☂QUESTION MARK ☂ [MARKBAM FT. GOT7]

-2-
 
 
QUESTION MARK
☂ MARKBAM FT. GOT7 ☂
By Gapzong1a
 
 
 
ปั่นฟิคเกียร์คันโปรดมา ไม่นานก็ถึงมินิมาร์ทที่อยู่ใกล้ๆแถวโรงเรียนแล้วครับ จะบอกว่าโรงเรียนของผมนี้ค่อนข้างจะอยู่ในย่านการค้า เพราะตรงข้ามกับโรงเรียนไปก้จะเป็นพวกร้านอาหารเรียงเต็มข้างทาง ถัดไปอีกก็จะเป็นหอพักพวกนักศึกษามหาลัย จึงทำให้แถวโรงเรียนมีร้านขายของเต็มไปหมด แต่ก้ดีครับจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลเวลาจะซื้ออะไร
 
 
 
 คงจะสงสัยล่ะสิ ว่าผมมาซื้ออะไร ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็พวกเครื่องเขียน แล้วก็ของกินประทังชีวิตของผมนี้แหละ ฮิฮิ
 
 
 
“ยุคๆ หยิบจูปาจุ๊บให้หน่อยดิ เออนั้นแหละอันนั้นแหละ” เรียกไอ้เพื่อนยักษ์ที่กำลังก้มๆเงยๆเลือกขนมอยู่ข้างๆให้หยิบลูกอมของโปรดให้ มีเพื่อนตัวโตกว่าก็เงี้ย ทำตัวให้มีประโยชน์หน่อยไอ้ยักษ์
 
 
 
“ทำไมไม่หยิบเอง” เงยหน้าส่งค้อนวงใหญ่มาให้
 
 
 
“ = =”  มึงช่วยดูตัวกูด้วยครับสาาาส กูหยิบถึงไม่ใช้มึงหรอก”
 
 
 
เดินเลือกของในมินิมาร์ทได้ไม่นานพวกพี่แจบอมก็โทรตามไอ้ยูคว่ามาถึงแล้ว  ผมกับไอ้ยูคเลยรีบจ่ายตังค์ที่แคชเชียร์ เดินทางไปร้านหมูกระใช้เวลาไมนานก้มาถึง แบบจะให้พวกพี่เค้ามารอเราก็ไม่ดีอะ
 
 
 
 “แล้ว พวกพี่มึงอยู่ไหนอะ” ตอนนี้พวกผมมายืนหัวโด่อยู่ในร้านหมูกระทะแล้วครับ ผมกวาดสายตามองไปรอบๆร้าน ก็ไปสะดุดตากับพี่แจ็คสันทีกำลังยิ้มตาปิด แล้ววิ่งดุ๊กๆมาทางผมกับไอ้ยูค
 
 
 
หมับ!
 
 
 
“เฮ้....น้องแบมแบมมาด้วยหรอเนี้ย ปะๆไปนั่งกัน” ผมนี่งงเลยคับอะไรของพี่มัน วิ่งมากอด แล้วก็ลากผมตามที่มันไป ได้แต่มองหน้าไอ้ยูคแบบงงๆ เจอกันครั้งแรกนี้มึงทำอย่างกะรู้จักกันมานาน
 
 
 
“ห้าๆๆๆๆ เออ นี้แหละพวกพี่กู” อื้อหือ....นี้นะพวกกรรมการนักเรียนที่เขาบอกว่าน่ากลัว อิห่าคนบ้าชัดๆ หมดเลยคราบคนโหด ขรึม เหลือแต่คนปัญญาอ่อน ขอขำที กร๊าาาาาาาก
 
 
 
“น้องแบมแบม แนะนำตังอย่างเป็นทางการนะครับ พี่แจ็คสัน หวัง เรียกสั้นๆว่าพี่แจ็คเฉยๆก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^^”<<แจ็คสัน
 
 
 
“อ่า....ครับยินดีที่ได้รู้จักครับ” ก้มหัวให้พี่แจ็คสันนิดหน่อยพอเป็นพิธี
 
 
 
