พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

“ฐิสาวันนี้วันหยุดหนูจะไปไหนลูก!!” หวายเห็นสาวสาวที่กำลังจะออกไปข้างนอกจึงถามขึ้น
“ไปร้านหนังสือค่ะป้า”
“ป้าพาไปไหม??”
“ไม่ต้องหรอกค่ะหนูไปเองได้ ว่าแต่คุณแม่ไปไหนเหรอค่ะ”
“ไป รพ. นะสิ ว่าแต่จะไปทำไมก็ไม่รู้นะช่วงนี้ไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครไม่ไปเที่ยวไหนเลยนะแม่เรา”
“จริงด้วยสิค่ะ เดี๋ยวหนูไปก่อนนะค่ะป้าเดียวสายแล้วร้อนนะค่ะ ^^”
“OK จ้ะ ยัยหลาน! พรุ่งนี้น้าเฟย์น้าฟางจะพาไปหาพ่อนะอย่าลืมน้ะ”
“จริงเหรอค่ะ ^^ ค่ะไม่ลืมหนูไปน๊า”
 
                โอ้ยยย!! ร้อนจังเลยเมืองไทย ฉันขี่รถจักรยนต์มาห้างแห่งหนึ่งเผื่อจะมาซื้อหนังสือ แต่ระหว่างทางที่อยู่หาร้านหนังสือในห้างอยู่ก็บังเอิญชนชนชายคนนึงเข้า!
“นี่นายดูทางมั้งป่ะ”
“เธออีกแล้วเหรอเนี่ย ห้ะ! ยัยผีดิบ!”
“นี่นายหล่อว่าฉันเหรอ??”
“พอร์ช ไม่เอาน๊าไปว่าเขาทำไม” หญิวสาวหน้าตาน่ารักๆที่เดินมากับอีกตานั้นพูดขึ้น
“แนท!! เธอมากับไอ้หมอนี้เหรอ”
“ฐิสา เธอมาทำไรอ่ะ”
“ฉันมาร้านหนังสือนะว่าแต่เธอเถอะ มากับไอ้ม้าดีดกระโหลดแบบนี้ได้ไงเนี่ย มันไม่เข้ากับเธอเลยนะ”
“นี้ยัยผีดิบนั้นปากเธอเหรอห้ะ!!เดียวสวย!!”
“โห๊ะ! ไม่ปฎิเสธฉันสวยอยู่แล้วมีไรไหมห้ะ!”
“หลงตัวเองอ่ะ!!” หน๊อยหล่อตายและแหวะ
“ไปดีกว่าเบื่อ ม้า 2 ขา หุหุ ฉันไปนะแนท แล้วเจอกันที่ โรงเรียนนะ บายย!!” แล้วฉันก็เดินไปไม่สนใจคนตรงหน้าทันที
“นั้นปากเหรอนะห๊ะยัยผีดิบตากแห้ง!!”
“พอร์ชพอเถอะนะ นั้นเพื่อนแนท ไปกันเถอะ - -*” ฮ่าๆๆๆๆ สมหน้า!!
                ร้านหนังสือ
“วันนี้มันวันอะไรว่ะเนี่ย เจอแต่เรื่องซวยๆ” ฉันเดินบ่ยของฉันอยู่ดีๆ แต่ยัยป้าที่ไหนก็ไม่รู้มาจับไหล่ฉันหันไปหาเขาทันที
“นังเด็กบ้า! แกว่าฉันเหรอห้ะ!!”
“อะไรของป้า ป้าเพ้อปะเนี่ยห้ะ!!” ฉันถามยัยป้าหน้าสวยที่ยืนตรงหน้าของฉันแต่ยังไงก็สวยน้อยกว่าแม่ฉันอยู่ดีละ
“นังเด็กบ้า! แก แกเรียกฉันว่าอะไรนะ”
“ก็ป้าไง ทำไมอ่ะ!!”
“กรี๊ดดดด แกอยากโดนตบใช่ไหมห้ะ!!” ยัยป้าแต่งหน้าหนาง้างมือจะตบฉันแต่มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา
“เอ่อขอโทษนะครับไม่ทราบว่ามีอะไรกันเหรอป่าว”
“อ่อ ป่าวค่ะ ^^ คุณชาย แบมขอตัวนะคะ ^_^” อะไรกันหน้ามือนี้เปลี่ยนเป็นหลังมือเชียว!!
“หนูเป็นไรหรือป่าวครับ”
“ป่าวค่ะคุณน้า... ^^”
“เควินจ้ะ”
“หนูฐิสาค่ะ ^_^ ขอบคุณนะค่ะ หนูขอตัวไปดูหนังสือก่อน อิอิ ^_^”
“น้องสา!” ใครเรียกฉันนะ ฉันหันไปตามเสียงเรียกนั้น
“อ้าวพี่เกล ^_^ สวัสดีค่ะ”
“แหม๋ สวนขึ้นนะเรา ^_^”
“ค่ะ ว่าแต่พี่เกลมาทำอะไรที่นี้เหรอค่ะ?”
“อ่อพี่แวะมาหาหนังสือให้คุณแก้วนะจ้ะ”
“อ่อค่ะ ว่าแต่เดี๋ยวนี้แม่เข้าเป็นอะไรหรือป่าวค่ะพี่เกล ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาเลย ซึมๆ เก็บตัวอยู่คนเดียวเช้ามาก็ออกไปทำงานเลยนี้วันหยุดก็ยังไปทำเลยอะค่ะ” ฉันตัดสินใจถามพี่เกลเพราะว่าพี่เกลคือคนสนิทของแม่ที่แม่ไว้ใจที่สุด
“อ่อพอดีแม่น้องสาเขขามีงานด่วนที่ต้องทำส่งนะจ้ะ เลยยุ่งๆ^^” จะเชื่อได้ไหมเนี่ย แปลกๆ
“แน่ใจนะค่ะ” ฉันถามซ้ำเพราะพี่เกลแพ้ทางการถามซ้ำที่สุด
“โกหกจ้า เอ้ยไม่ใช่! จริงๆจ้ะ ^^ น้องสานี้ชอบแกล้งพี่ตลอดเลยนะ”
“งั้นเหรอค่ะ เชื่อก็ได้ ^_^”
“พี่ขอตัวนะ ต้องเอาหนังสือไปให้คุณแก้วแล้ว ^^”
“ค่ะ บ๊ายบาย โชคดีน๊าพี่เกล ^_^” หลังจากนั้นฉันก็แยกกับพี่เกลทันที ฉันก็มุ่งตรงกลับบ้านแล้ว เพราะนี้ก็ปาไปซื้อเกือบเย็นแล้ว สิ
 
