เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นี่เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย”เฟย์ลืมตาตื่นมาในตอนสายพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่ห้องๆหนึ่งใน
สภาพสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยดีแล้วก็มองไปรอบๆพบว่ากระเป๋าและข้าวของของเธอไม่ได้ถูกขโมย
ไปแต่อย่างใดก่อนที่จะเดินออกมาก็ต้องตกใจพบว่าที่ที่เธอมานอนเมื่อคืนนี้คือม่านรูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมเขื่อนไม่รับนะ”เฟย์พยายามกดโทรศัพท์โทรหาเขื่อนแต่ชายหนุ่มกลับไปรับสาย จนเฟย์
ต้องตัดสินใจโบกรถแท็กซี่ให้ขับกลับมาที่บ้านของเธอเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมทุกคนถึงอยู่กันพร้อมหน้ากันหมดเลยคะ”เมื่อเข้ามาในบ้านพบว่ามีน แจมและพ้อยท์มาอยู่
ที่บ้านกับพ่อแม่เธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ภาคย์ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นตรงดิ่งเข้าไปตบหน้าเฟย์จนพ้อยท์และพลอยต้องเข้ามาห้าม
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อ นี่พ่อตบเฟย์ทำไมกันคะ”เฟย์อึ้งและตกใจก่อนจะรีบถามพ่อของตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ยังจะให้ชั้นถามอะไรอีกเรอะ ไม่คิดเลยนะว่าพ่อไว้ใจเราเพราะเห็นว่าเราไปโตเมืองนอกมาจะดูแล
ตัวเองได้ ที่ไหนได้กลับไปมั่วผู้ชายโกหกพ่อว่าจะไปนอนบ้านเพื่อน”ภาคย์พูดออกมาด้วยความ
เสียใจ
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันคะพ่อ เมื่อคืนเฟย์ก็ตั้งใจจะไปนอนบ้านพี่พ้อยท์จริงๆไม่ได้โกหก”เฟย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แกบอกว่าแกจะนอนบ้านพ้อยท์แต่นี่มันคืออะไร แกไปมั่วผู้ชายงั้นเรอะ”ภาคย์ที่เสียใจก่อนที่จะปา
รูป2-3รูปที่ให้มีนและแจมปริ้นท์ออกมาจากอินเตอร์เน็ตปาใส่หน้าเฟย์ เฟย์มองภาพที่ปาใส่เธอ
แล้วอึ้งมันคือภาพที่เธอนอนหลับและมีผู้ชาย2คนมานัวเนียและที่สำคัญในภาพนั้นมันเหมือนกับ
เธอกับผู้ชาย2คนนั้นมีอะไรกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ผู้ชาย2คนนี้ที่เฟย์เอที่ผับเมื่อคืนนี่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้”เฟย์อึ้งและพยายามคิดถึงเรื่องเมื่อคืน
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คงจะเมาแล้วลากกันไปทำเรื่องน่าอายแบบนี้สินะ ดี ตั้งแต่วันนี้จนกว่าข่าวจะซาชั้นจะขังแกไว้
อยู่ที่บ้านไม่ให้แกออกไปสร้างเรื่องน่าอายพวกนี้อีกแล้ว”ภาคย์พูดจบก็รีบกระชากเฟย์ไปขังไว้บน
ห้องนอนโดยไม่ฟังเสียงคันค้านของภรรยาและเพื่อนๆของเฟย์เลย
