พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

 
                7.30 น. ณ บ้านศิริมงคลสกุล
“ฐิสาไป โรงเรียนเร็วลูก!! เดี๋ยวแม่สายต้องรีบไปทำงานด้วย” เสียงของแก้วตะโกนเรียกลูกสาว
“ป้าเรื่องของพ่ออย่าลืมนะค่ะ ^^ จ้าแม่!!” เมื่อเธอกระซิบคุยกับผู้เป็นป้าเสร็จก็รีบวิ่งไปทันที
 
                ตลาดสดหลังจากที่ไปส่งลูกสาวเสร็จร่างบางเดินในตลาดอยู่เขาเดินไปเรื่อยๆก็เจอเข้ากับร้านขาย ซีดี ดีวีดี ก็สะดุดตาเข้ากับดีวีดี 1 แผ่น
“เอ่อขอโทษนะค่ะไม่ทราบว่านักร้องวงนี้..” ยังไม่ทันพูดจบแม่ค้าก็พูดขึ้น
“อ่อ วงนี้วง K-otic ค่ะ น้องๆทั้ง 5 คนเขาน่ารักมากเลยนะค่ะ โดยเฉพาะน้องโทโมะเนี่ยหล่อมากค่ะ พี่ยังชอบเลย ^_^” แม่ค่าร่ายยาวเลย
“อ่อค่ะ ^_^ งั้นเอาแผ่นนี้ละค่ะ” ร่างบางยื่นเงินให้กับแม่ค้า
“ไม่ทราบว่าคุณหมอเป็นแฟนคลับเขาด้วยใช่ไหมค่ะ” แม่ค้าถามพร้อมยื่นถุงใส่แผ่นนั้นให้
“เอ่ออ ... ค่ะ ^^” ร่างบางก็เดินออกจากร้านไปทันที
 
“วิศว ไทยานนท์งั้นเหรอคุ้นๆแหะทั้งชื่อ นามสกุล ใครหว่านึกไม่ออก”
“พี่หวายทำไรเหรอค่ะ??” หญิงสาวตัวเล็กทักเมื่อเห็นมาคนที่เขามาหากำลังจ้องมองกระดาษที่จดอยู่
“นั้นมันชื่อ นามสกุลของโทโมะนิ” สาวร่างบางอีกคนพูดขึ้น
“ห๊ะ!! จริงเหรอ เฟย์ฟาง”
“ก็จริงนะสิ เนี่ยๆ วิศว ไทยานนท์” พร้อมกับยื่นโปรเตอร์ที่มีชื่อจริงนามสกุลจริงให้หวายดู
“จริงด้วย งั้นก็หมายความว่า”
“ว่าอะไรค่ะ” ฟางที่สงสัยคนตรงหน้าเลยถามขึ้น
“อ่อป่าวจ้ะ ว่าแต่เรา 2 คนมาทำอะไรที่ร้านเหรอ??”
“คือ เฟย์จะมาดูชุดให้ ยัยแบมนะค่ะเหอะเรื่องมากชะมัด” เฟย์ยืนบ่น
“แบมคนที่ว่ากำลังจะหมั้นกับโทโมะนะเหรอ??” หวายถามขึ้น
“ใช่ค่ะ เฟย์นะเบื๊อเบื่อรำคาญเสียงยัยนั้นเป็นที่สุด แต่พี่ฟางอ่ะก็ยอมยัยนั้นเกินไปนางเอกจริงๆพี่เรา เฮ้อออ!!”
“ตายแล้วว!!” หวายอุทานออกมา
“ยังไม่ตายหรอกค่ะยัยนั้นนะตายอยาก” (ที่เขาบอกว่าตายแล้วนะ หมายถึงหลานเขานะถ้ารู้อาละวากบ้านแตกแน่เลย)
 
“ฮัทท ชิ้ววว!!”
“เป็นอะไรหรือเปล่าแบม??”
“ป่าวค่ะ คงมีคนนินทา ว่าแต่โมะดูนั้นสิค่ะ” แบมชี้ไปที่ทีวีเพราะตอนนี้มีรายการถ่ายเกี่ยวกับแม่ที่เลี้ยงลูกคนเดียวเพราะกำพร้าพ่อ
“น่าสงสารเขานะครับ!!”
“แต่ถ้าให้แบมมีลูกนะ ไม่มีทางแน่นอน เหอะดีนะค่ะที่แบมกับคุณมีนโยบายไม่อยากมีลูกทั้งคู่”
“คะ ครับ ^_^”
 
