โลกความผันที่กลายเป็นจริง(เอาลงใหม่ เผล่อลบ)
9.7
หวายอายุ14ค่ะ
แชร์นิยายฟิคชั่น
40) TFBOYS X EXO~ คริสมาส 5 END
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ <ROY>
ในที่สุด ผมก็เจอคนที่ผมอยากเจอมาตลอด ตั้งแต่ เหตุการณ์วันนั้นมันก็ทำให้ผมฝังใจมาก
หลังจากที่ผมหลับไปในตอนนั้น และตื่นขึ้นมา ในสถานที่แปลกๆ อยู่ต่อหน้าใครสักคนหนึ่ง และเขาคือ รุ่นพีลู่หาน EXO
"ตื่นแล้วเรอะหยวน"
"ผมอยู่ที่นี้ได้ยังไงครับ"
"ก็ฉันเป็นคนพามานิ"
"เอ๊ะ????!"
"ฉันคือ นิส ที่อยู่กับเธอตลอดเวลายังไงละ"
"แล้วทำไหม เป็นพีลู่หานละ"
"ฉันสิงร่างเขาอยู่น่ะ "
"ทำไหมละ"
"ก็มันทำอะไรไม่สะดวกนิ "
"ไม่ๆ หมายถึงทำไหมเป็นพีลู่"
"นั้นสิน่ะ จริงๆแล้วฉันอยากจะสิง ซิ่วหมินแต่ จิตใจเขาบริสุทธิ์มากไม่สามารถเข้าไปได้"
"และฉันก็มองเห็นลู่หานเข้า จิตใจของเขามีความมืดม่น อยู่ในน้อยจึงสิงได้ง่ายๆเลยละ"
"เฮ้อ "
"เป็นไรอีกละ "
"นายน่าจะอ่านใจฉันออกนิ"
"ไม่แล้วละ ฉันอ่านใจนายไม่ได้แล้ว ช่วงนี้ฉันเริ่มใกล้นายไม่ได้แล้ว"
"ทำไหมละ"
"อืมไม่รู้สิน่ะ"
"แล้วจะพูดทำไหม"
"เฮ้อช่างเถอะ ต่อไปนายจะเอาไง"
"ดวงฉันคงจะหมดกับจุนไคแล้วมั้ง แล้วที่นี้ที่ไหน"
"บริษัทSM"
"ห๊ะ!!!! บริษัทใหญ่นั้นน่ะเรอะ "
"ใช่สิ ฉันคือลู่น่ะ ต้องอยู่นี้สิ"
"ก็ใช่เนอุะ"
และผมก็ใช่ชีวิต อยู่ในบริษัท SM ตอนแรกๆๆก็ปรับตัวไม่ได้ แต่พอนานๆไปก็เริ่มชินและกำลังจะเดบิวเป็นไอดอล
แต่ บริษัทก็ไม่ยอม บอกว่าให้รอก่อน ผมก็ไม่เข้าใจ แต่ผมก็เข้าใจในวันนี้ นี้แหละ วันที่จุนไคกับเซียนซี มาเกาหลี
ซึ่ง มันทำให้นิส ทำหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผมพยายามจะซ่อนตัวเพื่อไม่ให้เขาจำได้ว่าผมอยู่ที่นี้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไหมถึงทำอย่างงั่น
แต่ผมกลัวที่จะเจอเขา กลัวจนร้องไห้ ไม่รู้ว่าทำไหม ไม่มีเหตุผลเอาสะเลย
แต่ตอนนี้ ก็ไม่กลัวแล้วละ ดีใจที่เขายังคิดถึงเราอยู่ยังรักและรอเหมือนเคย ฉันดีใจจริงๆที่มีนายเป็นแฟนจุนไค
....
.
.
.
.
.
.
พวกแกไม่มีทางสมหวังกันหรอก
ผมได้ยินประโยคนั้นจึงตื่นขึ้นมา และพบว่า นิสใช้มีดแท้งเข้าที่ หัวใจของ จุนไค
"ไม่น่ะนิส นายทำอะไรน่ะ " ผมผลักนิสออก
"อ๊าก" นิสล่มลงทั้งที่ผมผลักแค่เบาๆ
"ทำไหมถึงทำอย่างงี้นิส ทำไหมนายถึงขัดขวางความรักของฉันมาตลอด กี่ครั้งแล้วที่นายทำกับฉัน"
"หยวน.." จุนไคพูดขึ้น
"จุนไค เป็นยังไงบาง"
"ฉันดีใจน่ะที่ได้เจอนายอีกครั้ง ฉันเชื่อมาตลอดว่านายยังมีชีวิตอยู่ ฉันรอนายตลอด แต่คงไม่มีหวังแล้วละ"
"อย่าพูดเลยน่ะ อย่าพูดเลย นายต้องไม่เป็นอะไร รถพยายาม โทรศัพท์ ใครก็ได้ช่วยด้วย "
"ไม่ต้องหรอกฉันคงไม่รอดแล้วละ"
"ไม่น่ะจุนไค ไม่!!"
