เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่แล้วนึกย้อนถึงสิ่งที่เธอเห็นเมื่อคืนก็ร้องไห้ออกมาอีก

ครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟาง อย่าร้องสิคะ”แก้วที่แต่งตัวเสร็จแล้วเห็นฟางตื่นขึ้นมาแล้วร้องไห้ก็รีบเข้าไปปลอบร่าง

บาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเค้ารักกัน แล้วมีฟางมาขวางแบบนี้ฟางก็คงจะปล่อยพวกเค้า”ฟางที่เสียใจกับสิ่งที่เห็นเมื่อคืน

มากก็ปาดน้ำตาแล้วฝืนว่าตัวเองเข้มแข็ง ก่อนที่จะลุกขึ้น แต่แล้วเรี่ยวแรงทั้งหมดก็หายไปจนแก้ว

ต้องรีบประคอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงนวลเปิดประตูเข้ามาเห็นฟางในสภาพชุดนอนอยู่ก็โมโห

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน สายจนป่านนี้แล้วยังนอนกินบ้านกินเมืองอยู่อีกรึ ให้มันได้อย่างงี้สิ ขี้เกียจจนตัวเป็นขน

นี่คิดว่าเป็นคุณนายสุขสบายแล้วจะไม่ทำอะไรเลยรึไง”คุณหญิงนวลรีบว่าฟางทันทีอย่างไม่ต้อง

รีรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าคะ ฟางรู้สึกไม่ค่อยสบาย”ฟางที่รู้สึกไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อวานก็รีบบอกคุณหญิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย มารยา ทีลับหลังชั้นทำเป็นระริกระรี้เป็นปลากระดี่ได้น้ำพอให้มาช่วยทำงานเข้าหน่อยทำ

จะเป็นจะตาย”คุณหญิงนวลรีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณฟางอาการไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ”แก้วรีบบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ นี่ก็คงจะเป็นโรคเรียกร้องความสนใจจากผัวให้ผัวกลับมาล่ะสิท่า ทำไม ทนไม่ได้รึยังไงที่เห็น

ผัวหล่อนเค้ามีความสุขกับคนที่มาก่อน หล่อนมาทีหลังควรจะสำเหนียกไว้นะ”คุณหญิงนวลรีบว่า

ฟางต่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คะ คุณย่ารู้และให้ฟ้าไปหาพี่ป๊อปทั้งที่พี่ป๊อปมีฟาง”ฟางที่ได้ยินเรื่องของฟ้าและป๊อปปี้ก็น้ำตา

ไหลออกมาจากความรู้สึกอัดอั้นที่เก็บมานานแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“รู้มาตั้งนานแล้วล่ะ แต่ชั้นก็ยังจะให้ตาป๊อปแต่งงานกับแก เพื่อให้แกต้องอับอาย พวกนีระสิงห์

ต้องมีเรื่องอื้อฉาว ที่ลูกสาวแสนดีของบ้านต้องมาเป็นเมียน้อยของคนอื่น”คุณหญิงนวลพูดอย่าง

สะใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คะ คุณย่า”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้นก่อนที่จะเป็นลมล้มไปจนแก้วรีบประคองขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าคะ นี่คุณฟางตัวร้อนจี๋เลย เราพาคุณฟางไปส่งโรงพยาบาลเถอะค่ะ”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“’งั้นแกลงไปเอายาธาตุน้ำแดงมาให้แม่นี่กินสิ”คุณหญิงนวลพูดขึ้นก่อนที่แก้วจะรีบวิ่งลงไปหยิบยา

ข้างล่งให้ฟางทันที คุณหญิงนวลยืนมองฟางที่ถูกแก้วพามานอนอยู่บนเตียงแล้วเริ่มกอดตัวเอง

ด้วยความหนาวด้วยความสมเพช

 

 

 

 

 

 

 

