครอบครัวเธอ”คุณหญิงนวลพูด

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรจะคุยกับพวกเรารึคะ”พลอยถามขึ้นทำให้เฟย์และฟางมองกันด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นอยากจะสู่ขอหนูฟางให้กับเจ้าป๊อปเธอจะว่ายังไง”คุณหญิงนวลพูดทำให้ฟ้าแอบกำมือแน่น

ด้วยความไม่พอใจลึกๆ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะครับ นี่คุณหญิงทำไมถึงได้คิดจะมาสู่ขอลูกของผมทั้งๆที่คุณหญิงไม่ชอบผม”ภาคย์รีบ

ถามอย่างระแวง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเรื่องอดีตที่เธอทำไว้กับลูกชั้นชั้นจะถือให้มันลืมๆไป เพราะชั้นถูกชะตาแม่หนูฟาง อยากจะได้

มาเป็นสะใภ้แทนเรื่องของเธอในอดีต หนูฟางทั้งกิริยาน่ารักอ่อนโยน เหมาะจะเป็นแม่บ้านแม่เรือน

ให้เจ้าป๊อป”คุณหญิงพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ยัยฟางพึ่งเรียนจบเองนะคะ”พลอยพูด

 

 

 

 

 

“จะรออะไรล่ะก็แต่งเลยสิ”คุณหญิงรีบพูดอย่างคะยั้นคะยอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าน่าจะถามทางตัวเด็กก่อนนะครับเพราะสมัยนี้จะมาคลุมถุงชนแต่ก่อนไม่ได้นะครับ”ภาคย์รีบ

พูดแย้งเพราะเรื่องแต่งงานนั้นคือเรื่องใหญ่และสำคัญมาก

 

 

 

 

 

“ทางด้านของเจ้าป๊อปน่ะไม่ขัดย่าเค้าอยู่แล้วล่ะว่าแต่หนูฟางเถอะมีใครในใจแล้วรึยัง รึว่ามีแฟน

แล้ว”คุณหญิงรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะฟางยังไม่มีใครทั้งนั้นค่ะ”ฟางรีบพูดออกมาตามตรงทำให้คุณหญิงนวลยิ้มพอใจกับคำ

ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นมะรืนก็นัดเจอกันทานข้าวกันเลยแล้วกันะได้คุยกันถ้าชอบพอกันชั้นก็จะได้สู่ขอหนูฟางต่อ

ทันที”คุณหญิงนวลพูดแล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

เล่นมัดมือชกแบบนี้อาจารย์ป๊อปที่ห่วงใยลูกศิษย์คนนี้ะยอมแต่งงานจริงๆมั้ยน้ออออ

 

 

แล้วแบบนี้เขื่อนก็ไม่ใช่คนในความลับแล้วสิ มาดูแผนต่อไปของเขื่อนกัน

 

 

 

โทโมะรู้เรื่องจะเป็นไงน้อออ โวยวายมากแค่ไหนต้องดู