ไร้ค่า

เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดที่ขึ้นมาอีกครั้งสามีและภรรยาที่นั่งอยู่บนโต๊ะทานอาหารแต่ดูเหมือนว่าจะไม่แตะอะไรกันสักแอะ

"กินข้าวก่อนสิค่ะคุณวิศวะ"ภรรยาทักขึ้นเพื่อให้สามีที่รักของเธอได้ทานอะไรบ้างแต่เขากับตอบมาว่า

"ขอโทษนะครับผมรีบไปทำงาน"เฟย์ก็ยิ้มแต่ภายในมันเศร้าไปหมดแต่เธอก็รู้ดีที่รีบไปเพราะอยากจะอยู่กับเลขาสุดสวยเซ็กซี่อย่างพิมละสิ

"จะไปทำอะไรกับพิมละสิฉันรู้หรอก"เฟย์ที่พูดประชดประชันวิศวะออกไปแต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นความจริง

"ใช่ผมจะไปหาพิมอยู่กับคุณและมันน่าเบื่อ"เฟย์ยังไม่ทันที่จะห้ามแต่เขาก็วิ่งออกไปซะก่อน

"หึเจ็บจนชินแล้วละ"ก่อนที่เธอจะขึ้ไปข้างบน

และเวลาก็ผ่านไปถึงตอนเย็นเฟย์ก็ชะเง้อรอสามีของตนว่ากลับมารึยังแต่กลับไม่มีท่าทีว่าเขาจะกลับมาเธอจึงตัดสินใจโทรหาวิศวะทันที

"ฮาโหลคุณวิศวะทำไมไม่กลับบ้านค่ะ"เธอได้ยินแค่คำเดียวเท่านั้น

"ผมยังไม่เสร็จงาน"ทุกครั้งทุกทีไม่เสร็จทุกปีพอจับได้ก็แก้ตัวไปเรื่อยจับได้ว่ามาอยู่กับพิมเราก็ผิด

"งั้นถ้าเสร็จงานแล้วกลับมาบ้านนะ"แล้วเธอก็ว่างสายก่อนจะมีคนมากดสัญญาณหน้าบ้านของเธอ

เดินออกมาก็พบกับเพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอสนิทมากช่วยทุกเรื่องเตือนทุกเรื่อง

"จินนี่มาได้ไงเนี่ย"จินนี่ยิ้มก่อนจะบอกว่า

"พอดีฉันเข้าไปหาแม่แกมาอะเฟย์เข้าฝากขนมมาแล้วบอกว่าคิดถึงนะ"จินนี่ยื่นถุงขนมคุกกี้ให้เฟย์กำลังจะไปหยิบแต่เหมือนว่าปวดหัวไม่ไหวแล้ว

วูบ เฟย์นอนสลบลงกับพื้น

"เห้ยยัยเฟย์แกเป็นอะไรเนี่ยอย่าเป็นไรนะเดี๋ยวจะพาไปหาหมอ"จินนี่ก็รีบอุ้มเฟย์ขึ้นรถเดินทางไปโางพยาบาลให้เร็วที่สุด

------------------------------------

จบไปอีกตอนแล้วเฟย์เป็นลมทำไมนะโทโมะโหดร้ายอย่างนี้

ฝากเรื่องนี้เม้นให้หน่อยนะค่ะ

แล้วเจอกันจ้าาาา