☂QUESTION MARK ☂ [MARKBAM FT. GOT7]

-2-

 

 

QUESTION MARK

☂ MARKBAM FT. GOT7 ☂

By Gapzong1a

 

 

 

ปั่นฟิคเกียร์คันโปรดมา ไม่นานก็ถึงมินิมาร์ทที่อยู่ใกล้ๆแถวโรงเรียนแล้วครับ จะบอกว่าโรงเรียนของผมนี้ค่อนข้างจะอยู่ในย่านการค้า เพราะตรงข้ามกับโรงเรียนไปก้จะเป็นพวกร้านอาหารเรียงเต็มข้างทาง ถัดไปอีกก็จะเป็นหอพักพวกนักศึกษามหาลัย จึงทำให้แถวโรงเรียนมีร้านขายของเต็มไปหมด แต่ก้ดีครับจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลเวลาจะซื้ออะไร

 

 

 

 คงจะสงสัยล่ะสิ ว่าผมมาซื้ออะไร ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็พวกเครื่องเขียน แล้วก็ของกินประทังชีวิตของผมนี้แหละ ฮิฮิ

 

 

 

“ยุคๆ หยิบจูปาจุ๊บให้หน่อยดิ เออนั้นแหละอันนั้นแหละ” เรียกไอ้เพื่อนยักษ์ที่กำลังก้มๆเงยๆเลือกขนมอยู่ข้างๆให้หยิบลูกอมของโปรดให้ มีเพื่อนตัวโตกว่าก็เงี้ย ทำตัวให้มีประโยชน์หน่อยไอ้ยักษ์

 

 

 

“ทำไมไม่หยิบเอง” เงยหน้าส่งค้อนวงใหญ่มาให้

 

 

 

“ = =”  มึงช่วยดูตัวกูด้วยครับสาาาส กูหยิบถึงไม่ใช้มึงหรอก”

 

 

 

เดินเลือกของในมินิมาร์ทได้ไม่นานพวกพี่แจบอมก็โทรตามไอ้ยูคว่ามาถึงแล้ว  ผมกับไอ้ยูคเลยรีบจ่ายตังค์ที่แคชเชียร์ เดินทางไปร้านหมูกระใช้เวลาไมนานก้มาถึง แบบจะให้พวกพี่เค้ามารอเราก็ไม่ดีอะ

 

 

 

 “แล้ว พวกพี่มึงอยู่ไหนอะ” ตอนนี้พวกผมมายืนหัวโด่อยู่ในร้านหมูกระทะแล้วครับ ผมกวาดสายตามองไปรอบๆร้าน ก็ไปสะดุดตากับพี่แจ็คสันทีกำลังยิ้มตาปิด แล้ววิ่งดุ๊กๆมาทางผมกับไอ้ยูค

 

 

 

หมับ!

 

 

 

“เฮ้....น้องแบมแบมมาด้วยหรอเนี้ย ปะๆไปนั่งกัน” ผมนี่งงเลยคับอะไรของพี่มัน วิ่งมากอด แล้วก็ลากผมตามที่มันไป ได้แต่มองหน้าไอ้ยูคแบบงงๆ เจอกันครั้งแรกนี้มึงทำอย่างกะรู้จักกันมานาน

 

 

 

“ห้าๆๆๆๆ เออ นี้แหละพวกพี่กู” อื้อหือ....นี้นะพวกกรรมการนักเรียนที่เขาบอกว่าน่ากลัว อิห่าคนบ้าชัดๆ หมดเลยคราบคนโหด ขรึม เหลือแต่คนปัญญาอ่อน ขอขำที กร๊าาาาาาาก

 

 

 

“น้องแบมแบม แนะนำตังอย่างเป็นทางการนะครับ พี่แจ็คสัน หวัง เรียกสั้นๆว่าพี่แจ็คเฉยๆก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^^”<<แจ็คสัน

 

 

 

“อ่า....ครับยินดีที่ได้รู้จักครับ” ก้มหัวให้พี่แจ็คสันนิดหน่อยพอเป็นพิธี

 

 

 

