โลกความผันที่กลายเป็นจริง(เอาลงใหม่ เผล่อลบ)

 
 
                                                                                                   <Karry>
 
 
 
 
 
 
 
 
   
 
  เช้าวันต่อมา  ผมได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง   พออาบน้ำแต่งต่อเสร็จก็เลยออกมา ด้านนอก และต้องเจอกับ
 
 
ต้นคริสมาส  ของประดับประดาเต็มไปหมด  และเจอพวกรุ่นพีแต่งตัวสีแดง ใส่หมวกคริสมาส เต็มบริษัท   
 
 
 
 
 
  เฮือก!!!
 
 
.
.
.
.
.
.
 
 
 
 "นายจะตกใจอะไร" เซียนซีที่อยู่ๆก็มาโผ่ล?หลังผม
"อ่าวคริสมาสแล้วเรอะ แล้วนิแต่งตัวอะไรของนายนิ"
"ก็แต่งคริสมาสไงนายนิ เลอะเลือนจนจำวันคริสมาสไม่ได้เรอะ"
"ก็ไม่นานมานี้ฝนมันตกนิ ก็นึกว่ายังหน้าฝนอยู่"
"เฮ้อฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แล้วนายเข้าใจสภาพอากาศของโลกนี้เรอะ มันคงเหมือนคนนั้นแหละ หน้าไหว้หลังหลอก เชื่อไม่ได้"
"อื้ม แหมมาเต็มเลยน่ะ"
"แน่นอน  ฉันไปแหละ "
"ไปไหน "
"ไปหาซื้อของมาแลกของขวัญ วันนี้มีแลกของขวัญ "
"เอ้า  แล้วฉันละ"
"อยากเล่นก็ไปหาซื้อของมาสิ"
"ไปด้วยสิ "
"ไม่!!  จะไปไหนก็ไปเรื่องของนาย  ฉันไปละ"
"อ่า~"
 
 
 
 
 
อะไรอะ แค่ขอตามไปด้วยก็โกรธ        
 
 
ร่างสูงได้แต่มึนงงกับเพื่อนร่วมวงของเขา  และเดินออกไปด้านนอก ของบริษัท
 
 
 
 
  ผมเดินไปทั่วแถวบริเวณนี้  แต่ก็หาอะไรไม่เจอ   เลยเดินกลับมาที่บริษัท   
 
 
 
 
 
 
"อ้าวจุนไค"
"ครับ"   พีเฉินทักผม
"ไปไหนมาเรอะ"
"ว่าจะไปหาซื้อของมาแลกของขวัญ แต่มันไม่ง่ายสักเท่าไหร่"
"ฮ่าๆ  งั่นไปกับพีมั๊ยว่าจะไปศูนย์กลางของเมืองนี้ มีของให้เลือกเยอะแยะเลย"
"จะดีเรอะครับ พีไม่ได้ไปธุระหรอกเรอะ"
"ปล่าวหรอกพีก็จะไปซื้อของเหมือนกันนี้แหละ"
"อ๋อครับ"
 
 
 
 
 
 
 
 
  ผ่านไป  3  ชั่วโมง   
 
 
 
 ผมที่ถูกลากไปไหนมาไหน  ภาคสอง  จากพีเฉิน  ด้วยความมึนงงเลยไม่รู้เรื่องว่า ชื่ออะไรมาบาง  แต่อย่างน้อยก็ได้ของมาแลกของขวัญคืนนี้
ผมกลับมาที่ห้อง  เจอเซียนซี  แต่เขาไม่คุยกับผม ผมก็ไม่สนใจเขาหรอก ผมเดินเข้าไปที่ห้องตัวเอง   ตอนนี้ พึ่งเที่ยงกว่าๆ  
 
 
 
 
ก็เลยไปหาร้านอาหารแถวนี้ กินข้าวกันตาย ไปวันๆ  และต้องไปซ้อมเต้น ร้องเพลง และเรียนภาษาเพิ่มด้วย  ตายๆ
แต่ก็เพื่อแม่และแฟนๆต้องอดทน  T^T  ผมไปซ้อมก่อนละครับ    ถึงจะเป็นวันคริสมาสก็ต้องซ้อมครับ
 
 
 
 
 
 
 
  ผ่านไป 5  ชั่วโมง  หายไปอย่างกับโกหก  หรือการมโนของคนแต่ง
 
  
 
