Misleading เรื่องเข้าใจผิด
9.4
เขียนโดย Baby_Snowy
วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.33 น.
37 Misleading
178 วิจารณ์
59.49K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
36) --> ตอนพิเศษ 2 <--
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMisleading เรื่องเข้าใจผิด
ตอนพิเศษ 2
คอนโดมิเนียมหรูกลางเมือง
หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาวอย่างหมดแรง หลังจากที่เธอเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น เธอก็กลับมาที่คอนโดทันที เพราะเธอยังไม่อยากกลับบ้านในตอนนี้
มือบางลูบท้องที่เริ่มนูนออกมาอย่างอ่อนโยน พลางนึกถึงพ่อของลูกที่บอกว่าจำเธอไม่ได้
ก็แน่ล่ะ เขาจะจำเธอได้ยังไง ในเมื่อเธอหนีออกมาก่อนที่เขาจะตื่นซะอีก
"ไม่เป็นไรนะค่ะคนดี... ต่อให้ไม่มีเขา แม่ก็เลี้ยงหนูได้..."หญิงสาวพูด พลางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน แล้วยิ้มออกมาบางๆ
ใช่!! ต่อให้ไม่มีเขา เธอก็เลี้ยงลูกของเธอได้!!
ครืดดดดด ครืดดดดด
เสียงโทรศัพท์เครื่องบางดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหยิบขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามา ก่อนจะกดรับสายนั้น เมื่อเห็นว่าเป็นแม่เธอที่โทรเข้ามา
"ฮะ..."เสียงหวานที่กำลังกรอกเสียงลงไปตามสาย เงียบทันที เมื่อปลายสายพูดแทรกขึ้นมาซะก่อน
[จูน!! แม่ได้ยินมาว่าเราไม่สบายถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเลยเหรอ!? ทำไมเราไม่โทรมาบอกแม่ล่ะจูน!? รู้ไหมว่า พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูมากแค่ไหน?]เสียงปลายสายถามรัวเร็วด้วยความเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กที่ไม่ยอมกลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว
จูนน้ำตาคลอเมื่อรู้ตัวว่า ทำให้พ่อกับแม่เป็นห่วงมากขนาดนี้
"แม่ค่ะ... จูนขอโทษ... ฮึก"จูนร้องไห้ออกมาทันที เมื่อนึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเธอในตอนนี้
ตอนนี้เธออ่อนแอเหลือเกิน...
[จูนขอโทษแม่ทำไมลูก? แล้วร้องไห้ทำไม? เกิดอะไรขึ้นจูน!? บอกแม่มาสิจูน!!]ผู้เป็นแม่รีบถามอย่างร้อนรนด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ยิ่งได้ยินเสียงสะอื้นลอดมาตามสาย เธอยิ่งเป็นห่วง
จูนร้องไห้ออกมาเงียบๆ ไม่รู้จะบอกแม่ว่ายังไง ถ้าเธอบอกไปว่า เธอกำลังท้อง แม่จะโกรธเธอมากแค่ไหนกัน...
[จูน หนูมีปัญหาอะไร บอกแม่ได้นะลูก อย่าเก็บมันไว้คนเดียว แม่เป็นห่วงหนูนะ]ปลายสายพูด เมื่อลูกสาวเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมา นอกจากร้องไห้อย่างเงียบๆ นั่นยิ่งทำให้เธอเป็นห่วงลูกสาวมากขึ้นไปอีก
"แม่ค่ะ... จูน... คือ..."จูนอ้ำอึ้งไม่กล้าบอกแม่ว่าตัวเองกำลังท้องอยู่
เธอกล้าแม่รับไม่ได้ ที่เธอท้องไม่มีพ่อ...