“ส่วนนี้แจบอม คงจะรู้จักกันแล้วนะ ที่ใช้ไปเช็กระจกเมื่อเช้า ต่อไปก็ ยองแจอยู่ม.5เหมือนกันทำความรู้จักกันไว้หล่ะ ” พี่แจ็คสันร่ายยาว ผมก้ได้แต่ฟัง ยิ้มแล้วก็โค้งให้ ผมว่าพวกพี่เขาก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ไม่หยิ่งอย่างที่ได้ยินมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ส่วนนี่ ไอ้มาร์ค” ผมที่กำลังทำความรู้จักกับยองแจก้ต้องหันตามที่พี่แจ็คสันชี้ไปที่พี่คนหนึ่ง ผมแดงๆ ที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่งข้างหลังผม แต่พอเห็นหน้าพี่แกเท่านั้นแหละ
หืม....
 
 
 
มันคุ้นๆแฮะ?
 
 
 
เหมือนเคยเห็นที่ไหน
 
 
 
หรือไม่เคยเห็น
 
 
 
แต่ช่างเถอะ
 
 
 
 
“สวัสดีครับพี่มาร์ค ผมแบมแบมนะครับ” โค้งอีกและ ตัวจะโค้งเป็นสะพานควายอยู่ละ
 
 
 
“.....”  เอิ่ม.........พี่แกแค่มองมานิ่งๆ ไม่ตอบอะไร คือพี่กลัวดอกพิกุลจะร่ววววววงออกมาจากปากหรอคับ
 
 
 
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ^^” พยายามยิ้มให้พี่แก พี่เค้าอาจจะอารมณ์ไม่ค่อยดีก็ได้
“อืม” คำเดียวที่ออกจากปากพี่มาร์คครับ จะนิ่งไปไหนคับ - - แล้วหน้ากูนี้มีไรให้ข้องใจมากป่ะ จ้องอยู่ได้ กูเกร็งคับ
 
 
 
“แบมไม่ต้องคิดมากหรอก ไอ้มาร์คมันเป็นอย่างนี้แหละ ป่ะนั่งๆ”  แล้วทำไมผมต้องนั่งตรงข้ามกับพี่มาร์คด้วยครับตอบที่ TT
 
 
 
“นี่แบม” <<แจบอม
 
 
 
“ห๊ะ คับ”  ‘ ‘?
 
 
 
“เมื่อเช้านี้ โทษทีนะ ที่พี่ใช้ให้ไปขัดกระจกอะ มันเป็นหน้าที่” อิโถ.............มันเป็นหน้าที่ ทำเป็นไม่เห็นก็จบแล้วป่ะ ได้แต่กรนด่าพี่มันในใจ พอพูดแล้วขึ้นเลย ขึ้นเลย!!!
 
 
 
“อ่อ ไม่เป็นไรคับ ผมมาสายมันผิดกฎจริงๆแหละ แฮะๆ” ตอแหลลลลลลลลลลล! เก่งชรุง (ด่าตัวเองเบา เบา)
 
 
 
“อ่าไม่โกรธกันนะ” ยื่นนิ้วก้อยออกมารงหน้าผม ก่อนที่จะหมุนไปหมุนมา เอิ่ม....กูไม่คิดว่าพี่มันจะปัญญานิ่มถึงเพียงนี้
 
 
 
“พี่เจบี ผมจะฟ้องพี่จูเนียร์ ว่าพี่เต๊าะเพื่อนผม”<<ยองแจ
 
 
 
“เออ....ช่ายจะฟ้อง จูเนียร์ได้ฆ่ามึงหมกส้วมแน่”<<แจ็คสัน
 
 
 
“เจอคนน่ารักๆหน่อยไม่ได้ นะเฮีย” อันนี้ของไอ้ยูคครับ แต่ไอ้น่ารักคืออัลไล!!!
 
 
 
กูหล่อเถอะ! จิกตาใส่แม่ม มันก้เบ้ปาก ยักไหล่ไม่สนใจ คิดว่ามึงหล่อหรอ?
 