“สำออย นี่แกคงคิดว่ามารยาแบบนี้จะเร่งให้ตาป๊อปกลับมาหางั้นสินะ”คุณหญิงนวลว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ทานยาก่อนนะคะคุณฟาง”แก้วที่หยิบแอสไพรินมาแทนยาธาตุแล้วรีบรินน้ำให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นสั่งให้แกไปเอายาธาตุน้ำแดงมาไม่ใช่รึไงห้ะ”คุณหญิงนวลเดินเข้ามาว่าแก้วที่นำยาอย่างอื่นมา

ให้แทน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยาธาตุน้ำแดงมันแก้ปวดท้องไม่ใช่หรอคะ แต่แอสไพรินมันทำให้หายไข้ คุณย่าย่าแกล้งคุณฟาง

แบบนี้สิคะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงนวลไม่รอช้าตบหน้าแก้วอย่างแรงจนแก้วล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทษฐานที่แกขัดคำสั่งชั้น หนอย พอได้กลิ่นพวกเศรษฐีใหม่ก็ปรี่เข้าไปประจบเลยนะ อีนังหลาน

ไม่รักดี ไปเลยนะ ไสหัวไป จะไปไหนก็ไปไม่ต้องสาระแนมานั่งเฝ้ามัน นังนี่มันมารยาไม่ได้เจ็บ

อะไรนักหนาหรอก ก็อีแค่โรคหึงผัวเท่านั้น ไป๊”คุณหญิงนวลไล่แก้วออกไปจากห้องก่อนจะมอง

ซองยาแอสไพรินที่หล่นอยู่แล้วมองไปที่ฟางที่เริ่มมีอาการหนาวสั่นและเพ้อถึงชื่อป๊อปปี้ ก็เดิน

เข้าไปมองอย่างสมเพชก่อนจะปิดไฟแล้วไม่เอายาให้ฟางกินเลย แล้วยิ้มอย่างสะใจเมื่อออกมา

จากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟาง”แก้วที่รีบตื่นแต่เช้าแล้วย่องขึ้นมาดูอาการก็รีบเปิดประตูห้องนอนเข้าไปหาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พะ พ่อ แม่ นะหนาว”ฟางที่เริ่มเพ้อถึงพ่อแม่ตัวเองและหน้าซีดปากสั่นนั้นทำให้แก้วตกใจก่อนจะ

หาทางพาฟางไปหาหมอแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในห้อง แก้วรีบซ่อนตัวอยู่ที่

หลังม่านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลุกขึ้นมาสิ ชั้นเป็นย่าของผัวแกนะ ชั้นสั่งให้แกลุกขึ้นได้ยินมั้ย”คุณหญิงนวลทุบฟางที่นอนหนาว

สั่นแล้วว่าทำให้แก้วตกใจกับความโหดร้ายของคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย ยังจะมานอนอ่อยผัว ชั้นสั่งให้ลุกขึ้นมาไงล่ะ ไม่ต้องมามารยา เพราะป๊อปปี้หลานชั้นเค้า

ไม่มีวันแลตามองแกหรอก เค้ามีนังฟ้าอยู่แล้วทั้งคน”คุณหญิงนวลรีบว่าเมื่อฟางไม่ยอมลุกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกให้แกลุกขึ้นมายังไงล่ะ”คุณหญิงนวลหยิบหมอนฟาดไปตามตัวฟางอย่างแรงไม่หยุด และ

ทั้งกระชากร่างบางให้ลุก ฟางก็ไม่มีท่าทีจะลุกขึ้นมา ก่อนที่คุณหญิงนวลจะสาดน้ำในแจกันข้างๆ

ใส่ฟางเพื่อปลุกเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ มารยา”คุณหญิงนวลมองฟางที่นิ่งไม่ไหวติงก็พูดก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วจะต้องพาคุณฟางไปหาหมอตอนนี้ให้ได้”แก้วที่ออกมาจากที่ซ่อนแล้วเห็นฟางไม่ได้สติก็รีบ

พูดแล้วคิดถึงสิ่งที่ย่าตัวเองทำร้ายฟางแม้ตอนไม่ได้สติก็อึ้ง นี่น่ะหรอคนที่ป่วยเป็นโรคหัวใจทำกัน

ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อย”ป๊อปปี้ที่แต่งตัวจะออกไปทำงานก็พูดเมื่อฟ้าเดินมากอดจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ทีเมื่อคืนล่ะอยากได้ตัวเรา ทีตอนนี้ล่ะผลักไสเชียว อย่าทำแบบนี้สิคะ”ฟ้ายิ้มก่อนจะพูดออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอเอาอะไรให้ชั้นกิน ชั้นไม่มีวันจะทำแบบนั้นกับเธออีกแน่ฟ้า”ป๊อปปี้หันไปมองฟ้าแล้วว่าทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมกันคะ พอมีเมียใหม่ก็หลงมันจนลืมเมียเก่าอย่างฟ้าเลยรึไง จงรักภักดีกันจริงๆ แต่นังฟาง

คงจะเป็นเหมือนคุณป๊อปหรอกป่านนี้เห็นภาพนั้นคงช้ำใจแล้วหนีไปหาผัวใหม่ละมั้ง”ฟ้าพูดขึ้น

อย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องเมื่อคืนชั้นไม่คิดเลยนะว่าเธอจะทำมันลงได้ เธอมันร้ายกาจมากนะ”ป๊อปปี้ว่าฟ้าอย่างเหลือ

อด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะคะ ฟ้าผิดรึไงที่ไม่อยากเสียคุณไป ลูกของฟ้าต้องการพ่อนะคะ”ฟ้าโพล่งออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ลูก นี่เธอท้องงั้นหรอ”ป๊อปปี้อึ้ง แล้วคิดถึงเวลาที่ขามีอะไรกับฟ้า เขาจะป้องกันตลอดไม่

ใช่รึไง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ ฟ้ามีคุณแค่คนเดียวเท่านั้นฟ้าก็ต้องท้องกับคุณสิคะ นี่เรื่องมันแดงมาถึงขนาดนี้แล้ว นังเด็ก

นั่นยังไงซะเสียใจได้ไม่นานก็มีคนใหม่แล้วค่ะ แต่ฟ้าและลูกที่กำลังจะเกิดมาเค้าต้องการคุณนะ

คะ”ฟ้าที่เห็นสีหน้าป๊อปปี้เชื่อตัวเองสนิทก็รีบบีบน้ำตาสร้างเรื่องต่อทันทีแล้วรีบเข้าไปกอดป๊อปปี้ที่

ยืนช้อคกับสิ่งที่รับรู้ นี่ฟ้ากำลังท้องกับเขางั้นรึ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอี้ยด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะจอดรถแล้วรีบลงมาก่อนจะวิ่งขึ้นไปหาฟางและแก้วที่อยู่บนห้องทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แห่เข้ามาทำไม ออกไปนะ”คุณหญิงนวลเห็นโทโมะอุ้มฟางออกมาแล้วมีแก้วเดินตามติดๆก็รีบ

ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าครับ นี่คุณย่าจะใจร้ายปล่อยให้น้องฟางต้องป่วยจนตัวสั่นแบบนี้น่ะหรอครับ ผมไม่ยอมล่ะ

อย่างน้อยฟางคือหลานสะใภ้คุณย่านะครับ”โทโมะเห็นคุณหญิงนวลก็รีบว่าทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย นี่แกโร่ไปฟ้องให้ผู้ชายมาช่วยแกงั้นรึนังแก้ว นังหลานไม่รักดี”คุณหญิงนวลพุ่งเข้าจะ

ทำร้ายแก้วโทโมะที่อุ้มฟางอยู่ก็รีบเข้ามาขวาง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่านะครับคุณย่าอย่าทำร้ายแฟนผมอีกแล้ว”โทโมะพูดขึ้นออกมาอย่างเหลืออด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ นี่แกกับมันลักลอบคบกันงั้นเรอะ นังหลานชั้นต่ำ ร่านเหมือนแม่ไม่มีผิด”คุณหญิงนวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมรักแก้วครับ และแก้วก็ไม่ใช่คนอย่างนั้นด้วย ขอทางครับ”โทโมะพูดออกมาทำให้แก้วตื้นตันใจ

