เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.

  46 ตอน
  455 วิจารณ์
  84.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) 32 เมื่อไกลห่างกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปถึง2อาทิตย์เลยหรอคะพี่ป๊อป”แม้จะเข้าใจว่านี่คืองานของสามีแต่ฟางก็อดคิดถึงชายหนุ่มไม่

ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทางมหาลัยที่โน่นเค้าจัดสัมมนาและให้พี่ไปดูงานของมหาลัยทั้งเครือรัฐและภาคอินเตอร์ เลย

ทำให้ต้องไปถึง2อาทิตย์ เอ่อ ถ้าช่วงเวลานั้น ฟางอยากจะกลับไปที่บ้านก็ไปก็ได้นะ เดี๋ยวพี่จะ

บอกให้คุณย่าท่านเข้าใจเอง”ป๊อปปี้พูดพลางมองคนตัวเล็กแล้วนึกห่วงฟางลึกๆ เพราะที่ผ่านมา

นั้น ที่คุณหญิงนวลไม่ทำอะไรฟางอาจเป็นเพราะเขาพยายามกันฟางให้ห่างจากคุณหญิงนวลด้วย

แล้วนี่ถ้าไม่มีเขาแล้วฟ้ากับคุณหญิงนวลจะทำอะไรฟางมั้ยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ป๊อป ฟางอยู่ที่นี่ได้ ที่นี่มีทั้งป้าอิ่ม มะลิและก็มีคุณแก้วที่พอทำให้ฟางหายเหงาหาย

คิดถึงที่บ้านไปได้ และที่สำคัญ ฟางเข้มแข็งได้ก็เพราะพี่นะคะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับชายหนุ่มแทน

ให้ป๊อปปี้รู้สึกสบายใจลงมาบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มายืนให้ท่าอะไรหลานชั้น แทนที่ผัวกลับมาแล้วจะปรนนิบัติดีๆ พาไปพักผ่อน กลับมายืนออด

อ้อนมารยา น่ะอ้อนผัวให้ทำอะไรให้อีกล่ะสิท่า”คุณหญิงนวลเห็นป๊อปปี้กับฟางยืนจับมือกันอยู่ก็รีบ

ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่รู้จักวิธีดูแลสามีเนี่ย ก็คงจะเป็นเมียที่ดีไม่ได้หรอกนะ มาค่ะเดี๋ยวฟ้าช่วย”ฟ้ารีบเบียดตัวเอง

มาแทรกกลางระหว่างป๊อปปี้และฟางก่อนจะว่าแล้วรีบถือกระเป๋าแล้วคล้องแขนป๊อปปี้พาไปพัก

ผ่อนต่อหน้าต่อตาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนที่นี่เค้ายังรู้เลยว่าเวลาตาป๊อปกลับมาแล้วต้องทำยังไง เมียที่ดีเค้าควรดูแลผัวไม่ใช่มาอ้อนผัว

ให้ผัวดูแล”คุณหญิงนวลว่าฟางอย่างสะใจเมื่อเห็นว่าฟางถูกฟ้าดึงป๊อปปี้ไปต่อหน้าต่อหน้าแล้วทำ

อะไรไม่ได้ ฟางแอบถอนหายใจก่อนจะเดินเลี่ยงคุณหญิงนวลออกมาทางหลังบ้านเพื่อเตรียม

อาหารเย็นกับพวกอิ่มและแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะคะนี่พี่ป๊อปจะไปสัมมนาที่เชียงใหม่ตั้ง2อาทิตย์แล้วแบบนี้คุณฟางก็โดนพวกฟ้าเล่นงาน

แย่สิคะ”แก้วรีบพูดขณะเตรียมอาหารเย็นอยู่กับฟางแล้วรีบถามไถ่ฟางด้วยความเป็นห่วงในตัวของ

เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่ากับฟ้าคงไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกมั้งคะ และอีกอย่างฟางเองก็เริ่มชินกับคำว่าของท่าน

