Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย นี่เข้ามาในห้องได้ยังไงน่ะ”เขื่อนตกใจเมื่อเห็นเฟย์กอดอกนั่งอยู่ที่เตียงของเขาเมื่อเข้ามาใน
ห้อง
 
 
 
 
 
 
“อย่าลืมสิว่าสมัยเราคบกันนายเป็นคนเอากุญแจห้องอีกอันมาให้ชั้น”เฟย์พูดแล้วชูกุญแจขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นที่เข้ามาหานี่เพราะว่าอยากจะรื้อฟื้นความหลังใช่มั้ย”เขื่อนเดินเข้ามาหาแล้วพูดก่อนจะทำ
สายตากรุ้มกริ่มให้กับเฟย์
 
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
เฟย์รีบโยนหมอนที่อยู่บนเตียงใส่หน้าเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เลิกคิดอะไรแบบนั้นนะเขื่อน มาก็ดีละ ไอ้เอกสารที่ชั้นเห็นจากนายอ่ะมันอยู่ไหนกัน”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
“ห้ะ นี่เธอค้นห้องชั้นเพื่อเอกสารลับที่ชั้นไม่ให้เธอดูเนี่ยนะ”เขื่อนเหวอแล้วมองไปรอบห้องที่เฟย์
มาค้น
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ล่ะ บอกมานะ นี่นายกล้ามีความลับกับชั้นหรอเขื่อน”เฟย์เดินเข้ามาพูดทันที
 
 
 
 
 
 
“นี่ๆ อย่าลืมสิว่าเราเลิกกันแล้วนะนี่มันสิทธิ์ของชั้นนะเฟย์ที่ชั้นจะไม่ใม่ให้เธอดู”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ก็จริง แต่ชั้นไม่ยอม เอกสารอะไรทำไมต้องปิดกันด้วย”เฟย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ก็ถ้าเกิดเธอรู้เธอก็อาจจะคิดมากเอานิ”เขื่อนถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“คิดมาก ชั้นจะคิดมากเรื่องอะไรกันนายก็บอกมาสิเขื่อน”เฟย์รีบถาม เขื่อนส่ายหน้าเบาๆก่อนที่จะ
ยื่นเอกสารลับที่เขาพกติดมาด้วยให้เฟย์ เฟย์รีบอ่านมันก่อนจะนิ่วหน้าทันที
 
 
 
 
 
 
 
“จะบ้าหรอเขื่อนนี่มันต้องเป็นข่าวมั่วแน่ๆ เพราะว่าพิมเป็นถึงราชนิกกูลในวังของKzเหนือและกิริยา
มารยาทเรียบร้อยแบบนั้น จะมาเป็น1ในพวกกบฎได้ยังไง”เฟย์รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันล่ะน่า แต่ในข้อมูลบอกมาว่าก่อนที่แม่ของพิมจะแต่งงานกับพ่อพิม
คนปัจจุบัน แม่พิมเคยคบกับนายพลทีเจที่ปัจจุบันตั้งต้นเป็นกบฏแก่Kzเหนือแล้วซ่อนตัวอยู่
นะ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่ชาติกำเนิดแต่นายไม่มิสิทธิ์ที่จะมากล่าวหาใครง่ายๆแบบนี้นะ”เฟย์ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ขั้นก็ไม่ได้กล่าวหาใครง่ายๆ งั้นดูรูปพวกนี้แล้วกัน”เขื่อนพูดก่อนจะยื่นรูปที่อยู่ในซองเอกสารให้
เฟย์ดู ปรากฏว่าเป็นรูปของพิมและนายพลทีเจกำลังคุยกันเหมือนที่เซฟเฮ้าส์ที่ไหนสักแห่ง
 
 
 
 
 
 
 
