ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2

     ผมกำลังมุ่งหน้าไปที่บ้านของชินโด เพื่อหาคนๆหนึ่ง
"สวัสดีครับ คุณคิริโนะ" คามิยะ บอดี้การ์ดของชินโดออกมาต้อนรับผมอย่างดี
"ผมอยากจะขอคุยกับป้าทัสสึครับ"
"งั้นกรุณารอสักครู่" เขาบอกก่อนหันหลังเดินออกไปทางประตู
     ไม่นานนักป้าทัสสึก็รีบเดินมาด้วยสีหน้าตกใจ
"ทะ...ทำไมกัน"
"ทำไมผมยังไม่ตายน่ะหรอ" คำที่ผมพูดทำให้พวกเมดกับบอดี้การ์ดรีบหันขวับมามองทันที"อยากรู้มั้ยล่ะ"
"..."
"ก็...ชินโดตายแทนผมไปแล้ว"ผมร้องไห้ออกมา"คนของคุณ! ฆ่าชินโดตายไปแล้ว!"
"วะ...ว่าไงนะ"ป้าทัสสึกำหมัดแน่น "ต้องเป็นเพราะแก! เพราะแก คุณหนูถึงได้...!!!"
"เพราะผม? หึ! เป็นคำตอบที่น่าสมเพชไปมั้ย"ผมแสยะยิ้ม"ใครกันที่เป็นคนเริ่มต้นเรื่องทั้งหมด!"
"มะ...ไม่ใช่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำ มันเป็นแก ใช่! แกต่างหาก" ป้าทัสสึหัวเราะเหมือนคนเสียสติ
"..."
"เพราะแกเข้าใกล้คุณหนูของฉัน! ฉะนั้นแกต้องตายๆ"แล้วหล่อนก็พุ่งเข้ามากระชากเสื้อผมเขย่าไปมาอย่างไร้สติ"แกต้องตายยยยย!"
"อึก..."โอ้ย ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ
 
"ป้าทัสสึ!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะครับ!" ชินโดเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับที่บันทึกเสียงในมือ
"ทำได้ดีนี่ ชินโด"ผมยิ้มให้ ทุกคนในห้องงงกันเป็นแถบๆ(ไรเตอร์ว่ารีดเดอร์ทุกคนก็งงเหมือนกันแหละ ขอโทษด้วยครัชช คิกๆ)
"แน่นอน"เขาขยิบตาให้"ที่รักใครล่ะ"
"-///-พูดอะไรในที่แบบนี้"
"หึๆ"
 
     ย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว...
"ชินโด...อย่าตายนะ"ผมกอดชินโดไว้แน่นหลังจากฟาดหัวไอ้บ้านั่นจนสะใจแล้ว(โชคดีที่ทุกคนในชมรมยังไม่มา)
"ฉะ..ฉัน รัก นาย"
"ชินโด! ฉันจะพานายไปโรงพยาบาลนะ"
"ไม่ต้องหรอก..."เขาลุกพรวดขึ้นมา เดี๋ยวนะ=_="ฉันไม่เป็นไร"
"-0-ชินโด"ผมอ้าปากค้าง ทั้งๆที่เขาเปรอะไปด้วยเลือดเนี่ยนะ
"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฉันรู้สึกผิดนะ"เขาอมยิ้มเอาไว้ก่อนรีบกอดผมแน่น"แต่ไม่คิดว่านายจะเล่นหมอนั่นปางตาย"
"ก็...ก็..."น้ำตาผมไหลออกมา ไม่โกรธสักนิดที่เขาหลอกให้ผมกลัว แต่ความดีใจมันมากจนผมอยากร้องไห้ออกมา ดีใจมากที่เขาไม่เป็นอะไร
     แล้วเขาก็เล่าเรื่องที่เมื่อวานได้ยินป้าทัสสึคุยกับลูกชายให้ผมฟัง รวมถึงเสื้อเกราะอ่อนกับเลือดปลอมที่เขาใส่อยู่ในวันนี้ด้วย
"บ้าชะมัด...นายหยุดร้องไห้ได้แล้วน่า"ชินโดทำตัวไม่ถูก
"ก็มันดีใจนี่นา ที่นายปลอดภัย"
"อื้ม"เขายิ้มหวานมาให้"ฉันปลอดภัยทุกอย่างเลย"
"อย่าทำอย่างนี้อีกนะ"
"ครับ...ที่รัก"
"ระ...เรียกใครที่รัก-///-"ผมทุบอกเขาเบาๆ คำพูดนี่ชวนสยิวกิ้วชะมัด
"นายไง"เขาหอมแก้มผมฟอดใหญ่"ฉันก็เพิ่งรู้ตัวว่ารักนายมากแค่ไหน ตอนที่ได้ยินป้าทัสสึพูดว่าจะฆ่านาย ฉันก็ร้อนรนไปหมด ตอนนั้นคิดแค่ว่ายังไงก็อยากให้นายปลอดภัย"
"ชินโด..."ผมยิ้มบางๆ ใครกันน่ารักจังเลย*0*
"อาจจะให้นายรอนานไปหน่อย...แต่ฉันรักนายนะ"
"อะ...อื้ม(.///.)"
"ที่รัก"เขาพูดก่อนประกบจูบหวานลงมา อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง...
"รัก ที่รัก"ผมพูดออกไปตอนชินโดปล่อยผมเป็นอิสระ"ชินโด ที่รัก..."
"-////- อ่าาา ไม่ทันตั้งตัวเลยแฮะ"
"ฮิๆ"
 
