พ่อหนูเป็นซุปเปอร์สตาร์..

                นับจากวันที่ไปทะเลก็ผ่านมา 2 วันแล้ว ฉันก็ตกลงคบกับพอร์ช ส่วนแนทนะเหรอ อย่างที่ทุกคนคิดนั้นและ แนทกับธันวาก็ตกลงคบหากันเหมือนคู่ฉัน เรา 4 คนนะไปไหนไปกันเลยนะ สนิทกันซะจนทุกคนคิดว่าพวกเราจะเป็นพี่น้องท้องเดียวกันเลย

“นี่พอร์ชเดียวส่งแนทกับธันวาแล้วพาสาไปส่งให้ถึงบ้านนะ!!” แนทกำชับกับพอร์ช

“ฉันรู้แล้วน่า”

“เหรอห้ามพาไปที่อื่นนะ สาถ้ามันพาไปบอกแนทเดี๋ยวแนทจัดการเอง ^^” เอ่อคิดซะ มันจะพาฉันไปไหนได้ถ้าพาไปฉันเอาตาย!! คะ ไม่ต้องห่วง^^

“จะ จ๊ะ!!”

 

“ขอบใจนะ กลับบ้านดีๆละ ^^” ฉันลุกจากรถลงมาแล้วก้มหน้าบอกคนที่นั่งอยู่ในรถ

“ฝันดีนะ ฉันไปละพรุ่งนี้มารับ อย่าสายละ ^^” ฉันไม่ได้ขี้เซานะ

“อื้มฝันดีบาย!!” ฉันปิดประตูรถและยืนส่งจนเขาขับรถพ้นประตูหน้าบ้านไปและฉันก็เดินเข้าบ้านพอนี้ก็เย็นมากแล้วละ

“ใครมาส่งจ้ะหลานสาวว ^^” นั้นไงโดนแล้วเรา

“เอ่ออ…..”

“แฟนเหรอจ้ะ ว่าสิเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยไปไหนมาไหนเองมีคนมารับมาส่งนี้เองอิอิ”

“^///^ สาขอตัวอาบน้ำก่อนนะค่ะเอ่อป้าวันนี้สาไม่ทานข้าวนะ เรียบร้อยมาแล้ว^^”

“นั่นแหน่ะจ้าๆ ไปอาบน้ำไปๆเหม็นแล้ว^^”

“^-^” ฉันเดินขึ้นบ้านเพื่อไปอาบน้ำ

 

…..

…

.

“สาๆคืนพรุ่งนี้นะไปงานเลี้ยงบ้านญาติแนทกับพอร์ชนะ ^^” แนทเอ่ยปากชวนฉัน

“ทำไมแนทไม่ไปกับพอร์ช 2 คนละ ชวนฉันไปทำไม เป็นตัวเกะกะอ่ะสิฉันอ่ะ??”

“ไม่หรอกนะอย่าคิดมาก พี่ธันวาก็ไป ไปนะนะนะ เย็นนี้เลิกเรียนไปเลือกชุดกัน !!”

“ชุดฉันก็มีมากมาย! ไม่เอาอ่ะ!” ฉันปฏิเสธฉันอ่ะไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยนะที่ไปงานนู้นทีต้องซื้อชุดนั้นไปงานนี้ทีต้องซื้อชุดนั้น!

“OK แต่เธอต้องไปเป็นเพื่อนกัน้วยนะเย็นนี้” แปลกทำไมต้องไป

“OK ไปก็ไป”

 

…..

…

.

“ยัยแก้วววววววววววววว!!” เสียงแบบนี้ ลากชื่อฉันยาวๆแบบนี้ ถ้าใช้ปรอทวัดคงแตกแน่ๆ ไม่ใช่ใครแน่นอนน้องพี่น้องตัวแสบที่ฉันกำลังหลบหน้าอยู่นั้นเอง ทำไมละเหรอฉันเบี้ยวนัดทั้งคู่มาหลายครั้งนะสิโถ่!

