พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

“ฐิสาวันนี้วันหยุดหนูจะไปไหนลูก!!” หวายเห็นสาวสาวที่กำลังจะออกไปข้างนอกจึงถามขึ้น

“ไปร้านหนังสือค่ะป้า”

“ป้าพาไปไหม??”

“ไม่ต้องหรอกค่ะหนูไปเองได้ ว่าแต่คุณแม่ไปไหนเหรอค่ะ”

“ไป รพ. นะสิ ว่าแต่จะไปทำไมก็ไม่รู้นะช่วงนี้ไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครไม่ไปเที่ยวไหนเลยนะแม่เรา”

“จริงด้วยสิค่ะ เดี๋ยวหนูไปก่อนนะค่ะป้าเดียวสายแล้วร้อนนะค่ะ ^^”

“OK จ้ะ ยัยหลาน! พรุ่งนี้น้าเฟย์น้าฟางจะพาไปหาพ่อนะอย่าลืมน้ะ”

“จริงเหรอค่ะ ^^ ค่ะไม่ลืมหนูไปน๊า”

                โอ้ยยย!! ร้อนจังเลยเมืองไทย ฉันขี่รถจักรยนต์มาห้างแห่งหนึ่งเผื่อจะมาซื้อหนังสือ แต่ระหว่างทางที่อยู่หาร้านหนังสือในห้างอยู่ก็บังเอิญชนชนชายคนนึงเข้า!

“นี่นายดูทางมั้งป่ะ”

“เธออีกแล้วเหรอเนี่ย ห้ะ! ยัยผีดิบ!”

“นี่นายหล่อว่าฉันเหรอ??”

“พอร์ช ไม่เอาน๊าไปว่าเขาทำไม” หญิวสาวหน้าตาน่ารักๆที่เดินมากับอีกตานั้นพูดขึ้น

“แนท!! เธอมากับไอ้หมอนี้เหรอ”

“ฐิสา เธอมาทำไรอ่ะ”

“ฉันมาร้านหนังสือนะว่าแต่เธอเถอะ มากับไอ้ม้าดีดกระโหลดแบบนี้ได้ไงเนี่ย มันไม่เข้ากับเธอเลยนะ”

“นี้ยัยผีดิบนั้นปากเธอเหรอห้ะ!!เดียวสวย!!”

“โห๊ะ! ไม่ปฎิเสธฉันสวยอยู่แล้วมีไรไหมห้ะ!”

“หลงตัวเองอ่ะ!!” หน๊อยหล่อตายและแหวะ

“ไปดีกว่าเบื่อ ม้า 2 ขา หุหุ ฉันไปนะแนท แล้วเจอกันที่ โรงเรียนนะ บายย!!” แล้วฉันก็เดินไปไม่สนใจคนตรงหน้าทันที

“นั้นปากเหรอนะห๊ะยัยผีดิบตากแห้ง!!”

“พอร์ชพอเถอะนะ นั้นเพื่อนแนท ไปกันเถอะ - -*” ฮ่าๆๆๆๆ สมหน้า!!

                ร้านหนังสือ

“วันนี้มันวันอะไรว่ะเนี่ย เจอแต่เรื่องซวยๆ” ฉันเดินบ่ยของฉันอยู่ดีๆ แต่ยัยป้าที่ไหนก็ไม่รู้มาจับไหล่ฉันหันไปหาเขาทันที

“นังเด็กบ้า! แกว่าฉันเหรอห้ะ!!”

“อะไรของป้า ป้าเพ้อปะเนี่ยห้ะ!!” ฉันถามยัยป้าหน้าสวยที่ยืนตรงหน้าของฉันแต่ยังไงก็สวยน้อยกว่าแม่ฉันอยู่ดีละ

“นังเด็กบ้า! แก แกเรียกฉันว่าอะไรนะ”

“ก็ป้าไง ทำไมอ่ะ!!”