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์”เมื่อเฟย์ถูกขังพ้อยท์ มีนและแจมก็ขอเข้ามาดูเพื่อนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อนไม่รับสาย ทุกคนต้องเชื่อเฟย์นะว่าเฟย์ไม่ได้มีอะไรกับคน2คนนี้อย่างที่ในรูปมันแสดงออก
มา เพราะ2คนนี้เมื่อคืนเค้าจะมาลวนลามเฟย์แล้วเขื่อนเค้ามาช่วยได้ทันจริงๆนะ”เฟย์พยายามพูด
ความจริงให้ทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
“พวกชั้นน่ะเชื่อแกนะเฟย์ แต่หลักฐานมันชัดเจนแถมเด่นหรากลางอินเตอร์เน็ตหมดแล้ว”มีนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าแกบริสุทธิ์จริงเมื่อคืนแกอยู่กับใครแกต้องให้เค้ามาช่วยยืนยันกับพ่อแม่แกสิ”แจมพูดด้วยความ
สงสารเพื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อคืนชั้นอยู่กับเขื่อนชั้นขึ้นไปตามหาเค้าที่ชั้น2ของผับและทำไมเค้าถึงไม่ติดต่อชั้นเลย”เฟย์พูด
และพยายามคิด
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนะเขื่อนที่กิ๊กกับเราน่ะหรอ พี่เห็นเค้าอยู่กับใครไม่รู้ที่ผับเมื่อคืนนี้”พ้อยท์พูดก่อนจะโทรศัพท์
โทรหาเพื่อนที่สนิททำงานอยู่ที่ผับแล้วขอไฟล์กล้องวงจรปิดส่งผ่านมาทางเมลเพื่อเช้ค
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นเขื่อนจริงๆด้วย อุ้มเฟย์ออกไปแล้วทำไมเฟย์ถึงไปนอนกับ2คนนั่นได้ล่ะ”แจมตกใจแล้วถาม
ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ในเมื่อโทรศัพท์ไม่รับ งั้นคืนนี้ชั้นจะไปตามหาเค้า”เฟย์พูดแล้วตั้งใจว่าคืนนี้เธอจะหนีออกไปคุย
กับเขื่อนให้รู้เรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืมม อ๊ะ อะไรเนี่ย”แก้วที่พลิกตัวตื่นมาพบว่าตัวเองไม่ได้สวมเสื้อผ้าในงานแต่งงานก็ตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวตื่นแล้วหรอ พอดีเลยเดี๋ยวมาทานอะไรอุ่นๆแก้เมาก่อนนะ”โทโมะที่นุ่งผ้าเช็ดตัวออกจาก
ห้องน้ำมาก็ทัก
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
แก้วที่เห็นสภาพตัวเองและโทโฒะก็อึ้งก่อนจะตรงดิ่งมาตบหน้าโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้พี่เลว แก้วไม่คิดเลยนะว่าพี่โทโมะทำแบบนี้กับแก้ว”แก้วพูดแล้วมองโทโมะด้วยความผิดหวัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ยๆไปกันใหญ่แล้ว ความริงคือว่า”โทโมะอึ้งก่อนที่จะพยายามอธิบายแต่ก็โดนแก้วตบไปอีกครั้ง
หนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ต่อจากนี้เราไม่ต้องเอกันอีก เราขาดกัน”แก้วไม่ฟังก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าแล้วรีบ
กลับทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ดีนะที่เวลานี้ทุกคนไม่ได้อยู่หลังบ้าน”แก้วพูดเมื่อมาถึงคฤหาสน์จิระคุณแล้วแอบปืนข้ามรั้วที่
ผุเข้ามา เพราะเมื่อสมัยเด็กๆนั้นตรงนี้คือที่เล่นประจำของเธอกับโทโมะและป๊อปปี้เวลาที่เลิกเรียน
กันแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ”แก้วที่กำลังจะย่องกลับห้องตัวเองก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงจึงเดินไปใน
สวน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฟาง ร้องไห้ทำไมคะ”แก้วตกใจเมื่อเห็นว่าฟางมาหลยนั่งร้องไห้อยู่ในศาลาเพียงลำพัง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรค่ะคุณแก้ว ฟางแค่คิดถึงบ้าน”ฟางพูดแล้วปาดน้ำตาตัวเองทิ้งก่อนจะฝืนยิ้มให้แก้วเห็น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แน่ใจนะคะว่าคิดถึงบ้าน ไม่ได้ถูกใครรังแก”แก้วที่เห็นแววตาของฟางเศร้าก็รีบพูดเมื่อสังเกตได้
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ ฟางไม่เป็นไรจริงๆแค่คิดถึงบ้านเพราะแปลกที่ทำยังไงได้ละค่ะในเมื่อเราเลือก
แล้วเราก็ต้องทำใจยอมรับมัน และอยู่ที่นี่ให้ชินให้ได้”ฟางพูดก่อนจะนึกถึงป๊อปปี้ที่เย็นชาใส่เธอ
แล้วต้องกล้ำกลืนไปถึงเมื่อไหร่
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นแก้วขอถามคุณฟางจริงๆเถอะนะคะ ทำไมคุณฟางถึงยอมตกลงแต่งงานกับพี่ป๊อปล่คะทั้งๆที่
ตอนแรกถ้าคุณฟางไม่ยอมตกลงทางคุณย่าและพ่อแม่คุณฟางกะไม่บังคับให้คุณฟางและพี่ป๊อป
แต่งงานกัน”แก้วที่รู้ทันทีว่าฟางคงจะเจอความจริงของป๊อปปี้และฟ้าเข้าแล้วก็สงสารก่อนะอดถาม
ฟางไม่ได้ว่าเพราะอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะว่ามันเป็นเรื่องบ้าๆของลูกศิษย์คนหนึ่งก็ได้ แต่ฟางยอมเพราะพี่ป๊อปคือคนที่ฟางแอบรักมา
นานแล้ว”ฟางพูดทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นแก้วมีอะไรจะบอกคุณค่ะ พี่ชายจบมาจากเมืองนอกก็จริง แต่ก่อนไปเรียนต่อมหาลัยที่นะพี่ป๊อ
ปกับฟ้าคนสนิทของคุณย่าแอบมีอะไรกันและติดต่อความสัมพันธ์อย่างลับๆ แก้วเลยรู้เจตนาที่
คุณย่าต้องการตัวคุณฟางมาแต่งงานกับพี่ป๊อปทำไม ก็เพราะว่าคุณย่าท่านอยากจะเอาคุณฟางมา
แก้แค้นให้ตระกูลคุณฟางต้องอับอาย”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“แก้แค้นนี่คุณย่าแค้นอะไรตระกูลฟางหรอคะคุณแก้ว”ฟางชะงักก่อนจะรีบถามแก้วต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“มาทำอะไรอยู่ที่นี่กันน่ะ ว่างมากนักรึไงถึงได้มานั่งจับเข่าคุยกัน”ก่อนที่แก้วจะบอกอะไรฟางคุณ
หญิงนวลก็เดินมากับฟ้า
 