“ว่าแต่พี่หวายค่ะฟางถามจริงๆเลยนะ พี่อ่ะมีไรปิดบังหรือป่าว??” เฟย์เอ่ยปากถามพี่สาว
“เอ่อคือเรื่องโทโมะนะ”
“อ่าค่ะ เล่ามาสิ” เฟย์ถามขึ้น
“คือว่า สมมุตินะ ถ้าเกิดมีเด็กคนนึงมาบอกว่าเป็นลูกโทโมะ จะเชื่อกันไหมอ่ะ??” หวายอ้ำอึ้งอยู่นานเลยถามขึ้น
“พี่อย่ามาอำแบบนี้สิ มันไม่ตลกนะ” ฟางเอ่ย
“แล้วถ้าคือเรื่องจริงละ??”
“เอาจริงๆพี่หวาย เฟย์ไม่ตลกแล้วนะ!!” เฟย์เริ่มหงุดหงิด
“ความจริง!!”
“ห๊า!!0oO ” เฟย์ฟางตะโกนเป็นเสียงเดียวกัน
“คือ เรื่องมันมีอยู่ว่า”
“ว่า!”
“ว่า อะ เอาไปดู!!” พร้อมกับยื่นสมุดเล่มนึงพร้อมกับกระดาษอีกปึกหนึ่งให้ทั้งสองคนก็ตั้งหน้าตั้งตาของที่หวายยื่นมาให้
“นะนี้มัน!! หมายความว่ายังไง?? กัน ทำไมแก้วถึงไม่ยอมเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย” เฟย์พูดขึ้น
“คืองี้เรื่องทั้งหมดดนี้ขนาดฉันยังไม่รู้ นี้ฉันเริ่มสืบตั้งแต่ยัยหลายของฉันส่งข้อความระบายความในใจมาให้ ว่าเพื่อนๆที่โรงเรียนชอบล้ออยู่เสมอว่ายัยหลานเป็นลูกไม่มีพ่อ และอยากรู้ว่าพ่อของตัวเองคือใครเขาอยากเป็นแบบครอบครัวอื่นที่มีทั้งพ่อทั้งแม่อยู่ด้วยกัน ก็แค่นั้น” หวายเล่าเรื่องทั้งหมด
“ถามจริงๆนะเจ๊หวาย น้องฐิสาเนี่ยหน้าตาเป็นอย่างไงน่ารักไหม ฉันจะได้ยัดเป็นนางแบบเพื่อเดินแบบให้ฉันซะเลย อิอิ” เฟย์พูดและยิ้ม
“นั้นไงมาแล้วนู้น!!” ทั้ง2 คนหันไปตามทางที่หวายบอกก็ต้องอึ้งเพราะเด็กคนคือใครที่นักข่าวพูดถึงว่ามีหน้าตาคล้ายกับ โทโมะและยังเป็นข่าวอยู่
“เห้ย!! เด็กคนนี้นะเหรอเจ๊!!”
“ใช่นะสิทำไม”
“สวัสดีค่ะน้าเฟย์ น้าฟาง^_^” พร้อมกับยกมือไหว้อย่างสุภาพสวยงาม
“วะ หวัดดีจ้ะ ^_^” ทั้ง2 คนยกมือรับไหว้
“คะคือว่า กะ กะ” เฟย์พูดอึกอักอยู่
“คือว่าอะไรเหรอเฟย์??”
“คือตอนนี้กำลังเป็นข่าวอยู่นะสิ เพราะตอนไปเดินแบบของยัยเฟย์ นักข่าวตาไวพวกนั้นดันไปสังเกตหน้าตาของ ฐิสา กับ  โทโมะเขาเพราะว่าหน้าตาถอดแบบกันออกมาอย่างเนี่ยเป็นใครไม่สงสัยมั้งละ แต่ดีนะตอนนั้นที่พวกเราไม่รู้ถ้าเกิดรู้อ่ะความแตกแน่ๆเลย” ฟางร่ายยาว
“พ่อของหนูคือคุณโทโมะเหรอค่ะ?”
“เป็นไรจ๊ะยัยหลานไม่ดีใจเหรอที่รู้เรื่องพ่อ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!! เย้ พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์ พ่อหนูๆ เย้ๆ น้าเฟย์ น้าฟาง พ่อหนูเป็นวงบอยแบรนด์ที่เจ๋งมากๆ เลยใช่ไหมค่ะ หนูดีใจที่สุดเลยยยยยยยยยย!!^_^” หลังจากที่รู้เรื่องพ่อฐิสาก็ดีใจวิ่งร่าเริงจับเฟย์ ฟาง หวาย หมุนอยู่หลายรอบทำเอา ทั้ง 3 คนเอ่ยปากพร้อมกันว่า
“หยุดก่อน ป้า/น้าเวียนหัว!!”
“ก็หนูดีใจนี่น่า ^_^” ทั้ง3เห็นคนตรงหน้าดีใจก็อดติดใจอีกเรื่องหนึ่งไม่ได้

ตันจริงๆค่ะเพราะไม่ใช่แนวเค้าเท่าไหร่ เอาไว้ตอนน้าจะปรับปรุงให้ดีขึ้นนะ ติชมเข้ามาด่วนๆ