“ส่วนนี้แจบอม คงจะรู้จักกันแล้วนะ ที่ใช้ไปเช็กระจกเมื่อเช้า ต่อไปก็ ยองแจอยู่ม.5เหมือนกันทำความรู้จักกันไว้หล่ะ ” พี่แจ็คสันร่ายยาว ผมก้ได้แต่ฟัง ยิ้มแล้วก็โค้งให้ ผมว่าพวกพี่เขาก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ไม่หยิ่งอย่างที่ได้ยินมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ส่วนนี่ ไอ้มาร์ค” ผมที่กำลังทำความรู้จักกับยองแจก้ต้องหันตามที่พี่แจ็คสันชี้ไปที่พี่คนหนึ่ง ผมแดงๆ ที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่งข้างหลังผม แต่พอเห็นหน้าพี่แกเท่านั้นแหละ

หืม....

 

 

 

มันคุ้นๆแฮะ?

 

 

 

เหมือนเคยเห็นที่ไหน

 

 

 

หรือไม่เคยเห็น

 

 

 

แต่ช่างเถอะ

 

 

 

 

“สวัสดีครับพี่มาร์ค ผมแบมแบมนะครับ” โค้งอีกและ ตัวจะโค้งเป็นสะพานควายอยู่ละ

 

 

 

“.....”  เอิ่ม.........พี่แกแค่มองมานิ่งๆ ไม่ตอบอะไร คือพี่กลัวดอกพิกุลจะร่ววววววงออกมาจากปากหรอคับ

 

 

 

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ^^” พยายามยิ้มให้พี่แก พี่เค้าอาจจะอารมณ์ไม่ค่อยดีก็ได้

“อืม” คำเดียวที่ออกจากปากพี่มาร์คครับ จะนิ่งไปไหนคับ - - แล้วหน้ากูนี้มีไรให้ข้องใจมากป่ะ จ้องอยู่ได้ กูเกร็งคับ

 

 

 

“แบมไม่ต้องคิดมากหรอก ไอ้มาร์คมันเป็นอย่างนี้แหละ ป่ะนั่งๆ”  แล้วทำไมผมต้องนั่งตรงข้ามกับพี่มาร์คด้วยครับตอบที่ TT

 

 

 

“นี่แบม” <<แจบอม

 

 

 

“ห๊ะ คับ”  ‘ ‘?

 

 

 

“เมื่อเช้านี้ โทษทีนะ ที่พี่ใช้ให้ไปขัดกระจกอะ มันเป็นหน้าที่” อิโถ.............มันเป็นหน้าที่ ทำเป็นไม่เห็นก็จบแล้วป่ะ ได้แต่กรนด่าพี่มันในใจ พอพูดแล้วขึ้นเลย ขึ้นเลย!!!

 

 

 

“อ่อ ไม่เป็นไรคับ ผมมาสายมันผิดกฎจริงๆแหละ แฮะๆ” ตอแหลลลลลลลลลลล! เก่งชรุง (ด่าตัวเองเบา เบา)

 

 

 

“อ่าไม่โกรธกันนะ” ยื่นนิ้วก้อยออกมารงหน้าผม ก่อนที่จะหมุนไปหมุนมา เอิ่ม....กูไม่คิดว่าพี่มันจะปัญญานิ่มถึงเพียงนี้

 

 

 

“พี่เจบี ผมจะฟ้องพี่จูเนียร์ ว่าพี่เต๊าะเพื่อนผม”<<ยองแจ

 

 

 

“เออ....ช่ายจะฟ้อง จูเนียร์ได้ฆ่ามึงหมกส้วมแน่”<<แจ็คสัน

 

 

 

“เจอคนน่ารักๆหน่อยไม่ได้ นะเฮีย” อันนี้ของไอ้ยูคครับ แต่ไอ้น่ารักคืออัลไล!!!

 

 

 

กูหล่อเถอะ! จิกตาใส่แม่ม มันก้เบ้ปาก ยักไหล่ไม่สนใจ คิดว่ามึงหล่อหรอ?

