ไร้ค่า

เขาเห็นสามีของตัวเองกอดกับผู้หญิงคนอื่นมันหึงเป็นธรรมดา

ผลั่ก

เธอผลักหญิงสาวคนนั้นแล้วพูดว่า

"หน้าด้านไม่มีปัญญาหาสามีรึไงชอบมาแย่งสามีชาวบ้าน"เธอกำลังจะเข้าไปตบแต่สามีของเธอกลับมาห้าม

"หยุดนะฟางอย่าทำร้ายโบว์นะ"ฟางชะงักสักพักกับคำที่ป๊อปพูดมันจี๊ดถึงใจริงๆความรักที่เคยมีให้เขากลับไม่เห็นค่าไร้ค่าสำหรับเขาเพราะโบว์คนเดียวเพราะว่าโบว์

"ทำไมค่ะคุณภาณุรักมันมากเลยหรอ"ฟางถามเอ่ยแบบประชดแต่มันก็คือความจริง

"ใช่ผมรักโบว์เพราะงั้นคุณทำไรโบว์อีกผมหย่ากับคุณแน่"ฟางได้ยินก็ยิ้มสมเพชให้กับตัวเอง

"ฟางไม่หย่ากับคุณภาณุแน่..ไม่ยุ่งกับโบว์แน่ถ้าคุณภาณุไม่อยู่กับโบว์ฟางก็ไม่ยุ่ง"ฟางเดินไปหน้าประตูหันมาดูภาพบาดใจป๊อปปี้ดูแลโบว์จับแก้มดูแผลให้แต่กับเธอละ..เธอเคยเกิดลอยถลอกนิดๆแต่ไม่เคยที่คิดจะดูแล

แล้วฟางก็เดินออกมาก่อนจะกลับถึงบ้านเก็บตัวอยู่ในห้องคนเดียวพูดปลอบใจตัวเองว่า

"ต้องมีสักวันที่คุณต้องรักฟาง...ฟางจะรอวันนั้น"น้ำตาอาบ2แก้มไหลไม่หยุดเธอร้องไห้จนไม่รู้ว่าหลงเหลือน้ำตาอีกรึป่าวร้องไห้จนเพลียจนหลับไปเธอไม่เข้าใจว่าแค่เธอรักเขามันผิดมากเลยหรอมันผิดมากเลยใช่มั้ยทางผู้ใหญ่จับแต่งงานถึงแม้เขาไม่เต็มใจแต่รู้บ้างมั้ยว่าเธอเต็มใจมาก เธอรักมาก แต่มันกับไร้ค่าในสายตาเขาไม่ว่าเธอจะทำอะไรมันก็คงจะ

ไร้ค่า ในสายตาของภาณุ

--------------------------

ตอนแรกป๊อปฟางเปิดตัว55

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะฝากเม้นให้หน่อยนะ

แล้วเจอกันจ้าาาาาา