Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.

  37 ตอน
  293 วิจารณ์
  61.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) 32 ไม่เหมือนเดิม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยพี่ฟางเดี๋ยวนี้นะ”พาร์ทที่ออกมาตามฟางเห็นเข้าก็รีบพูด ส่วนฟางเมื่อเห็นพาร์ทก็รีบวิ่งไป

หาทันที

 

 

 

 

 

 

 

“หึ นี่คู่สามีภรรยาคู่นี้ไม่มีที่ไปฮันนีมูนกันแล้วรึไง ถึงได้กล้ามาที่นี่ ที่นี่คือวังKzใต้นะไม่ใช่โรงแรม

ที่ใครนึกจะอยากเข้าก็เข้า ใครจะออกก็ออก”ป๊อปปี้เห็นฟางและพาร์ทก็รีบว่าแล้วเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นบอกแล้วไงเพคะ ว่าพวกเรามาที่นี่เพราะมีธุระไม่เกี่ยวกับองค์ชาย”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่นี่เป็นที่ที่เราจะต้องปกครองใครอนาคต เรามีสิทธิ์ให้ใครเข้าหรือออกก็ได้ไม่ใช่พวก

เธอ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“เผด็จการที่สุด”ฟางและพาร์ทอึ้งก่อนจะว่า

 

 

 

 

 

 

 

“จำเป็นด้วยหรอที่เราจะต้องสนKzใต้นี้อนาคตคือของเรา วังนี้ก็ของเรา เราคือเจ้าของทุกอย่าง

อะไรที่ไม่ใช่ของๆเราก็ไม่ควรจะอยู่”ป๊อปปี้ว่าแล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าพวกเรามาที่นี่เพราะมีธุระกับองค์ชายโทโมะพะยะค่ะไม่เกี่ยวกับองค์ชาย”พาร์ทพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่ชายไปเยี่ยมเขื่อนที่โรงพยาบาลกับองค์หญิงแก้ว”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

 

“จริงสิเพคะ แล้วนี่เขื่อนอาการเป็นยังไงบ้างเพคะ”ฟางนึกถึงเพื่อนที่ยังไม่ได้สติก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“มันใช่กงการอะไรของเราที่จะต้องตอบคำถามเธอเพราะตอนนี้เรายุ่งมากกับการเลือกชุดแต่งงาน

ของเรากับจินนี่ที่จะมีพิธีอภิเษกหลังจากพิธีจบการศึกษา”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางสะอึกและกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ไปกันเถอะพาร์ท เราไปที่โรงพยาบาลกันไปเยี่ยมเขื่อนและเผื่อจะเจอองค์ชายโทโมะด้วย”ฟาง

พูดและแตะไหล่พาร์ทเพื่อให้เดินหนีป๊อปปี้ เธอไม่อยากจะรับรู้เรื่องของป๊อปปี้กับจินนี่อีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยว เราบอกแล้วไงว่าเราคือเจ้าของที่นี่ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมที่ใครนึกจะอยากเข้าก็เข้า ใครจะออกก็

ออก ถ้าอยากไปเยี่ยมเขื่อนนักก็มากับเรา”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะเดินนำพาร์ทและฟางไปขึ้นรถทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย ถ่านไฟเก่างั้นหรอ”พิมที่แอบเห็นเหตุการณ์ที่ป๊อปปี้พาฟางและพาร์ทขึ้นรถก็รีบถ่ายรูปเก็บเอา

ไว้ เพราะรู้มาจากมีนว่าฟางแต่งงานกับพาร์ทแล้วและป๊อปปี้จะมายุ่งกับฟางทำไมก่อนที่จะส่งให้จิ

นนี่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วเฟย์ล่ะเพคะองค์ชาย เฟย์กำลังเฝ้าเขื่อนอยู่ที่โรงพยาบาลใช่มั้ยเพคะ”ฟางที่เดินมากับ