  
 
“กินได้ยัง รำคาญ”
  
 
 
หืม........เสียงใครว่ะ เสียงไอ้ยูคก็ไม่ใช่ยองแจยิ่งใช่ใหญ่ คือมึงขัดการสนทนาได้ดีชริมๆ แล้วทุกสายตาก็หันขวับไปที่ต้นเสียง หน้าพี่มาร์คทั้งบูด ทั้งบึ้ง ไม่พอใจอะไรของเค้าก็ไม่รู้
 
 
 
“หึหึ....รำคาญหรืออะไรครับคุณมาร์ค ปกติพวกกูคุยกันเสียงลั่นบ้านไม่ยักกะว่า แต่นี้เป็นไรรำคาญหรอ~~~?” พี่แจ็คสันพูดเสียงล้อเลียนใส่พี่มาร์ค
 
 
 
“กูก็ว่า” พี่แจบอมเสริม
 
 
 
(‘ ’)(, ,)(‘ ‘)(, ,) ไอ้ยูกกับยองแจก้พยักหน้าหงึกๆ ยิ่งทำให้ผมงงว่าปกติพี่เค้าไม่ได้เป็นแบบนี้หรอ? 
 
 
 
“อะไรของพวกมึง - -*”
 
 
 
“ครับ...หึหึ” พี่แจ็คสันกันพี่แจบอมหัวเราะในลำคอพร้อมกัน แบบเหมือนมีความลับอะไรซักอย่าง พอมองหน้าพี่มาร์คในตอนนี้ก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด บึ้งกว่าตอนแรกอีก ทำท่าไม่สนใจกับคำพูดของพวกพี่แจ็คสัน
  
 
 
การพูดคุยเริ่มจะสงบลง เพราะตอนนี้พี่พนักงานผู้หญิงก็ยกพวกเนื้อ ผัก เครื่องเคียงต่างๆมาเพิ่มอีก เห็นพี่เค้าแอบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่เต็มโต๊ะ อ่า.....น่ากินจัง *0*
 
 
 
แต่การกินของผมไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิดครับทุกคน!
 
  
 
= =” ก็พี่มาร์คแม่มเล่นมองหน้าผมบ่อยมาก ตั้งแต่ผมนั่งตรงข้ามกับพี่แก จนตอนนี้กินเนื้อย่างอยู่ ไม่คิดจะพูอะไรซ๊ากคำ แล้วไม่รู้จะมองเหรี้ย!!ไรนักหนา แล้วการที่พี่มันนั่งตรงข้ามกับผมเลยทำให้ผมรู้สึกเกร็งๆ จนกินไม่ค่อยลง คือไม่มีใครเคยบอกไงว่าเวลากินอะอย่ามอง มันเสียมารยาทอะครับ หรือหน้ากูมีไรติดป่าวว่ะ พอเอามือลูบหน้าตัวเอง ก็ไม่มีนี่หว่า
 
 
 
ฮึ่ย!!! อึดอัดโว๊ย.......... ! ไอ้ยูคก็เ_ือกนั่งไกลกู คุยกับพี่แจบอมส่วนแจ็คสันก็คุยอยู่กับยองแจ เห็นคุยไป เต๊าะไป แหม....พวกมึงมีซัมธิงค์กันใช่ไหม? ไม่สนใจกูเลย พวกมึงทิ้งกู!!!!!!!
 
 
 
ตอนนี้ก็มีแค่ผมกับพี่มาร์คนี้แหล่ะ ที่ไม่ได้คุยกับใคร แต่การที่พี่นั่งนิ่งๆแบบนี้มันทำให้ผมอึดอัดอะ ผมเลยชวนพี่มาร์คคุยเพื่อทำลายความเงียบ
 
 
 
“อะ...เอ่ออ พี่มาร์คมีอะไรรึป่าวคับ?” เสียงนี้ก็จะสั่นทำไม เดียวเขาก็รู้หรอกว่ากูกลัว
 
 
 
 
“ป่าวหนิ
.
.
.
.
แค่
.
.
.
ไม่เคยเห็น
.
.
.
.
คนหน้าตาประหลาดขนาดนายมาก่อน”
 
 
 
“ห๊ะ..?คับ ผม หรอ?”  o[]o!! สตั้นสิครับงานนี้  เกิดมาไม่เคยมีใครว่าผมหน้าตาประหลาดเลยนะเว๊ย แล้วอิพี่มาร์คมันเป็นใครกัน!
 
