Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลครับ อะไรนะครับ”ป๊อปปี้ได้รับโทรศัพท์กลางดึกจากโรงพยาบาลในเมืองก็ตกใจก่อนจะ

รีบขับรถออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชาย ฮึก ฮือๆ”เมื่อไปถึงป๊อปปี้ก็เห็นเฟย์ร้องไห้อยู่หน้าห้องฉุกเฉินกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนเป็นยังไงบ้างพี่ชาย”ป๊อปปี้รีบถามอาการของคนสนิทจากพี่ชายตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อาการสาหัสอยู่เหมือนกัน เพราะถูกลอบยิงและเขื่อนก็ถูกกระสุนยิงเข้าที่ตัวหลายนัดอยู่ ทำให้

อาการตอนนี้50-50”โทโมะนิ่งก่อนจะพูดขึ้นทำให้เฟย์ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเขื่อนไม่ออกไปตามพวกนั้นเขื่อนคงไม่ถูกปองร้ายแบบนี้”เฟย์พูดเสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

“งั้นแสดงว่าพวกนั้นก็รู้แล้วสิว่าเขื่อนกำลังตามสืบเรื่องพวกนั้นอยู่”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นความผิดของหม่อมชั้นเองด้วยล่ะเพคะที่บุ่มบ่ามไปจับสังเกตหญิงพิมเข้า จนทำให้ถูก

จับตามองแบบนี้ ถ้าหม่อมชั้นไม่กระโตกกระตากเขื่อนคงไม่เป็นแบบนี้”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มีเรื่องอะไรที่หม่อมชั้นยังไม่ทราบอยู่รึเปล่าพี่ชาย”ป๊อปปี้มองเฟย์และโทโมะด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก เอาอย่างงี้นะเฟย์ ตอนนี้ข้อมูลทุกอย่างมีเฟย์รู้เท่านั้นใช่มั้ยว่าอยู่ที่ไหน เรา

ว่าเฟย์อาจจะเป็นรายต่อไปนะที่ถูกเล่นงานงั้นเอาอย่างงี้ ไปหลบอยู่ที่ไหนก็ได้มั้ย คืนนี้เลย เดี๋ยว

เราจะให้คนสนิทของเราพาเฟย์ไปที่เครื่องบินส่วนตัว เพราะอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว”โทโมะเสนอ

ความคิดเห็น

 

 

 

 

 

 

“งั้นหม่อมชั้นรู้แล้วเพคะว่าหม่อมชั้นจะไปไหนคืนนี้”เฟย์นิ่งก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ส่วนนาย ระหว่างที่พี่ไปส่งเฟย์ส่งคนมาคุ้มกันดูแลเขื่อนอย่างแน่นหนา และย้ำต้องเป็นมือดีของ

เราเฉพาะKzเท่านั้น”โทโมะหันมาสั่งน้องชายที่ยืนงงกับเรื่องราวทุกอย่างอีกที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกัน”ป๊อปปี้มองตามโทโมะและเฟย์ที่เดินออกไปอย่างไม่เข้าใจก่อนจะมองกลับไป

ที่ประตูห้องฉุกเฉิน แม้เขื่อนจะเป็นทหารคนสนิทแต่เขื่อนก็คือเพื่อนรักของเขา ซึ่งเขาไม่ยอมให้

เพื่อนของเขาต้องเป็นแบบนี้โดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนบงการแบบนี้แน่ๆ เขาจะต้องจัดการคนที่

ทำร้ายเขื่อนให้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ออด

 

 

 

 

 

 

 

เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นทำให้ฟางที่กำลังทำขนมอยู่เดินออกมาเปิดประตู

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์”เมื่อเปิดประตูออกมาฟางก็อึ้งเมื่อเห็นเพื่อนรักของเธอ

 

 

 

 

 

 