ป๊อปปี้และพาร์ทก็รีบถามเพราะเธอรู้สึกสังหรณ์ใจเรื่องของเฟย์เหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ไม่ได้กลับวังมา3วันแล้ว แถมไม่ส่งข่าวมาด้วย”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางอึ้ง

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่จริง เฟย์”ฟางที่นึกถึงเรื่องที่เฟย์บอกกับสิ่งที่เธอรับรู้ก็คิดหนัก เฟย์เธออยู่ไหนกันนะ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ฟางที่ยืนนิ่งคิดอยู่นั้นก็หันไปตามเสียงก็ต้องยิ้มออกมาเมื่อเห็นโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

ฟางที่เหมือนกับเห็นที่พึ่งสุดท้ายก็วิ่งไปกอดโทโมะและร้องไห้ออกมาทำให้แก้วที่ยืนข้างๆซึมลง

ไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คงจะรู้เรื่องแล้วล่ะสิ ไม่เป็นไรแล้วนะๆ”โทโมะที่รู้ทันทีว่าฟางรู้เรื่องแล้วก็กอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆองค์ชายโทโมะไม่มากเกินไปหน่อยหรอเพคะ กอดกับเมียชาวบ้านต่อหน้าน้องสาวของ

หม่อมชั้นแบบนี้ ใครเห็นก็คงจะเอาไปนินทานะเพคะ”จินนี่ที่บุกมาที่โรงพยาบาลเห็นทุกอย่างก็รีบ

เยาะ

 

 

 

 

 

 

 

“เรากับแก้วเข้าใจกันดีว่าอะไรเป็นอะไรใช่มั้ยแก้ว”โทโมะหันไปพูดและผละจากอ้อมกอดฟาง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เพคะ”แก้วที่สบตากับโทโมะก็นิ่งก่อนจะตอบเห็นด้วยกับชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่มันก็ไม่ควรนะพะยะค่ะ สามีเค้ายืนตรงนี้แท้ๆแต่พี่ชายกลับกอดกับเมียเค้าแบบนี้ได้ ทั้งต่อหน้า

คู่หมั้นตัวเองแบบนี้ ส่วนผู้หญิงนี่ก็เหมือนกันทำตัวไร้ยางอายมีสามีแล้วยังไปเที่ยวกอดผู้ชายทำตัว

เหมือนผู้หญิงไม่มีการศึกษา”ป๊อปปี้ว่าฟางทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าป๊อปปี้จะพูดจาร้ายๆกับเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

โทโมะที่ตกใจที่ป๊อปปี้ว่าฟางที่เขารักแบบนั้นก็รีบชกหน้าเตือนสติน้องชาย

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายเพคะ นี่องค์ชายปกป้องนังชั้นต่ำนี่หรอเพคะ”จินนี่อึ้งก็รีบว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“เราชกชายป๊อปเพราะเรามีเหตุผลของเรา ไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิดแน่นอน”โทโมะว่า

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะเพคะ เดี๋ยวหมอก็ออกมาว่าหรอกเพคะ องค์ชายมานี่เพคะ”แก้วที่แม้จะรู้สึกน้อยใจกับ

การกระทำที่โทโมะสนใจฟางมากกว่าเธอแต่ก็ทำสีหน้าปกติและรีบดึงโทโมะเดินหนีไปจากตรงนี้

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“หึ สะใจแล้วสินะที่ทำให้ผู้ชายต้องหัวปั่นเพราะมารยาของเธอ”ป๊อปปี้เดินมากระซิบข้างหูฟางแล้ว

เดินปึงปังหนีไปจากตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“กล้ามาเสนอหน้าทำไมที่นี่อีก ไหนตกลงกันแล้วไง”จินนี่เดินเข้าไปเอาเรื่องฟางทันทีเมื่อเห็นว่า

ทั้งโทโมะ แก้วและป๊อปปี้เดินออกไปจากตรงหน้าห้องแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ที่หม่อมชั้นมาที่นี่ไม่ใช่มาหาองค์ชายป๊อปปี้หรอกเพคะองค์หญิงสบายใจได้เลย หม่อมชั้นมาหา