 
 
 
 
 
 
 
“เปล่าค่ะ แก้วแค่เห็นคุณฟางนั่งอยู่คนเดียวคงจะเหงาเลยมาชวนคุย”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว่างมากนักรึไงถึงได้ไปคุยกับเค้า เข้าไปในครัวไปช่วยนังอิ่มเตรียมอาหารโน่น”คุณหญิงนวลไล่
แก้วทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ส่วนเธอ แต่งงานมาเป็นสะใภ้ที่นี่จะนั่งงอมืองอเท้าไปวันๆงั้นรึ”คุณหญิงหันไปว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“รึว่าเป็นผู้ดีตีนแดงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อทำอะไรหยิบจับอะไรไม่เป็น”ฟ้าที่หมั่นไส้ฟางก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางอยากจะถามคุณย่า ในเมื่อพี่ป๊อปมีเมียอยู่แล้วทั้งคนทำไมคุณย่าจะต้องให้ฟางมาแต่งงานกับ
พี่ป๊อปด้วยคะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมรึว่าเธอเสียใจจะวิ่งโร่ไปฟ้องพ่อฟ้องแม่เธอก็ได้นะ จะได้รู้ว่าพวกนีระสิงห์มันเป็นเศรษฐีใหม่
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อเจอเรื่องอะไรแค่นี้ก็ทำเป็นทนไม่ได้”คุณหญิงนวลมองฟางแล้วยิ้มเยาะอย่าง
สะใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นคุณย่าก็บอกมาสิคะว่าทำไม คุณย่าทำแบบนี้เพื่ออะไรกันคะ”ฟางที่มองคุณหญิงนวลที่ร้ายใส่ก็
รีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เพราะพ่อแกมันทำให้ลูกสาวชั้นต้องอับอายน่ะสิ แม่ของป๊อปปี้ต้องอับอายที่ต้องเป็นม้าย
ขันหมากเพราะพ่แกเอาแม่แกมาประกาศกลางงานแต่งจนลูกชั้นรับไม่ได้ต้องหนีไปอยู่เมืองนอกแม้
จะแต่งงานใหม่ก็จริงแต่สามีที่ได้ก็ไม่ดี อรอุมาต้องอยู่อย่างมีแผลเป็นที่พ่อเธอสร้างไว้กับมันจน
ต้องตรอมใจตายหลังคลอดป๊อปปี้มันควรค่าพอมั้ยล่ะ”คุณหญิงรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริง คุณย่าโกหก พ่อฟางไม่มีวันจะทำแบบนั้นแน่ๆ”ฟางอึ้งแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อแกทำให้ลูกชั้นต้องอับอาย เธอต้องชดใช้จำไว้”คุณหญิงนวลพูดก่อนะเดินเชิดออกไปกับฟ้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ”ฟางที่หลบมานั่งร้องไห้ที่อื่นที่ไกลจากพวกคุณหญิงพอสมควร
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฟาง”แก้วที่หลบมาจากครัวก็เดินเข้ามานั่งลงข้างๆฟางแล้วแตะมือให้กำลังใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ครอบครัวพวกเราผิดอะไรนักหนาคะ ในอดีตพ่อฟางทำร้ายแม่พี่ป๊อปทำไมคุณย่าถึงไม่ยอม
ปล่อย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณฟางจะกลับบ้านตอนนี้ก็ได้นะคะเดี๋ยวแก้วจะให้ป้าอิ่มเตรียมรถไว้ให้”แก้วพูดด้วยความสงสาร
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ ฟางจะไม่กลับ เพราะอย่างน้อยฟางก็แต่งงานกับพี่ป๊อปแล้วถ้าพ่อฟางเคยทำให้คุณย่าและ
คุณแม่พี่ป๊อปต้องอับอายและเสียใจมากจริงๆฟางก็จะอยู่ที่นี่เพื่อให้ท่านใจอ่อนสักวัน”ฟางพูดด้วย
ความตั้งใจตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าคุณฟางตั้งใจจะอยู่ที่นี่จริงๆคุณฟางก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากนะคะ เพราะถึงแม้พี่ป๊อป
จะไม่เห็นด้วยและไม่อยากแต่งงานกับคุณฟางเพราะพี่ป๊อปไม่อยากทำร้ายคุณฟางแบบนี้ แต่พี่
ป๊อปเป็นคนที่เกรงคุณย่ามากเกินไปจริงๆ โดยที่พี่ป๊อปเองก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าความรักความ