     ปัจจุบัน
"อะ...อะไรกัน"ป้าทัสสึรีบลุกไปหาชินโด"คุณหนูยังไม่ตายหรอคะ"
"..."แววตาของชินโดตอนนี้ดูเย็นชาสุดๆ ถึงจะไม่ได้พูดอะไร แต่คงทำให้ป้าทัสสึเจ็บไปอีกนาน
"คุณหนูของป้า"
"อย่ามาแตะต้องตัวผม!"ชินโดเดินหนีอ้อมกอดที่ป้าทัสสึพยายามจะกอดมาดึงให้ผมลุกขึ้น"คนที่สั่งฆ่าคนอื่นได้...สกปรก"
"คะ...คุณหนู"ป้าทัสสึอึ้งไป ผมคิดว่าเธออยากอาละวาดอีก แต่คงจะไม่ดีถ้าชินโดเห็นมัน
"ผมมีสองทางให้ป้าเลือก"ชินโดโอบเอวผมเอาไว้ ทำบ้าอะไรตอนนี้เนี้ย-///-"หนึ่ง! ออกไปจากบ้านนี้ซะ แล้วห้ามกลับมาให้ผมเห็นหน้าอีก หรือ สอง! ไปเข้าคุกข้อหาพยายามฆ่าโดยเจตนา ถ้าผมกรุณาก็อาจจะไปเยี่ยมทุกวัน"
"แรงส์=_=" ผมพูดเบาๆพอให้ผมกับเขาได้ยิน ถ้าเป็นป้าทัสสึคงเลือกข้อสอง ก็รักคุณหนูมากนี่
"มะ...ไม่เลือกค่ะ"ป้าทัสสึพูดเสียงสั่น"ขอตาย ข้างคุณหนูนี่แหละค่ะ!"
     ว่าแล้วป้าแกก็ขว้ามีดปอกผลไม้ปาดฉึบเข้าที่คอหอยตัวเองทันที ชินโดยังอึ้งอยู่ตอนที่ร่างไร้วิญญาณของป้าทัสสึล้มลงแทบเท้าของเขา
"คะ...คุณป้า"
"..." ส่วนผมนี่พูดไม่ออกเลย นี่เขารักชินโดมากกว่าที่ผมคิดซะด้วยซ้ำ
"อึก"ชินโดนิ่งไป แน่ล่ะสิก็เป็นคนที่เลี้ยงเขามานี่
"ชินโด"ผมเอามือจับมือของชินโดไว้แน่น หวังว่าความรู้สึกของผมจะส่งไปถึง...