 
 
 
“.......”
 
 
 
 
“........??” กูหน้าตาประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าขนาดนั้นเลยหรอว่ะ?
 
 
 
 
“เป็นคนไทยหรอ?” พี่มาร์คถามขึ้นมาทำให้ผมที่กำลังจมดิ่งลงสู่ความคิดของตัวเอง สดุ้งหน่อยๆ             
 
 
 
“ผม?” ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ให้มั่นใจว่าถามผมจริงรึป่าว
 
 
 
 
“คิดว่าถามหมาแถวนี้หรอ ก็คุยกันอยู่2คน = =*” อื้อหือ......นี้หาว่ากูหน้าตาประหลาดไม่พอ มาว่ากูเป็นหมาอีกหรอไอ้นี้
 
 
 
“ครับ เป็น คน ไทย ครับ ” พูดห้วนๆ ชัดถ้อยชัดคำให้พี่มัน บอกให้รู้ว่ากูเริ่มไม่พอใจมึงละ คนเหรี้ยไรพูดกวนตีนได้โล่ = =’’
 
 
 
 
“อืม
.
.
.
ถึงว่า
.
.
.
ทำไมชื่อ
.
.
.
ประหลาด ไม่แพ้หน้าตาเลย” O[!!!]o โม๊ะ!
 
 
 
 
“..........”
 
 
 
 
“..........”
 
 
 
กริบ
 
 
 
คราวนี้เงียบกริบเลยครับ ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดกับพี่มันอีก เดี่ยวได้มีประโยคพิสดารจากไอ้คนหัวแดงตรงหน้าอีก
 
 
 
“แบม.....ไอ้แบม”
 
 
 
ตอนนี้ผมกำลังขนของออกมาจากร้านครับ เพราะเรากำลังแยกย้ายกลับบ้านกัน
 
 
 
“ห๊ะ มีไร” ผมดุ๊กๆหอบสัมพาระวิ่งออกมาจากร้าน
 
 
 
“มึงกลับก่อนเลยนะวันนี้กู ต้องไปเอาจักรยานใหม่ที่บ้านเฮียมันอะ”
 
 
 
“อ่าว......งี้กูก้กลับบ้านคนเดียวดิ ของก็เยอะ” เบะปากกับสภาพถุงพลาสติกพะรุงพะรังหลายถุงในมือให้มันดู
 
 
 
“เออ ไม่ตายหรอก บ้านใกล้แค่เนี่ย ไปนะมึง เจอพรุ่งนี้ อย่าสายล่ะมึง” ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อมันก็หายไปกับเฮียแจ็คและ เฮ้อ.......หนัก!
 
 
 
ส่วนพี่เจบีนี้ต้องรีบกลับไปรับแฟนคนอะครับ เพราะแฟนพี่เค้าพึ่งกลับมาจากปูซานบ้านเกิด เลยให้พี่เจบีไปรับที่สนามบิน ยองแจกับไอ้ยูคบอกว่าแฟนพี่บีน่ารักมาก
  
 
 
ผมว่ากลุ่มของพวกพี่แกก็สนุกดีนะ บ้าๆบอ จากที่ได้คุยกัน พวกพี่แกไม่ถือตัวดีทำให้ผมสนิทด้วยเร็วเพราะปกติถ้าไม่คุยกับผมก่อนผมก้จะไม่คุยด้วยเลย แบบถ้าอยากคุยกับเราเค้าก้คงมาคุยกับเราแล้วไม่จำเป็นที่เราต้องไปคุยก่อนจริงไหม?  แต่ ขอยกเว้นพี่มาร์คคนนึงครับ ผมว่าพี่แกนี้แหละอึดอัดสุด ไม่อยากจะ Said
  
 
 
ตอนที่ผมหมุนตัวกำลังจะกลับบ้านเท่านั้นแหละ ก็เห็นอิพี่มาร์คหัวแดงนี้ยืนมองมาก่อนอยู่แล้ว ยังอยู่อีกหรอ นี้ถ้าไม่ใช่คนนะคิดว่าเสาอะไรซักอย่างนิ่งเวอร์
เออ!!แล้วยังไม่เลิกจ้องหน้ากูอีกหรอ กูรู้กูหล่อไม่ต้องจ้องมากได้ป่ะ กูจะท้องได้และเนี้ย!
 
