เล่ห์รักอุบัติหัวใจ
9.2
เขียนโดย Chapond
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.
46 ตอน
455 วิจารณ์
84.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35) 35 ลาจาก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ฮึก ฮือๆ”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่แล้วนึกย้อนถึงสิ่งที่เธอเห็นเมื่อคืนก็ร้องไห้ออกมาอีก
ครั้ง
“คุณฟาง อย่าร้องสิคะ”แก้วที่แต่งตัวเสร็จแล้วเห็นฟางตื่นขึ้นมาแล้วร้องไห้ก็รีบเข้าไปปลอบร่าง
บาง
“ถ้าเค้ารักกัน แล้วมีฟางมาขวางแบบนี้ฟางก็คงจะปล่อยพวกเค้า”ฟางที่เสียใจกับสิ่งที่เห็นเมื่อคืน
มากก็ปาดน้ำตาแล้วฝืนว่าตัวเองเข้มแข็ง ก่อนที่จะลุกขึ้น แต่แล้วเรี่ยวแรงทั้งหมดก็หายไปจนแก้ว
ต้องรีบประคอง
แอ้ด
คุณหญิงนวลเปิดประตูเข้ามาเห็นฟางในสภาพชุดนอนอยู่ก็โมโห
“อะไรกัน สายจนป่านนี้แล้วยังนอนกินบ้านกินเมืองอยู่อีกรึ ให้มันได้อย่างงี้สิ ขี้เกียจจนตัวเป็นขน
นี่คิดว่าเป็นคุณนายสุขสบายแล้วจะไม่ทำอะไรเลยรึไง”คุณหญิงนวลรีบว่าฟางทันทีอย่างไม่ต้อง
รีรอ
“คุณย่าคะ ฟางรู้สึกไม่ค่อยสบาย”ฟางที่รู้สึกไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อวานก็รีบบอกคุณหญิง
“หนอย มารยา ทีลับหลังชั้นทำเป็นระริกระรี้เป็นปลากระดี่ได้น้ำพอให้มาช่วยทำงานเข้าหน่อยทำ
จะเป็นจะตาย”คุณหญิงนวลรีบว่า
“แต่คุณฟางอาการไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ”แก้วรีบบอก
“หึ นี่ก็คงจะเป็นโรคเรียกร้องความสนใจจากผัวให้ผัวกลับมาล่ะสิท่า ทำไม ทนไม่ได้รึยังไงที่เห็น
ผัวหล่อนเค้ามีความสุขกับคนที่มาก่อน หล่อนมาทีหลังควรจะสำเหนียกไว้นะ”คุณหญิงนวลรีบว่า
ฟางต่อทันที
“คะ คุณย่ารู้และให้ฟ้าไปหาพี่ป๊อปทั้งที่พี่ป๊อปมีฟาง”ฟางที่ได้ยินเรื่องของฟ้าและป๊อปปี้ก็น้ำตา
ไหลออกมาจากความรู้สึกอัดอั้นที่เก็บมานานแล้วพูดขึ้น
“รู้มาตั้งนานแล้วล่ะ แต่ชั้นก็ยังจะให้ตาป๊อปแต่งงานกับแก เพื่อให้แกต้องอับอาย พวกนีระสิงห์
ต้องมีเรื่องอื้อฉาว ที่ลูกสาวแสนดีของบ้านต้องมาเป็นเมียน้อยของคนอื่น”คุณหญิงนวลพูดอย่าง
สะใจ
“คะ คุณย่า”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้นก่อนที่จะเป็นลมล้มไปจนแก้วรีบประคองขึ้นมา
“คุณย่าคะ นี่คุณฟางตัวร้อนจี๋เลย เราพาคุณฟางไปส่งโรงพยาบาลเถอะค่ะ”แก้วรีบพูด