                รพ.KZ ห้องทำงานหมอแก้ว               
                พอฉันแยกกับน้องสามาก็ตรงมายัง รพ. ทันที คุณแก้วจะรอนานไหมเนี่ยตายๆ โดนอีกแน่เลยฉัน ถึงหน้าห้องแล้วอ่ะ ไมเงียบจังนะ แบบนี้สิน่ากลัว T^T ขอทำใจแป๊ปนึงได้ไหมนะ
“อื้ม! เอาละ” ฉันยืนทำใจอยู่หน้าห้องนาน 2 นานก็ค่อยๆ เปิดประตูให้เบาที่สู๊ดดดดดดดด แต่เอ๊ะปกติจะมีเสียงแปร๊ดดๆๆๆ ไม่ก็เสียงตุ๊บสินี้ทำไมเงียบจังนะ ฉันจึงหันไปดูที่โต๊ะทำงาน
“นี้มัน !” ฉันมองเอกสารและกระดาษที่โต๊ะที่คุณแก้วนอนฟุบทับอยู่ก็อดยิ้มไม่ได้
“51% เหรอ ไหนบอกปฎิเสธเข้าไปไง นี้แสดงว่าที่ให้เราไปหาหนังสือพวกนี้มาก็เพราะคุณโทโมะสินะ อิอิน่ารักจัง”

จบไปอีกตอนคร้าา ฝากเม้น ฝากโหวตด้วยนะ ติชมกันเข้ามาเลยเค้าจะได้แก้ไข จุ๊ฟ