มากที่ชายหนุ่มกล้าบอกเรื่องของพวกเขากับคนอื่นแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแกไป แกไม่ต้องกลับมาที่นี่นะนังแก้ว”คุณหญิงนวลพูดขู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแก้วอยู่ที่นี่แล้วต้องตกนรกทั้งเป็นแบบนี้ผมก็ขอพาแก้วไปอยู่กับผมดีกว่าครับ”โทโมะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนอย ปีกล้าขาแข็งเพราะมีผู้ชายปกป้องนักนะนังแก้ว ไปเลย เอาอีสะใภ้ชั้นต่ำนั่นไปด้วยนะ อี

เมียมารยาที่พยายามอ่อยผัวแต่ผัวก็ไม่เคยจะแล หึ นังเมียน้อยกินน้ำใต้ศอกชาวบ้าน”คุณหยิงนวล

โพล่งออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันแก้ว”โทโมะหันไปถามแก้วทันทีที่ได้ยินคำว่าเมียน้อยมาจากปากคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้เรารีบพาคุณฟางไปโรงพยาบาลก่อนเถอะค่ะอย่าพึ่พูดเลย”แก้วรีบพูดก่อนที่ทุกคนจะพา

ฟางออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ชั้นต่ำ ร่านเหมือนแม่ไม่มีผิด”คุณหญิงนวลมองแก้วที่วิ่งออกไปกับโทโมะและฟางก็พูออกมา

อย่างคับแค้นใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ถ้าตอนนี้เธอโสดแล้วยังว่างอยากะลองคบกับพวกเราก็ได้นะพวกเราไม่ถือ”กวังและเควินพูด

เมื่อมาส่งเฟย์ที่หน้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบไปซะพวกนายน่ะ ตอนนี้ชั้นเหนื่อย ไม่อยากจะคิดเรื่องบ้าๆพวกนี้”เฟบ์พูดก่อนจะซึมลงไป

เมื่อคิดถึงเขื่อนและเธอ ต่อจากนี้เรื่องของเธอกับเขาคงไม่มีวันจะได้มาเจอกันอีกแล้วสินะ ต่างคน

ต่างอยู่ไปซะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พะ พ่อ แม่”เฟย์เงยหน้ามาตกใจเมื่อเห็นพ่อแม่เปิดประตูบ้านออกมา กวังและเควินเห็นก็รีบขับรถ

ไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์”พลอยเห็นลูกสาวคนเล็กของตัวเองก็รีบดึงไปกอดแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าพึ่งอะไรกันเลยพลอย ตอนนี้เรารีบไปที่โรงพยาบาลก่อนเถอะ”ภาคย์รีบพูดก่อนจะรีบไป

สตาร์ทรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรอคะพ่อแม่ ใครเป็นอะไร”เฟย์รีบถามพ่อแม่ตัวเองด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแก้วโทรมาบอกว่าตอนนี้ฟางเป็นไข้สูงมากอยู่ที่โรงพยาบาลจ้ะ”พลอยพูดออกมาแล้วร้องไห้

ทำให้เฟย์อึ้งออกมาก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปกับพ่อแม่ตัวเองแล้วรีบขับไปหาฟางที่โรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางลูกแม่”เมื่อมาถึงโรงพยาบาลพลอยก็รีบวิ่งนำทุกคนเข้ามาที่ห้องพักที่ฟางพักอยู่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมฟางถึงเป็นแบบนี้ ทำไมเค้าถึงจืดใจดำทำร้ายลูกชั้นแบบนี้”ภาคย์น้ำตาไหลออกมาเมื่อ

เห็นฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นผิดเองค่ะคุณที่คิดว่าคุณหญิงเค้าจะยอมให้อภัยเรื่องของพวกเราแล้ว ถ้ำเสือยังไงมันก็เป็นถ้ำ

