พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..
เขียนโดย 
TKRLov€lวoร์
วันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.02 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) แผนร้ายๆ ของเฟย์และปฏิบัติการเรียบๆ ของฟาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 
ตึ้ง ตึง เสียงข้อความจากอีเมลล์เข้ามา
“ใครส่งอะไรมาเนี่ย” ชายหนุ่มเมื่อเปิดอ่านก็ตกใจมากที่มีข้อความประหลาดๆเข้ามา
สวัสดีค่ะหนูดีใจที่คุณเปิดอ่านข้อความนี้หนูชื่อฐิสาหนูโตที่ญี่ปุ่น หนูอยู่กับแม่ 2 คน แม่หนูชื่อแก้ว หนูอธิฐานกับพระเจ้าเสมอว่า หนูจะต้องได้เจอพ่อ ^^
“อะไรเนี่ย ส่งผิดหรือป่าวเนี่ย??” เขาจึงเขียนข้อความและส่งไปหาคนที่ส่งมา มีเนื้อความว่า ขอโทษนะครับผมคิดว่าคุณส่งจดหมายมาผิด เขากดส่ง แล้วไม่ถึงนาทีก็มีข้อความเข้ามาใหม่
ไม่ผิดคนหรอกค่ะ คุณโทโมะ แม่ของหนูตั้งท้องหนูตั้งแต่ยังเด็ก ใครหลายคนบอกว่าแม่ยังไม่พร้อมจะมีลูก แต่แม่ก็ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อตั้งท้องหนูและให้กำเนิดหนูตามลำพัง หนูไม่เคยเจอพ่อ แต่แม่บอกเสมอว่าพระเจ้าจะอนุญาตให้หนูได้เจอ พ่อหนูค่ะ ถึงเราจะไม่เคยเจอกันแต่หนูก็รักพ่อนะค่ะ ^^ และพรุ่งนี้หนูก็จะไปหาพ่อแล้วนะ
“เฮ้ยย!! ไม่จริงนะพรุ่งนี้!!” โทโมะตกใจตะโกนดังจนเพื่อนๆที่นั่งข้างๆเขาถามขึ้น
“เอ็งเป็นอะไรของเอ็งว่ะไอ้โมะ” ป๊อปเห็นท่าทางของโทโมะก็เลยถามขึ้น
“จริงด้วยๆ เป็นไรของนายอ่ะ” สาวสวยชอบแต่งตัวล้ำเทรนถามขึ้น
“ไม่มีไรหรอกเฟย์!!”
“อะเหรอ ^^” ทำไมเธอจะไม่รู้ละจริงๆแล้วเธอรู้อยู่เต็มอก
“ยิ้มไรของแกยัยเฟย์ หื้ม!!”
“ไม่มีไรหรอกพี่ฟาง ว่าแต่จะกลับบ้านยังอ่ะ เฟย์เบื่อไอ้กบนี้!!”
“โถ่ เฟย์เย่ของเค้า”
“ใครของนายพูดให้ดีๆนะ”
“อ่าๆ อย่าทะเลาะกัน กลับก็กลับเฟย์แกขับรถนะ” ฟางพูดพร้อมกับโยนกุญแจรถให้น้องสาว
“สบายมาก ^_^”
“ป๊อปเค้ากลับก่อนนะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ ^^”
“จ้ะ กลับดีๆนะ”
“พอๆ กลับเถอะๆ ไปเร็วพี่ฟาง!!”
“จ้าๆๆ” แต่ระหว่างทางที่ทั้ง 2 คนนั่งรถกลับบ้านฟางสังเกตเห็นว่าเฟย์ยิ้มมาตลอดทางตั้งแต่ออกมาจากคอนโคของโทโมะ เธอเลยเริ่มเกิดอาการสงสัย “ยิ้มอะไรนะเฟย์เห็นยิ้มมาตั้งแต่ออกมาจากคอนโดของโทโมะแล้วนะ??”
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ฟางเฟย์ก็แค่มีความสุข ^v^”
“แปลก!!”
“ชั่งมันเถอะนะ ว่าแต่พี่ฟางเถอะเรื่องนี้พนุ่งนี้จัดสถานที่ไว้แล้วช้ะ!!”
“เรียบร้อยพร้อมปฏิบัติการได้เลย ^_^”
“ที่ไหนอ่ะ??”
“คอนโดป๊อปไง” ฟางตอบ
“OK จ้า ^^”
“เมื่อไหร่จ้ะโทรมาน๊า” เมื่อไหร่จะเป็นฉันอยากเป็นคนนั้นที่เธอห่วง
(ฮัลโหลฐิสาใช่ไหมจ้ะ)
“ค่ะน้าเฟย์ พ่อเป็นไงบ้างค่ะ”
(ตกใจไม่เป็นท่าเลยและ อิอิ ว่าแต่พรุ่งนี้น้าให้ป้าหนูพามานะจ้ะ)
“OK ค่ะ ขอบคุณน้าเฟย์ น้าฟางมากๆเลยนะค่ะ ^^”
“ฐิสาคุยกับใครลูก??” เสียงนี้ทำให้ฉันตกใจมากหันหน้าสู้และเอาโทรศัพท์ซ้อนไว้ข้างหลัง
“อ่อป่าวค่ะแม่!!”
“แล้วเอาไรซ้อนไว้ข้างหลังนะ แล้วพรุ่งนี้จะไปไหนกับใคร??”
“ไป เอ่อ…”
“ไปไหนบอกแม่มา!!” ทำไงดีนะ เอางี้ละกัน
“ไปทำงานที่บ้านเพื่อนค่ะแม่ ป้าหวายก็ไปเป็นเพื่อนหนู ^^”
“อื้ม งั้นก็แล้วไปอย่าให้แม่รู้นะว่าหนูโกหก!” โล้งอก
“เฮ้ออ!!”
(ฐิสาเมื่อกี้แม่เหรอ?)
“ค่ะน้าเฟย์แม่เกือบจับได้แหน่ะ”
(ระวังตัวหน่อยนะ งั้นน้าวางสายและแค่นี้นะพรุ่งนี้เจอกันจ้ะ บายย!!)
“ค่ะบายยย”
พรุ่งนี้จะได้เจอพ่อแล้ว ^-^ ดีใจจังเลย ฉันหยิบรูปพ่อที่ได้จากน้าฟางขึ้นมากอดไว้แน่น พรุ่งนี้เจอกันนะค่ะพ่อฝันดีค่ะ หนูรักพ่อนะ ^-^
ไม่มีไรเลยเริ่มตัน แหะๆ ขอโทษนะ แต่ก็จะพยายามให้เต็มที่จ้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
