รักสุดฤทธิ์

ผมมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังต้นหอม....ความจริงแค่ได้ยินเสียงผมก็รู้แล้วว่าคือใคร...ผมแค่ไม่อยากใส่ใจ...ไม่อยากรับรู้อะไรเรื่องของเค้าอีก....ผมเหนื่อย...ผมจึงเลือกที่จะเดินผ่านร่างหนานั้นไป...แต่ไม่ลืมที่จะจูงมือต้นหอมไปด้วย...
“ พี่ไวท์...คนนั้นเพื่อนพี่ไวท์ไม่ใช่เหรอ...ทำไมไม่ทัก...”
“เค้ามากับแฟนอะ...พี่ไม่อยากรบกวน...”
“แฟน...ผู้หญิงปากส้ม..คนนั้นเหรอแฟน...”
“อืม...ทำไม..ต้นหอมหึงรึไง..หึ...หึ..”
“บ้า!!!...พี่ไวท์ต้นหอมจะไปหึงเค้าได้ไง...แค่แปลกใจ...”
“เอาเถอะนะ...พอแล้ว...หยุดพูดเรื่องคนอื่นแล้วกลับกันดีกว่านะครับ...”
.....ห้องไวท์…
“พี่ไวท์....ตรงนี้มันต้องเพิ่มรายละเอียดอีกไหม...ต้นหอมว่ามันแปลก ๆ...พี่ไวท์!!!”
“ต้นหอม..ต้องเน้นแรงเงาตรงนี้ให้มันชัดเจนเพื่อภาพมันจะได้มีมิติมากขึ้นกว่าเดิม...เข้าใจไหมครับ...คนเก่ง..” พี่ไวท์สอนไปพลางมองหน้าจอโทรศัพท์ไปพลาง...ท่าทางที่ดูกังวล...สับสน...มันคืออะไร...ทำไมตั้งแต่กลับมาจากตลาดพี่ไวท์ดูซึม ๆ เหงา ๆ ...เป็นเพราะเพื่อนพี่ไวท์กับผู้หญิงคนนั้นรึเปล่า....อยากรู้จัง....เสียงไลน์ของพี่ไวท์ดังและสั่นอย่างต่อเนื่อง...ทำให้อดไม่ได้ที่จะหยิบมาดู....
“ตัดผมใหม่...มีสาวเข้ามาตรึมเลยนะมึง”
“กูเคยบอกว่าไม่ให้มึงตัดผม...ทำไมมึงไม่ฟัง..ห๊ะ!!!”
“แล้วมึงยัง...ไปเดินตลาดอ่อยผู้หญิงอีก....อยากได้เมียใหม่รึไง..หึ..หึ”
“มึง....ออกมาคุยเลยนะไวท์….เพราะกูว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน...”
“อกกมาดิว่ะ”
“มึงอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ...ห๊ะ”
“ถ้ามึงไม่ออก...กูจะบุกไปห้องมึง…ออกมา!!!.”
จากข้อความที่เด้งขึ้นอย่างรัว ๆ มันเป็นคำตอบได้ดีว่า...เค้าสองคนต้องมีอะไรมากกว่าคำว่าเพื่อนแน่นอน...หากมันใช่อย่างที่คิด...หนูขอพิสูจน์ความจริงใจของพี่ละกันนะ...พี่กริช…
“พี่ไวท์ไม่ว่าง...กำลังสอนงาน..ต้อนหอมอยู่...”
“และที่พี่ไวท์ออกไปไม่ได้..เพราะเรากำลังสนุกกันอยู่...คงไม่ต้องให้บอกหรอกนะค่ะว่า...ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ในห้องกันสองคน...เค้าทำอะไรกัน”
“ทางที่ดีเชิญพี่อยู่กับ...ผู้หญิงของพี่ไปเถอะค่ะ...ปล่อยให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกันตามลำพังบ้าง...”
“หวังว่าคุณคงเข้าใจและเป็นลูกผู้ชายพอที่จะ...ไม่รังแกความรักดี ๆ ของเรานะค่ะ...”