“ว่า!! เงียบหน่อยที่นี้ไม่ใช่ผับ! ไม่ใช่บราที่จะมาส่งเสียงดังแบบนี้”

“อุ๊บ! ฉันขอโทษๆ” เฟย์ล้มศีรษะและเกาศีรษะแก้เขิน

“พวกฉันลืม! แต่แก! พรุ่งนี้ต้องไปงานเลี้ยงที่บ้านฉันตกลงตามนี้” พะเด็จการชะมัด!

“แต่ฉัน!”

“ไม่มีแต่! แกต้องไปอ่ะนี้ชุดแก เกลเธอก็ไปด้วยนะ นี้ชุดเธอ” เห้ย! ไอ้สองพี่น้องนี้มันพะเด็ดการชะมัด ทำไงละปฎิเสธไม่ได้ด้วย เกลก็ลงเอ่อออตามไปด้วย!

“ได้ๆ ฉันไปๆเกลไปกับฉันนะ!”

“แล้วถ้าแกพูดปลดละก็ฉันจะ…..”

“เอ่อๆๆ ฉันไม่ปลดหรอก แล้วแก 2 คน มามีธุระแค่นี้ใช่ งั้นก็กลับเถอะฉันจะต้องทำงานแล้วเจอกันที่บ้านแก”

“ลืมอย่านะเกล กำชับแก้วด้วย บายจ้ะ! ยัยเพื่อนเลิฟ” ไม่อยากเลิฟด้วยจะได้ไหมนะ

“อืมๆๆๆ”

“ค่ะคุณเฟย์ คุณฟาง ^^ ขอบคุณสำหรับเสื้อฟ้าสวยๆนะค่ะ ^^”

 

……

…

.

                งานเลี้ยงบ้านนีระสิงห์!

“ตาโมะ! ที่แม่หายดีจนมางานบ้านหนูเฟย์หนูฟางได้เนี้ย เพราะคุณหมอคนไหนนะ แม่อยากเจอจัง!!” หญิงชราเอ่ยปากถามลูกชายเพราะตั้งแต่ที่เขาหายมานี้ก็ไม่เคยพบคนที่รักษาเขาเลย เขาอยากเอ่ยปากบอกขอบคุณจริงๆ

“เอ่อออ....” ลูกชายอย่างโทโมะมองหน้าพี่สาวเพราะขอตกลงของเขาก้มีส่วนในเรื่องนี้ด้วย

“วันนี้เขาก็มานะค่ะ คุณน้าอยากเจอไหมค่ะ ^^” เฟย์เอ่ยบอกขึ้นเพราะเฟย์นั้นเป็นคนปากไวกว่าความคิดอยู่แล้ว และอีกอย่างเฟย์ก็ไม่รู้เรื่องข้อตงลงบ้าๆของโทโมะกับแก้วอีกต่างหาก

“เหรอจ๊ะหนูเฟย์ถ้าเขามาบอกน้าด้วยนะ ^^”

“ได้คะ”

“มานี้เลยยัยเฟย์!!” โทโมะลากแขนเฟย์ออกมาโดยมีเพื่อนๆตามกันออกมา

“อะไรของนายเนี่ยลากฉันมาทำบ้าไร??”

“เธอไม่เห็นบอกฉันว่าแก้วมาด้วยนิ!”

“ฉันก็กำลังจะบอกนี้ไง ทำไม??”

“เฮ้อ! เอ่อๆ ไม่คุยกับเธอและรำคาญ!” โทโมะเป็นคนปากหนักทำให้เฟย์ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่หนักหรอกเลยกระแทรกกับไปบ้าง

“ไอ้บ้า!! คิดว่าตัวเองไม่น่ารำคาญหรือไง!!”

“แกเปห็นอะไรของแกอ่ะเฟย์ ฟาง เห็นเสียงดังตั้งแต่ฉันเข้ามา!” ทุกคนไปตามเสียงก็ต้องอึ้งกับภาพตรงหน้าอย่างมาก

“นางฟ้า!OoO” เพื่อนชายที่ยืนตรงนั้นทั้งหมดเอ่ยปากพร้อมกัน

“ยัยแก้ว แกมาจริงๆด้วย ดีใจ!!” เฟย์กับฟางวิ่งเข้าใสคนเป็นเพื่อนทันที

“แกใส่ชุดนี้สวยมากเลย ^^”

“แล้วชุดที่ฉัน 2 คนซื้อไปให้ละ” เฟย์เอ่ยปากถามเพื่อน

“ฉันถามแกจริงๆ งานปาร์ตี้บ้านแกหรืองานศพห๊ะจะให้ฉันใส่ชุดนั้นอ่ะ!”

“เหรอชั่งเหอะ ^-^ ไปๆ ฉันจะแนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก” อันที่จริงแล้วมันเป็นแผนของทั้งคู่ตั้งแต่แรกแล้วละ แล้วเกลก็ร่วมด้วยแต่แก้วนั้นไม่รู้เรื่องซะเลย

“เขื่อน ป๊อป จองเบ เคนตะ นี้แก้ว เพื่อนเฟย์ แล้วนี้เกลคนสนิทยัยแก้ว ^^” เฟย์แนะนำให้เพื่อนๆรู้จักกับแก้วกับเกล

“สวยมาก” เขื่อนมอง 2 คนตรงหน้าแล้วยังกับโดนมนต์สะกด

“ไอ้กบ!! เฟย์ฉัน!!”

“คะ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณแก้วคุณเกล ^^”

“คะ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ ^^” แก้วกับเกลยิ้มให้คนตรงหน้า

 

“ไปไหนกันนะ!” เฟย์บ่นพึมพำ

“จะพาฉันไปไหน?”

“งั้นเดี๋ยวพวกฉันมานะ”

“งั้นฉันกับเกลขอเดินเล่นในงานก็แล้วกัน” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนๆ

“อื้มๆ ห้ามไปไกลนะ!”

 

“อยู่นี่กันนี้เองโถ่พวกเราหาตั้งนานอ่ะ” เฟย์เอ่ยขึ้นหลังจากเจอคนที่กำลังตามหาอยู่

“โถ่ยัยเฟย์น้อยของพ่อฮ่าๆๆๆ^^”

“ไม่ใช่เด็กนะ!”

“เอ่อว่าแต่ยังไม่เห็น น้องแนทกับน้องพอร์ชเลยนะไม่มาเหรอค่ะ?” ฟางเอ่ยถามหาเพราะตอนนี้ยังไม่เห็นทั้งคู่

“คุณน้า คุณอา คุณลุง คุณป้า พี่ๆ สวัสดีค่ะ”

“น้องแนทสวยนะเรานะ ^^ แล้วนี้ใครแนท!?” เฟย์เอ่ยปากถามน้องสาวเพราะไม่คุ้นคนที่มากับแนท

“สวัสดีครับผมชื่อธันวาเป็น…”

“เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย แล้วเราก็กำลังคบกันอยู่ค่ะ ^^”

“ห๊า!!” ทุกคนตกใจ

“เอ่อหนูแนทแล้วไอ้ตัวแสบของน้าไปไหนละไม่ได้มาด้วยกันเหรอ?”

“อ่อ!กะ”

 

“เข้ามาเหอะน๊า!! อย่าเสียงดังสิ!”

“ไม่เอาฉันไม่ไป นายกับแนทหลอกฉันไปห้างเพื่อให้ซื้อชุดเนี่ยมาใส่เนี่ยนะฉันไม่ชอบไม่เอา!!!!!!!”