เสือ ชั้นผิดเองที่ปล่อยให้ลูกเข้าไปอยู่ที่นั่นแล้วต้องเจ็บป่วยแบบนี้”พลอยพูดออกมาด้วยความ

เสียใจเพราะเธอเลี้ยงลูกทั้ง2ของเธอไม่เคยทิ้งขว้างให้เจ็บป่วยจนปางตายแบบนี้ แก้วมองภาพที่

ครอบครัวของฟางร้องไห้ก็พลอยร้องไห้ตามจนโทโมะต้องกอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ลูกสาวของชั้นเป็นยังไงบ้างคะหมอ”เมื่อหมอและพยาบาลที่ตรวจอาการของฟางในตอนแรกเข้า

มาก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้คนไข้เป็นนิวโมเนียครับ นี่โชคดีนะครับที่พาคนไข้มาให้หมอรักษาก่อนไม่อย่างงั้นอาการจะ

ทรุดลงหนักกว่านี้หรือไม่ก็เกิดอาการช้อคและทำให้ช้อคตายได้นะครับ”หมอวินิจฉัยโรคของฟาง

ท่ามกลางความตกใจของทุกคนนี่ฟางป่วยถึงขั้นเป็นปวดบวมขนาดนี้เลยรึ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางป่วยแบบนี้ทำไมเค้าถึงใจร้ายไม่พาพี่ฟางมาหาหมอคะ”เฟย์สงสารพี่สาวตัวเองจนร้องไห้

ออกมาก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ฟางลูก”พลอยร้องไห้ออกมาเมือ่ทราบอาการลูกสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่อีกเรื่องหนึ่งที่มอพยายามช่วยสุดความสามารถแล้วแต่ไม่สามารถช่วยชีวิตของลูกในท้อง

คนไข้ได้เพราะ อายุครรภ์คนไข้นั้นมีแค่2สัปดาห์ทำให้ตอนนี้คนไข้ต้องเสียลูกในท้องไปครับ”หมอ

พูดอีกครั้งทำให้ทุกคนอึ้งกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ฟางท้องงั้นหรอคะ”เฟย์อึ้งรับรู้ถึงหลานตัวเองที่พึ่งเสียไปแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าผมเอะใจไวกว่านี้ ผมคงจะรีบพาน้องฟางออกมาได้เร็วและไม่ต้องเสียหลานไป”โทโมะน้ำตาซึมแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปไปสัมมนาที่เชียงใหม่ค่ะ เลยไม่มีใครดูแล แก้วขอโทษค่ะที่แก้วพาคุณฟางออกมาช้า”แก้ว

ร้องไห้ออกมาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอกันที ต่ไปนี้ชั้นจะไม่ยอมให้ยัยฟางต้องไปตกนรกอยู่ที่นั่นอีกแล้ว”ภาคย์เห็นสภาพลูกสาวก็

โพล่งออกมาอย่างเสียใจ ตัวเองกำลังจะได้เป็นตาแล้วแท้ๆแต่กลับต้องมาเสียหลานและเกือบจะ

เสียลูกสาวไปเพราะคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แม่ผิดเองฟาง ลูกต้องไม่เป็นอะไรนะ”พลอยมองฟางที่หน้าซีดเซียวก็ร้องไห้แล้วกอดลูกไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าที่นั่นมันโหดร้าย ต่อไปนี้เราก็อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิมก็ได้นะคะ”เฟย์พูดขึ้นทั้ง

น้ำตา

 

 

 

 

 

 

 

 

“โลกของเรากับโลกของคุณหญิงมันเป็นคนละโลกกัน ต่อจากนี้เราอย่าเข้าไปยุ่งกับพวกเค้าอีก

เลย”ภาคย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อย่าโกรธกันน้าาาาาา ตอนนี้ของดราม่าแบบคอมโบไปก่อน เดี๋ยวก็หวานแล้ว

 

 

 

 

อย่าพึ่งหายไปกันน้าาาาาา จะหมดช่วงดราม่าคอมโบแล้ว