หลังจากโยนระเบิดลงไลน์ ...ต้นหอมขอปิดเครื่องพี่เลยละกันนะค่ะ..พี่ไวท์.....
……….กริช.........
ข้อความไลน์ที่ตอบกลับมา...มันทำให้ผมแทบคลั่ง...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเพียงแค่ข้ามคืน...ไวท์จะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้....เปลี่ยนไปจนผมกลัว...ยิ่งตอนที่ผมเจอที่ตลาด...ไวท์ดูเฉยเมินและเย็นชากับผมมาก...ใจจริงผมยากจะเข้าไปอธิบายเรื่องของผมกับแนน...แต่ถ้าผมพูดหรืออธิบายตรงนั้น...มันก็จะกลายเป็นว่าผมทำร้ายแนน...ผมต้องทำยังไงดี...ถึงจะได้ไวท์คนเดิมกลับมา...
“ แนน...ผมว่าเราต้องคุยกันนะ...เรื่องของเรา”
“เรื่องของเรา...”
“ใช่...เรื่องของเรา....อ่อ...ผมมีคนอื่นแล้ว...และผมก็ไม่ได้รักแนนแบบนั้นแล้ว..”
“กริช!!!...”
“ผมขอโทษที่ผมมันไม่ดี...ผมไม่คู่ควรกับความรักดี ๆ ของแนนเลย...ขอโทษนะครับ”
“.แนนขอแค่กริชอยู่แบบนี้...อยู่ข้าง ๆ แนนแบบนี้แค่นั้นเอง...กริชไม่รักแนน...ไม่เป็นไร..แต่กริชอย่าทิ้งแนน...อย่าเกลียดแนน...ได้ไหมค่ะ...”
“แต่ผมอึดอัดและรู้สึกไม่ดีที่ทำแบบนี้กับแนน...ผม...”
“แนนรักกริช...นะ...รักมาก...มากจนไม่รู้ว่าแนนจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีกริช...แต่ถ้ากริชเจอคนที่ใช่แล้ว...แนนก็ขอให้กริชโชคดีนะค่ะ...แต่ก่อนที่แนนจะไป...แนนขอดูหน้าคนโชคดีคนนั้นได้ไหมค่ะ...”
“อ่อ...คนที่ผมรัก...ตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปมาก...มากจนผมกลัวว่าเค้าจะทิ้งผมไป....ผมคงไม่ดีพอสำหรับความรักของใครแล้วมั้ง”
“กริช!!!...กริชยังมีแนนนะค่ะ...แนนคนนี้ไงที่อยู่ข้าง ๆ กริช...ไม่ต้องกลัวนะค่ะแนนจะช่วยให้กริชสมหวังในรักเอง....ขอเพียงแค่กริชไว้ใจแนน”
“แนน…”
“แนนรักกริชนะค่ะ...อะไรที่เป็นความสุขของกริชแนนก็อยากจะทำให้...ก่อนที่แนนจะไม่มีโอกาส...”
“หมับ!!!!....ขอบคุณนะแนน...ขอบคุณที่คุณเป็นเพื่อนที่ดีของผม...ขอบคุณ”
“ไม่เป็นไรค่ะ....แนนยินดี”
“พรุ่งนี้มีงานที่คณะ..กริชว่าจะไปหาเค้า...แนนไปเป็นเพื่อนกริชนะครับ...”
“ได้ค่ะ....”
“อ่อ...แต่คืนนี้แนนจะค้างที่นี่ก็ได้นะครับ..แต่...อ่อ...คืนต่อไปแนน..อ่อ..”
“แนนเข้าใจค่ะ....หลังจากคืนนี้... แนนรู้ตัวดีว่าแนนต้องอยู่ในตำแหน่งไหน…”
“แนน...แนนเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมนะครับ...รู้ไหม”
พรุ่งนี้ถ้าผมเจอไวท์...ผมจะเคลียร์ปัญหาทุกอย่าง...แล้วกลับไปหาไวท์นะครับ...ไม่ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไง...ผมสัญญา..ผมจะคว้าเอาหัวใจของผมกลับคืนมา....ที่เดิม....