 

  

 

“กินได้ยัง รำคาญ”

  

 

 

หืม........เสียงใครว่ะ เสียงไอ้ยูคก็ไม่ใช่ยองแจยิ่งใช่ใหญ่ คือมึงขัดการสนทนาได้ดีชริมๆ แล้วทุกสายตาก็หันขวับไปที่ต้นเสียง หน้าพี่มาร์คทั้งบูด ทั้งบึ้ง ไม่พอใจอะไรของเค้าก็ไม่รู้

 

 

 

“หึหึ....รำคาญหรืออะไรครับคุณมาร์ค ปกติพวกกูคุยกันเสียงลั่นบ้านไม่ยักกะว่า แต่นี้เป็นไรรำคาญหรอ~~~?” พี่แจ็คสันพูดเสียงล้อเลียนใส่พี่มาร์ค

 

 

 

“กูก็ว่า” พี่แจบอมเสริม

 

 

 

(‘ ’)(, ,)(‘ ‘)(, ,) ไอ้ยูกกับยองแจก้พยักหน้าหงึกๆ ยิ่งทำให้ผมงงว่าปกติพี่เค้าไม่ได้เป็นแบบนี้หรอ? 

 

 

 

“อะไรของพวกมึง - -*”

 

 

 

“ครับ...หึหึ” พี่แจ็คสันกันพี่แจบอมหัวเราะในลำคอพร้อมกัน แบบเหมือนมีความลับอะไรซักอย่าง พอมองหน้าพี่มาร์คในตอนนี้ก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด บึ้งกว่าตอนแรกอีก ทำท่าไม่สนใจกับคำพูดของพวกพี่แจ็คสัน

  

 

 

การพูดคุยเริ่มจะสงบลง เพราะตอนนี้พี่พนักงานผู้หญิงก็ยกพวกเนื้อ ผัก เครื่องเคียงต่างๆมาเพิ่มอีก เห็นพี่เค้าแอบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่เต็มโต๊ะ อ่า.....น่ากินจัง *0*

 

 

 

แต่การกินของผมไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิดครับทุกคน!

 

  

 

= =” ก็พี่มาร์คแม่มเล่นมองหน้าผมบ่อยมาก ตั้งแต่ผมนั่งตรงข้ามกับพี่แก จนตอนนี้กินเนื้อย่างอยู่ ไม่คิดจะพูอะไรซ๊ากคำ แล้วไม่รู้จะมองเหรี้ย!!ไรนักหนา แล้วการที่พี่มันนั่งตรงข้ามกับผมเลยทำให้ผมรู้สึกเกร็งๆ จนกินไม่ค่อยลง คือไม่มีใครเคยบอกไงว่าเวลากินอะอย่ามอง มันเสียมารยาทอะครับ หรือหน้ากูมีไรติดป่าวว่ะ พอเอามือลูบหน้าตัวเอง ก็ไม่มีนี่หว่า

 

 

 

ฮึ่ย!!! อึดอัดโว๊ย.......... ! ไอ้ยูคก็เ_ือกนั่งไกลกู คุยกับพี่แจบอมส่วนแจ็คสันก็คุยอยู่กับยองแจ เห็นคุยไป เต๊าะไป แหม....พวกมึงมีซัมธิงค์กันใช่ไหม? ไม่สนใจกูเลย พวกมึงทิ้งกู!!!!!!!

 

 

 

ตอนนี้ก็มีแค่ผมกับพี่มาร์คนี้แหล่ะ ที่ไม่ได้คุยกับใคร แต่การที่พี่นั่งนิ่งๆแบบนี้มันทำให้ผมอึดอัดอะ ผมเลยชวนพี่มาร์คคุยเพื่อทำลายความเงียบ

 

 

 

“อะ...เอ่ออ พี่มาร์คมีอะไรรึป่าวคับ?” เสียงนี้ก็จะสั่นทำไม เดียวเขาก็รู้หรอกว่ากูกลัว

 

 

 

 

“ป่าวหนิ

.

.

.

.

แค่

.

.

.

ไม่เคยเห็น

.

.

.

.