“เรื่องวุ่นวายในวังนี้มันมีมากนะว่ามั้ย จนชั้นแปลกใจว่าใครกันที่สร้างสถานการณ์”เขื่อนพูดทำให้
เฟย์รีบอ่านข่าวเก่าๆที่เขื่อนตัดมา เป็นข่าวที่นายพลทีเจก่อนเป็นกบฏคัดค้านการที่จะมีการเรียนใน
วังเมื่อ4ปีก่อนและเป็นแกนนำที่จะนำKzเหนือและใต้แยกออกจากกันเหมือนอดีตและโค่นล้มเชื้อ
พระวงศ์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อน นายช่วยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟังหน่อยสิ”เฟย์นิ่งก่อนที่จะนั่งข้างเขื่อนให้เขื่อนอธิบายทุกอย่าง
ให้เธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดาวสวยจังเลยนะเพคะ”ฟางที่นั่งอยู่ริมชายหาดยามค่ำคืนดูดาวกับป๊อปปี้ก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“นี่สวยจนไม่ได้ฟังเพลงที่เราเล่นเลยรึไง”ป๊อปปี้หน้างอแล้วหยุดดีดกีต้าร์ให้ฟางฟังทันที
 
 
 
 
 
 
“เพราะเพคะแต่องค์ชายชอบดูดาวไม่ใช่รึเพคะทำไมไม่สนใจดาวล่ะเพคะ”ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
“ก็เพราะว่ามีดาวที่สวยที่สุดอยู่ตรงนี้แล้วจะแหงนมองทำไม”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
 
“ปากหวานแบบนี้กับเหล่านางสนมและองค์หญิงจินนี่สินะเพคะ”ฟางส่ายหน้าแล้วพูดกลบเกลื่อน
 
 
 
 
 
 
“ทำไมชอบยัดเยียดเราให้คนอื่นเหลือเกินนะ”ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“องค์ชาย หม่อมชั้นพูดความจริงนี่เพคะ ขอร้องล่ะเพคะ อย่าทำแบบนี้กับหม่อมชั้นเลย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่เรารู้สึกดีกับเธอจริงๆนะฟาง”ป๊อปปี้รีบพูดแล้วเอามือกุมมือฟางไว้
 
 
 
 
 
“อย่าเลยเพคะมันก็แค่ความรู้สึกชั่ววูบขององค์ชายเท่านั้นที่รู้สึกดีแค่ชั่วคราวเท่านั้นล่ะเพคะ องค์
ชายควรกลับสู่โลกแห่งความจริงได้แล้วเพคะ”ฟางพูดแล้วเศร้าลงไปที่ต้องพูดคำๆนั้นออกมา
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ได้ยินเช่นนั้นก็ดึงฟางไปกอดแน่นไม่ยอมปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
“องค์ชายจะทำอะไรเพคะ ปล่อยนะเพคะ”ฟางตกใจและพยายามแกะตัวป๊อปปี้ออกจากตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เราไม่อยากเสียเธอไป เราบอกแล้วไงว่ารู้สึกดีกับเธอ กับเรื่องของจินนี่มันคือความเห็นชอบของ
ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่าย มันเป็นเรื่องที่เราไม่ได้ตัดสินใจเองแต่เรื่องของเธอเราตัดสินใจเองแล้วนะว่าเรา
ชอบเธอ เราเลือกเธอ แม้เมื่อก่อนเราจะทำตัวเสเพลมีเล็กมีน้อย แต่เราหยุดแล้วก็เพราะ
เธอ”ป๊อปปี้สารภาพออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“องค์ชายอย่าทำแบบนี้เลยเพคะ อย่าทำให้หม่อมชั้นต้องเผลอใจกับองค์ชายไปมากกว่านี้เลยนะ
เพคะ หม่อมชั้นเองก็ทรมานเหมือนกัน”ฟางสารภาพความในใจออกมาแล้วร้องไห้เพราะรู้ว่าเรื่อง
ของเธอกับป๊อปปี้มันเป็นไปไม่ได้ เพราะเธอรู้ดีว่าเธอคือใครเธอเป็นแค่คนสามัญชนธรรมดาเท่านั้น
เมื่อเทียบกับยศของป๊อปปี้ที่เป็นถึงองค์ชายรัชทายาทที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง รักของเธอมันเป็น
ไปไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าเธอเองก็รู้เดียวกับเราก็อย่าปิดกั้นหัวใจอีกเลยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาจูบฟางอย่าง
อ่อนโยนก่อนที่ฟางจะเอามือโอบรอบลำคอจูบตอบป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มฟางกลับเข้าไปใน
บ้านทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้สนุกมากเลยเพคะ เอ้ย ค่ะคุณหมอ”แก้วพูดเมื่อเดินอยู่ในสวนสาธารณะในเมืองยามเย็น
 