[พูดมาเถอะจูน ต่อให้เรื่องนั้นมันเลวร้ายแค่ไหน แม่ก็พร้อมจะรับฟัง ขอแค่ให้หนูพูดมันออกมา... แค่ไหนเอง]ปลายสายพูด เพราะอยากให้ลูกสาวเธอพูดความจริงออกมา
"จูน... ท้องค่ะ... และเขาก็ไม่ยอมรับลูกในท้องว่าเป็นลูกเขาค่ะ... ฮึก"จูนกลั้นใจพูดสิ่งนั้นออกมา ก่อนจะร้องไห้ออกมา เพราะกลัวแม่เธอจะโกรธเรื่องท้องไม่มีพ่อ
[......]ปลายสายเงียบไป ทำให้จูนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เพราะคิดว่าแม่เธอรับเรื่องนี้ไม่ได้
[จูน... แม่ดีใจนะ ที่หนูพูดความจริงออกมา กลับบ้านเรานะลูก ที่นี่ยังมีพ่อกับแม่และพี่ๆ ที่เขารอหนูอยู่นะ]ปลายสายพูด ทำให้จูนชะงัก
"แม่... ไม่โกรธจูนเหรอค่ะ?"จูนถาม พลางสะอื้นออกมาเบาๆ
[แม่ไม่โกรธเราหรอก แต่ถ้าเราโกหกแม่ แม่อาจจะโกรธเราที่ไม่ยอมพูดความจริงออกมา ทีนี้จูนจะกลับบ้านได้หรือยังจ้ะ?]ปลายสายถามเสียงอ่อนโยน ทำให้จูนยิ้มออกมาทันที
อย่างน้อยเธอก็มีพ่อแม่และพี่ๆ ที่ไม่ทอดทิ้งเธอให้เผชิญปัญหานี้เพียงลำพัง...
"ค่ะ จูนจะกลับบ้าน ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่โกรธจูน"จูนพูดอย่างซึ้งใจ ที่แม่เธอไม่โกรธเธอ มือบางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน
แค่นี้เธอก็มีกำลังใจที่จะเริ่มต้นใหม่กับลูกน้อยของเธอแล้ว...
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
ตอนหน้า!!
เรามาลุ้นกัน ว่าจูนเป็นลูกสาวของใคร??
อาจจะจองเบหรือโทโมะ
โปรดติดตามในตอนพิเศษที่ 3!!!
ฝากติดตามผลงานกันด้วยน๊า><
________________________________________________________________________________________
ตอนพิเศษ 2
คอนโดมิเนียมหรูกลางเมือง
หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาวอย่างหมดแรง หลังจากที่เธอเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น เธอก็กลับมาที่คอนโดทันที เพราะเธอยังไม่อยากกลับบ้านในตอนนี้
มือบางลูบท้องที่เริ่มนูนออกมาอย่างอ่อนโยน พลางนึกถึงพ่อของลูกที่บอกว่าจำเธอไม่ได้
ก็แน่ล่ะ เขาจะจำเธอได้ยังไง ในเมื่อเธอหนีออกมาก่อนที่เขาจะตื่นซะอีก
"ไม่เป็นไรนะค่ะคนดี... ต่อให้ไม่มีเขา แม่ก็เลี้ยงหนูได้..."หญิงสาวพูด พลางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน แล้วยิ้มออกมาบางๆ
ใช่!! ต่อให้ไม่มีเขา เธอก็เลี้ยงลูกของเธอได้!!
ครืดดดดด ครืดดดดด
เสียงโทรศัพท์เครื่องบางดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหยิบขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามา ก่อนจะกดรับสายนั้น เมื่อเห็นว่าเป็นแม่เธอที่โทรเข้ามา
"ฮะ..."เสียงหวานที่กำลังกรอกเสียงลงไปตามสาย เงียบทันที เมื่อปลายสายพูดแทรกขึ้นมาซะก่อน
[จูน!! แม่ได้ยินมาว่าเราไม่สบายถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเลยเหรอ!? ทำไมเราไม่โทรมาบอกแม่ล่ะจูน!? รู้ไหมว่า พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูมากแค่ไหน?]เสียงปลายสายถามรัวเร็วด้วยความเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กที่ไม่ยอมกลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว
จูนน้ำตาคลอเมื่อรู้ตัวว่า ทำให้พ่อกับแม่เป็นห่วงมากขนาดนี้
"แม่ค่ะ... จูนขอโทษ... ฮึก"จูนร้องไห้ออกมาทันที เมื่อนึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเธอในตอนนี้
ตอนนี้เธออ่อนแอเหลือเกิน...