คนหน้าตาประหลาดขนาดนายมาก่อน”

 

 

 

“ห๊ะ..?คับ ผม หรอ?”  o[]o!! สตั้นสิครับงานนี้  เกิดมาไม่เคยมีใครว่าผมหน้าตาประหลาดเลยนะเว๊ย แล้วอิพี่มาร์คมันเป็นใครกัน!

 

 

 

 

“.......”

 

 

 

 

“........??” กูหน้าตาประหลาดไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าขนาดนั้นเลยหรอว่ะ?

 

 

 

 

“เป็นคนไทยหรอ?” พี่มาร์คถามขึ้นมาทำให้ผมที่กำลังจมดิ่งลงสู่ความคิดของตัวเอง สดุ้งหน่อยๆ             

 

 

 

“ผม?” ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ให้มั่นใจว่าถามผมจริงรึป่าว

 

 

 

 

“คิดว่าถามหมาแถวนี้หรอ ก็คุยกันอยู่2คน = =*” อื้อหือ......นี้หาว่ากูหน้าตาประหลาดไม่พอ มาว่ากูเป็นหมาอีกหรอไอ้นี้

 

 

 

“ครับ เป็น คน ไทย ครับ ” พูดห้วนๆ ชัดถ้อยชัดคำให้พี่มัน บอกให้รู้ว่ากูเริ่มไม่พอใจมึงละ คนเหรี้ยไรพูดกวนตีนได้โล่ = =’’

 

 

 

 

“อืม

.

.

.

ถึงว่า

.

.

.

ทำไมชื่อ

.

.

.

ประหลาด ไม่แพ้หน้าตาเลย” O[!!!]o โม๊ะ!

 

 

 

 

“..........”

 

 

 

 

“..........”

 

 

 

กริบ

 

 

 

คราวนี้เงียบกริบเลยครับ ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดกับพี่มันอีก เดี่ยวได้มีประโยคพิสดารจากไอ้คนหัวแดงตรงหน้าอีก

 

 

 

“แบม.....ไอ้แบม”

 

 

 

ตอนนี้ผมกำลังขนของออกมาจากร้านครับ เพราะเรากำลังแยกย้ายกลับบ้านกัน

 

 

 

“ห๊ะ มีไร” ผมดุ๊กๆหอบสัมพาระวิ่งออกมาจากร้าน

 

 

 

“มึงกลับก่อนเลยนะวันนี้กู ต้องไปเอาจักรยานใหม่ที่บ้านเฮียมันอะ”

 

 

 

“อ่าว......งี้กูก้กลับบ้านคนเดียวดิ ของก็เยอะ” เบะปากกับสภาพถุงพลาสติกพะรุงพะรังหลายถุงในมือให้มันดู

 

 

 

“เออ ไม่ตายหรอก บ้านใกล้แค่เนี่ย ไปนะมึง เจอพรุ่งนี้ อย่าสายล่ะมึง” ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อมันก็หายไปกับเฮียแจ็คและ เฮ้อ.......หนัก!

 

 

 

ส่วนพี่เจบีนี้ต้องรีบกลับไปรับแฟนคนอะครับ เพราะแฟนพี่เค้าพึ่งกลับมาจากปูซานบ้านเกิด เลยให้พี่เจบีไปรับที่สนามบิน ยองแจกับไอ้ยูคบอกว่าแฟนพี่บีน่ารักมาก

  

 

 

ผมว่ากลุ่มของพวกพี่แกก็สนุกดีนะ บ้าๆบอ จากที่ได้คุยกัน พวกพี่แกไม่ถือตัวดีทำให้ผมสนิทด้วยเร็วเพราะปกติถ้าไม่คุยกับผมก่อนผมก้จะไม่คุยด้วยเลย แบบถ้าอยากคุยกับเราเค้าก้คงมาคุยกับเราแล้วไม่จำเป็นที่เราต้องไปคุยก่อนจริงไหม?  แต่ ขอยกเว้นพี่มาร์คคนนึงครับ ผมว่าพี่แกนี้แหละอึดอัดสุด ไม่อยากจะ Said