องค์ชายโทโมะ”ฟางพูดขึ้นทำให้ป๊อปปี้ที่หลบมุมหนีฟางไปได้ยินเข้าก็ชะงักและเจ็บปวดที่หัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห อะไรกันคราวนี้เธอกะจะจับองค์ชายพี่งั้นหรอ หลังจากจับองค์ชายป๊อปไม่ได้ นี่รู้เอาไว้นะ

ว่าองค์ชายโทโมะน่ะเค้าเป็นคู่หมั้นกับองค์หญิงแก้วน้องสาวของเรา”จินนี่ยิ้มเยาะฟางอย่างสมเพช

แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“เท่าที่หม่อมชั้นรู้เพคะว่าองค์ชายกับองค์หญิงเป็นอะไรกัน แต่หม่อมชั้นมีเรื่องที่จะต้องคุยกับองค์

ชายโทโมะเพคะ”ฟางถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย เค้ามีคู่หมั้นแล้วยังจะไม่ยอมปล่อยเค้าอีกนะยะ แหมๆ อย่าลืมสิว่าเธอมีสามีเป็นตัวเป็นตน

แล้วน่ะ แม่ผู้หญิงมักมากในรัก”มีนรีบเยาะใส่ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“หึ ผู้หญิงไม่รู้จักพอ”ป๊อปปี้ได้ยินทุกอย่างมามากพอก็เดินไปจากตรงนั้นด้วยความช้ำใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ที่หม่อมชั้นถูกมองว่าอย่างนี้ ถูกองค์ชายป๊อปเข้าใจผิดมันก็เพราะองค์หญิงไม่ใช่รึเพคะ”ฟาง

โพล่งขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

จินนี่ตกใจที่ฟางพูดความจริงออกมาก็ตบหน้าฟางหันทันที

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิง มันจะมากไปแล้วนะพะยะค่ะ ทำไมต้องทำร้ายพี่ฟางขนาดนี้”พาร์ทรีบปกป้องพี่สาวคน

สนิท

 

 

 

 

 

“อย่าพูดเรื่องพวกนี้ที่นี่อีกไม่อย่างงั้นเราจะฟ้องเสด็จลุง”จินนี่รีบขู่ถึงพ่อป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ก็แล้วแต่องค์หญิงเถอะเพคะ เพราะตอนนี้หม่อมชั้นก็ได้ชื่อว่าจดทะเบียนสมรสกับพาร์ทไปแล้วนี่

เพคะ”ฟางถอนหายใจแล้วรีบพาพาร์ทเดินหนีพวกจินนี่ไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายจะไปไหนหรอเพคะ”แก้วรีบถามเมื่อโทโมะส่งแก้วเข้านอนแล้วจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราอยากไปสูดอากาศข้างนอกน่ะ แก้วนอนก่อนเถอะนี่พึ่งกินยาก่อนนอนด้วยนิ เดี๋ยวง่วงเอา

นะ”โทโมะยิ้มก่อนจะพูดอย่างอ่อนโยนแล้วเดินออกไป แก้วรู้สึกแปลกๆก็รีบลุกแอบตามโทโมะไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบพระทัยนะเพคะองค์ชายที่มาตามนัดที่หม่อมชั้นส่งข้อความไป”ฟางที่ยืนอยู่หน้าห้องรับรองก็

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้ไงว่าที่เธอมาที่นี่เพราะสิ่งที่เฟย์ฝากไว้สินะ เธอสบายใจเถอะนะตอนนี้เราส่งมือดีตามหาตัว

ของเฟย์แล้ว เธอน่ะต้องระวังตัวนะรู้มั้ย”โทโมะพูดแล้วโอบไหล่ฟางเพื่อปลอบ เป็นจังหวะที่แก้ว

