ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2

     ผมกำลังมุ่งหน้าไปที่บ้านของชินโด เพื่อหาคนๆหนึ่ง

"สวัสดีครับ คุณคิริโนะ" คามิยะ บอดี้การ์ดของชินโดออกมาต้อนรับผมอย่างดี

"ผมอยากจะขอคุยกับป้าทัสสึครับ"

"งั้นกรุณารอสักครู่" เขาบอกก่อนหันหลังเดินออกไปทางประตู

     ไม่นานนักป้าทัสสึก็รีบเดินมาด้วยสีหน้าตกใจ

"ทะ...ทำไมกัน"

"ทำไมผมยังไม่ตายน่ะหรอ" คำที่ผมพูดทำให้พวกเมดกับบอดี้การ์ดรีบหันขวับมามองทันที"อยากรู้มั้ยล่ะ"

"..."

"ก็...ชินโดตายแทนผมไปแล้ว"ผมร้องไห้ออกมา"คนของคุณ! ฆ่าชินโดตายไปแล้ว!"

"วะ...ว่าไงนะ"ป้าทัสสึกำหมัดแน่น "ต้องเป็นเพราะแก! เพราะแก คุณหนูถึงได้...!!!"

"เพราะผม? หึ! เป็นคำตอบที่น่าสมเพชไปมั้ย"ผมแสยะยิ้ม"ใครกันที่เป็นคนเริ่มต้นเรื่องทั้งหมด!"

"มะ...ไม่ใช่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำ มันเป็นแก ใช่! แกต่างหาก" ป้าทัสสึหัวเราะเหมือนคนเสียสติ

"..."

"เพราะแกเข้าใกล้คุณหนูของฉัน! ฉะนั้นแกต้องตายๆ"แล้วหล่อนก็พุ่งเข้ามากระชากเสื้อผมเขย่าไปมาอย่างไร้สติ"แกต้องตายยยยย!"

"อึก..."โอ้ย ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ

"ป้าทัสสึ!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะครับ!" ชินโดเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับที่บันทึกเสียงในมือ

"ทำได้ดีนี่ ชินโด"ผมยิ้มให้ ทุกคนในห้องงงกันเป็นแถบๆ(ไรเตอร์ว่ารีดเดอร์ทุกคนก็งงเหมือนกันแหละ ขอโทษด้วยครัชช คิกๆ)

"แน่นอน"เขาขยิบตาให้"ที่รักใครล่ะ"

"-///-พูดอะไรในที่แบบนี้"

"หึๆ"

     ย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว...

"ชินโด...อย่าตายนะ"ผมกอดชินโดไว้แน่นหลังจากฟาดหัวไอ้บ้านั่นจนสะใจแล้ว(โชคดีที่ทุกคนในชมรมยังไม่มา)

"ฉะ..ฉัน รัก นาย"

"ชินโด! ฉันจะพานายไปโรงพยาบาลนะ"

"ไม่ต้องหรอก..."เขาลุกพรวดขึ้นมา เดี๋ยวนะ=_="ฉันไม่เป็นไร"

"-0-ชินโด"ผมอ้าปากค้าง ทั้งๆที่เขาเปรอะไปด้วยเลือดเนี่ยนะ

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฉันรู้สึกผิดนะ"เขาอมยิ้มเอาไว้ก่อนรีบกอดผมแน่น"แต่ไม่คิดว่านายจะเล่นหมอนั่นปางตาย"

"ก็...ก็..."น้ำตาผมไหลออกมา ไม่โกรธสักนิดที่เขาหลอกให้ผมกลัว แต่ความดีใจมันมากจนผมอยากร้องไห้ออกมา ดีใจมากที่เขาไม่เป็นอะไร

     แล้วเขาก็เล่าเรื่องที่เมื่อวานได้ยินป้าทัสสึคุยกับลูกชายให้ผมฟัง รวมถึงเสื้อเกราะอ่อนกับเลือดปลอมที่เขาใส่อยู่ในวันนี้ด้วย