“ฮึกฮือๆ”ทันทีที่เห็นเพื่อนรักเฟย์ก็โผเขากอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นๆนะเฟย์ เขื่อนอยู่ในมือหมอแล้ว หมอที่โรงพยาบาลเก่งๆทั้งนั้น”ฟางที่รู้เรื่องเขื่อนจากเฟย์

ก็กอดปลอบเพื่อนสาวแน่น

 

 

 

 

 

 

“และอีกอย่างชั้นมีเรื่องจะรบกวนเธอ”เฟย์พูดก่อนจะเดินไปหยิบกล่องใบหนึ่ง

 

 

 

 

 

“อย่าให้ใครรู้ว่าเรื่องพวกนี้อยู่กับเธอ เก็บไว้เป็นความลับ”เฟย์พูดแล้วนิ่งไป

 

 

 

 

 

 

“เออ จริงสิแล้วนี่จะอยู่ด้วยกันนานมั้ยเดี๋ยวชั้นจะได้โทรบอกโบว์ให้”ฟางพูดถึงเจ้าของบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ไม่ล่ะ พอดีชั้นมากับเครื่องบินส่วนตัวขององค์ชายโทโมะ องค์ชายสั่งให้ชั้นลี้ไปที่ที่ปลอดภัย แต่

ชั้นว่าชั้นจะไม่หนี ชั้นจะอยู่กับเขื่อน เขื่อนกำลังแย่เค้าต้องการชั้น ชั้นจะไปปกป้องเค้า”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“อ้อ ฟาง ถ้าภายใน3วันไม่มีการติดต่อจากชั้นชั้นวานให้เธอส่งทุกอย่างพวกนี้ไปถึงองค์ชายโท

โมะที่Kzใต้ด้วยนะ เพราะเค้าคือคนที่สามารถช่วยจัดการเรื่องนี้ได้”เฟย์พูดแล้วกอดฟางก่อนจะ

เดินขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน”เมื่อฟางกลับเข้ามาในบ้านแล้วลองเปิดกล่องใบนั้นดูก็ตกใจเมื่อพบว่ามันคือรูป

เอกสารและข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับการก่อกบฏครั้งก่อนและปัจจุบันและรายชื่อของผู้ต้องหาทั้งหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่องค์ชายป๊อปจะรู้เรื่องนี้รึยังนะ”ฟางเห็นเรื่องราวไม่สงบที่บ้านตัวเองแบบนี้ก็คิดถึงองค์

รัชทายาทที่จะต้องปกครองทุกอย่างในอนาคตแบบป๊อปปี้ แล้วเขาจะจัดการทุกอย่างนี่ได้ยังไงใน

อนาคต

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3วันผ่านไป

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางผมว่าพี่นั่งก่อนดีกว่ามั้ย”พาร์ทพูดเมื่อเห็นฟางเดินไปมากดโทรศัพท์โทรหาเฟย์ไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

“ก็นี่3วันแล้วนะพาร์ท เฟย์บอกว่าเฟย์จะส่งข่าวมาแต่นี่กลับเงียบหายไปเลย”ฟางพูดอย่างร้อนใจ

 

 

 

 

 

 

“แต่เฟย์ก็บอกแล้วนี่ว่าถ้าไม่ติดต่อ3วันให้เอาของพวกนั้นไปที่Kzใต้”กั้งพูดตามตรงทำให้ฟางนิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพี่ฟางกลัวว่าจะไปคนเดียวเดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อนก็ได้ฮะ”พาร์ทเดินมาพูดกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง อย่าลืมสินั่นคือบ้านของฟางยังมีแม่กับน้องชายอยู่ที่Kzใต้อยู่นะ หนีน่ะหนีได้ แต่สำหรับโบว์

ถ้าเป็นโบว์นะโบว์จะไม่หนี”โบว์พูดกับฟาง ทำให้ฟางนิ่งเหมือนคิดอะไรบางอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายจะไปไหนหรอเพคะ”แก้วเดินตามโทโมะที่กำลังจะออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