[จูนขอโทษแม่ทำไมลูก? แล้วร้องไห้ทำไม? เกิดอะไรขึ้นจูน!? บอกแม่มาสิจูน!!]ผู้เป็นแม่รีบถามอย่างร้อนรนด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ยิ่งได้ยินเสียงสะอื้นลอดมาตามสาย เธอยิ่งเป็นห่วง
จูนร้องไห้ออกมาเงียบๆ ไม่รู้จะบอกแม่ว่ายังไง ถ้าเธอบอกไปว่า เธอกำลังท้อง แม่จะโกรธเธอมากแค่ไหนกัน...
[จูน หนูมีปัญหาอะไร บอกแม่ได้นะลูก อย่าเก็บมันไว้คนเดียว แม่เป็นห่วงหนูนะ]ปลายสายพูด เมื่อลูกสาวเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมา นอกจากร้องไห้อย่างเงียบๆ นั่นยิ่งทำให้เธอเป็นห่วงลูกสาวมากขึ้นไปอีก
"แม่ค่ะ... จูน... คือ..."จูนอ้ำอึ้งไม่กล้าบอกแม่ว่าตัวเองกำลังท้องอยู่
เธอกล้าแม่รับไม่ได้ ที่เธอท้องไม่มีพ่อ...
[พูดมาเถอะจูน ต่อให้เรื่องนั้นมันเลวร้ายแค่ไหน แม่ก็พร้อมจะรับฟัง ขอแค่ให้หนูพูดมันออกมา... แค่ไหนเอง]ปลายสายพูด เพราะอยากให้ลูกสาวเธอพูดความจริงออกมา
"จูน... ท้องค่ะ... และเขาก็ไม่ยอมรับลูกในท้องว่าเป็นลูกเขาค่ะ... ฮึก"จูนกลั้นใจพูดสิ่งนั้นออกมา ก่อนจะร้องไห้ออกมา เพราะกลัวแม่เธอจะโกรธเรื่องท้องไม่มีพ่อ
[......]ปลายสายเงียบไป ทำให้จูนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เพราะคิดว่าแม่เธอรับเรื่องนี้ไม่ได้
[จูน... แม่ดีใจนะ ที่หนูพูดความจริงออกมา กลับบ้านเรานะลูก ที่นี่ยังมีพ่อกับแม่และพี่ๆ ที่เขารอหนูอยู่นะ]ปลายสายพูด ทำให้จูนชะงัก
"แม่... ไม่โกรธจูนเหรอค่ะ?"จูนถาม พลางสะอื้นออกมาเบาๆ
[แม่ไม่โกรธเราหรอก แต่ถ้าเราโกหกแม่ แม่อาจจะโกรธเราที่ไม่ยอมพูดความจริงออกมา ทีนี้จูนจะกลับบ้านได้หรือยังจ้ะ?]ปลายสายถามเสียงอ่อนโยน ทำให้จูนยิ้มออกมาทันที
อย่างน้อยเธอก็มีพ่อแม่และพี่ๆ ที่ไม่ทอดทิ้งเธอให้เผชิญปัญหานี้เพียงลำพัง...
"ค่ะ จูนจะกลับบ้าน ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่โกรธจูน"จูนพูดอย่างซึ้งใจ ที่แม่เธอไม่โกรธเธอ มือบางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน
แค่นี้เธอก็มีกำลังใจที่จะเริ่มต้นใหม่กับลูกน้อยของเธอแล้ว...
______________________________________________________________________________________
อัพจร้า^^
ตอนหน้า!!
เรามาลุ้นกัน ว่าจูนเป็นลูกสาวของใคร??
อาจจะจองเบหรือโทโมะ
โปรดติดตามในตอนพิเศษที่ 3!!!
ฝากติดตามผลงานกันด้วยน๊า><
________________________________________________________________________________________
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