ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

 
 
 
 
ฟาง: ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมค่ะ ทำไม
 
 
 
 
 
ป็อบ: ฟางคือว่า 
 
 
 
ฟาง: ฟางไม่เข้าใจว่าพี่ป็อบทำแบบนี้ทำไม ทำไมต้องเอาเรื่องของความรู้สึกมาเป็นของเล่นแบบนี้ด้วย 
 
 
 
 
ป็อบ: ฟังนะฟาง ฉันไม่อยากเจ็บอีก ไม่อยากรักใครอีก ฉันขอโทษ ขอโทษ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ตลอดเวลาที่ผ่านมามันคืออะไร ทุกสิ่งที่อย่างที่พี่ทำลงไปทั้งหมด พี่แค่จะหลอก หลอกฟาง หลอกฟางทำไม 
 
 
 
 
จินนี่: ก็เพราะว่าเขาไม่เคยรักเธอเลยไง ที่เขาทำทุกอย่างก็เพื่อจะลืมฉัน รวมถึงที่เพื่อนของเขาทั้งสองคนพนันกันไว้
 
 
 
 
 
เฟย์: บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้นะ ว่าเรื่องมันเป็นยังไง 
 
 
 
 
 
                           ในขนาดที่เฟย์พยายามหาความจริงกับเขื่อน ฟางที่ยืนมองป็อบปี้ทั้งน้ำตา ส่วนป็อบปี้เองก็รู้สึกผิดไม่น้อย แต่เพราะมีจินนี่อยู่เขาจึงต้องนิ่งและเฉยชา เพราะไม่อยากให้จินนี่เห็นว่าเรื่องแค่นี้เขาจะแพ้จะอ่อนแอต่อหน้าจินนี่ 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: เอ่อคือว่า พี่กับโทโมะพนันกันไว้ว่าถ้าป็อบมัน เอ่อ มัน มันทำให้ฟางรักได้แต่มันต้องไม่รักฟาง พวกเราจะให้เงินมัน ล้านนึง 
 
 
 
 
 
เฟย์: จริงๆเลยนะ ทำแบบนี้ได้ไง คนเรามีความรู้สึกนะ 
 
 
 
 
 
แก้ว: เล่นอะไรคิดถึงใจคนอื่นบ้างมั้ย 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฮือ อือ จริงเหรอค่ะพี่ป็อบ มันไม่จริงใช่มั้ย
 
 
 
 
 
 
ป็อบ: มันคือความจริง....ฉันไม่เคยรักเธอเลย 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฮืออ ทำไมต้องทำแบบนี้ทำไม ทำไมๆๆ ฮืออ 
 
 
 
 
จินนี่: ในเมื่อเธอรู้ความจริงว่าเขาไม่รัก ก็ออกไปจากชีวิตเขาซะ เธอก็คนที่คั้นเวลาสำหรับเขา ส่วนฉันตัวจริง ก็กลับมาละ เสียใจด้วยนะจ้ะ
 
 
 
 
 
 
ฟาง: แต่ก็ยังดีนะค่ะ ที่ตีค่าตีราคาความรัก ของฉันมากขนาดนี้ เงินตั้งล้านนึง ขอบคุณนะ ขอบคุณมาก คุณ ภาณุ 
 
 
 
 
                   เมื่อพูดจบฟางก็รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที 
 
 
 
 
 
แก้ว: ฟาง รีบตามฟางไปเถอะเฟย์
 
 
 
 
เฟย์: อืมๆ นายเขื่อน โดนแน่ (หันไปชี้หน้าเขื่อน) 
 
 
 
 
 
 
 
 
                         ฟางวิ่งออกไปในขณะที่ตอนนี้ฟางเสียใจมากไม่มีสติแล้ว ฟางวิ่งไปโดยไม่มองอะไรเลย             
 
    
 
 
 
 
 
                     !!!!!!!!!!! โครม !!!!!!!!! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์ แก้ว : ฟางงงงงงงง !!!
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ฟาง ฟาง 
 
 
 
 
 
เฟย์: ฟางทำใจดีๆนะอย่าเป็นไรนะฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: ฟาง โทโมะ โทรตามรถพยาบาลเร็ว 
 
 
 
 
โทโมะ: เออๆ 
 
 
 
 
 
           ด้านป็อบปี้ ก็โดนจินนี่รั้งไว้ แต่เพราะป็อบปี้กลัวจินนี่รู้ว่าตัวเองกำลังจะใจอ่อนตามไปก็เลยปล่อยให้ฟางจากไป 
 
 
 
 
ป็อบ: จินนี่เลิกยุ่งวุ้นวายกับชีวิตฉันสักที ต่อไปนี้ เธอ ก็ไม่มีค่าอะไรสำหรับฉันอีก แล้ว ออกไปได้แล้ว 
 
 
 
 
จินนี่: พี่ป็อบ จินนี่ขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ 
 
 
 
 
ป็อบ: โทษทีนะ ฉันเจ็บแล้วจำ ขอตัว