นั้นเดินตามหาโทโมะอยู่เดินมาเห็นภาพนั้นแต่ไกลๆก็อึ้งไม่คิดว่าฟางที่แต่งงานแล้วจะมายุ่งกับโท

โมะแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”แก้วที่เสียใจกับภาพที่เห็นก็รีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

แก้วต้องล้มลงเมื่อชนเข้ากับป๊อปปี้ที่ดื่มเหล้ากลับเข้ามาในวัง แก้วที่ไม่อยากจะคุยกับใครทั้งนั้นก็

รีบวิ่งร้องไห้ไปทำให้ป๊อปปี้เอะใจก่อนจะเดินไปที่แก้ววิ่งออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือสิ่งที่แก้วเห็นงั้นหรอ”ป๊อปปี้อึ้งเมื่อเห็นภาพที่โทโมะและฟางคุยกันและโทโมะจับมือให้กำลัง

ใจฟางที่ร้องไห้อยู่ก็กำมือแน่นด้วยความโกรธจัดก่อนจะแอบอยู่ตรงนั้นจนโทโมะเดินกลับขึ้นไปชั้น

บน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ”ฟางที่ยืนสงบสติอารมณ์ตัวเองหน้าห้องรับรองสักพักก็เดินกลับไปที่ห้องก็ต้องร้องเมื่อถูก

มือหนาของป๊อปปี้ปิดปากและกระชากกลับมาที่หน้าห้องรับรองตามเดิม

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยนะเพคะ หม่อมชั้นจะกลับไปนอน”ฟางเห็นสภาพป๊อปปี้ก็คิดถึงวันนั้นก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ทำไม เรามันไม่ใช่พี่ชายงั้นหรอเธอถึงไม่อยากอยู่กับเรา ทำไม ชอบมากนักรึไงผู้ชายมีเจ้าของ

แล้วอย่างพี่ชายเรา ทั้งๆที่ตัวเองก็มีสามีอยู่แล้ว ผู้หญิงไม่รู้จักพอ”ป๊อปปี้ว่าฟางไปด้วยอารมณ์ที่

เมาเต็มที่

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ฟางที่เจ็บปวดกับคำพูดของป๊อปปี้มาทั้งวันก็ตบหน้าป๊อปปี้อย่างเหลืออด

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ”ชายหนุ่มที่ถูกตบจนหน้าชาไม่รอช้ากระชากร่างบางของฟางมาบดจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำแบบนี้ หม่อมชั้นมีสามีแล้วนะเพคะ”ฟางที่ดิ้นในอ้อมกอดป๊อปปี้พยายามเรียกสติชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“มีสามีแล้วไงเราไม่สน อยากจะจับปลาหลายๆมือเองทำไม อย่าลืมสิว่าเธอเป็นเมียของเรา ดี ใน

เมื่อมายืนให้ท่าพี่ชายถึงรังรักเก่าของเราแบบนี้แล้วพี่ชายไม่สนใจนี่คงจะอดอยากมากสินะ ดี เดี๋ยว

เราจะสนองเธอเอง รับรองเธอจะต้องคิดถึงรสชาติของเราให้เหมือนกับติดใจรสชาติสามีเธอไง

ล่ะ”ป๊อปีป้ยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจก่อนจะจูบฟางอีกครั้งแล้วว่าฟางก่อนจะกระชากร่างบางให้ตาม

ตัวเองเข้าไปในห้องรับรองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ เรื่องคาวๆในวังนี้ดีจริงๆ ก่อนจะทำลายราชวงศ์ทั้งหมดก็ขอทำให้พวกมันไม่มีหน้าตาในสังคม

หน่อยแล้วกัน”พิมเดินออกมาจากที่ซ่อนแล้วมองวีดีโอที่เธออัดในมือเมื่อกี้แล้วมองไปที่ห้อง

รับรองอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

ที่เก่าเวลาใหม่กับคนเดิม ทั้งรักทั้งแค้นให้ได้งี้สิองค์ชาย555555

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา