Misleading เรื่องเข้าใจผิด

Misleading เรื่องเข้าใจผิด

 

 

ตอนพิเศษ 2

 

 

 

คอนโดมิเนียมหรูกลางเมือง

 

 

หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาวอย่างหมดแรง หลังจากที่เธอเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น เธอก็กลับมาที่คอนโดทันที เพราะเธอยังไม่อยากกลับบ้านในตอนนี้

 

 

มือบางลูบท้องที่เริ่มนูนออกมาอย่างอ่อนโยน พลางนึกถึงพ่อของลูกที่บอกว่าจำเธอไม่ได้

 

 

ก็แน่ล่ะ เขาจะจำเธอได้ยังไง ในเมื่อเธอหนีออกมาก่อนที่เขาจะตื่นซะอีก

 

 

"ไม่เป็นไรนะค่ะคนดี... ต่อให้ไม่มีเขา แม่ก็เลี้ยงหนูได้..."หญิงสาวพูด พลางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน แล้วยิ้มออกมาบางๆ

 

 

ใช่!! ต่อให้ไม่มีเขา เธอก็เลี้ยงลูกของเธอได้!!

 

 

ครืดดดดด ครืดดดดด

 

 

เสียงโทรศัพท์เครื่องบางดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหยิบขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้ามา ก่อนจะกดรับสายนั้น เมื่อเห็นว่าเป็นแม่เธอที่โทรเข้ามา

 

 

"ฮะ..."เสียงหวานที่กำลังกรอกเสียงลงไปตามสาย เงียบทันที เมื่อปลายสายพูดแทรกขึ้นมาซะก่อน

 

 

[จูน!! แม่ได้ยินมาว่าเราไม่สบายถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเลยเหรอ!? ทำไมเราไม่โทรมาบอกแม่ล่ะจูน!? รู้ไหมว่า พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูมากแค่ไหน?]เสียงปลายสายถามรัวเร็วด้วยความเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กที่ไม่ยอมกลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว

 

 

จูนน้ำตาคลอเมื่อรู้ตัวว่า ทำให้พ่อกับแม่เป็นห่วงมากขนาดนี้

 

 

"แม่ค่ะ... จูนขอโทษ... ฮึก"จูนร้องไห้ออกมาทันที เมื่อนึกถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเธอในตอนนี้

 

 

ตอนนี้เธออ่อนแอเหลือเกิน...

 

 

[จูนขอโทษแม่ทำไมลูก? แล้วร้องไห้ทำไม? เกิดอะไรขึ้นจูน!? บอกแม่มาสิจูน!!]ผู้เป็นแม่รีบถามอย่างร้อนรนด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ยิ่งได้ยินเสียงสะอื้นลอดมาตามสาย เธอยิ่งเป็นห่วง

 

 

จูนร้องไห้ออกมาเงียบๆ ไม่รู้จะบอกแม่ว่ายังไง ถ้าเธอบอกไปว่า เธอกำลังท้อง แม่จะโกรธเธอมากแค่ไหนกัน...

 

 

[จูน หนูมีปัญหาอะไร บอกแม่ได้นะลูก อย่าเก็บมันไว้คนเดียว แม่เป็นห่วงหนูนะ]ปลายสายพูด เมื่อลูกสาวเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมา นอกจากร้องไห้อย่างเงียบๆ นั่นยิ่งทำให้เธอเป็นห่วงลูกสาวมากขึ้นไปอีก

 

 

"แม่ค่ะ... จูน... คือ..."จูนอ้ำอึ้งไม่กล้าบอกแม่ว่าตัวเองกำลังท้องอยู่

 

 

เธอกล้าแม่รับไม่ได้ ที่เธอท้องไม่มีพ่อ...

 

 

[พูดมาเถอะจูน ต่อให้เรื่องนั้นมันเลวร้ายแค่ไหน แม่ก็พร้อมจะรับฟัง ขอแค่ให้หนูพูดมันออกมา... แค่ไหนเอง]ปลายสายพูด เพราะอยากให้ลูกสาวเธอพูดความจริงออกมา

 

 

"จูน... ท้องค่ะ... และเขาก็ไม่ยอมรับลูกในท้องว่าเป็นลูกเขาค่ะ... ฮึก"จูนกลั้นใจพูดสิ่งนั้นออกมา ก่อนจะร้องไห้ออกมา เพราะกลัวแม่เธอจะโกรธเรื่องท้องไม่มีพ่อ

 

 

[......]ปลายสายเงียบไป ทำให้จูนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เพราะคิดว่าแม่เธอรับเรื่องนี้ไม่ได้

 

 

[จูน... แม่ดีใจนะ ที่หนูพูดความจริงออกมา กลับบ้านเรานะลูก ที่นี่ยังมีพ่อกับแม่และพี่ๆ ที่เขารอหนูอยู่นะ]ปลายสายพูด ทำให้จูนชะงัก

 

 

"แม่... ไม่โกรธจูนเหรอค่ะ?"จูนถาม พลางสะอื้นออกมาเบาๆ

 

 

[แม่ไม่โกรธเราหรอก แต่ถ้าเราโกหกแม่ แม่อาจจะโกรธเราที่ไม่ยอมพูดความจริงออกมา ทีนี้จูนจะกลับบ้านได้หรือยังจ้ะ?]ปลายสายถามเสียงอ่อนโยน ทำให้จูนยิ้มออกมาทันที

 

 

อย่างน้อยเธอก็มีพ่อแม่และพี่ๆ ที่ไม่ทอดทิ้งเธอให้เผชิญปัญหานี้เพียงลำพัง...

 

 

"ค่ะ จูนจะกลับบ้าน ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่โกรธจูน"จูนพูดอย่างซึ้งใจ ที่แม่เธอไม่โกรธเธอ มือบางลูบท้องตัวเองอย่างอ่อนโยน

 

 

แค่นี้เธอก็มีกำลังใจที่จะเริ่มต้นใหม่กับลูกน้อยของเธอแล้ว...

 

 

 

______________________________________________________________________________________

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อัพจร้า^^

 

 

ตอนหน้า!!

เรามาลุ้นกัน ว่าจูนเป็นลูกสาวของใคร??

อาจจะจองเบหรือโทโมะ

โปรดติดตามในตอนพิเศษที่ 3!!!

 

 

ฝากติดตามผลงานกันด้วยน๊า><

 

 

 

________________________________________________________________________________________