 
 
ตอนนี้ห้าโมงเย็นผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัวและใส่ชุดที่เข้ากับบรรยากาศคริสมาส 
 
 
 
พอเดินเข้ามาใน งานก็เจอกับพวกรุ่นพีที่ แต่งตัวอย่างโอ๊เวอร์  มาก  บางคนแต่งตัวเป็นคริสมาส  
และผมก็เดินมาพร้อมของขวัญ  
 
 
 
 
 
"เอ้าจุนไค"   
"ครับ"  เสียงแบบนี้มัน
"เป็นไงบาง"  รุ่นพีแทยอนand รุ่นพีซอฮยอน
"นี้ใช่ไหมเด็กที่จะมาร่วมMVน่ะ"   พีซอถามพีแท
"จ๊ะคนนี้แหละ"
"หวัดดีจ๊ะ พีชื่อซอฮยอนน่ะ"
"ครับ  ผมหวังจุนไคครับ"
"จ๊ะ ยอนดีที่ได้รู้จัก"
"ครับเช่นกันครับ"
 
 
 
 
 
  และก็มีรุ่นพีวง SNSD~ มาทำความรู้จักกับผม  ทำเข้ามึนไปเลยที่เดียว  
พอผมทักทายรุ่นพี SNSD หมดก็เลยเดินมานั่งเล่น  แถวโซฟา  และงานก็เริ่มขึ้น  
 
 
 
 
 
 
  อ๊ะ!   อยู่ๆไฟก็ดับ  และก็มีแสงส่องไปที่เวที 
 
 
 
 
 
! ยินดีต้อนรับ สู้งานคริสมาสประจำปี 2015  ครับ !       อ๊ะ พีแบคฮยอน
 
! ในงานปีนี้ก็มีรุ่นน้องจากจีนด้วยครับ  หวังจุนไค!!!!!   !   
 
 
ฮ่ะอะไรน่ะ  
 
อยู่ๆไฟก็ส่องมาทางผม  ทำให้ผมต้องยื่นขึ้นและทำการคำนับ 90องศาทันที่  
 
และมีเสียงกรี๊ดและเสียงปรบมือมากมาย
 
 
 
 
!ในงานปีนี้เราจะมีการ แลกของขวัญกันครับ  แต่ก่อนจะแลกของขวัญกันนั้น ต้องมีการแสดงโชว์ก่อน  และแน่นอนต้องแสดงทุกคนครับ!
 
 
ห่ะพีเล่นไม่ถามผมสักคำเลยน่ะครับ   
 
 
 
 
หลังจากนั้นก็มีรุ่นพีมากมายหลายวงออกมาแสดง ความสามารถของแต่ละคน  จนมาถึงผม  ผมก็ไม่รู้จะแสดงอะไรนอกจากเต้น เล็กๆน้อยๆ
 
 
และเหลือคนสุดท้ายที่ต้องแสดง อยู่ๆแสงไฟก็เปลี่ยนไป เป็นสีคราม  และมีควันออกมา  และดนตรีก็เริ่มบรรเลงขึ้น  
 
 
พอคนที่ออกมาร้องเพลง มันเป็นเสียงที่คุ้นเคยมาก  ผมพยายามที่จะมองให้เห็นเพราะแสงที่เป็นสีครามแถมยังมีควันอีก ทำให้มองคนร้องได้ยาก
 
 
 
 แต่พอ ควันหา และไฟก็เปิดตามปกติ   ผมก็ต้องตกใจ  เพราะผมเห็น  เซียนซีร้องเพลง  ซึ่งหาได้ยาก!!!!
ไม่อยากจะเชื่อสายตาเลย  ขนลุกชมัด   ผมไม่อยากจะมอง ผมเลยกะจะเดินหนี 
 
 
 
แต่อยู่ๆเซียนซีก็พูด ว่ายังเหลืออีกคนหนึ่งที่ยังไม่แสดงผมก็เลยสนใจว่าใคร  
เอ๊ะไหนว่าเป็นคนสุดท้ายแล้ว  ยังมีใครอีกละเนี๊ย  
 
 
 
 
 
พอเพลงขึ้น และคนที่ร้องเพลงเดินออกมา  มันทำให้ผมทิ้งของขวัญสำหรับแลกในวันนี้ในมือและเดินขึ้นไปบนเวที