เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ มีอะไรรึเปล่าคะพ่อ”เฟย์ที่เตรียมตัวจะไปเยี่ยมพี่สาวก็ชะงักเมื่อเจอกับพ่อของตัวเองที่รออยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อวานเกิดเรื่องวุ่นของพี่สาวเราทำให้พ่อไม่มีเวลาถามว่าเราไปอยู่ที่ไหนมา”ภาคย์รีบถามลูกสาว

คนเล็กทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พอดีเฟย์ไปช่วยเพื่อนเก่าของเฟย์แก้ปัญหามาน่ะค่ะ แล้วมือถือของเฟย์ก็หาย แถมที่นั่นไม่มี

สัญญาณโทรศัพท์เลย เลยทำให้ติดต่อกับคนที่นี่ไม่ได้เลยสักคน”เฟย์คิดถึงเรื่องเขื่อนและ

ครอบครัวก็รีบโกหก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ว่าเราแอบหนีตามไอ้แฟนของเรานั่นใช่มั้ย”ภาคย์รีบถามเฟย์ด้วยความระแวง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะ และมันก็จะไม่มีวันเป็นอย่างนั้นค่ะพ่อ เพราะต่อจากนี้ชีวิตของหนูกับเค้ามันจะเป็นเหมือน

เส้นขนาน ที่ต้องต่างคนต่างอยู่ไปเท่านั้น เฟย์จะไม่กลับไปยุ่งกับเขื่อนอีกแล้วค่ะ”เฟย์น้ำตาไหล

ออกมาก่อนจะพูดเสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่เฟย์ พ่อไม่รู้นะว่าเรากับเขื่อนมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า แต่ในเมื่อผู้ชายคนนั้นเค้าทำให้ลูกของ

พ่อต้องเสียใจและต้องเจ็บปวด พ่อเองสัญญาว่าจะไม่มีวันให้ผู้ชายคนนั้นเข้าใกล้เราอีกแล้ว”ภาคย์

เห็นเฟย์ร้องไห้ก็รีบดึงลูกสาวไปกอดแน่นแล้วปลอบให้เฟย์ที่ตอนนี้รู้สึกอ่อนแอนั้นมีกำลังใจก่อนที่

ทุกคนจะเตรียมตัวไปเยี่ยมฟางที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่เราจะกลับไปที่บ้านอยู่มั้ย รึว่าจะนอนคอนโดพี่เหมือนเมื่อคืน”โทโมะถามแก้วเมื่อเดินเข้า

มาในโรงพยาบาลด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ แก้วกลัวพี่โทโมะปล้ำ”แก้วหันขวับไปแล้วรีบพูดทันที ทำให้ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะรีบจับ

มือแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ แก้ว เมือ่คืนมันเป็นเครื่องยืนยันไม่ได้หรอว่าพี่น่ะจริงใจกับเรา เห็นเราเป็นที่1ของพี่ตัวจริง

ของพี่เลยนะ ไม่อย่างงั้น เมื่อคืนนี้เราก็คงจะเสร็จพี่ไปตั้งนานแล้วล่ะ โอ๊ย”โทโมะรีบพูดก่อนจะ

โดนแก้วหยิกไปทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอเลยพี่โทโมะเลิกกะล่อนได้แล้ว เดี๋ยวถ้าจัดการเรื่องบ้าๆพวกนี้เสร็จพี่ก็เตรียมบอกพี่ป๊อปเรื่อง

ของเราเลยนะ”แก้วรีบดุแฟนหนุ่มก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าไอ้ป๊อปกับฟ้าจะกล้าทำเรื่องแบบนั้นกับฟาง”โทโมะพูดแล้วคิดโกรธ

เพื่อนชาของตัวเองแทนฟางเป็นอย่างมากหลังจากที่แก้วเล่าความจริงทั้งหมดให้เขาฟังเมื่อคืนนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน คุณป๊อปทำอะไรฟาง”ภาคย์และพลอยที่เดินเข้ามาได้ยินก็รีบถามโทโมะและแก้วทันที

ทั้ง2นิ่งเงียบไม่กล้าพูดต่อและพยายามหลบสายตาผู้ใหญ่ทั้ง2ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อคะแม่คะ เฟย์ว่าเฟย์รู้แล้วล่ะค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นเกี่ยวกับเรื่องพี่ฟางที่บ้านนั้น”เฟย์ที่ถือมือถือ