"ฉันรักนายน่ะหยวน ความรักที่ไม่มีทางสมหวังในชาตินี้ "
'ไม่จุนไค ไม่"
"ความรักของเราจะไม่มีวันหายไป ดัง ลมฟ้า อากาศ ถึงแม้จะผ่านไปนายแค่ไหนเราก็ยังรักกัน จำคำพูดนี้ไว้น่ะ"
"ไม่จุนไค ฉันไม่จำอะไทั้งนั้น ฉันแค่อยากให้นายอยู่กับฉันตอนนี้และตลอดไป "
"คงไม่ได้แล้วละ ฉันเห็นคุณปู่ของฉันมารับแล้ว"
"ไม่น่ะ ไม่!!!!!"
"ลาก่อนน่ะ Hello GoodbyeMylove" และเขาก็หลับตาลง หัวใจค่อยๆหยุดเต้นและหยุดในที่สุด
"ไม่จุนไคไม่!! อือๆ แล้วหยวนจะอยู่กับใครละไม่!"
ด้วยความแค้นมั้งทำให้ผมหันมาทางนิส และเขาไปกระชากคอ
"ทำไหมถึงทำอย่างงี้ ห่ะ" แต่ผมก็ต้องปล่อยมือเพราะนิสก็มีอาการแปลกๆไปเหมือนกัน
"อ๊าก!"
"นิส!" เขากระอั๊กเลือด
"เป็นอะไรไปน่ะ"
"กรรมของฉันยังไงละ"
"กรรมเรอะ?"
"ฉันคงจะทำชั่วมากเกินไปแล้วละ"
"เอ๊! นายเป็นเทวดานิ"
"ใช่ฉันเป็นเทวดาที่ถูกขับไล่"
"แล้วทำไหม ถึงมาทำอย่างงี้กับฉันละ"
"ที่ฉันทำกับนายไปก็เพราะความรักของฉันต่างหากละ"
"ห่ะ หมายความว่ายังไง"
"ชาติก่อน ก่อนที่นายจะเป็นหวังหยวน ในปัจจุบัน นายคือ คนรักของฉัน หยวนจือเทพแห่งรอยยิ้ม"
"ห่ะ!"
"นายได้ตายไปและมาเกิดเป็นมนุษย์ ฉันพยายามตามหานายมาตลอด และฉันก็เห็นคำขอของนายลอยขึ้นมาบนสวรรค์"
"ตอนวันเกิดของันสิน่ะ"
"ใช่พอฉันเห็นมัน ฉันก็รู้สึกถึงสัมพันที่น่าคิดถึง และฉันก็มาหานาย
และฉันก็แหกกฏไปหลายข้อ เพื่อนาย แต่นายกลับไม่เห็นคุณค่าของมันเลย
นายเอาเวลามารักเจ้าจุนไคคนนี้ฉันยอมไม่ได้และเรื่องทั้งหมดที่นายเจอมา
ก็คือเรื่องที่ฉันแต่งขึ้นมาเอง ทั้งหมดเลยละตั้งแต่ที่นายมาอยู่ในฐานะคนรวยเลย
ฉันพยายามแยกนายทั้งสองแต่ก็ไม่พ้นกันสักที่เพราะดวงนายสองคนเกี่ยวพันธฺกันแน่นมาก
ฉันถึงจำใจทำแบบนี้ และมันกำลังส่งผลต่อตัวฉันเอง ถึงแม้ฉันจะตาย และไม่ได้เกิด แต่ก็ยังดีที่ฉันแยกนายสองคนได้ "
และนิสก็ออกจากร่างของ พีลู่ และเขาวิญญาญของเขาก็สลายไป ผมไม่รู้ต้องทำยังไง และผมก็คิดจะฆ่าตัวตายตามจุนไคไป
แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะถูกเซียนซีห้ามไว้ก่อน
"มันเกิดอะไรขึ้นน่ะหยวน"
"ฉันอยากตายเซียนซีฉันไม่อยากอยู่แล้ว อือๆ"
"แล้วพ่อแม่นายละ เขาเสียใจมากน่ะที่รู้ว่าานายตายไปเมื่อปีก่อนน่ะ
ถ้าเขารู้ว่านายยังไม่นายจะเป็นยังไงละ เขาคงดีใจมาก คิดดีๆสิ อย่าให้คนรักมาตัดสินชีวิตเราทั้งหมด""
"ขอโทษน่ะฉันไม่ทันจะคิดเรื่องนั้น"
"กลับไปจีนกับฉันและไป หาพ่อแม่นายสะ "
"อืม"
--------------------------------------------------------
แต่งมั่วเนื่องจาก พึ่งมาแต่งต่อจากพีสาวครับ ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