 
 
 
 
 
“ดีมาก งั้นเดี๋ยวคนไข้รอตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวคุณหมอไปซื้อน้ำมาให้”โทโมะพูดแล้วเดินพาแก้วมานั่ง
ที่ม้านั่งในสวนแล้วเดินออกไปซื้อน้ำโดยที่แก้วนั่งอยู่ลำพังแล้วมองไปในสวนที่มีงานขายของเล็กๆ
ประจำปี
 
 
 
 
 
 
 
“แม่จ๋า พี่เค้าหน้าผี”ขณะที่แก้วนั่งมองบรรยากาศอยู่นั้น2แม่ลูกเดินมาเห็นแก้วคนลูกก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อย่าลูก หน้าตาแบบนี้อย่าเข้าไปใกล้”แม่เห็นหน้าแก้วก็รีบดึงลูกสาวออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
“ฮึก”แก้วที่เห็นคนไม่ชอบหน้าตัวเองก็กำมือแน่นก่อนจะก้มหน้าร้องไห้ทันที
 
 
 
 
 
 
“แก้ว เป็นอะไรน่ะ”โทโมะที่เดินถือน้ำมากับแก้วแล้วเห็นแก้วร้องไห้ก็เดินเข้ามาปลอบ
 
 
 
 
 
 
“มีคนเห็นหน้าแก้วแล้วรังเกียจเพคะ เพราะแก้วมันน่าเกลียด”แก้วพูดทั้งน้ำตาทำให้โทโมะส่าย
หน้าก่อนจะเดินไปซื้อหน้ากาก2ใบที่ขายข้างๆร้านน้ำแล้วเดินกลับมาหาแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้ากลัวว่าคนอื่นจะไม่ชอบหน้างั้นก็ไม่ต้องให้เห็นหน้าสิ ดีซะอีก เพราะเราเองก็คิดไว้ว่าถ้าขืนอยู่
ในที่สาธารณะแบบนี้เดี๋ยวก็โดนจับได้ งั้นเรา2คนก็ใส่หน้ากากเป็นเพื่อนกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะ
ใส่หน้ากากเจ้าชายครึ่งหน้าแล้วยื่นหน้ากากเจ้าหญิงครึ่งหน้าให้กับแก้วสวมไว้ก่อนจะเดินเล่นไป
ด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว น้ำพุเต้นระบำ”เมื่อเดินเข้ามากลางสวนแก้วก็ร้องออกมาเมื่อมีน้ำพุเต้นระบำขนาดย่อมที่อยู่
ตรงกลางก่อนที่แก้วจะเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อชมน้ำพุที่เต้นระบำตามเพลง
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊า”แก้วที่เดินเข้าไปใกล้ทำให้โดนน้ำพุที่พุ่งออกมาผิดจังหวะโทโมะรีบเข้าไปดึงแก้วออกมา
ทำให้ตัวเปียกด้วยกันทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
“เปียกหมดเลย”แก้วมองโทโมะที่ตัวเปียกแล้วพยายามเช็ดให้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไร เราก็เปียกด้วยกันทั้งคู่นี่ล่ะ”โทโมะที่พาแก้วมานั่งข้างนอกที่ริมสนามหญ้าที่ไกลจากคน
แล้วพูดก่อนที่จะถอดหน้ากากของตัวเองและแก้วออกมาเพื่อเช็ดหน้าให้แก้วและตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“หน้าองค์ชายมีอะไรไม่รู้ติดนะเพคะ”แก้วพูดแล้วขยับเข้าไปใกล้เอื้อมเอาเศษใบไม้ออก
 
