ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

 

 

 

 

                      

 

 

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ตอนนี้เฟย์กับเขื่อนก็แต่งงานกันแล้ว ป็อบปี้ก็ยังทำดีกับฟางเรื่อยๆ แต่บางครั้งเขาก็รู้สึกแปลกกับความรู้สึกของเขาที่มีให้เธอ แต่เขาห้ามรักเธอห้ามเผลอใจให้ใครอีก

 

 

 

ป็อบ: เดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนนะ

 

ฟาง: ค่ะ

 

 

 

จู่ๆก็มีข้อความเข้ามาในเครื่องของป็อบปี้ ฟางได้ยินจึงหยิบมาดู ก็เห็นเป็นโทโมะ ไลน์เข้ามา ไลน์เข้ามาเรื่อยๆ ฟางแอบสังเกต เห็นชื่อของตัวเองอยู่ในข้อความ จึงเปิดไปดู

 

โทโม: ไอป็อบเกิดเรื่องใหญ่แล้ว

โทโมะ: จินนี่ จินนี่ได้ยินเรื่องที่พวกเราคุยกัน

โทโมะ: มึงจำได้ป่ะวันที่จินนี่มา แล้วเขาจะขอกลับมาคบกับมึงอ่ะ พอตอนที่จินนี่ บอกว่าจะกลับอ่ะ แต่จินนี่ แอบฟังอยู่เว้ย

โทโมะ: แล้วเมื่อไหร่มึงจะเลิกหลอกฟางสักทีว่ะ กูสงสารน้องเขา พอเถอะ ก่อนที่เขาจะรู้ความจริง จากยัยจินนี่ กูว่ามีสิทธิ์

 

ฟาง: หลอก หลอกอะไร

 

(ฟางได้ยินเหมือนเสียงป็อบปี้จึงรีบเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิม)

 

ป็อบ: ฟาง ฟางจะอาบน้ำเลยมั้ย

 

ฟาง: ค่ะ เดี๋ยวจะไปอาบแล้ว

 

ป็อบ: โอเค พี่จะออกไปข้างนอกอ่ะ

 

ฟาง: ค่ะ ฟางอาบน้ำเส็จก็ว่าจะนอนเลย พี่ป็อบไปเถอะค่ะ

 

ป็อบ: อืม พี่คงกลับดึกนะ

 

ฟาง: ค่ะ

 

ฟาง อดสงสัยกับคำพูดของโทโมะไม่ได้ ฟางอยากรู้ว่าความจริงคืออะไร หลอก ใครหลอกเธอ แล้วหลอกไปเพื่ออะไร พอป็อบปี้ออกจากห้อง ฟางก็รีบ ตามไปทันที

 

 

 

 

 

เขื่อน: โทโมะๆ ป็อบมาแล้ว

 

ป็อบ: มีไรรึเปล่า ทำไมทำหน้าอย่างงั้น

 

โทโมะ: ก็เรื่องจินนี่ไง

 

เขื่อน: จินนี่เขารู้แล้วนะ เรื่องมึงกับฟาง

 

 

ป็อบ: กูว่า ไปคุยกันตรงอื่นเถอะ ไป

 

ทั้งสามไปยังห้องๆนึงในผับเป็นห้องส่วนตัว ฟางไม่ได้มาคนเดียว ฟางโทรบอกเฟย์กับแก้ว ตอนนนี้ทั้งสามก็อยู่ที่ผับนี้แล้ว

 

แก้ว: นั้นไงๆ ไปไหนกันอ่ะ

 

เฟย์: ตามไปเลยไป

 

แก้ว: ว่าแต่ แกอยากรู้อะไรเหรอฟาง

 

ฟาง: ไม่รู้เหมือนกัน ฉันงงไปหมดแล้ว

 

เฟย์: ไปดูความจริงกัน

 

 

 

ป็อบ: ไหนเล่ามาดิ

 

โทโมะ: คือว่าจินนี่เขารู้แล้ว ว่าทำไมอยู่ๆมึงก็คบกับฟาง หลังจากเลิกกับจินนี่

 

 

ป็อบ: มึงหมายความว่า จินนี่ไม่เชื่อ ว่ากูคบกับยัยนั้น

 

 

เขื่อน: ก็เออดิว่ะ จินนี่ขู่ว่าจะบอกความจริงกับฟาง เรื่องที่มึงหลอกเขา

 

 

 

ฟาง เฟย์ แก้ว : หลอก หลอกอะไร (ทั้งสามตกใจแล้วก็ฟังบทสนทนาต่อ)

 

ป็อบ: มันก็ไม่แปลกนิ กูเคยรักจินนี่มาก เขาก็ต้องสงสัยเป็นธรรมดา

 

โทโมะ: มึงไม่กลัวจินนี่จะเรื่องนี้ไปบอกฟางเหรอ

 

 

เขื่อน: เออนั่นดิ มึงไม่กลัวเหรอ

 

ป็อบ: จะกลัวทำไมมันก็ความจริง

 

 

โทโมะ: นี่แสดงว่า มึงยังไม่รักฟางอีกเหรอ ไอป็อบ มึงมีหัวใจป่าวว่ะ

 

เขื่อน: เออ มึงมีหัวใจอยู่ไหมเนี่ย กูว่ามึงหยุดเถอะ เงินมึงก็ไม่เอา ตั้งล้านนึง แถมมึงยังหลอกให้เขารัก ให้เขาเชื่อใจ ทำทุกอย่าง สุดท้ายมึงก็ไม่เอาเงิน กูว่า มึงหยุดเถอะ

 

ป็อบ: กูยังสนุกอยู่เลย เล่นละครต่อไปเรื่อยๆ มันดีซะอีกนะ ตอนนี้จินนี่พยายามจะเข้ามา กูก็ใช้ฟางเป็นเครื่องมือ จินนี่จะได้ไม่มายุ่งกับกู ง่ายจะตาย ส่วนฟาง กล่อมนิดกล่อมหน่อย เดี๋ยวก็เชื่อ ฟางหัวอ่อนจะตาย

 

ฟาง: ขอบคุณนะค่ะ สำหรับคำชม

 

 

เขื่อน: ฟาง เฟย์ แก้ว

 

เฟย์: มีเคลียแน่

 

 

ป็อบ: ฟาง มาได้ไง ไหนบอกจะนอนไง

 

ฟาง: นอนไม่หลับหรอกค่ะ ถ้าไม่ได้รู้ความจริง

 

แก้ว: ทำไมพี่ทำแบบนี้อ่ะ

 

เขื่อน: เออพี่ว่าใจเย็นก่อนเถอะนะ ๆ