เกรงนั้นล่ะคือสิ่งที่ขังให้พี่ป๊อปต้องทนทุกข์แบบนี้ ถ้าแก้วเป็นคุณฟางแก้วไม่อยู่ที่นี่หรอกค่ะ เพราะ
คนที่นี่เค้าอยู่กับด้วยความทุกข์จนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสุขมันเป็นยังไง”แก้วพูดแล้วเศร้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางตัดสินใจแล้วค่ะว่าฟางจะอยู่ที่นี่เพราะฟางเชื่อว่าลึกลงไปแล้วของพี่ชายคุณแก้วเค้ามีหัวใจ
ถ้าฟางจะไปก็ต่อเมื่อฟางได้รู้ว่าการที่เป็นภรรยาของพี่ป๊อปมันไม่ได้ทำให้ความแค้นของคุณย่าลด
ลงเลยฟางกะไป”ฟางพูดกับการตัดสินใจตัวเองก่อนจะเดินแยกกับแก้วที่ขอตัวไปเข้าครัวต่อแล้ว
เดินขึ้นมาบนห้องนอนตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ยตาย ก็นึกว่าไม่มีใครอยู่ ช่วยออกไปข้างนอกที่อื่นก็ได้มั้ยคะ นี่ไม่ได้ไล่นะคะแต่เพราะว่าต้อง
ให้คนใช้เค้าปัดกวาดเช็ดถู มันคงจะอึดอัดที่ต้องมาทำความสะอาดแล้วมีเข้าของห้องอยู่”ฟ้าเดิน
เข้ามาในห้องเห็นฟางก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ห้องหับก็รกสมกับชาติตระกูลดีจริงๆ นังมะลิเร็วๆหน่อยสิตื่นสายสันหลังยาวไม่พอ ยังจะชักช้า
อืดอาด คงจะมีผัวอยู่ล่ะชาตินี้ ถึงจะมีผัวก็คงจะถบหัวส่งกลับมาเพราะเค้าไม่เอาอยู่ดี”ฟ้าพูดเมื่อ
คนใช้ข้ามาและเหล่ไปทางฟางจนฟางเดินหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คงจะว่างจริงๆสินะ ตื่นสายยังไม่พอยังไม่รู้จักทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้าง ไม่บอกก็รู้ว่าพ่อแม่ไม่
ได้สั่งสอนถึงจะสอนมาก็คงจะสอนไม่ได้ ใครได้เป็นเมียคงเป็นกาลีบ้านเมือง”เมื่อมาเจอกับคุณ
หญิงที่มีป๊อปปี้ดูแลฟางก็ถูกว่าอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึกฮือๆ”ฟางที่ถูกทั้งฟ้าและคุณหญิงนวลว่าก็น้ำตาไหลออกมาอีกครั้งก่อนจะเดินหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ อยากจะรู้ว่ามันจะทนได้สักกี่น้ำ”คุณหญิงนวลพูดขึ้นอย่างสะใจทำให้ป๊อปปี้มองตามฟางไป
ด้วยความสงสาร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มานั่งอะไรตรงนี้คนเดียวทำไมไม่เข้าไปกินข้าวเดี๋ยวยุงก็หามไปหรอก”ป๊อปปี้เดินมาหาฟางที่นั่ง
ซึมอยู่ที่ศาลาในสวนที่เดิมจนเวลาอาหารเย็นแล้วฟางก็ไม่ไปทานจนทุกคนทานข้าวเสร็จแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“คุณย่าคงไม่ชอบใจถ้าเกิดฟางจะร่วมโต๊ะทานอาหารกับท่าน”ฟางพูดเศร้าๆก่อนจะลุกขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก่อนจะไปไหน”ป๊อปปี้เห็นฟางเดินหนีก็รีบคว้าข้อมือเธอเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ไปในครัวไงคะ คุณแก้วคงกำลังทานข้าวฟางว่าจะไปทานด้วย”ฟางพูดแล้วฝืนยิ้มให้ป๊อปปี้ออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
“ใจคอจะไปกินแค่คนเดี๋ยวแล้วไม่ชวนผมรึไง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่ป๊อปไม่ได้ทานข้าวแล้วหรอคะ”ฟางถามต่ออย่างแปลกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็รอภรรยามาทานข้าวแต่ก็หายไปไหนไม่รู้ เจอตัวแล้วไปทานข้าวกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะชวน
ฟางไปทานอาหารเย็นที่ครัวกับแก้วโดยที่ฟางอมยิ้ม อย่างน้อยป๊อปปี้ก็ยังเห็นเธอเป็นภรรยาอยู่ใน
สายตาสินะ
 
 
 
 
 
 
 
คนนึงอยู่ที่นี่ ทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ส่วนอีกคนทำเพราะสงสาร จะรักกันเมื่อไหร่น้ออ
 
 
 
เมื่อไหร่ป๊อปปี้ะมองกลับมาที่ภรรยาคนนี้น้ออออ อย่าลืมติดตามนะจ้ะ