“กรี๊ดดดด แกอยากโดนตบใช่ไหมห้ะ!!” ยัยป้าแต่งหน้าหนาง้างมือจะตบฉันแต่มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา

“เอ่อขอโทษนะครับไม่ทราบว่ามีอะไรกันเหรอป่าว”

“อ่อ ป่าวค่ะ ^^ คุณชาย แบมขอตัวนะคะ ^_^” อะไรกันหน้ามือนี้เปลี่ยนเป็นหลังมือเชียว!!

“หนูเป็นไรหรือป่าวครับ”

“ป่าวค่ะคุณน้า... ^^”

“เควินจ้ะ”

“หนูฐิสาค่ะ ^_^ ขอบคุณนะค่ะ หนูขอตัวไปดูหนังสือก่อน อิอิ ^_^”

“น้องสา!” ใครเรียกฉันนะ ฉันหันไปตามเสียงเรียกนั้น

“อ้าวพี่เกล ^_^ สวัสดีค่ะ”

“แหม๋ สวนขึ้นนะเรา ^_^”

“ค่ะ ว่าแต่พี่เกลมาทำอะไรที่นี้เหรอค่ะ?”

“อ่อพี่แวะมาหาหนังสือให้คุณแก้วนะจ้ะ”

“อ่อค่ะ ว่าแต่เดี๋ยวนี้แม่เข้าเป็นอะไรหรือป่าวค่ะพี่เกล ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาเลย ซึมๆ เก็บตัวอยู่คนเดียวเช้ามาก็ออกไปทำงานเลยนี้วันหยุดก็ยังไปทำเลยอะค่ะ” ฉันตัดสินใจถามพี่เกลเพราะว่าพี่เกลคือคนสนิทของแม่ที่แม่ไว้ใจที่สุด

“อ่อพอดีแม่น้องสาเขขามีงานด่วนที่ต้องทำส่งนะจ้ะ เลยยุ่งๆ^^” จะเชื่อได้ไหมเนี่ย แปลกๆ

“แน่ใจนะค่ะ” ฉันถามซ้ำเพราะพี่เกลแพ้ทางการถามซ้ำที่สุด

“โกหกจ้า เอ้ยไม่ใช่! จริงๆจ้ะ ^^ น้องสานี้ชอบแกล้งพี่ตลอดเลยนะ”

“งั้นเหรอค่ะ เชื่อก็ได้ ^_^”

“พี่ขอตัวนะ ต้องเอาหนังสือไปให้คุณแก้วแล้ว ^^”

“ค่ะ บ๊ายบาย โชคดีน๊าพี่เกล ^_^” หลังจากนั้นฉันก็แยกกับพี่เกลทันที ฉันก็มุ่งตรงกลับบ้านแล้ว เพราะนี้ก็ปาไปซื้อเกือบเย็นแล้ว สิ

                รพ.KZ ห้องทำงานหมอแก้ว               

                พอฉันแยกกับน้องสามาก็ตรงมายัง รพ. ทันที คุณแก้วจะรอนานไหมเนี่ยตายๆ โดนอีกแน่เลยฉัน ถึงหน้าห้องแล้วอ่ะ ไมเงียบจังนะ แบบนี้สิน่ากลัว T^T ขอทำใจแป๊ปนึงได้ไหมนะ

“อื้ม! เอาละ” ฉันยืนทำใจอยู่หน้าห้องนาน 2 นานก็ค่อยๆ เปิดประตูให้เบาที่สู๊ดดดดดดดด แต่เอ๊ะปกติจะมีเสียงแปร๊ดดๆๆๆ ไม่ก็เสียงตุ๊บสินี้ทำไมเงียบจังนะ ฉันจึงหันไปดูที่โต๊ะทำงาน

“นี้มัน !” ฉันมองเอกสารและกระดาษที่โต๊ะที่คุณแก้วนอนฟุบทับอยู่ก็อดยิ้มไม่ได้

“51% เหรอ ไหนบอกปฎิเสธเข้าไปไง นี้แสดงว่าที่ให้เราไปหาหนังสือพวกนี้มาก็เพราะคุณโทโมะสินะ อิอิน่ารักจัง”

จบไปอีกตอนคร้าา ฝากเม้น ฝากโหวตด้วยนะ ติชมกันเข้ามาเลยเค้าจะได้แก้ไข จุ๊ฟ