  

 

 

ตอนที่ผมหมุนตัวกำลังจะกลับบ้านเท่านั้นแหละ ก็เห็นอิพี่มาร์คหัวแดงนี้ยืนมองมาก่อนอยู่แล้ว ยังอยู่อีกหรอ นี้ถ้าไม่ใช่คนนะคิดว่าเสาอะไรซักอย่างนิ่งเวอร์

เออ!!แล้วยังไม่เลิกจ้องหน้ากูอีกหรอ กูรู้กูหล่อไม่ต้องจ้องมากได้ป่ะ กูจะท้องได้และเนี้ย!

 

 

 

“พี่ไม่ชอบใจอะไรผมป่ะ?” หงุดหงิดละนะไม่ชอบอะจะจ้องไรนักหนาว่ะ

 

 

 

“ป่าวหนิ ทำไม?”

 

 

 

“ก็เห็นจ้องหน้าผมนานละ มีไรข้องใจก็พูดมาดิ” อย่างนั้นต้องเคลีย ไม่เคลียแล้วรังแคจะขึ้น โว๊ะ!ใช่เรื่องไหมไอ้แบม- -“

 

 

 

“ก็ไม่มีไรก็แค่.......”

 

 

 

“แค่ไร.....บอกมานะเว๊ย! พี่ด่าผมในใจใช่ป่ะ” พี่มาร์คแม่มด่ากูในใจชัวร์

 

 

 

“ป่าว......แล้ว ...กลับไง?” อ่าว...แต่มึงเปลี่ยนเรื่องคุยเร็วไปป่ะ

 

 

 

“ผม?” ผมชี้นิ้วเข้าหาตังเอง คิดว่ามันคุ้นๆมั้ยคับ

 

 

 

“คิดว่าถามผีข้างหลังนายรึไง = =” ควับ! การกระทำเร็วกว่าความคิดเสมอ ผมหันไปมองข้างหลังทันทีที่พี่มันพูดถึง แล้วถอยหลังครูดจากตรงที่ยืนอยู่จนหลังผมชนพี่มาร์คมัน ตอนนี้กูโกรธเรื่องอะไรอยู่ผมลืมหมดละ ตอนนี้รู้สึกขนลุกแปลกๆ

 

 

 

“พ...พะ...พี่พูดจริงหรอ?”  หันไปถามพี่มัน อีเหี้ยกูอยากจิฮ้องไห้..................

 

 

 

“อะไร?” - -?

 

 

 

“ผะ..ผ...ผีอะ”

 

 

 

“หึหึ ไม่รู้สินะ” ยักไหล่ ให้กับคำตอบของตัวเอง หือคิดว่าหล่อหรอออออ

 

 

 

เออ!หล่อ!!!

 

 

 

“ไม่ต้องหัวเราะเลยตอบมาเลยนะ! พี่แกล้งผมป่ะเนี่ย?”  ทำไงดีว่ะ กูกลับบ้านคนเดียว แล้วถ้ามันตามไปถึงบ้านจะทำไงอ่า ตายแนะเลย มันขอไปอยู่ด้วยทำไงอะ ฮือออออออออ ตอนอยู่ไทยยิ่งชอบดูคนอวดผีอยู่  ม๊า...ป๊า...แบมกลัว TT^TT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-Tbc-

 

 

 

 

-ทอร์คคึ-

ตอนที่สองงงงงงมาเต็มแล้วน้าาาาาาาาา ยาววววมากกกกกก! พี่มาร์คคึเปิดโรงโชว์ตัวแล้วนะ กว่าจะหาที่ให้พระเอกออกมาได้นี้ยากมาก แต่ก็ได้ออกแล้วนะ ถึงพี่มาร์คจะประลาดๆไปนิด ก็ไม่เป็นไรหรอกเนาะ รู้สึกไหมวันนึงฟิคเค้าทำไมนานจัง

มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยมีคนรออ่านด้วย เม้นๆ โหวดๆ ให้เค้าด้วยนะตังเอง เจอกันตอนหน้าอันนยอง~