 
 
“พี่ไม่ชอบใจอะไรผมป่ะ?” หงุดหงิดละนะไม่ชอบอะจะจ้องไรนักหนาว่ะ
 
 
 
“ป่าวหนิ ทำไม?”
 
 
 
“ก็เห็นจ้องหน้าผมนานละ มีไรข้องใจก็พูดมาดิ” อย่างนั้นต้องเคลีย ไม่เคลียแล้วรังแคจะขึ้น โว๊ะ!ใช่เรื่องไหมไอ้แบม- -“
 
 
 
“ก็ไม่มีไรก็แค่.......”
 
 
 
“แค่ไร.....บอกมานะเว๊ย! พี่ด่าผมในใจใช่ป่ะ” พี่มาร์คแม่มด่ากูในใจชัวร์
 
 
 
“ป่าว......แล้ว ...กลับไง?” อ่าว...แต่มึงเปลี่ยนเรื่องคุยเร็วไปป่ะ
 
 
 
“ผม?” ผมชี้นิ้วเข้าหาตังเอง คิดว่ามันคุ้นๆมั้ยคับ
 
 
 
“คิดว่าถามผีข้างหลังนายรึไง = =” ควับ! การกระทำเร็วกว่าความคิดเสมอ ผมหันไปมองข้างหลังทันทีที่พี่มันพูดถึง แล้วถอยหลังครูดจากตรงที่ยืนอยู่จนหลังผมชนพี่มาร์คมัน ตอนนี้กูโกรธเรื่องอะไรอยู่ผมลืมหมดละ ตอนนี้รู้สึกขนลุกแปลกๆ
 
 
 
“พ...พะ...พี่พูดจริงหรอ?”  หันไปถามพี่มัน อีเหี้ยกูอยากจิฮ้องไห้..................
 
 
 
“อะไร?” - -?
 
 
 
“ผะ..ผ...ผีอะ”
 
 
 
“หึหึ ไม่รู้สินะ” ยักไหล่ ให้กับคำตอบของตัวเอง หือคิดว่าหล่อหรอออออ
 
 
 
เออ!หล่อ!!!
 
 
 
“ไม่ต้องหัวเราะเลยตอบมาเลยนะ! พี่แกล้งผมป่ะเนี่ย?”  ทำไงดีว่ะ กูกลับบ้านคนเดียว แล้วถ้ามันตามไปถึงบ้านจะทำไงอ่า ตายแนะเลย มันขอไปอยู่ด้วยทำไงอะ ฮือออออออออ ตอนอยู่ไทยยิ่งชอบดูคนอวดผีอยู่  ม๊า...ป๊า...แบมกลัว TT^TT
 
 
 
 
 
 
 
 
 
-Tbc-
 
 
 
 
-ทอร์คคึ-
ตอนที่สองงงงงงมาเต็มแล้วน้าาาาาาาาา ยาววววมากกกกกก! พี่มาร์คคึเปิดโรงโชว์ตัวแล้วนะ กว่าจะหาที่ให้พระเอกออกมาได้นี้ยากมาก แต่ก็ได้ออกแล้วนะ ถึงพี่มาร์คจะประลาดๆไปนิด ก็ไม่เป็นไรหรอกเนาะ รู้สึกไหมวันนึงฟิคเค้าทำไมนานจัง
มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยมีคนรออ่านด้วย เม้นๆ โหวดๆ ให้เค้าด้วยนะตังเอง เจอกันตอนหน้าอันนยอง~