“’งั้นแกลงไปเอายาธาตุน้ำแดงมาให้แม่นี่กินสิ”คุณหญิงนวลพูดขึ้นก่อนที่แก้วจะรีบวิ่งลงไปหยิบยา
ข้างล่งให้ฟางทันที คุณหญิงนวลยืนมองฟางที่ถูกแก้วพามานอนอยู่บนเตียงแล้วเริ่มกอดตัวเอง
ด้วยความหนาวด้วยความสมเพช
“สำออย นี่แกคงคิดว่ามารยาแบบนี้จะเร่งให้ตาป๊อปกลับมาหางั้นสินะ”คุณหญิงนวลว่าฟาง
“ทานยาก่อนนะคะคุณฟาง”แก้วที่หยิบแอสไพรินมาแทนยาธาตุแล้วรีบรินน้ำให้ฟาง
“ชั้นสั่งให้แกไปเอายาธาตุน้ำแดงมาไม่ใช่รึไงห้ะ”คุณหญิงนวลเดินเข้ามาว่าแก้วที่นำยาอย่างอื่นมา
ให้แทน
“ยาธาตุน้ำแดงมันแก้ปวดท้องไม่ใช่หรอคะ แต่แอสไพรินมันทำให้หายไข้ คุณย่าย่าแกล้งคุณฟาง
แบบนี้สิคะ”แก้วพูด
เพี้ยะ
คุณหญิงนวลไม่รอช้าตบหน้าแก้วอย่างแรงจนแก้วล้มลงไปกองกับพื้น
“โทษฐานที่แกขัดคำสั่งชั้น หนอย พอได้กลิ่นพวกเศรษฐีใหม่ก็ปรี่เข้าไปประจบเลยนะ อีนังหลาน
ไม่รักดี ไปเลยนะ ไสหัวไป จะไปไหนก็ไปไม่ต้องสาระแนมานั่งเฝ้ามัน นังนี่มันมารยาไม่ได้เจ็บ
อะไรนักหนาหรอก ก็อีแค่โรคหึงผัวเท่านั้น ไป๊”คุณหญิงนวลไล่แก้วออกไปจากห้องก่อนจะมอง
ซองยาแอสไพรินที่หล่นอยู่แล้วมองไปที่ฟางที่เริ่มมีอาการหนาวสั่นและเพ้อถึงชื่อป๊อปปี้ ก็เดิน
เข้าไปมองอย่างสมเพชก่อนจะปิดไฟแล้วไม่เอายาให้ฟางกินเลย แล้วยิ้มอย่างสะใจเมื่อออกมา
จากห้อง
“คุณฟาง”แก้วที่รีบตื่นแต่เช้าแล้วย่องขึ้นมาดูอาการก็รีบเปิดประตูห้องนอนเข้าไปหาฟาง
“พะ พ่อ แม่ นะหนาว”ฟางที่เริ่มเพ้อถึงพ่อแม่ตัวเองและหน้าซีดปากสั่นนั้นทำให้แก้วตกใจก่อนจะ
หาทางพาฟางไปหาหมอแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในห้อง แก้วรีบซ่อนตัวอยู่ที่
หลังม่านทันที
“ลุกขึ้นมาสิ ชั้นเป็นย่าของผัวแกนะ ชั้นสั่งให้แกลุกขึ้นได้ยินมั้ย”คุณหญิงนวลทุบฟางที่นอนหนาว
สั่นแล้วว่าทำให้แก้วตกใจกับความโหดร้ายของคุณหญิงนวล
“หนอย ยังจะมานอนอ่อยผัว ชั้นสั่งให้ลุกขึ้นมาไงล่ะ ไม่ต้องมามารยา เพราะป๊อปปี้หลานชั้นเค้า
ไม่มีวันแลตามองแกหรอก เค้ามีนังฟ้าอยู่แล้วทั้งคน”คุณหญิงนวลรีบว่าเมื่อฟางไม่ยอมลุกมา
“ชั้นบอกให้แกลุกขึ้นมายังไงล่ะ”คุณหญิงนวลหยิบหมอนฟาดไปตามตัวฟางอย่างแรงไม่หยุด และ
ทั้งกระชากร่างบางให้ลุก ฟางก็ไม่มีท่าทีจะลุกขึ้นมา ก่อนที่คุณหญิงนวลจะสาดน้ำในแจกันข้างๆ
ใส่ฟางเพื่อปลุกเธอ
“หึ มารยา”คุณหญิงนวลมองฟางที่นิ่งไม่ไหวติงก็พูดก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง
“แก้วจะต้องพาคุณฟางไปหาหมอตอนนี้ให้ได้”แก้วที่ออกมาจากที่ซ่อนแล้วเห็นฟางไม่ได้สติก็รีบ
พูดแล้วคิดถึงสิ่งที่ย่าตัวเองทำร้ายฟางแม้ตอนไม่ได้สติก็อึ้ง นี่น่ะหรอคนที่ป่วยเป็นโรคหัวใจทำกัน
ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาโทโมะทันที
“ปล่อย”ป๊อปปี้ที่แต่งตัวจะออกไปทำงานก็พูดเมื่อฟ้าเดินมากอดจากด้านหลัง
“แหม ทีเมื่อคืนล่ะอยากได้ตัวเรา ทีตอนนี้ล่ะผลักไสเชียว อย่าทำแบบนี้สิคะ”ฟ้ายิ้มก่อนจะพูดออก
มา
“เธอเอาอะไรให้ชั้นกิน ชั้นไม่มีวันจะทำแบบนั้นกับเธออีกแน่ฟ้า”ป๊อปปี้หันไปมองฟ้าแล้วว่าทันที
“ทำไมกันคะ พอมีเมียใหม่ก็หลงมันจนลืมเมียเก่าอย่างฟ้าเลยรึไง จงรักภักดีกันจริงๆ แต่นังฟาง
คงจะเป็นเหมือนคุณป๊อปหรอกป่านนี้เห็นภาพนั้นคงช้ำใจแล้วหนีไปหาผัวใหม่ละมั้ง”ฟ้าพูดขึ้น
อย่างสะใจ
“เรื่องเมื่อคืนชั้นไม่คิดเลยนะว่าเธอจะทำมันลงได้ เธอมันร้ายกาจมากนะ”ป๊อปปี้ว่าฟ้าอย่างเหลือ
อด
“ทำไมล่ะคะ ฟ้าผิดรึไงที่ไม่อยากเสียคุณไป ลูกของฟ้าต้องการพ่อนะคะ”ฟ้าโพล่งออกมาทันที
“อะไรนะ ลูก นี่เธอท้องงั้นหรอ”ป๊อปปี้อึ้ง แล้วคิดถึงเวลาที่ขามีอะไรกับฟ้า เขาจะป้องกันตลอดไม่
ใช่รึไง
“ใช่ค่ะ ฟ้ามีคุณแค่คนเดียวเท่านั้นฟ้าก็ต้องท้องกับคุณสิคะ นี่เรื่องมันแดงมาถึงขนาดนี้แล้ว นังเด็ก
นั่นยังไงซะเสียใจได้ไม่นานก็มีคนใหม่แล้วค่ะ แต่ฟ้าและลูกที่กำลังจะเกิดมาเค้าต้องการคุณนะ
คะ”ฟ้าที่เห็นสีหน้าป๊อปปี้เชื่อตัวเองสนิทก็รีบบีบน้ำตาสร้างเรื่องต่อทันทีแล้วรีบเข้าไปกอดป๊อปปี้ที่
ยืนช้อคกับสิ่งที่รับรู้ นี่ฟ้ากำลังท้องกับเขางั้นรึ
เอี้ยด
โทโมะจอดรถแล้วรีบลงมาก่อนจะวิ่งขึ้นไปหาฟางและแก้วที่อยู่บนห้องทันที
“นี่แห่เข้ามาทำไม ออกไปนะ”คุณหญิงนวลเห็นโทโมะอุ้มฟางออกมาแล้วมีแก้วเดินตามติดๆก็รีบ
ว่า
“คุณย่าครับ นี่คุณย่าจะใจร้ายปล่อยให้น้องฟางต้องป่วยจนตัวสั่นแบบนี้น่ะหรอครับ ผมไม่ยอมล่ะ
อย่างน้อยฟางคือหลานสะใภ้คุณย่านะครับ”โทโมะเห็นคุณหญิงนวลก็รีบว่าทันที
“หนอย นี่แกโร่ไปฟ้องให้ผู้ชายมาช่วยแกงั้นรึนังแก้ว นังหลานไม่รักดี”คุณหญิงนวลพุ่งเข้าจะ
ทำร้ายแก้วโทโมะที่อุ้มฟางอยู่ก็รีบเข้ามาขวาง
“อย่านะครับคุณย่าอย่าทำร้ายแฟนผมอีกแล้ว”โทโมะพูดขึ้นออกมาอย่างเหลืออด
“อะไรนะ นี่แกกับมันลักลอบคบกันงั้นเรอะ นังหลานชั้นต่ำ ร่านเหมือนแม่ไม่มีผิด”คุณหญิงนวลว่า