ของฟางเดินมาบอกพ่อตัวเองแล้วพูดขึ้นก่อนจะโชว์ภาพที่ฟ้าส่งให้ฟางเมื่อวันก่อนให้พ่อแม่ตัวเอง

ดู ภาคย์และพลอยเห็ยภาพนั้นก็อึ้งและโกรธัดก่อนจะหันไปคาดคั้นถามความจริงทั้งหมดกับโทโมะ

และแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ไม่เห็นต้องรีบเลยนิคะคุณป๊อป นานทีพวกเราจะได้ออกมาด้วยกันข้างนอก”ฟ้าพูดเมื่อเห็น

ป๊อปปี้ที่รีบทำเรื่องขอกลับก่อนจากสัมมนาก็พูดขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มเร่งรีบเก็บกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ เราทิ้งคุณย่าอยู่คนเดียวไม่ได้แล้วนี่เกิดเรื่องอีก”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเก็บของต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม นี่ห่วงคุณท่านรึนังเมียนั่นกันแน่คะคุณป๊อป”ฟ้าที่เห็นป๊อปปี้ที่รีบก็อดแขวะชายหนุ่มไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอจะเอาอะไรอีกฟ้า จะให้ชั้นรับผิดชอบเธอกับลูกและหย่ากับฟาง เดี๋ยวชั้นก็ทำให้แล้วไง จะ

เอาอะไรอีก”ป๊อปปี้หันไปว่าฟ้าทันที ฟ้าชะงักเมื่อสบสายตาที่เย็นชาและปนความเศร้าของป๊อปปี้

แต่เธอไม่สนใจในเมื่อตอนนี้ เธอกำลังจะได้ตัวป๊อปปี้กลับคืนมาแล้ว และเธอก็มั่นใจว่าเมื่อไม่มี

ฟางแล้วป๊อปปี้จะต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำหน้าเศร้าสิคะ เดี๋ยวเราขึ้นเครื่องไม่ทันนะ”ฟ้าเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่จะพาป๊อปปี้ขึ้นเครื่อง

บินกลับกรุงเทพทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อ แม่”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าเธอนอนอยู่ที่โรงพยาบาลโดยมีพ่อแม่ตัวเองเฝ้าไข้ไม่ห่าง

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เป็นไรแล้วนะลูก แม่ผิดเองที่ส่งลูกไปอันตรายแบบนั้น”พลอยพูดขึ้นทั้งน้ำตาเมื่อเห็น

ลูกสาวฟื้นขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟางเป็นอะไรไปคะพ่อ แม่”ฟางมองตัวเองที่พึ่งฟื้นไข้ก็รีบถามพ่อแม่ตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแก้วกับโทโมะเค้าพาฟางออกมาโรงพยาบาลลูก หนูเป็นโรคปอดบวมเกือบตาย”พลอยพูด

เสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่โชคดีบนความโชคร้าย ที่เราได้พี่ฟางคืนแต่กลับต้องเสียหลานเราไป”เฟย์เดินเข้ามาแล้วบอก

ความจริงพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นะ นี่อย่าบอกนะคะว่าฟางท้องกับพี่ป๊อป แต่ตอนนี้ลูกไม่อยู่กับฟางแล้ว”ฟางอึ้งและช้อคกับสิ่งที่

รับรู้ก็ปล่อยโฮออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะฟาง พ่อกับแม่อยู่ที่นี่แล้ว อย่าร้องสิลูก”เมื่อเห็นลูกสาวร้องไห้ออกมาพลอยก็อดที่จะ

ร้องตามไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต่อไปนี้ พ่อสัญญานะว่าพ่อจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายลูกสาวทั้ง2ของพ่ออีกแล้ว”ภาคย์พูด

แล้วกอดครอบครัวตัวเองแน่นแทนคำมั่นสัญญาว่าจะไม่ให้ทั้งคุณหญิงนวลหรือเขื่อนมาทำร้าย

ลูกสาวของตัวเองได้อีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วพี่ป๊อปล่ะคะเค้ากลับมาแล้วรึยัง”ฟางนึกถึงสามีหนุ่มก็รีบถาม เพราะกลัวว่าพ่อแม่ตัวเอง

จะสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คนหลายใจมักมากแบบนั้นพี่ฟางจะถามถึงทำไมกัน”เฟย์ได้ยินที่ฟางพูดก็โกรธจัดแทนพี่สาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนรู้เรื่องทั้งหมดแล้วนะฟาง กับความเลวที่ได้คนบ้านโน้นมันทำลายฟาง มันมีเมียอยู่แล้ว

ทั้งคนแต่กลับเอาเราไปแต่งงานแถมยังเยาะเย้ยเราด้วยการไปนอนกับแม่นั่นแบบนี้ มันหยามน้ำ

หน้ากันเกินไปแล้ว ดีในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้ และยัยฟางก็แท้งลูกไปแล้วก็ถือว่าตัดขาดทุกอย่าง

จากพวกจิระคุณเลยแล้วกัน ถ้ายัยฟางหายดีเมื่อไหร่ พ่อจะพาเราไปจัดการเรื่องหย่ากับคนบ้าน

โน้นแล้วจะพาเราไปพักผ่อนกับเรื่องเลวร้ายพวกนี้”ภาคย์ที่แค้นแทนลูกสาวก็โพล่งขึ้นมาก่อนจะ

ตัดสินใจให้ฟางและป๊อปปี้หย่ากันเพื่อจบเรื่องราวนี้โดยที่ฟางที่ฟังแล้วอึ้งและรู้สึกใจหายทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาแล้วรึตาป๊อปมาให้ย่ากอดหน่อยสิ”เมื่อป๊อปปี้กับฟ้ากลับมาถึงบ้านคุณหญิงนวลก็เดิน

เข้าไปกอดหลานชายแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วฟางล่ะครับ ฟางไปไหน”ป๊อปปี้ที่สังเกตว่าบ้านเงียบก็รีบถามถึงฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็กลับบ้านไปแล้ว นังแก้วมันพาแฟนมันมารับตัวนังนั่นไปจากที่นี่แล้ว”คุณหญิงพูดอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนคะคุณป๊อป นี่คุณป๊อปพึ่งกลับมานะคะ”ฟ้ารีบถามเมื่อป๊อปปี้จะเดินออกจากบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมจะไปตามน้องกับเมียผมกลับมาครับ”ป๊อปปี้รีบพูดด้วยความเป็นห่วงแก้วและฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องไปตามพวกมัน มันอยากจะไปก็ให้พวกมันไป ดีซะอีก ไปแล้วไปลับซะแล้วเราก็จะได้อยู่ที่

นี่กับเมียและลูกของเรา อย่าคิดนะว่าย่าไม่รู้เรื่อง”คุณหญิงนวลพูดแล้วคิดย้อนถึงฟ้าที่แอบโทรเล่า

แผนการตัวเองให้เธอฟัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ มันเป็นเมียแต่งก็จริง แต่นี่มันไม่อยู่แล้ว แถมฟ้ากำลังท้องแบบนี้ คุณป๊อปจะทิ้งฟ้ากับลูก

หรอคะ คุณป๊อปไม่คิดจะรับผิดชอบเรื่องที่ทำกับฟ้าหรอคะ ฮือๆ”ฟ้ารีบบีบน้ำตาแล้วพูดให้ตัวเอง

น่าสงสารทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่นายควรจะจัดการเรื่องชั่วๆของนายซะ แล้วก็รับผิดชอบฟ้ากับลูก ส่วนเรื่องของฟางนายก็

ปล่อยเค้าไป น้องฟางเค้าเจ็บมามากพอแล้ว”โทโมะที่ตั้งใจมาส่งแก้วก็โพล่งขึ้นมาเมื่อได้ยินเรื่อง

ของคนที่นี่คุยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว โทโมะฟางอยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับฟาง”ป๊อปปี้เห็นเพื่อนกับน้องสาวตัวเองก็รีบตรงเข้าไป

ถามทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะไม่รอช้า ชกหน้าเพื่อนรักอย่างเหลืออดจนป๊อปปี้ล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด นี่กล้ามากนะคะที่ทำร้ายคุณป๊อปแบบนี้”ฟ้ารีบเข้าไปประคองป๊อปปี้แล้วว่าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลว ชั้นต่ำที่สุด นี่น่ะหรอเพื่อนรักของเราเป๊อป ทำตัวเป็นกุ๊ย สมแล้วที่เลือกคบกับนั่งชั้นต่ำไม่รัก

