Happy Kaew's day [22/06/58]
เขียนโดย PS_TKForever
วันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.24 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2558 14.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) อุบัติเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
- วันเกิดเเก้ว -
ฟอดดดดดด ~~~
" อ้ะ โทโมะ "
" หอมจัง "
โทโมะตื่นมาก้เข้าไปโอบกอดแก้วที่นั่งเเต่งตัวอยู่หน้ากระจกจากด้านหลัง พร้อมกับเข้าไปหอมเเก้ว ไล้ตั้งเเต่เเก้มนวล ซอกคอจนมาถึงไหล่
" จั๊กจี๋ อ่าโมะ >< " ร่างบางร้อง
" เบิร์ดเดย์ครับที่รัก เย็นนี้เราไปดินเนอร์กันนะ ผมเตรียมของขวัญพิเศษให้คุณด้วย "
" ได้ค่ะ เเต่ตอนนี้ คุณชายคะ ไปอาบน้ำค่ะ เดี๋ยวไปทำงานสาย "
" คราบๆ คุณผู้หญิง " โทโมะทำท่าโค้งล้อเลียนเเก้ว เเก้วเลยจัดให้หนึ่งเพี้ย
" คุณพ่อ คุณเเม่สวัสดีค่ะ "
ร่างบางเอ่ยสวัสดีคนเป็นพ่อ กับเเม่ของเธอ
" มารับหนูไปทำบุญไงจ่ะ "
" คุณตา คุณยาย ทามิคิดถึงจังเลยค่าาาาาา "
" มานี่มาทามิ มาให้ยายกอดหน่อยลูก "
ร่างบางไปทำบุญ ทานข้าวกับครอบครัวของเธอ จนบ่ายถึงจะได้กลับบ้าน กลับมาก็ฝากเเม่บ้านพาตัวเล็กเข้านอนกลางวัน เเล้วเธอก็ไปเตรียมตัวสำหรับดินเนอร์เย็นนี้
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง
" ใครนะ เบอร์ไม่คุ้นเลย "
' ฮัลโหล สวัสดีค่ะ '
' สวัสดีเเก้ว จำฉันได้รึปล่าว '
' อ่อ ใครค่ะ '
' คนที่เคยตบเธอไงล่ะ เอหรือว่า เคยมีคนตบเยอะจนจำไม่ได้'
' แบม เธอมีธุระอะไร '
' ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ เเค่จะบอกว่าตอนนี้โทโมะ เขามีความสุขมาก ดูเหมือนจะมากกว่าที่อยู่กับเธออีกนะ '
' โทโมะ !! ตอนนี้เขาอยู่กับเธอหรอ '
' ใช่ไง ฟังเสียงไหมล่ะ โทโมะคะ ( อะไรหรอครับ ) ไม่มีอะไรคะ ได้ยินเเล้วนะ นังเเก้ว '
' ..... '
' เงียบทำไมล่ะ ยอมรับความจริงไม่ได้ล่ะสิ จะบอกอะไรให้นะ แต่งกันเเล้วก็เลิกกันได้ รักกันมาก ก็เบื่อกันได้ โฮ๊ะๆ บายนะจ๊ะ เพื่อนเก่าที่รัก !! '
พอเเบมวางไป ความรู้สึกเเรกคือเเชค ถึงจะจำได้ว่าเป็นเสียงเขา เเต่เพื่อความเเน่ใจของตัวเธอเอง
' โหล ป๊อป โทโมะ อยู่ที่ออฟฟิตรึปล่าว '
' ไม่นะ มันอแกไปตั้งเเต่เทียงเเล้ว มันอยู่เเค่ครึ่งวันน่ะ เห็นบอกว่าจะไปทำธุระสำคัญน่ะ แก้วมีอะไรรึปล่าว ? '
โทรศัพท์เเทบหล่น เขาอยู่ด้วยกันจริงๆ !!!!
ตรึ๊งงงงงงง
แบม < แชร์โลเคชั่นมาให้เเก้ว >
สิ่งที่เธอกลัวในใจกลับเกิดขึ้นจริง ทุกอย่างมันชัดเจนขนาดนี้ ความรู้สึกเสียใจกลับถูกความโกรธเข้าเเทนที เธอต้องการคำอธิบายตอนนี้ เวลานี้ เท่านั้น !!!!
ร่างบางขับรถฝ่าฝนที่กำลังตกอย่างหนักเพื่อไปตามที่โลเคชั่นที่เเบมเเชร์มา เธอร้องไห้มาตลอดทาง ไม่คิดว่าคนที่อยู่ด้วนกันมา จนมีลูกตัวเล็กน่ารักด้วยกันจะทำกับเธอได้
' ฟาง เเก้วไม่ไหวเเล้ว เเก้วจะไปหาเขา '
' ใจเย็นๆ สิเเก นี่เเกขับรถอยู่ใช่มั๊ย ฝนก็ตกหนักขนาดนี้ เเกขับช้าๆ ได้มั๊ย ชั้นขอ '
' ฮืออออออออ หึก แก้วไม่รู้ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย '
' แก้วๆๆๆ แก้ว ยัยเเก้ว !!!~!! '
เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเมื่อรถสิบล้อเสียหลัก ขับพุ่งตรงมาทางเธอ ทันที่ที่เธอหักหลับ รถก็เข้าไปอัดก๊อปปี้กับตอหม้อเสาไฟฟ้า !!!!!
- เบเกอรี่เฮ้า-
" คุณโทโมะนี่น่ารักนะคะ เก่งด้วยมาเรียนเเค่สองสามวันทำเค๊กได้เป็นมืออาชีพขนาดนี้ "
" ขอบคุณครับ ครูเเหม่ม "
" นี่ภรรยาคุณโทโมะชอบเค๊กผลไม้สดหรอคะ "
" ใช่ครับเเก้ว ชอบผลไม้น่ะครับ "
ร่างสูงเอ่ยกับครูสอนทำเบเกอรี่ ตลอดเวลาที่เขากลับดึกเพราะเขามาเรียนทำเค๊กที่นี่
' โฮล ฟางว่าไง '
' โทโมะ เกิดเรื่องเเล้ว เเก้วรถชน !! '
' แกว่าอะไรนะ เเล้วอยู่ไหน รพ อะไร ได้ๆ เดี๋ยวชั้นจะรีบไป '
ทันทีที่วางสายโทโมะก็รีบกุลีกุจอออกจากร้านเบเกอรรี่ทันที ผ้ากันเปื้อนไม่ได้ถอดด้วยซ้ำ
- รพ -
" ฟาง ไอป๊อป แก้วเป็นไงบ้าง เเก้วอยู่ไหน " ร่างสูงหันซ้ายหันขวาหาร่างบาง
" ไอ้โมะ เเกใจเยนๆ เว่ย เเก้วอยู่ในห้องไอซียู "
" ชั้นผิดเอง ที่ดูเเลเเก้วไม่ดี ชั้นผิดเอง ชั้นผิด " ร่างสูงเอ่ยโทษตัวเองซ้ำไปซ้ำมา
" แก้วๆ โทโทะ แก้วเป็นยังไงบ้างลูก "
พ่อเเม่เเก้วรวมทั้งพ่อเเม่ของเขาถามถึงเเก้ว
---------------------
มาแล้วววววววว
20:31
23/06/58
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