“เราจะไปดูอาการของเขื่อนน่ะ และก็ส่งคนไปตามหาเฟย์ด้วย”โทโมะพูดแล้วนิ่งคิดถึงเมื่อ4วัน

ก่อนที่เขาส่งเฟย์ไปหลบภัย และเฟย์ก็กลับไปหาฟางที่เมืองไทยแต่หลังจากนั้นอีกวันเขาก็ทราบ

การเคลื่อนไหวของเฟย์ว่าเธอกำลังกลับมาจากเมืองไทยแล้วเขาก็ไม่ได้รับการติดต่อจากเฟย์อีก

เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ให้แก้วไปด้วยนะเพคะ”แก้วพูดเพราะรู้สึกว่าตอนนี้เธอเหมือนไม่ปลอดภัยเมื่อไม่อยู่กับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ตัวจะติดกันเกินไปรึเปล่าเพคะองค์หญิง”พิมเห็นแก้วเกาะติดโทโมะก็เดินมาพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เรากำลังดูใจกันอยู่ ไม่แปลกที่เราจะอยู่กับองค์ชาย”แก้วพูดแล้วเกาะแขนโทโมะแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“งานนี้ทั้งKzเหนือและใต้ต่างมีข่าวดีนะเพคะที่ทั้งองค์หญิงองค์ชายของทั้ง2ตัดสินใจแต่งงานกัน

ฉลองกันเลยมั้ยเพคะประกาศให้ชาวเมืองรู้ในวันที่พวกเราสำเร็จการศึกษาเลยมั้ยเพคะ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอคิดว่ามันเป็นโอกาสที่จะประกาศข่าวดีก็ดีแล้วล่ะพิม”จินนี่ที่คล้องแขนป๊อปปี้เดินมาได้ยินก็

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ดีจังเลยนะเพคะ เชื้อพระวงศ์ทั้ง2ตระกูล 2คู่ชู้ชื่น”พิมพูดแล้วหันขวับไปมองแก้วนิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พิม เธอเป็นเพื่อนสนิทของเฟย์เธอรู้รึเปล่าว่าเฟย์หายตัวไปไหน”โทโมะที่สงสัยพิมก็ทำทีเป็นถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้สิเพคะ หลังๆเฟย์ก็ไปไหนมาไหนกับเขื่อนแล้ว ชอบทิ้งให้พิมอยู่ตามลำพังเสมอ หรือไม่ก็

อาจจะกลับไปที่เมืองไทยเพื่อไปหาฟางก็ได้นะเพคะ”พิมพูดแล้วเหล่ไปที่ป๊อปปี้ที่ทำหน้านิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำท่าทีแบบนี้สิเพคะ ไว้หน้ากันบ้างเราเป็นคู่หมั้นกันนะเพคะ ส่วนนังนั่นก็คือนังชั้นต่ำที่

หลอกลวงชายป๊อปจำไม่ได้รึเพคะ”จินนี่รีบกระซิบข้างหูป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้ดีว่าเธอคนนั้นเคยทำร้ายเราเคยหลอกลวงเราแค่ไหนไม่ต้องมาย้ำเราไม่อยากจำตอนนี้เรา

อยากอยู่คนเดียว”ป๊อปปี้พูดเสียงราบเรียบก่อนที่จะเดินหนีทุกคนออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายไหนว่าเราจะไปดูชุดแต่งงานของพวกเราไงล่ะเพคะ”จินนี่รีบเรียกตามป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ชายป๊อปอยากอยู่ตามลำพังอย่าไปขัดชายป๊อปเลยดีกว่า ไปกันเถอะแก้วเราไปเยี่ยมเขื่อน

กันแล้วเราจะเลยให้หมอตรวจแผลของแก้วด้วยนะ”โทโมะพูดแล้วรีบพาแก้วหนีไปจากพิมโดยที่

พิมมองตามภาพที่ทั้งคู่จับมือเดินไปด้วยกันแล้วแค้นก่อนจะกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ก็บอกแล้วไงว่าให้รวบหัวรวบหางตั้งแต่แรกแกก็มัวแน่ทำเป็นมารยาเรียบร้อย โง่สิ้นดี”มีนที่เห็น

