ร้ายยังไง........ฉันก็รักเธอ

     8 ปีต่อมา

          ฟางกับเฟย์ก็เรียนจบ ทั้งสองคนไม่อยากจะกลับมาเหยียบที่เมืองไทยอีกเพราะไม่อยากอยู่กับผู้เป็นพ่อ แต่ทั้งสองก็ขัดไม่ได้ที่จะต้องกลับมาเมืองไทยเพราะผู้เป็นพ่อสั่งให้ฟางลูกสาวคนโต กลับมาช่วยพ่อทำงานเพราะนั่นเป็นบริษัทที่คุณหญิงเฟื่องฟ้ากับคุณนฤพลร่วมสร้างกันมา ฟางจึงต้องกลับมาช่วยผู้เป็นพ่อทำงาน(นั่นไม่ใช่เหตุผลที่สำคัญพอที่ฟางจะกลับมา แต่มีเหตุผลอีกอย่างหนึ่งที่เธอกลับมาเพราะต้องการกลับมาแก้แค้นสองแม่ลูกที่ทำให้ผู้เป็นแม่ของตนเองต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ)

   สนามบิน

ฟาง : ถึงสะที เฟย์กลับบ้านเถอะ(คิดในใจ ถึงเวลาที่ฉันจะกลับมาเอาทุกอย่างที่เป็นของฉันคืนสักที)(กำลังจะเดินต่อแต่บังเอิญชนกับผู้ชายคนหนึ่ง) อุ้ย!!! ขอโทษค่ะ

?????? : ขอโทษครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า??

ฟาง : ไม่เป็นไรค่ะ(พูดแล้วส่งยิ้มให้ผู้ชายคนนั้น)

เฟย์ : พี่ฟางไปเถอะเฟย์หิวแล้วน่ะ  (แล้วทั้งสองก็เดินไปที่รถที่คุณนฤพลส่งให้มารับทั้งสองกลับบ้าน)

  บ้านนีระสิงห์

ฟาง : (คิดในใจ แม่ค่ะฟางกับน้องกลับมาแล้วน่ะค่ะ ฟางจะกล้บมาแก้แค้นสองแม่ลูกที่ทำให้คุณแม่ต้องตาย ฟางจะทำให้มันเจ็บอย่างที่แม่เจ็บค่ะ ฟางสัญญา)

นมอ่อน(แม่นมที่เลี้ยงฟาง-เฟย์ตอนยังเป็นเด็กๆๆ) : คุณหนูกลับมาแล้ว นมคิดถึงคุณหนูทั้งสองมากเลยน่ะค่ะ (พูดไปร้องไห้ไปด้วยความตื่นตันใจ)

      ฟาง-เฟย์พอลงจากรถก็เข้าไปกอดนมอ่อนด้วยความคิดถึงเช่นกัน