 

“มาพอดีเลยค่ะ^^”

“ใครเหรอหนูแนทที่ตาพอร์ชลากมาด้วยนะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม

“อ่อเพื่อนแนทเองค่ะ แหะๆ”

“เขาคบกันเหรอ?”

“ค่ะ แต่ก็หลอกเขาใส่ชุดนั้นแล้วก็มาอ่ะนะ เพื่อนแนทเขาเลยไม่ยอมลงจากรถ! พอร์ชเลยแบกมาอย่างที่เห็นนะและค่ะ ^^”

“ตายๆๆๆ ตาพอร์ชเคยทำแบบนั้นนะนะปกติ!”

“ปกตินะค่ะ แต่เนี่ยไม่ปกติเพราะความรักอยากพามาให้ครอบครัวรู้จักแหะๆ!!” แนทอิบายให้ทุกคนเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้า

“ปล่อยๆๆ ฉันลงน๊า!!”

“อ่ะลง! สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า คุณน้า คุณอา และก็พี่ๆ!!” ตามเสียงของพอร์ชที่สวัสดีทุกคนเสร็จฐิสาก็หันมาเพื่อนสวัสดีโดยไม่ได้มองคนที่ตัวเองสวัสดีสักนิดเพื่อนความอายที่พอร์ชแบกตัวเองมา

“สวัสดีค่ะ” ครอบครัวและทุกคนไม่ค่อยอึ้งเท่าไหร่กับคนตรงหน้าแต่ที่ตกใจและแปลกใจที่สุดคือตัวโทโมะ และเพื่อนๆร่วมวงK-oitc อย่างเขื่อน และป๊อป เฟย์และฟางที่ตกใจมากๆ!!

“ยัยหลานนนนนนนนน!!” เฟย์ฟางเอ่ยพร้อมกันทำให้เสียงดังมากๆๆจนแก้วที่อยู่อีกฝากรู้สึกว่าอีกฝากนั้นเอะอะอะไรกันอยู่

“คุณน้า คุณอา!”

“ละรู้จักเหรอสา??” พอร์ชเอ่ยปากถามสา

“คะคือ ฉะ ฉัน….”

“ไม่มีใครรู้จัก และไม่ใช่ญาติ ฉันมาที่นี้ในฐานะที่คุณเฟย์และคุณฟางเชิญฉันมา ส่วนเด็กคนนี้ ไปกลับกับแม่ฐิสา!!” แก้วลากมือลูกสาวแล้วกระชากออกมาจากงานตรงนั้น

“คุณแม่ สาเจ็บนะ สาเจ็บ!”

“แก้ว! ปล่อยลูกเดี๋ยวนี้นะ” โทโมะวิ่งตามออกไปด้วยเพราะเป็นห่วงว่าแก้วจะทำอะไรรุนแรงกับลูกสาวที่ยังไงก็เป็นเลือกเนื้อเชื้อไขของเขาเช่นกัน

“นะนี้มันอะไรกันฉันจะเป็นลมมากิ เคนจิ แก้วคนนี้ใช้คนที่เคยปะเป็น”

“ชะ ใช่ค่ะคุณแม่น้องแก้วนะ”

“ฉะ ฉันจะเป็นลมเอ่อ!!” ว่าแล้วก็เป็นลมหมดสติไปทันที

“พาคุณน้าไปพักในบ้านก่อนเร็ว! เถอะค่ะพี่มากิ พี่เคนจิ เดี๋ยวทางนู้นพวกหนูไปดูให้!”

“ตอนนี้พอร์ชกับแนทไปปดูทางโทโมะแล้ว ส่วนเรื่องงานเรื่องแขกพวกเราจะแยกกันไปจัดการเองค่ะ พี่มากิดูและคุณน้าทางนี้ก็ได้ค่ะ” ฟางเอ่ยบอก

“จ้ะ! ฝากด้วยนะ!”

---

วันนี้มาแค่นี้ก่อนนะ ไว้เจอกันตอนหน้าจ้าาา