พิมมองตามโทโมะและแก้วไปก็รีบเดินไปใกล้และเอานิ้วจิ้มหัวพิมหลายๆที ซึ่งแท้จริงแล้วพิม มีน

และจินนี่คือพวกเดียวกันและพิมมีหน้าที่เป็นคนรายงานข่าวความเคลื่อนไหวของพวกฟางให้จินนี่

รับรู้

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

พิมหันขวับมาบีบคอมีนอย่างแรงแล้วผลักมีนล้มลง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นของใคร ถ้าไม่อยากนิ้วหักอย่าทำแบบนี้”พิมพูดนิ่งๆก่อนจะเดินไปจากจินนี่

และมีน

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังนี่มันเป็นพวกเก็บกดรึเปล่าเพคะ สองบุคลิกน่ากลัวชะมัด”มีนพูดแล้วรีบมาอยู่ข้างจินนี่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะเราไม่สน เพราะตอนนี้เรากำจัดนังชั้นต่ำนั่นไปได้แล้ว หมดเสี้ยนหนามแล้วเราก็ไม่

จำเป็นต้องใช้งานนังพิมอีกส่วนเรื่องความรักอยากจะหน้าโง่ให้น้องชั้นเอาองค์ชายไปเองก็ช่วยไม่

ได้ ไปกันเถอะมีน”จินนี่พูดแล้วเดินไปกับมีน

 

 

 

 

 

 

 

“หึ พวกอวดดี”พิมที่แอบได้ยินจินนี่พูดก็เบ้ปากก่อนจะเดินหนีไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่โว้ย”ป๊อปปี้ที่เดินหลบมาทางในสวนหลังวังก็เตะก้อนหินที่อยู่แถวนั้นเพื่อระบายอารมณ์

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เจ็บ”และแล้วก้อนหินที่ป๊อปปี้เตะก็กระเด็นลอยไปโดนใครคนหนึ่งเข้า

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจ เธอ”ป๊อปปี้รีบวิ่งไปด้านหลังพุ่มไม้เพื่อขอโทษก่อนจะชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชาย ว้าย”ฟางตกใจเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้ก็รีบวิ่งหนีแต่ช้าไปเมื่อป๊อปปี้รั้งฟางเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“มีหน้ามาเหยียบที่นี่อีกนะผู้หญิงลวงโลก”ป๊อปปี้กระชากฟางมาแนบลำตัวแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นมาที่นี่อย่างน้อยก็ไม่ได้มาหาองค์ชายแล้วกันเพคะ”ฟางที่สบตากับสายตาที่เย็นชาของ

ป๊อปปี้ก็รู้สึกหวั่นไหวที่หัวใจก่อนจะฝืนไม่ให้ตัวเองอ่อนแอแล้วพูดกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“จะมามารยาหลอกผู้ชายคนไหนอีกล่ะคราวนี้”ป๊อปปี้ที่ได้ยินว่าฟางไม่ได้มาหาตัวเองก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เกี่ยวกับองค์ชาย”ฟางพูดแล้วพยายามแกะตัวเองออกมาจากการเกาะกุมของป๊อปปี้แต่ยิ่งดิ้น

ชายหนุ่มก็ยิ่งบีบฟางแน่นจนฟางร้องด้วยความเจ็บ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยพี่ฟางเดี๋ยวนี้นะ”พาร์ทที่ออกมาตามฟางเห็นเข้าก็รีบพูดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

 

บอกแล้วอยากให้ฟางกลับมาต้องมีเรื่องเกิดก่อนน

 

 

แล้วจะเป็นยังไงต่อน้อถ้าเจอกันแล้วต้องติดตามมม