แล้ว”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วว่าคุณฟางมองโลกในแง่ดีเกินไปรึเปล่าคะทั้ง2คนร้ายกว่าที่คุณฟางคิดนะคะ ยิ่งคุณย่าเกลียด

ครอบครัวคุณฟางมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งใช้ฟ้ามาเป็นเครื่องมือในการทำร้ายคุณฟางมากเท่านั้น”แก้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางมั่นใจค่ะว่าเดี๋ยวนี้พี่ป๊อปเปลี่ยนไปแล้ว”ฟางพูดจากความรู้สึกที่เปลี่ยนไปของป๊อปปี้โดยที่

ไม่ต้องเอ่ย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ไหนไม่ได้คุยกันยะ จะมาคุยกันอะไรนักหนาบนโต๊ะอาหาร”ฟ้าเดินลงมาก็รีบว่าเมื่อเห็นแก้ว

และฟางคุยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อแม่ไม่ได้สั่งสอนรึไงว่าถ้าคุยกันแล้วไม่ได้สนใจหน้าที่ตัวเองแบบนี้ เดี๋ยวเศษน้ำลายมันจะร่วง

ลงไปในชามอาหารหมดเลย พอกันที ชั้นไม่กงไม่กินมันแล้ว”คุณหญิงนวลที่ถูกป๊อปปี้ประคองลง

มาก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งครับคุณย่า ฟางกับแก้วเค้าก็ไม่ได้ทำเกินไปหรอกครับ”ป๊อปปี้รีบ

พูด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                    

“ไม่เกินไปหน่อยยังไง มันคุยกันเสียงแบบนี้ น้ำลายเน่าๆของพวกมันก็คงจะหล่นลงไปในจานข้าว

หึ ที่บ้านไม่รู้สั่งสอน ไม่มีมารยาท ชั้นต่ำชั้นไม่กิน”คุณหญิงนวลพูดแล้วมองไปทาง2สาวก่อนจะ

ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณย่าคะถ้าคุณย่าไม่ทานข้าวเย็นแล้วคุณย่าจะทานยาหลังอาหารไม่ได้นะคะ”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ คุณย่าต้องดูแลตัวเองมากๆนะคะเพื่อจะได้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับคนที่นี่”ฟางพูดด้วย

ความหวังดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย นี่หล่อนคิดว่าคุณท่านแก่หงำเหงือกถึงกับดูแลตัวเองไม่ได้เลยรึไง ถึงจะต้องให้หล่อนมา

ช่วยดูแล”ฟ้ารีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟ้า เงียบซะ ชั้นจัดการเอง ไม่ต้องมาทำเป็นพูดว่าเป็นห่วงชั้น ในใจของแกก็คงจะคิดอยากจะให้

ชั้นตายไวไวสินะเพื่อจะได้อยู่กับหลานชั้นโดยไม่ต้องมีอีแก่มาจิกหัวหล่อน”คุณหญิงนวลเดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะคะคุณย่า”ฟางตกใจก่อนจะรีบอธิบายให้คนสูงวัยเข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมามารยา ต่อหน้าผัวล่ะทำเป็นพูดดี อยากจะให้ชั้นตายจริงๆน่ะสิถึงได้ทำอะไรขัดใจชั้นไป

หมดเพราะรู้ว่าชั้นเป็นโรคหัวใจแบบนี้ แผนสูงนักนะ”คุณหญิงนวลที่ระแวงฟางตั้งแต่ต้นก็ว่าฟาง

อย่างตั้งแง่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าคะฟางไม่เคยคิดร้ายกับคุณย่าเลยนะคะ ถึงแม้ว่าคุณย่าจะไม่ชอบใจครอบครัวของฟาง

ก็ตาม แต่ว่าฟางเลือกจะอยู่ที่นี่เพื่อให้คุณย่าลดฑิฐิของคุณย่ากับครอบครัวฟางลงนะคะ”ฟางรีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยากจะดูแลชั้นงั้นหรอ”คุณหญิงนวลยิ้มเหยียดก่อนจะเดินไปหยิบชามแกงจืดร้อนๆบนโต๊ะขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

