พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

                นับจากวันที่ไปทะเลก็ผ่านมา 2 วันแล้ว ฉันก็ตกลงคบกับพอร์ช ส่วนแนทนะเหรอ อย่างที่ทุกคนคิดนั้นและ แนทกับธันวาก็ตกลงคบหากันเหมือนคู่ฉัน เรา 4 คนนะไปไหนไปกันเลยนะ สนิทกันซะจนทุกคนคิดว่าพวกเราจะเป็นพี่น้องท้องเดียวกันเลย
“นี่พอร์ชเดียวส่งแนทกับธันวาแล้วพาสาไปส่งให้ถึงบ้านนะ!!” แนทกำชับกับพอร์ช
“ฉันรู้แล้วน่า”
“เหรอห้ามพาไปที่อื่นนะ สาถ้ามันพาไปบอกแนทเดี๋ยวแนทจัดการเอง ^^” เอ่อคิดซะ มันจะพาฉันไปไหนได้ถ้าพาไปฉันเอาตาย!! คะ ไม่ต้องห่วง^^
“จะ จ๊ะ!!”
 
“ขอบใจนะ กลับบ้านดีๆละ ^^” ฉันลุกจากรถลงมาแล้วก้มหน้าบอกคนที่นั่งอยู่ในรถ
“ฝันดีนะ ฉันไปละพรุ่งนี้มารับ อย่าสายละ ^^” ฉันไม่ได้ขี้เซานะ
“อื้มฝันดีบาย!!” ฉันปิดประตูรถและยืนส่งจนเขาขับรถพ้นประตูหน้าบ้านไปและฉันก็เดินเข้าบ้านพอนี้ก็เย็นมากแล้วละ
“ใครมาส่งจ้ะหลานสาวว ^^” นั้นไงโดนแล้วเรา
“เอ่ออ…..”
“แฟนเหรอจ้ะ ว่าสิเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยไปไหนมาไหนเองมีคนมารับมาส่งนี้เองอิอิ”
“^///^ สาขอตัวอาบน้ำก่อนนะค่ะเอ่อป้าวันนี้สาไม่ทานข้าวนะ เรียบร้อยมาแล้ว^^”
“นั่นแหน่ะจ้าๆ ไปอาบน้ำไปๆเหม็นแล้ว^^”
“^-^” ฉันเดินขึ้นบ้านเพื่อไปอาบน้ำ
 
…..
…
.
“สาๆคืนพรุ่งนี้นะไปงานเลี้ยงบ้านญาติแนทกับพอร์ชนะ ^^” แนทเอ่ยปากชวนฉัน
“ทำไมแนทไม่ไปกับพอร์ช 2 คนละ ชวนฉันไปทำไม เป็นตัวเกะกะอ่ะสิฉันอ่ะ??”
“ไม่หรอกนะอย่าคิดมาก พี่ธันวาก็ไป ไปนะนะนะ เย็นนี้เลิกเรียนไปเลือกชุดกัน !!”
“ชุดฉันก็มีมากมาย! ไม่เอาอ่ะ!” ฉันปฏิเสธฉันอ่ะไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยนะที่ไปงานนู้นทีต้องซื้อชุดนั้นไปงานนี้ทีต้องซื้อชุดนั้น!
“OK แต่เธอต้องไปเป็นเพื่อนกัน้วยนะเย็นนี้” แปลกทำไมต้องไป
“OK ไปก็ไป”
 