ดีอย่างนังแก้ว ไสหัวออกไปจากที่นี่เลยนะ”คุณหญิงนวลไม่พอใจที่ป๊อปปี้ถูกทำร้ายก็รีบไล่โทโมะ

และแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมไปแน่ครับ แต่ผมจะบอกอย่างนึงให้รู้ ว่าสิ่งที่คุณย่าทำแล้วคิดว่าตัวเองถูกต้องล่ะก็ บอกเลยว่า

คุณย่าได้ฆ่าเหลนแท้ๆในท้องของฟางไปแล้ว แถมเกือบจะฆ่าน้องฟางให้ตายอีกคน”โทโมะโพล่ง

ออกมาอย่างอัดอั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ฟางเกือบตาย แล้วก็แท้งลูก ลูกของชั้น”ป๊อปปี้ช้อคกับสิ่งที่รับรู้แล้วเข่าอ่อนทรุดลงกับ

พื้นอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะสนใจทำไมล่ะคะ ไม่มีลูกของมันก็ยังมีลูกของฟ้าอยู่นะคะ”ฟ้าสะใจกับสิ่งที่ได้ยินก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือผลพวงจากสิ่งที่แกทำร้ายน้องฟางทางอ้อม สะใจแล้วสินะที่ทำให้น้องฟางกับครอบครัวต้อง

อับอายและต้องเป็นแบบนี้ นายไม่ต้องห่วงนะ ทันทีที่น้องฟางออกจากโรงพยาบาลพ่อเค้าก็จะพา

ไปหย่ากับนายให้เรียบร้อย แล้วนายก็จะได้จดทะเบียนแต่งงานกับเมียเก็บของนายที่อุตส่าห์แอบ

คบกันมาเป็นเวลานานไงล่ะ”โทโมะมองเพื่อนรักด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องรอให้แม่นั่นออกจากโรงพยาบาลหรอก ชั้นเตรียมใบหย่าไว้แล้ว ฟ้าไปเอาใบหย่าลงมา

เห้อ มีความสุชจริงๆกับเรื่องดีๆที่เข้ามาแบบนี้”คุณหญิงนวลรีบสั่งคนสนิทก่อนะพูดแล้วยิ้มอย่าง

สะใจ ป๊อปปี้อึ้งไม่คิดว่าย่าที่ตัวเองรักและเคารพจะแค้นครอบครัวของเมียเขาถึงขั้นคิดฆ่าฟางและ

ทำให้ฟางต้องแท้งลูกแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ป๊อปจะหย่ากับคุณฟางจริงๆหรอคะ”แก้วอึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้รับใบหย่าแล้วเดินไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องสาระแนนังแก้ว อ้อไหนๆก็ประจบสอพลอแม่นั่นแล้ว ก็ไสหัวออกไปจากบ้านชั้นเดี๋ยวนี้เลย

นะ เพราะบ้านนี้ไม่ต้องการคนทรยศมาอยู่ร่วมบ้าน เห็นแล้วมันเกะกะลูกตา ฟ้า เอาน้ำมาไล่

เร็ว”คุณหญิงนวลไล่หลานสาวตัวเองก่อนจะสั่งคนสนิทให้วิ่งไปหยิบสายยางฉีดไล่แก้วและโทโมะ

ออกไปแทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องพักของฟาง ทำให้ภาคย์ พลอยและเฟย์อึ้งและโกรธเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ยังจะมีหน้ามาอีกหรอ ทำลูกชั้นเกือบตายแล้ว ทำไมไม่ไปกกกับเมียแกอีกคนต่อล่ะ”ภาคย์ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลยค่ะ เพราะต่อจากนี้ไปพวกเราขาดกัน พี่ฟางจะหย่ากับพี่

แล้ว”เฟย์ไล่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่รู้ว่าพี่กับครอบครัวทำเลวร้ายกับฟางและนีระสิงห์มากแค่ไหน แต่วันนี้ที่ผมมาเพราะผมอยากจะ

มาจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย”ป๊อปปีที่นิ่งเงียบก่อนจะชูใบหย่าออกมาจากซองเอกสาร ฟางอึ้ง

น้ำตาคลอเมื่อเห็นใบหย่า ก่อนที่ฟางจะขอให้พ่อ แม่และน้องสาวตัวเองออกไปรอกับโทโมะและ

แก้วข้างนอก เพื่อจะได้คุยกับป๊อปปี้2คน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนว่าไปทำงาน2อาทิตย์ไงคะ กลับมาก่อนแบบนี้แล้วเค้าไม่ว่าหรอคะ”ฟางถามชายหนุ่มเพื่อ

คลายความเงียบที่ทั้งคู่มีให้กัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษ กับเรื่องเชียงใหม่ ที่หยามน้ำใจของเราแบบนั้น”ป๊อปปี้พูดขึ้นมาบ้างหลังจากเงียบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะ เพราะฟางก็รู้อยู่แล้วแต่แรกนี่คะกับเรื่องของพี่กับฟ้า ว่าคบกันก่อนฟางจะมา”ฟางพูด

เสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ และเรื่องผิดพลาดในอดีตมันย้อนมาถึงตัวพี่แล้ว ตอนนี้ฟ้ากำลังท้อง และคุณย่าต้องการให้พี่

จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ซึ่งพี่คิดดีแล้วล่ะ ว่าเรื่องของเรามันควรจะหยุดสักที พี่ไม่ควรจะดึง

ฟางมาทรมานแบบนี้อีก พี่ควรปล่อยฟางไป”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึงความร้ายกาจของฟ้าและย่า ถ้า

เขาไม่ปล่อยฟาง ฟางอาจจะต้องตายเหมือนกับลูกของพวกเขาแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายแล้วมันก็มีวันนี้จนได้สินะคะ ที่พี่ป๊อปกับฟางเราจะหย่ากัน แล้วนี่เตรียมจะจดทะเบียนกับ

ฟ้าต่อเลยใช่มั้ยคะ”ฟางทื่เบือนหน้าหนีเพื่อปาดน้ำตาก็รีบหันมาถามป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงปกติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่อยากจะขอโทษกับทุกอย่าง ที่สุดท้ายพี่ก็กลายเป็นสามีที่ของฟางไม่ได้ แถมยังเป็น

สาเหตุที่ทำให้ลูกของเราต้องจากไป”ป๊อปปี้พูดเสียงสั่นและฝืนตัวเองให้เข้มแข็งเช่นเดียวกับฟาง

ก่อนที่ฟางจะเซ็นใบหย่าแล้วยื่นให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ดีซะอีก ที่เค้าจะได้ไม่ต้องเกิดมารับรู้ถึงการแยกทางของพ่อแม่ ถือซะว่าเค้าทำบุญ

มาน้อยแล้วกันนะคะ และต่อจากนี้เราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ฟางอยากจะอวยพรเรื่องของพี่ป๊อ

ปกับฟ้ามีความสุขและดูแลลูกดีๆนะคะ”ฟางพูดไม่ทันจบป๊อปปี้ก็รีบเดินออกไปจากห้องทันทีทำให้

ฟางอึ้งเข้าใจว่าชายหนุ่มคงไม่อยากเห็นหน้าเธออีกต่อไปแล้วก็ปล่อยโฮออกมาก่อนที่ครอบครัว

ของเธอจะเข้ามาปลอบใจฟาง ส่วนโทโมะก็รีบวิ่งตามป๊อปปี้ไปเพื่อจะเอาเรื่องเพื่อนรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่ขอโทษ”เมื่อขึ้นมาถึงดาดฟ้าโทโมะต้องอึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้กอดเข่าแล้วร้องไห้ออกมาด้วย

ความเสียใจเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บางทีพระเอกเรื่องนี้ก็ซื่อเกินไปและแสนดีเกินไปนะ 5555555

 

 

สุดท้ายเจ็บกันทั้งคู่ แล้วมาดูกันว่าพระเอกของเราจะฟอร์มไม่สนใจปล่อยฟางไปแบบนี้จริงๆหรอ รึว่าจะตบะแตก ต้องติดตามมม ดราม่าคอมโบ หมดแล้วววว