คุณหญิงนวลเดินเข้าไปมาฟางก่อนจะราดแกงจืดร้อนนั้นใส่ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด”ฟางที่ทั้งตกและร้องออกมาด้วยความร้อนของแกงจืดก่อนจะร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าครับ นี่มันเกินไปแล้วนะครับนี่เมียผมนะครับคุณย่า”ป๊อปปี้ตกใจรีบดึงฟางไปกอดแน่นแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมีย นี่คุณป๊อปยกย่องมันเป็นเมียแบบนี้ ปกป้องมันแล้วฟ้าล่ะคะ”ฟ้าโวยวายกับสิ่งที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมว่านี่มันเกินไปนะครับ ฟางเค้าไม่ได้มีเจตนาทำร้ายคุณย่าอย่างที่คุณย่าเข้าใจนะครับ”ป๊อปปี้

ปัดเศษอาหารตามตัวฟางแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เรากำลังหลงมารยาของมันอยู่นะป๊อป”คุณหญิงนวลรีบว่าหลานชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปคะ แก้วว่าเรารีบพาคุณฟางไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ”แก้วพูดอย่างร้อนรนด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปจะไปไหนไม่ด้ทั้งนั้นป๊อปต้องอยู่กับย่า”คุณหญิงนวลพูดด้วยความไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมอยู่ข้างคุณย่ามาเสมอนะครับ แต่ครั้งนี้ ผมขอโทษ”ป๊อปปี้พูดจบก็รีบอุ้มฟางออกไปพร้อมกับ

แก้วทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตาป๊อป”คุณหญิงนวลกำมือแน่นด้วยความแค้นเช่นเดียวกับฟ้าที่มองป๊อปปี้ห่วงใยฟางไม่สนใจ

ตนเองก็แค้นจัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป ฟางไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆนะคะ”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้พามาส่งที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โดนของร้อนราดทั้งตัวแบบนี้จะมาพูดอีกว่าไม่เป็นไร ให้หมอดูอาการเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพา

ฟางเข้าห้องตรวจส่วนตัวเองนั้นก็มานั่งกับแก้วข้างนอกเพื่อรอฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ห่วงคุณฟางมากแบบนี้แสดงว่าพี่ป๊อปรักคุณฟางใช่มั้ยคะ”แก้วถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะถ้าพี่รักเธอ เธอก็จะยิ่งเจ็บจากฟ้าและคุณย่า ฟางต้องไม่ไปไหน

แน่ๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วนิ่งเงียบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่รักกับไม่รักง่ายๆนะคะพี่ป๊อป แค่นี้ ถ้าพี่รักเค้าพี่ก็ปกป้องเค้า ถ้าพี่ไม่รักพี่ก็หย่า”แก้วพูดแล้ว

สบตาพี่ชายทำให้ป๊อปปี้นิ่งเงียบ คิดถึงเรื่องต่างๆที่ประดังประเดเข้ามา รวมถึงฟ้าและฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับบ้านมั้ย ช่วงเวลา2อาทิตย์นี้เราไปอยู่ที่บ้านเถอะนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อพาฟางกลับมาจากโรง

พยาบาลเดินเข้ามาในคฤหาสน์จิระคุณ ส่วนแก้วนั้นขอตัวเดินกลับไปที่ห้องพักของตัวเองทางหลัง

บ้านแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณย่าเองก็เป็นโรคหัวใจนี่คะ ฟางเองก็อยากพิสูจน์ให้ท่านเห็นว่าฟางจริงใจกับท่าน”ฟางยัง

ลังเล

 

 

 

 

 

 

 

 