…..
…
.
“ยัยแก้วววววววววววววว!!” เสียงแบบนี้ ลากชื่อฉันยาวๆแบบนี้ ถ้าใช้ปรอทวัดคงแตกแน่ๆ ไม่ใช่ใครแน่นอนน้องพี่น้องตัวแสบที่ฉันกำลังหลบหน้าอยู่นั้นเอง ทำไมละเหรอฉันเบี้ยวนัดทั้งคู่มาหลายครั้งนะสิโถ่!
“ว่า!! เงียบหน่อยที่นี้ไม่ใช่ผับ! ไม่ใช่บราที่จะมาส่งเสียงดังแบบนี้”
“อุ๊บ! ฉันขอโทษๆ” เฟย์ล้มศีรษะและเกาศีรษะแก้เขิน
“พวกฉันลืม! แต่แก! พรุ่งนี้ต้องไปงานเลี้ยงที่บ้านฉันตกลงตามนี้” พะเด็จการชะมัด!
“แต่ฉัน!”
“ไม่มีแต่! แกต้องไปอ่ะนี้ชุดแก เกลเธอก็ไปด้วยนะ นี้ชุดเธอ” เห้ย! ไอ้สองพี่น้องนี้มันพะเด็ดการชะมัด ทำไงละปฎิเสธไม่ได้ด้วย เกลก็ลงเอ่อออตามไปด้วย!
“ได้ๆ ฉันไปๆเกลไปกับฉันนะ!”
“แล้วถ้าแกพูดปลดละก็ฉันจะ…..”
“เอ่อๆๆ ฉันไม่ปลดหรอก แล้วแก 2 คน มามีธุระแค่นี้ใช่ งั้นก็กลับเถอะฉันจะต้องทำงานแล้วเจอกันที่บ้านแก”
“ลืมอย่านะเกล กำชับแก้วด้วย บายจ้ะ! ยัยเพื่อนเลิฟ” ไม่อยากเลิฟด้วยจะได้ไหมนะ
“อืมๆๆๆ”
“ค่ะคุณเฟย์ คุณฟาง ^^ ขอบคุณสำหรับเสื้อฟ้าสวยๆนะค่ะ ^^”
 
……
…
.
                งานเลี้ยงบ้านนีระสิงห์!
“ตาโมะ! ที่แม่หายดีจนมางานบ้านหนูเฟย์หนูฟางได้เนี้ย เพราะคุณหมอคนไหนนะ แม่อยากเจอจัง!!” หญิงชราเอ่ยปากถามลูกชายเพราะตั้งแต่ที่เขาหายมานี้ก็ไม่เคยพบคนที่รักษาเขาเลย เขาอยากเอ่ยปากบอกขอบคุณจริงๆ
“เอ่อออ....” ลูกชายอย่างโทโมะมองหน้าพี่สาวเพราะขอตกลงของเขาก้มีส่วนในเรื่องนี้ด้วย
“วันนี้เขาก็มานะค่ะ คุณน้าอยากเจอไหมค่ะ ^^” เฟย์เอ่ยบอกขึ้นเพราะเฟย์นั้นเป็นคนปากไวกว่าความคิดอยู่แล้ว และอีกอย่างเฟย์ก็ไม่รู้เรื่องข้อตงลงบ้าๆของโทโมะกับแก้วอีกต่างหาก
“เหรอจ๊ะหนูเฟย์ถ้าเขามาบอกน้าด้วยนะ ^^”
“ได้คะ”
“มานี้เลยยัยเฟย์!!” โทโมะลากแขนเฟย์ออกมาโดยมีเพื่อนๆตามกันออกมา
“อะไรของนายเนี่ยลากฉันมาทำบ้าไร??”
“เธอไม่เห็นบอกฉันว่าแก้วมาด้วยนิ!”
“ฉันก็กำลังจะบอกนี้ไง ทำไม??”
“เฮ้อ! เอ่อๆ ไม่คุยกับเธอและรำคาญ!” โทโมะเป็นคนปากหนักทำให้เฟย์ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่หนักหรอกเลยกระแทรกกับไปบ้าง
“ไอ้บ้า!! คิดว่าตัวเองไม่น่ารำคาญหรือไง!!”
“แกเปห็นอะไรของแกอ่ะเฟย์ ฟาง เห็นเสียงดังตั้งแต่ฉันเข้ามา!” ทุกคนไปตามเสียงก็ต้องอึ้งกับภาพตรงหน้าอย่างมาก

“นางฟ้า!OoO” เพื่อนชายที่ยืนตรงนั้นทั้งหมดเอ่ยปากพร้อมกัน
“ยัยแก้ว แกมาจริงๆด้วย ดีใจ!!” เฟย์กับฟางวิ่งเข้าใสคนเป็นเพื่อนทันที
“แกใส่ชุดนี้สวยมากเลย ^^”
“แล้วชุดที่ฉัน 2 คนซื้อไปให้ละ” เฟย์เอ่ยปากถามเพื่อน
“ฉันถามแกจริงๆ งานปาร์ตี้บ้านแกหรืองานศพห๊ะจะให้ฉันใส่ชุดนั้นอ่ะ!”
“เหรอชั่งเหอะ ^-^ ไปๆ ฉันจะแนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก” อันที่จริงแล้วมันเป็นแผนของทั้งคู่ตั้งแต่แรกแล้วละ แล้วเกลก็ร่วมด้วยแต่แก้วนั้นไม่รู้เรื่องซะเลย
“เขื่อน ป๊อป จองเบ เคนตะ นี้แก้ว เพื่อนเฟย์ แล้วนี้เกลคนสนิทยัยแก้ว ^^” เฟย์แนะนำให้เพื่อนๆรู้จักกับแก้วกับเกล
“สวยมาก” เขื่อนมอง 2 คนตรงหน้าแล้วยังกับโดนมนต์สะกด
“ไอ้กบ!! เฟย์ฉัน!!”
“คะ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณแก้วคุณเกล ^^”
“คะ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ ^^” แก้วกับเกลยิ้มให้คนตรงหน้า
 
“ไปไหนกันนะ!” เฟย์บ่นพึมพำ
“จะพาฉันไปไหน?”
“งั้นเดี๋ยวพวกฉันมานะ”
“งั้นฉันกับเกลขอเดินเล่นในงานก็แล้วกัน” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนๆ
“อื้มๆ ห้ามไปไกลนะ!”
 
“อยู่นี่กันนี้เองโถ่พวกเราหาตั้งนานอ่ะ” เฟย์เอ่ยขึ้นหลังจากเจอคนที่กำลังตามหาอยู่
“โถ่ยัยเฟย์น้อยของพ่อฮ่าๆๆๆ^^”
“ไม่ใช่เด็กนะ!”
“เอ่อว่าแต่ยังไม่เห็น น้องแนทกับน้องพอร์ชเลยนะไม่มาเหรอค่ะ?” ฟางเอ่ยถามหาเพราะตอนนี้ยังไม่เห็นทั้งคู่
“คุณน้า คุณอา คุณลุง คุณป้า พี่ๆ สวัสดีค่ะ”
“น้องแนทสวยนะเรานะ ^^ แล้วนี้ใครแนท!?” เฟย์เอ่ยปากถามน้องสาวเพราะไม่คุ้นคนที่มากับแนท
“สวัสดีครับผมชื่อธันวาเป็น…”
“เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย แล้วเราก็กำลังคบกันอยู่ค่ะ ^^”
“ห๊า!!” ทุกคนตกใจ
“เอ่อหนูแนทแล้วไอ้ตัวแสบของน้าไปไหนละไม่ได้มาด้วยกันเหรอ?”
“อ่อ!กะ”
 
“เข้ามาเหอะน๊า!! อย่าเสียงดังสิ!”
“ไม่เอาฉันไม่ไป นายกับแนทหลอกฉันไปห้างเพื่อให้ซื้อชุดเนี่ยมาใส่เนี่ยนะฉันไม่ชอบไม่เอา!!!!!!!”
 
“มาพอดีเลยค่ะ^^”
“ใครเหรอหนูแนทที่ตาพอร์ชลากมาด้วยนะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม
“อ่อเพื่อนแนทเองค่ะ แหะๆ”
“เขาคบกันเหรอ?”
“ค่ะ แต่ก็หลอกเขาใส่ชุดนั้นแล้วก็มาอ่ะนะ เพื่อนแนทเขาเลยไม่ยอมลงจากรถ! พอร์ชเลยแบกมาอย่างที่เห็นนะและค่ะ ^^”
“ตายๆๆๆ ตาพอร์ชเคยทำแบบนั้นนะนะปกติ!”
“ปกตินะค่ะ แต่เนี่ยไม่ปกติเพราะความรักอยากพามาให้ครอบครัวรู้จักแหะๆ!!” แนทอิบายให้ทุกคนเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้า
“ปล่อยๆๆ ฉันลงน๊า!!”
“อ่ะลง! สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า คุณน้า คุณอา และก็พี่ๆ!!” ตามเสียงของพอร์ชที่สวัสดีทุกคนเสร็จฐิสาก็หันมาเพื่อนสวัสดีโดยไม่ได้มองคนที่ตัวเองสวัสดีสักนิดเพื่อนความอายที่พอร์ชแบกตัวเองมา
“สวัสดีค่ะ” ครอบครัวและทุกคนไม่ค่อยอึ้งเท่าไหร่กับคนตรงหน้าแต่ที่ตกใจและแปลกใจที่สุดคือตัวโทโมะ และเพื่อนๆร่วมวงK-oitc อย่างเขื่อน และป๊อป เฟย์และฟางที่ตกใจมากๆ!!
“ยัยหลานนนนนนนนน!!” เฟย์ฟางเอ่ยพร้อมกันทำให้เสียงดังมากๆๆจนแก้วที่อยู่อีกฝากรู้สึกว่าอีกฝากนั้นเอะอะอะไรกันอยู่
“คุณน้า คุณอา!”
“ละรู้จักเหรอสา??” พอร์ชเอ่ยปากถามสา
“คะคือ ฉะ ฉัน….”
“ไม่มีใครรู้จัก และไม่ใช่ญาติ ฉันมาที่นี้ในฐานะที่คุณเฟย์และคุณฟางเชิญฉันมา ส่วนเด็กคนนี้ ไปกลับกับแม่ฐิสา!!” แก้วลากมือลูกสาวแล้วกระชากออกมาจากงานตรงนั้น
“คุณแม่ สาเจ็บนะ สาเจ็บ!”
“แก้ว! ปล่อยลูกเดี๋ยวนี้นะ” โทโมะวิ่งตามออกไปด้วยเพราะเป็นห่วงว่าแก้วจะทำอะไรรุนแรงกับลูกสาวที่ยังไงก็เป็นเลือกเนื้อเชื้อไขของเขาเช่นกัน
“นะนี้มันอะไรกันฉันจะเป็นลมมากิ เคนจิ แก้วคนนี้ใช้คนที่เคยปะเป็น”
“ชะ ใช่ค่ะคุณแม่น้องแก้วนะ”
“ฉะ ฉันจะเป็นลมเอ่อ!!” ว่าแล้วก็เป็นลมหมดสติไปทันที
“พาคุณน้าไปพักในบ้านก่อนเร็ว! เถอะค่ะพี่มากิ พี่เคนจิ เดี๋ยวทางนู้นพวกหนูไปดูให้!”
“ตอนนี้พอร์ชกับแนทไปปดูทางโทโมะแล้ว ส่วนเรื่องงานเรื่องแขกพวกเราจะแยกกันไปจัดการเองค่ะ พี่มากิดูและคุณน้าทางนี้ก็ได้ค่ะ” ฟางเอ่ยบอก
“จ้ะ! ฝากด้วยนะ!”

วันนี้มาแค่นี้ก่อนนะ ไว้เจอกันตอนหน้าจ้าาา