ร้ายยังไง........ฉันก็รักเธอ

 หลายวันผ่านไป

       คุณหญิงเฟื่องฟ้ามีอาการทรุดหนักเพราะเกิดจากการตรอมใจที่สามีตัวเองนอกใจ ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาล  คุณหญิงเฟื่องฟ้าไม่ยอมทานข้าว ทานยาเลยจึงทำให้มีอาการทรุดเข้าไปอีกถึงขั้นโคม่า

คุณนฤพล: คุณเฟื่องฟ้าอย่างเป็นอะไรไปเลยน่ะ  ถ้าคุณไม่อยู่ แล้วผมกับ ลูกจะอยู่ยังไง  (พูดอยู่หน้าห้อง ICU) 

หมอ : (เดินออกมาจากห้อง icu แล้วพูดว่า) หมอเสียใจด้วยครับ  ผมพยายามช่วยเต็มที่แล้วจริงๆๆ

คุณนฤพล : ช็อค!!! (แล้วพูดขึ้นว่า) หมอไม่จริงใช่ไหม ภรรยาผมยังไม่ตาย คุณหมอต้องการเงินเท่าไหร่ผมให้หมดเลย แต่ผมขออย่างเดียวคุณหมอช่วยภรรยาผมด้วย(พูดอย่างคนเสียสติ)

มินระดา : (มองสามีด้วยความเป็นห่วง) คุณพี่ค่ะทำใจดีดีน่ะค่ะ คุณพี่เฟื่องฟ้าเขาไปสบายแล้วน่ะค่ะ (พูดไปร้องไห้ไป)

คุณนฤพล : แล้วฉันจะบอกลูกยังไง  ว่าแม่ของพวกแกเสียแล้ว ฉันกลัวลูกรับไม่ได้ 

     3 วันผ่านไป   งานศพคุณหญิงเฟื่องฟ้า

ฟาง : (ร้องไห้ต่อหน้าโรงศพผู้เป็นแม่) ไม่จริงใช่ไหมค่ะแม่  แม่ยังไม่ตาย  ฮือๆๆๆๆ  ทำไมแม่ถึงไม่รอหนูก่อน  ทำไมคุณพ่อถึงทำกับคุณแม่แบบนี้(แล้วยกขึ้นหันไปว่าผู้เป็นพ่อ ที่เป็นต้นเหตุทำให้แม่ต้องตาย) ถ้าคุณพ่อไม่นอกใจคุณแม่ๆ ก็คงไม่ต้องตรอมใจและจากพวกเราไปแบบนี้ ฮือๆๆ  หนูเกียดคุณพ่อ  เกียดดดดดดดดด   แล้ววิ่งออกจากงานไปทันที)

เฟย์ : พี่ฟาง พี่ฟางๆๆ  (แล้ววิ่งตามออกไปทันที) พี่ฟาง(เรียกชื่อพี่สาวตัวเองพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย) ฮือๆๆ พี่ฟางทำไมคุณพ่อถึงทำแบบนี้ คุณพ่อไม่รักพวกเรากับคุณแม่แล้วหรอค่ะ ฮือๆๆ

ฟาง : เฟย์อย่าร้องไห้เลยน่ะ  ถึงไม่มีคุณแม่แล้วพี่จะดูแลเฟย์เองน่ะ  หลังจากงานศพคุณแม่พี่จะพาเฟย์กลับฝรั่งเศสทันที

       หลังจากงานศพคุณหญิงเฟื่องฟ้าเสร็จ ฟางกับเฟย์ก็กลับฝรั่งเศสทันทีโดยไม่สนใจผู้เป็นพ่อจะพูดอะไรเลย  พอหลังจากที่ฟางเฟย์ไปแล้ว คุณนฤพลก็พามินระดาและลูกเข้ามาอยู่ในบ้าน และจดทะเบียนสมรสใหม่กลับมิระดาทันที