“หรือไม่ก็ไปสัมมนากับพี่ก็ได้อ่ะ”ป๊อปปี้โพล่งออกมาแล้วสบตาฟางนิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ หลานจะเอาเมียหลานไปสัมมนาด้วยไม่ได้เด็ดขาด นั่นมันเวลาทำงานของเรา มันเกี่ยวกับ

หน้าที่การงานของเราโดยตรงนะ ถ้าเรามัวแต่ติดเมียพาเมียไปด้วยแบบนี้จนไม่มีเวลาทำงานล่ะ

แค่ที่บ้านก็อยู่ด้วยกันไม่พอยังต้องพากันออกไปข้างนอกด้วยกันแบบนี้อีกรึ จะขาดกันไม่ได้เลยรึ

ไง”คุณหญิงนวลที่เดินมาได้ยินเข้าก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่คุณย่าไม่ได้ชอบใจอะไรฟาง ถ้าฟางอยู่ที่นี่ก็คงจะขัดหูขัดตาคุณย่า สู้ให้ฟางกลับไปที่บ้าน

เพื่อไปเยี่ยมพ่อแม่และช่วยกันตามหาน้องสาวที่หายไปของฟางดีกว่านะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วคิดถึง

เรื่องของเฟย์ที่ตอนนี้เงียบหายไปเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับไปก็คงจะไปฟ้องพ่อแม่สินะว่าคนบ้านนี้มันใจจืดใจดำรังแกอะไรบ้าง”คุณหญิงนวลว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยังไงก็คงจะต้องฟ้องแน่ๆล่ะค่ะคุณท่าน เพราะอ่อนแอชอบออเซาะอ้อนคนอื่นอยู่แล้วแบบนี้”ฟ้า

รีบว่าทับอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่คิดที่จะเอาเรื่องไปฟ้องพ่อแม่นะคะ ถ้าคุณย่าไม่อยากให้ฟางไปช่วงนี้ฟางไม่ไปก็ได้

ค่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดี ไหนๆก็อยากจะพิสูจน์ตัวเองไม่ใช่รึว่าจะแก้ไขความเลวพ่อแม่ตัวเองได้ ชั้นมานั่งคิดดูแล้วก็

อยากจะรู้เหมือนกันว่าหล่อนจะดูแลชั้นได้จริงอย่างที่หล่อนพูดรึเปล่า งั้นช่วงที่ตาป๊อปไป

สัมมนา2อาทิตย์นี้หล่อนก็ดูแลปรนนิบัติรับใช้ชั้นสิ”คุณหญิงนวลนิ่งสักพักก่อนจะพูดขึ้นทำให้

ป๊อปปี้และฟางตกใจกับสิ่งที่ได้ยินไม่คิดว่าย่าจะยอมฟางครั้งนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางจัดกระเป๋าให้พี่ป๊อปเสร็จแล้วนะคะ”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้กลับมาจากห้องนอนของคุณหญิงนวล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ไม่อยู่แล้วเราต้องดูแลตัวเองดีๆนะ แล้วก็เป็นเด็กดีของคุณย่าให้ท่านเอ็นดูนะ”ป๊อปปี้มองฟาง

ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางจะตั้งใจพิสูจน์ให้คุณย่าเห็น”ฟางยิ้มให้กับป๊อปปี้ก่อนที่ชายหนุ่มจะดึงเธอไปกอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดินทางปลอดภัยนะตาป๊อปถึงแล้วก็โทรกลับมาหาย่า”วันรุ่งขึ้นคุณหญิงนวล ฟาง ฟ้า และแก้ว

เดินมาส่งป๊อปปี้ที่รถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะคุณป๊อป”ฟ้าพูดแล้วมองป๊อปปี้ตาละห้อย ป๊อปปี้ไหว้ลาคึณ