“ผมรักแก้วครับ และแก้วก็ไม่ใช่คนอย่างนั้นด้วย ขอทางครับ”โทโมะพูดออกมาทำให้แก้วตื้นตันใจ
มากที่ชายหนุ่มกล้าบอกเรื่องของพวกเขากับคนอื่นแล้ว
“ถ้าแกไป แกไม่ต้องกลับมาที่นี่นะนังแก้ว”คุณหญิงนวลพูดขู่
“ถ้าแก้วอยู่ที่นี่แล้วต้องตกนรกทั้งเป็นแบบนี้ผมก็ขอพาแก้วไปอยู่กับผมดีกว่าครับ”โทโมะพูดขึ้น
“หนอย ปีกล้าขาแข็งเพราะมีผู้ชายปกป้องนักนะนังแก้ว ไปเลย เอาอีสะใภ้ชั้นต่ำนั่นไปด้วยนะ อี
เมียมารยาที่พยายามอ่อยผัวแต่ผัวก็ไม่เคยจะแล หึ นังเมียน้อยกินน้ำใต้ศอกชาวบ้าน”คุณหยิงนวล
โพล่งออกมา
“นี่มันเรื่องอะไรกันแก้ว”โทโมะหันไปถามแก้วทันทีที่ได้ยินคำว่าเมียน้อยมาจากปากคุณหญิงนวล
“ตอนนี้เรารีบพาคุณฟางไปโรงพยาบาลก่อนเถอะค่ะอย่าพึ่พูดเลย”แก้วรีบพูดก่อนที่ทุกคนจะพา
ฟางออกไป
“หึ ชั้นต่ำ ร่านเหมือนแม่ไม่มีผิด”คุณหญิงนวลมองแก้วที่วิ่งออกไปกับโทโมะและฟางก็พูออกมา
อย่างคับแค้นใจ
“นี่ ถ้าตอนนี้เธอโสดแล้วยังว่างอยากะลองคบกับพวกเราก็ได้นะพวกเราไม่ถือ”กวังและเควินพูด
เมื่อมาส่งเฟย์ที่หน้าบ้าน
“เงียบไปซะพวกนายน่ะ ตอนนี้ชั้นเหนื่อย ไม่อยากจะคิดเรื่องบ้าๆพวกนี้”เฟบ์พูดก่อนจะซึมลงไป
เมื่อคิดถึงเขื่อนและเธอ ต่อจากนี้เรื่องของเธอกับเขาคงไม่มีวันจะได้มาเจอกันอีกแล้วสินะ ต่างคน
ต่างอยู่ไปซะ
“พะ พ่อ แม่”เฟย์เงยหน้ามาตกใจเมื่อเห็นพ่อแม่เปิดประตูบ้านออกมา กวังและเควินเห็นก็รีบขับรถ
ไปทันที
“เฟย์”พลอยเห็นลูกสาวคนเล็กของตัวเองก็รีบดึงไปกอดแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึง
“อย่าพึ่งอะไรกันเลยพลอย ตอนนี้เรารีบไปที่โรงพยาบาลก่อนเถอะ”ภาคย์รีบพูดก่อนจะรีบไป
สตาร์ทรถ
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรอคะพ่อแม่ ใครเป็นอะไร”เฟย์รีบถามพ่อแม่ตัวเองด้วยความสงสัย
“คุณแก้วโทรมาบอกว่าตอนนี้ฟางเป็นไข้สูงมากอยู่ที่โรงพยาบาลจ้ะ”พลอยพูดออกมาแล้วร้องไห้
ทำให้เฟย์อึ้งออกมาก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปกับพ่อแม่ตัวเองแล้วรีบขับไปหาฟางที่โรงพยาบาลทันที
“ฟางลูกแม่”เมื่อมาถึงโรงพยาบาลพลอยก็รีบวิ่งนำทุกคนเข้ามาที่ห้องพักที่ฟางพักอยู่ทันที
“นี่ทำไมฟางถึงเป็นแบบนี้ ทำไมเค้าถึงจืดใจดำทำร้ายลูกชั้นแบบนี้”ภาคย์น้ำตาไหลออกมาเมื่อ
เห็นฟาง
“ชั้นผิดเองค่ะคุณที่คิดว่าคุณหญิงเค้าจะยอมให้อภัยเรื่องของพวกเราแล้ว ถ้ำเสือยังไงมันก็เป็นถ้ำ
เสือ ชั้นผิดเองที่ปล่อยให้ลูกเข้าไปอยู่ที่นั่นแล้วต้องเจ็บป่วยแบบนี้”พลอยพูดออกมาด้วยความ
เสียใจเพราะเธอเลี้ยงลูกทั้ง2ของเธอไม่เคยทิ้งขว้างให้เจ็บป่วยจนปางตายแบบนี้ แก้วมองภาพที่
ครอบครัวของฟางร้องไห้ก็พลอยร้องไห้ตามจนโทโมะต้องกอดปลอบ
“ลูกสาวของชั้นเป็นยังไงบ้างคะหมอ”เมื่อหมอและพยาบาลที่ตรวจอาการของฟางในตอนแรกเข้า
มาก็รีบถาม
“ตอนนี้คนไข้เป็นนิวโมเนียครับ นี่โชคดีนะครับที่พาคนไข้มาให้หมอรักษาก่อนไม่อย่างงั้นอาการจะ
ทรุดลงหนักกว่านี้หรือไม่ก็เกิดอาการช้อคและทำให้ช้อคตายได้นะครับ”หมอวินิจฉัยโรคของฟาง
ท่ามกลางความตกใจของทุกคนนี่ฟางป่วยถึงขั้นเป็นปวดบวมขนาดนี้เลยรึ
“พี่ฟางป่วยแบบนี้ทำไมเค้าถึงใจร้ายไม่พาพี่ฟางมาหาหมอคะ”เฟย์สงสารพี่สาวตัวเองจนร้องไห้
ออกมาก็พูดขึ้น
“โธ่ ฟางลูก”พลอยร้องไห้ออกมาเมือ่ทราบอาการลูกสาว
“แต่อีกเรื่องหนึ่งที่มอพยายามช่วยสุดความสามารถแล้วแต่ไม่สามารถช่วยชีวิตของลูกในท้อง
คนไข้ได้เพราะ อายุครรภ์คนไข้นั้นมีแค่2สัปดาห์ทำให้ตอนนี้คนไข้ต้องเสียลูกในท้องไปครับ”หมอ
พูดอีกครั้งทำให้ทุกคนอึ้งกว่าเดิม
“นี่พี่ฟางท้องงั้นหรอคะ”เฟย์อึ้งรับรู้ถึงหลานตัวเองที่พึ่งเสียไปแล้วร้องไห้ออกมา
“ถ้าผมเอะใจไวกว่านี้ ผมคงจะรีบพาน้องฟางออกมาได้เร็วและไม่ต้องเสียหลานไป”โทโมะน้ำตาซึมแล้วพูดขึ้น
“พี่ป๊อปไปสัมมนาที่เชียงใหม่ค่ะ เลยไม่มีใครดูแล แก้วขอโทษค่ะที่แก้วพาคุณฟางออกมาช้า”แก้ว
ร้องไห้ออกมาแล้วพูด
“พอกันที ต่ไปนี้ชั้นจะไม่ยอมให้ยัยฟางต้องไปตกนรกอยู่ที่นั่นอีกแล้ว”ภาคย์เห็นสภาพลูกสาวก็
โพล่งออกมาอย่างเสียใจ ตัวเองกำลังจะได้เป็นตาแล้วแท้ๆแต่กลับต้องมาเสียหลานและเกือบจะ
เสียลูกสาวไปเพราะคุณหญิงนวล
“แม่ผิดเองฟาง ลูกต้องไม่เป็นอะไรนะ”พลอยมองฟางที่หน้าซีดเซียวก็ร้องไห้แล้วกอดลูกไว้
“ถ้าที่นั่นมันโหดร้าย ต่อไปนี้เราก็อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิมก็ได้นะคะ”เฟย์พูดขึ้นทั้ง
น้ำตา
“โลกของเรากับโลกของคุณหญิงมันเป็นคนละโลกกัน ต่อจากนี้เราอย่าเข้าไปยุ่งกับพวกเค้าอีก
เลย”ภาคย์พูด
อย่าโกรธกันน้าาาาาา ตอนนี้ของดราม่าแบบคอมโบไปก่อน เดี๋ยวก็หวานแล้ว
อย่าพึ่งหายไปกันน้าาาาาา จะหมดช่วงดราม่าคอมโบแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