 
 
 
 
 
“ยะ อย่าเพคะ”แก้วใจเต้นเมื่อโทโมะเข้ามาใกล้ทำให้ใจแก้วเต้นรัว
 
 
 
 
 
“อย่าคิดนะว่าจำเรื่องคืนนั้นที่เธอจูบเราไม่ได้น่ะ”โทโมะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นทันที
 
 
 
 
 
“อะไรนะเพคะ”แก้วได้ยินก็หน้าแดงก่อนจะพยายามนึกถึงเรื่องที่เธอเมาในคืนงานเลี้ยง
 
 
 
 
 
“เป็นฝ่ายมาจูบเราแล้วผิดคิดจะรับผิดชอบหน่อยหรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มนิดนึง
 
 
 
 
 
“หม่อมชั้นขออภัยเพคะที่คืนนั้นหม่อมชั้นคุมสติไม่อยู่”แก้วหน้าแดงจัดแล้วพูดก่อนจะไม่สบตาโท
โมะ
 
 
 
 
 
 
“งั้นที่เธอบอกว่าชอบเราก็เป็นความจริงสินะ”โทโมะยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“หม่อมชั้นยอมรับเพคะแต่มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดีเพราะองค์ชายมีหญิงพิมอยู่แล้ว”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“เราไม่ได้เป็นอะไรกับหญิงพิมสักหน่อย แค่เค้าคุยกับเราเราก็คุยตอบเค้าตามมารยาท”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่หญิงพิมชอบองค์ชายนะเพคะ ชอบมากด้วยและใครๆก็บอกว่าองค์ชายกับหญิงพิมเหมาะสม
กัน หม่อมชั้นเป็นแค่องค์หญิงนอกคอกไม่มีอะไรจะสู้ได้หรอกเพคะ’แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ยังไม่ทันจะลองสักตั้งแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าสู้ไม่ได้”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“แต่มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วเพคะเพราะหน้าอย่างหม่อมชั้นคงไม่คู่ควร”แก้วพูดเศร้าๆ
 
 
 
 
“เราไม่ใช่คนที่มองคนแต่ภายนอกนะ แม้เธอจะไม่ใช่คนที่เรียบร้อยคู่ควรกับเราแต่เธอก็มีความ
ตั้งใจและพยายามไม่ใช่หรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้วอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะเผลอใจโน้มหน้าลง
จูบแก้วทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ องค์ชาย”ฟางที่นอนกอดป๊อปปี้นอนอยู่บนเตียงก็พูดเมื่อป๊อปปี้จะหอมแก้มฟาง
 
 
 
 
 
 
“ทำไมล่ะเธอเป็นเมียเรานะ ขอหอมหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วสวมกอดฟางก่อนจะกระชับผ้าห่มมาห่ม
ร่างกายของเขาและเธอหลังจากที่ผ่านศึกร้อนมาด้วยกันทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
“ต่อไปนี้หม่อมชั้นคงต้องเป็นนางสนมองค์ชายสินะเพคะ”ฟางพูดเมื่อคิดถึงความเป็นจริง
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่าเธอเป็นแค่นางสนม เราจะทำให้เธอเป็นเมียของเราที่ถูกต้องให้ได้”ป๊อปปี้พูดกับความตั้งใจ
ของตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
มาดูกันว่าที่ป๊อปปี้ตั้งใจนั้นจะสำเร็จรึเปล่า  แล้วเฟย์จะระแคะระคายอะไรมั้ย
 
 
 
ต้องติดตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม