Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน
9.6
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.
37 ตอน
293 วิจารณ์
62.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
23) 23 ปากที่ไม่เคยตรงหัวใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ตื่นเต้นจังเลยเนาะ นี่ใกล้เสาร์นี้ก็เป็นงานเลี้ยงเต้นรำแล้วยังไม่ได้หาชุดเลย”พิมพูดเมื่อเดินออก
มาจากคลาสเรียนกับฟางและเฟย์หลังจากกลับจากอุทยานได้เดือนนึงป๊อปปี้ก็บินไปทำธุระที่
อเมริกากับโทโมะทันทีเพราะต้องไปหาองค์ราชินีที่กำลังป่วยอยู่โดยมีจินนี่และมีนตามไปด้วย
ทำให้บรรยากาศในการเรียนในวังของพวกฟางนั่นราบรื่นไม่มีใครมาขัดขวางหรือกลั่นแกล้งอะไร
“ใกล้จะถึงวันงานแล้วยังส่งข้อความคุยกับองค์ชายโทโมะอยู่รึเปล่าเนี่ย”เฟย์ถามพิมเพราะตั้งแต่
กลับจากอทุยานมานั้น โทโมะและพิมก็แลกเบอร์โทรและก็ส่งข้อความหากันตลอด
“กลับสิเหมือนว่าจะกลับมาก่อนวันงานคืนนึงเนี่ยล่ะมั้ง”พิมพูดแล้วยิ้มด้วยความเขิน
“แต่ว่าก็ดีนะที่องค์ชายกับหญิงพิมกระชับความสัมพันธ์ เพราะองค์ชายก็เท่ห์ สง่างามสมบูรณ์แบบ
ส่วนหญิงพิมก็เรียบร้อย อ่อนหวานเพียบพร้อมเหมาะสมกันจะตาย”เฟย์พูดเป็นจังหวะเดียวกับแก้ว
ได้ยินพอดี
“อ้าว องค์หญิงแก้วมาพอดี นี่มีคู่ควงไปงานเลี้ยงเต้นรำเสาร์นี้รึยังเพคะ”พิมรีบถาม
“มีสิใครว่าจะไม่มี ต้องขอขอบพระทัยองค์หญิงแก้วนะพะยะค่ะที่เลือกพี่ชายกระหม่อมเป็นคู่งาน
เลี้ยงเต้นรำ”พาร์ทเดินมากับกั้งแล้วพูดก่อนจะยิ้มให้แก้ว
“เดี๋ยวนะนี่กั้งกับองค์หญิงไปสนิทกันได้ยังไง”ฟางถามด้วยความแปลกใจ
“อ๋อ พอดีว่าเรากับคุณกั้งพูดคุยเรื่องกิจกรรมที่เมืองไทยแล้วถูกคอน่ะเลยสนิทกันไว”แก้วพูด
“ก็ดีเลยนี่เพคะ สนิทกันแล้วก็สานความสัมพันธ์กันต่อไปได้”เฟย์พูดแล้วยิ้มอย่างโล่งอกที่เห็นแก้ว
เริ่มต้นใหม่กับกั้ง
“ไม่ได้นะ”ฟางตกใจเพราะกั้งนั้นมีคนรักอยู่ที่เมืองไทยอยู่แล้ว
“เออใช่ ไม่ได้ๆคนนี้มีเจ้าของแล้ว แต่จะให้ยืมควงน่ะควงได้”พาร์ทพูดแล้วยิ้ม
“อ่ะๆ จะมีรึไม่มียังไง ไหนๆเราก็เหลืออยู่ที่นี่กันแค่นี้แล้ว เย็นนี้เลิกคลาสแล้วเราออกไปเลือกซื้อ
ชุดที่จะใส่ไปงานวันเสาร์นี้กันเถอะ”เฟย์พูดก่อนจะชวนทุกๆคนไปที่ห้างเย็นนี้
“เห้อ สนุกจังเลยเนาะเฟย์ หญิงพิม ไม่ได้ออกไปช้อปปิ้งอะไรแบบนี้มานานแล้ว”ฟางพูดเมื่อเดิน
กลับเข้ามาในวังในตอนค่ำหลังจากเลือกซื้อของที่ห้างกลับมา
“เอ่อ เดี๋ยวเฟย์กับพิมเอาของไปเก็บก่อนนะ”เฟย์พยักหน้ากับพาร์ทและรีบดึงพิมไป
“จริงสิองค์หญิง หม่อมชั้นเอาขนมจากเมืองไทยมาเราไปทานกันนะพะยะค่ะ”กั้งพูดแล้วดึงแก้ว
ออกไป
“เออ แปลกเนาะพาร์ทบทจะเดินหนีไปก็ไปกันหมดเลย”ฟางหันมาพูดกับพาร์ท“เค้าคงอยากให้เรา
อยู่ด้วยกัน2คนซะล่ะมั้งพี่ฟาง”พาร์ทพูดแล้วอมยิ้ม
“พอเลย ดึกแล้วรีบไปนอนได้แล้ว”ฟางพูดก่อนจะถูกพาร์ทคว้าข้อมือให้
“ได้ข่าวว่าจะใช้ชุดเดิมๆใส่ไปงานเลี้ยง ผมว่าชุดนี้มันเหมาะกับพี่มากกว่านะฮะ แล้วเราจะได้เต้นรำ
ด้วยกันไง”พาร์ทพูดแล้วคิดถึงตอนเลือกชุดที่ฟางเลือกที่จะไม่ซื้อเพราะไม่มีเงินพาร์ทจึงแอบซื้อ
ชุดมาให้
“ขอบใจมากนะพาร์ทถ้าพี่มีเงินพี่จะเอาเงินมาคืนให้นะ”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมา
“พร้อมนะทุกคน”เฟย์พูดเมื่อยืนอยู่กับฟางและพิมที่เตรียมตัวจะออกไปงานเลี้ยงเต้นรำ
แอ้ด
เฟย์เปิดประตูห้องออกไปแล้วเดินลงบันไดนำเพื่อนๆมาหาพาร์ทและกั้ง
“โอ้โหพี่ฟาง สวยมากเลยครับ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มแป้น
“เอ่อ ขอโทษนะที่มาสายเราไปกันเถอะ”แก้วพูดเมื่อวิ่งลงมาจากชั้นบนมาหากั้ง
“ไม่เป็นไรกระหม่อม เราไปกันเถอะพะยะค่ะ”กั้งพูดแล้วควงแก้วเข้างานไป
“แหมๆ พอได้ใส่เสื้อผ้าดีๆแล้วก็ดูดีขึ้นมาหน่อยเลยนะ”จินนี่ที่ควงคู่มากับป๊อปปี้ก็พูดขึ้นเมื่อเห็น
ฟาง ป๊อปปี้มองฟางที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวเหมือนกับเจ้าหญิงก็นิ่งตะลึง
“แน่นอนแล้วเพคะ น้องพาร์ทเค้าตาถึงที่เลือกชุดนี้ให้ฟางใส่”เฟย์รีบพูดทันที
“ตายละซื้อชุดให้กันแบบนี้แสดงว่าคบกันจริงๆสินะ”จินนี่พูด
“อันนี้ก็ต้องถามกันเองนะเพคะ พวกเราขอตัว”เฟย์พูดก่อนจะเดินผ่านเขื่อนที่ควงมากับมีนไปหามา
ก่อนทันที ฟางที่ไม่อยากอยู่กับป๊อปปี้และจินนี่ก็ควงกับพาร์ทหนีเข้าไปในงานทันที
“วันนี้พี่ฟางสวยที่สุดในงานเลยรู้มั้ยครับ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มเมื่อถึงเวลาเต้นรำแล้วทุกคนที่อยู่ในงาน
ควงกับคู่ควงตัวเองมาเต้นรำ ซึ่งคู่เปิดฟลอร์ก็คือคู่ของป๊อปปี้และจินนี่ที่สร้างความฮือฮาให้กับทุก
คน ตามด้วยโทโมะและพิมที่เต้นรำคู่กัน และตามด้วยคู่อื่นๆในงานที่ทยอยเต้นรำด้วยกัน
“เอ้า มองเค้าใหญ่ๆ หึงเค้าก็บอกไปสิ”มาก่อนที่เต้นรำคู่กับเฟย์ก็แซวเฟย์
“เงียบเถอะน่า ยัยมีนเค้าหน้าบานหมดแล้วที่ได้เต้นอับอัศวินของเค้า”เฟย์มองคู่มีนและเขื่อนก็อด
แขวะไม่ได้
“โอ้ย หึงก็บอกว่าหึงอย่าเปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวก็จูบกลางงานซะเลย”มาก่อนพูดก่อนที่เฟย์จะเหยียบ
เท้ามาก่อนแล้วเดินหนีออกมานอกงาน
“มาหลบอยู่นี่เอง ทะเลาะกับคู่ควงคนใหม่หรอ”เขื่อนเดินตามเฟย์มาแล้วพูด
“นี่ ชั้นไม่ใช่มีนนะหนีมาแบบนี้เดี๋ยวเค้าก็ตามหาทั่วงานหรอก”เฟย์พูด
“หนีมาอ่ะดีแล้ว วุ่นวายน่ารำคาญ เบื่อคนในงานก็เยอะ ไปเดินเล่นกันเถอะ”เขื่อนพูดก่อนจะถือ
วิสาสะเดินจูงมือเฟย์ออกไปจากงานด้วยกัน เฟย์ที่ขัดขืนตอนแรกก็อมยิ้มก่อนจะยอมเดินตามเขื่อน
ไป
“หึ เหมาะสมกันจริงๆ ส่วนชั้นมันก็แค่คนที่ถูกลืม”แก้วที่หลบมาพักที่บาร์น้ำแล้วนั่งดื่มไวน์แก้วแล้ว
แก้วเล่าเมื่อเห็นภาพที่โทโมะและพิมเต้นรำด้วยกันและใครต่อใครก็ต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่า
เหมาะสมกัน
“ทำไมหลบมาดื่มแบบนี้ล่ะ เป็นถึงองค์หญิงแต่ถ้าเมาแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ”โทโมะผ่านมาเห็นเข้าก็
พูด
“เรื่องของหม่อมชั้นเพคะองค์ชายเอาเวลาไปสนใจหญิงพิมเถอะเพคะ”แก้วพูดแล้วดื่มไวน์ต่อ
“นี่เธอเสียใจเรื่องคู่ควงของเธอในคืนนี้จริงๆหรอเนี่ยแก้ว”โทโมะพูดเพราะเมื่อกี้ที่เขาเต้นรำอยู่กับ
พิม พิมเล่าให้เขาฟังว่าคู่ควงของแก้วคือกั้งและจากที่ฟางเล่ามากั้งมีแฟนแล้วคือโบว์อยู่ที่เมือง
ไทย หรือนี่อาจจะทำให้แก้วต้องเสียใจ
“มันเกี่ยวอะไรกับคู่ควงหม่อมชั้น มันเกี่ยวกับองค์ชายนั่นล่ะ”แก้วโพล่งออกมา
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราล่ะแก้ว”โทโมะเหวอทันทีเมื่อถูกกล่าวหา
“ก็เพราะหม่อมชั้นชอบองค์ชาย ชอบมาตั้งแต่แรกเจอแต่องค์ชายกลับมองข้ามไป แล้วสนใจแต่
หญิงพิม ใครๆก็ว่าเหมาะกัน ใช่สิเพคะหม่อมชั้นมันไม่เหมาะกับองค์ชายฮือๆ”แก้วปล่อยโฮออกมา
“แก้วใจเย็นๆสิอย่าร้องๆเดี๋ยวเราพาไปนอนนะ”โทโมะไม่รู้จะทำยังไงก็ประคองแก้วที่เมาแล้วขึ้นไป
นอนที่ห้องพักทันที
ตุบ
เมื่อหย่อนแวลงเตียงแก้วก็ดึงโทโมะเข้ามาใกล้ทันที
“อื้อออ”โทโมะเบิกตาโพลงเมื่อแก้วโน้มหน้าของเขามาจูบก่อนที่ชายหนุ่มจะเคลิ้มและจูบตอบร่าง
บาง จนร่างบางนอนหลับไปก็รีบลุกแล้วเดินออกมาจากห้องแก้วทันที โดยที่มีสายตาคู่หนึ่งมอง
อย่างไม่พอใจ
“เบื่อหรอครับพี่ฟาง”ฟางที่เดินออกมาสูดอากาศข้างนอกก็ชะงักเมื่อพาร์ทเอาดอกไม้ยื่นให้ฟาง
“ความจริงไม่ต้องเอามาให้พี่ก็ได้นะพาร์ทไปสนุกในงานต่อเถอะเดี๋ยวพี่สูดอากาศตรงนี้สักพักแล้ว
พี่ก็กลับไปนอนแล้วล่ะ”ฟางพูด
“งั้นเดี๋ยวผมเอาน้ำมาให้พี่ฟางนะฮะ”พาร์ทพูดแล้วรีบวิ่งไปข้างในงานทันที
“ว้าย อะไรน่ะ”ฟางร้องตกใจเมื่อเดินออกมาข้างนอกงานก็ถูกป๊อปปี้ลากเข้าไปในห้องรับรองด้าน
หลังวัง
ตุบ
ป๊อปปี้เหวี่ยงฟางลงไปกับพื้นเตียงอย่างแรงจนร่างบางจุกจนตัวงอ
“หึ มารยาให้ผู้ชายซื้อเสื้อผ้าให้ ผู้หญิงใจง่าย”ป๊อปปี้ที่เมาแล้วก็ว่าให้ฟางจนฟางตบหน้าป๊อปปี้
จนหันชายหนุ่มหันมาแล้วผลักฟางลงเตียงอีกครั้ง
แควก
ชายหนุ่มไม่รอช้าฉีกทึ้งชุดสวยของฟางออก
“นี่องค์ชายจะทำอะไรเพคะ ถ้าเมามากก็อย่าทำแบบนี้”ฟางเริ่มกลัวและพยายามปัดป้องชายหนุ่ม
ออก
“อื้อออ”ฟางตกใจเมื่อถูกชายหนุ่มบดจูบมาอย่างจาบจ้วงและป่าเถื่อน ต่างจากวันนั้นที่เขาทำให้
เธอมันทำให้ฟางกลัวเมื่อถูกป๊อปปี้ซุกไซร้มาตามตัวอย่างหื่นกระหายก่อนที่จะถูกชายหนุ่มถอดชุด
เดรสออกมา
“อย่าทำแบบนี้เลยเพคะ อย่า ฮึกฮือๆ”ฟางที่เอามือปิดเสื้อผ้าที่เหลืออยู่น้อยชิ้นก็ร้องไห้ออกมา
“จะร้องไห้ทำไม ชอบนักไม่ใช่รึไงกับมารยาที่ใช้ปั่นหัวผู้ชาย ไม่อยากเป็นนางสนมเราเพราะอยาก
จะไปหาผู้ชายคนใหม่อย่างไอ้เด็กนั่น ทั้งๆที่ร่างกายของเธอมันเป็นของเราไปแล้ว ดี ในเมื่ออยาก
ไปจากเราไปหาเด็กนั่นเราก็จะทำให้เธอมีราคีดูซิว่าเด็กนั่นมันจะรักเธออีกมั้ย”ป๊อปปี้พูดจบก็ถอด
ชั้นในของร่างบางออกมาด้วยไม่สนใจเลยว่าฟางจะเจ็บแค่ไหนก่อนที่จะรวบข้อมือบางทั้ง2ไว้ด้วย
มือหนาและแข็งแรงของชายหนุ่ม และชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่จะปลดตะขอกางเกงออกมาอย่าง
ช่ำชอง
“เจ็บบ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกแกนกลางของชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาโดยไม่มีการปลุกเร้าอารมณ์
ความเจ็บปวดที่ฟางได้รับทำให้ร่างบางสะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้น โดยที่ป๊อปปี้นั้นที่ตอนนี้รู้สึกโกรธ
ฟางมากที่เหมือนกับถูกผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาหักหามน้ำใจ ความคิดของเขามีแค่คำว่าต้องสั่งสอน
ฟางเท่านั้น
“อื้ออ”ฟางที่ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจกับการกระทำอันป่าเถื่อนของป๊อปปี้ก็ถูกชายหนุ่มบด
จูบออกมาเพื่อไม่ต้องการได้ยินเสียงสะอื้นความเสียใจของฟาง ฟางที่นอนนิ่งปล่อยให้ป๊อปปี้
กระทำตามร่างกายอย่างพอใจน้ำตาก็ไหลออกมาเมื่อคิดถึงวันนั้นที่เธอเผลอใจให้คนใจร้ายแบบ
นี้
“จำไว้ว่าสุดท้ายเธอก็หนีเราไม่พ้นอยู่ดี”ป๊อปปี้ที่ปล่อยสายธารเข้ามาในร่างกายของฟางก็พูดขึ้น
ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วโยนเสื้อตัวอื่นในห้องใส่ฟางแล้วลุกออกไปจากห้อง
รับรองทันที
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ถ้าองค์ชายใจร้ายแบบนี้แล้วฟางของเราจะทนต่อไปอีกมั้ยนะๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