"บ้าชะมัด...นายหยุดร้องไห้ได้แล้วน่า"ชินโดทำตัวไม่ถูก

"ก็มันดีใจนี่นา ที่นายปลอดภัย"

"อื้ม"เขายิ้มหวานมาให้"ฉันปลอดภัยทุกอย่างเลย"

"อย่าทำอย่างนี้อีกนะ"

"ครับ...ที่รัก"

"ระ...เรียกใครที่รัก-///-"ผมทุบอกเขาเบาๆ คำพูดนี่ชวนสยิวกิ้วชะมัด

"นายไง"เขาหอมแก้มผมฟอดใหญ่"ฉันก็เพิ่งรู้ตัวว่ารักนายมากแค่ไหน ตอนที่ได้ยินป้าทัสสึพูดว่าจะฆ่านาย ฉันก็ร้อนรนไปหมด ตอนนั้นคิดแค่ว่ายังไงก็อยากให้นายปลอดภัย"

"ชินโด..."ผมยิ้มบางๆ ใครกันน่ารักจังเลย*0*

"อาจจะให้นายรอนานไปหน่อย...แต่ฉันรักนายนะ"

"อะ...อื้ม(.///.)"

"ที่รัก"เขาพูดก่อนประกบจูบหวานลงมา อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง...

"รัก ที่รัก"ผมพูดออกไปตอนชินโดปล่อยผมเป็นอิสระ"ชินโด ที่รัก..."

"-////- อ่าาา ไม่ทันตั้งตัวเลยแฮะ"

"ฮิๆ"

     ปัจจุบัน

"อะ...อะไรกัน"ป้าทัสสึรีบลุกไปหาชินโด"คุณหนูยังไม่ตายหรอคะ"

"..."แววตาของชินโดตอนนี้ดูเย็นชาสุดๆ ถึงจะไม่ได้พูดอะไร แต่คงทำให้ป้าทัสสึเจ็บไปอีกนาน

"คุณหนูของป้า"

"อย่ามาแตะต้องตัวผม!"ชินโดเดินหนีอ้อมกอดที่ป้าทัสสึพยายามจะกอดมาดึงให้ผมลุกขึ้น"คนที่สั่งฆ่าคนอื่นได้...สกปรก"

"คะ...คุณหนู"ป้าทัสสึอึ้งไป ผมคิดว่าเธออยากอาละวาดอีก แต่คงจะไม่ดีถ้าชินโดเห็นมัน

"ผมมีสองทางให้ป้าเลือก"ชินโดโอบเอวผมเอาไว้ ทำบ้าอะไรตอนนี้เนี้ย-///-"หนึ่ง! ออกไปจากบ้านนี้ซะ แล้วห้ามกลับมาให้ผมเห็นหน้าอีก หรือ สอง! ไปเข้าคุกข้อหาพยายามฆ่าโดยเจตนา ถ้าผมกรุณาก็อาจจะไปเยี่ยมทุกวัน"

"แรงส์=_=" ผมพูดเบาๆพอให้ผมกับเขาได้ยิน ถ้าเป็นป้าทัสสึคงเลือกข้อสอง ก็รักคุณหนูมากนี่

"มะ...ไม่เลือกค่ะ"ป้าทัสสึพูดเสียงสั่น"ขอตาย ข้างคุณหนูนี่แหละค่ะ!"

     ว่าแล้วป้าแกก็ขว้ามีดปอกผลไม้ปาดฉึบเข้าที่คอหอยตัวเองทันที ชินโดยังอึ้งอยู่ตอนที่ร่างไร้วิญญาณของป้าทัสสึล้มลงแทบเท้าของเขา

"คะ...คุณป้า"

"..." ส่วนผมนี่พูดไม่ออกเลย นี่เขารักชินโดมากกว่าที่ผมคิดซะด้วยซ้ำ

"อึก"ชินโดนิ่งไป แน่ล่ะสิก็เป็นคนที่เลี้ยงเขามานี่

"ชินโด"ผมเอามือจับมือของชินโดไว้แน่น หวังว่าความรู้สึกของผมจะส่งไปถึง...