หญิงนวลก่อนจะลาแก้วและฟ้าแล้วสบตากับฟางที่มองตากันสักพักก่อนะเดินขึ้นรถออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยืนบื้ออะไรล่ะ อยากดูแลชั้นก็ตามชั้นมา”เมื่อรถป๊อปปี้ขับออกไปแล้วคุณหญิงนวลก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันคะคุณท่าน แล้วฟ้าล่ะคะ”ฟ้าโวยวายเมื่อเห็นคุณหญิงนวลจะให้ฟางทำหน้าที่แทนตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นสัญญากับตาป๊อปเมื่อคืนแล้วหล่อนก็ได้ยินไม่ใช่รึไงว่าชั้นจะให้เวลา2อาทิตย์นี้ให้แม่ฟางอยู่

กับชั้น ส่วนหล่อน ชั้นมีหน้าที่ที่ต้องปัดการแทนชั้น”คุณหญิงนวลพูดก่อนจะยื่นจดหมายให้ฟ้า ฟ้า

ฮึดฮัดก่อนจะมองฟางด้วยความไม่พอใจแล้วเดินปึงปังไปทางหลังบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าจะดีกับคุณฟางจริงๆหรอ”แก้วมองตามฟางและคุณหญิงนวลไปอย่างไม่เชื่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้เป็นยังไงบ้างฟาง”ป๊อปปี้ที่สไกป์มาคุยกับฟางตอนกลางคืนก็ถามขึ้นในวันแรกที่ฟางดูแลย่า

ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณย่าท่านก็ให้ฟางอ่านหนังสือให้ ให้นวดให้ตอนเอนหลังค่ะไม่มีอะไรมาก”ฟางตอบสามีแล้วยิ้ม

ให้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ตกลงกับคุณย่าแล้วนะ ว่าให้คุณย่าใจอ่อนให้ฟางอยู่ที่นี่ไม่ต้องกลับบ้านในช่วงที่พี่ไปสัมมนาที่

นี่ เพื่อให้คุณย่าเห็นว่าฟางเองไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรกับท่านเลย ฟางต้องใช้ช่วงเวลานี้ให้คุ้ม

นะ”ป๊อปปี้พูดถึงสัญญาที่ตกลงกับย่าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางสัญญาว่าฟางจะอยู่ที่นี่ ฟางบอกแล้วไงคะ แค่มีพี่ป๊อปฟางเองก็มีกำลังใจที่จะอยู่ที่นี่ต่อ

ไปเพื่อพิสูจน์ให้คุณย่าเห็นความดีของฟางแล้ว”ฟางพูดขึ้นแล้วยิ้มออกมาทำให้ป๊อปปี้นิ่งมอง

ภรรยาตัวเองผ่านโปรแกรมแชต

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะที่ดีกับคนใจร้ายแบบนี้”ป๊อปปี้มองรอยยิ้มที่สดใสของฟางก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางอยู่ข้างพี่เสมอนะคะก็เราเป็นสามีภรรยากันนี่คะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กำลังใจชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วเดี๋ยวฟางเข้านอนก่อนเลยนะ เพราะพรุ่งนี้เราต้องตื่นเช้ามาทำบุญกับคุณย่า

ท่านอีก ท่าชอบตักบาตรนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กำลังใจฟาง ทั้งคู่คุยกันอีกสักพักก่อนที่จะปิด

โปรแกรม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อป๊อปปี้เตรียมตัวจะเข้านอนก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องพักตัวเองดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอมาที่นี่ได้ยังไงกัน”ป๊อปปี้เปิดประตูออกมาก็อึ้งเมื่อเห็นฟ้ายืนถือกระเป๋ายืนยิ้มอยู่หน้าห้องตัว

เอง

 

 

 

 

 

“ก็เป็นเมียที่ดีก็ต้องมาดูแลปรนนิบัติสามีไงละคะ”ฟ้าพูดแล้วยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ก่อนจะเดินถือ

กระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองเดินเข้ามาในห้องพักของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

แม้ตัวร้ายเรื่องนี้จะมีน้อย แต่ความ้รายไม่เป็นรองใครนะจ้ะ

 

 

 

แล้วจะเป็นไงต่อละเนี่ยต้องติดตามๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา