sewwty&รสหวาน

7.7

เขียนโดย kobkob

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.38 น.

  11 session
  13 วิจารณ์
  17.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) EP:2เรื่องของใบเฟิร์น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
มันคงเป็นเป็นความรักที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้
มันคงเป็นความรักที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที
แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาศ แม้เหมือนว่าฉันต้องพลาดไปกี่สักที แต่ว่าความรักก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้
ที่จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม
เธอคือความสุขของฉัน
ถ้าเธอไม่รับมันให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม หากสุดท้ายเธอไม่เปลี่ยนใจ 
ไม่เป็นไรใจฉันก็ไม่ยอม จะรอให้ฉันหยุดหัวใจคงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน...
 
บนเวทีที่มีป๊อปปี้ที่ร้องเพลงและเล่นกีตาร์ส่วนพอร์ชก็เล่นกีตาร์ส่วนเขื่อนก็ตีกลองทั้งสามเล่นดนตรีบวกกับบรรยากาศที่ร้านเริ่มมีคนทะยอยมาเยอะขึ้นยิ่งทำให้ร้านดูครึกครืน
 
"เป็นไงบ้างเจ้โอเคไหม"ใบเฟิร์นที่เดินมาถามพี่สาวที่มองดูแต่คนที่เล่นดนตรีอยู่บนเวที
 
อ่อ ก็ดี แต่ถ้าเอาพอร์ชกับเขื่อนมาเล่นแล้วใครจะทำงานในครัวส่วนไอ้เขื่อนจะไม่โวยเอาหรอที่ไม่ได้ไปเจอสาวนะ"ฟางที่พูดแล้วส่ายหน้า
 
"ก็ไม่ต้องให้พวกมันมาเล่นก็ได้ เราก็ให้พี่ป๊อปเล่นกีตาร์ร้องเพลงอะคูสติกโรแมนติกดีออก ก็ให้พี่ป๊อปโชว์เดียวก็จบ เรื่องแค่นี้เจ้คิดไม่ได้ไง"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วส่ายหน้ามองพี่สาวก่อนจะเดินออกไป
 
"ใช่สิทำไมแค่นี้คิดไม่บอกว่ะเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วเกาท้ายทอยตัวเองแล้วมองดูคนที่อยู่บนเวทีต่อ
 
"อ้าวน้องแอนนี่ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดี๋ยวล่ะ"ใบเฟิร์นที่เห็นแอนนี่นั่งหงอยอยู่ก็ถาม
 
"อ่อ ก็รอพี่ป๊อปร้องเพลงเสร็จนะค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วยิ้มให้ใบเฟิร์น
 
"หิวไหมเดี๋ยวพี่พาไปกินอะไรในครัว"ใบเฟิร์นที่พูดแอนนี่ที่ยิ้มก่อนทั้งสองจะเข้าไปในครัว
 
"กินไรเดี๋ยวพี่ให้เชฟทำให้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วถามแอนนี่
 
"อะไรก็ได้ค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วยิ้มให้ใบเฟิร์น
 
"งั้นเอาสปาเก็ตตี้เนาะง่ายดี"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเข้าไปในครัวเพื่อสั่งอาหารให้แอนนี่ก่อนจะออกมาพร้อมจานสปาเก็ตตี้
 
"มาแล้ว"ใบเฟิร์นที่พูดแล้ววางจานสปาเก็ตตี้ให้แอนนี่แอนนี่ที่เห็นก็ยิ้มทันที
 
"ขอบคุณค่า"แอนนี่ที่พูดแล้วหยิบจานสปาเกตตี้แล้วกินก่อนจะยิ้ม
 
"อร่อยจังเลยค่ะพี่เฟิร์น"แอนนี่ที่พูดก่อนจะนั่งกินสปาเกตตี้ต่อจนหมด
 
"โฮเห็นตัวเล็กๆแค่นี้เนี้ยกินเก่งไม่เบานะเรา"ใบเฟิร์นเห็นแอนนี่กินจะเกลี้ยงก็พูด
 
"แฮ่ะๆ"แอนนี่ที่หัวเราะแห้งๆให้ใบเฟิร์นก่อนจะเดินคุยกันไปถึงหน้าร้านตอนนี้ก็ดึกมากแล้วคนก็เริ่มทะยอยกลับ
 
"มาแต่ไหนเราเฮียตามหาซะทั่ว"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินมาหาน้องสาว
 
"อ่อ พอดีพี่เฟิร์นพาไปกินข้าวมานะค่ะอิ่มมากเลย"แอนนี่พูดก่อนจะยิ้มให้พี่ชาย
 
"กลับได้แล้วดึกแล้ว วันพรุ่งนี้มีเรียน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลากน้องสาวให้ออกไป
 
"งั้นหนูกลับก่อนนะคะพี่ๆสวัสดีค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วเดินไป
 
"งั้นแล้วเจอกันนะครับ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยิ้มให้ ยิ่งทำให้ฟางใจละลายแทบจะตามออกไปส่ง
 
"เจ้ถ้าจะมองขนาดนั้นนะตามเขาไปเลยไหม"ใบเฟิร์นที่พูดฟางรีบหันมาค้อนใส่น้องสาวก่อนจะเดินเข้าหลังร้านไป
 
"ขอบใจพวกแกมากนะเว้ยที่มาช่วยพี่สาวฉันนะ กลับได้ล่ะ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะหันหลังจะเดินเข้าหลังร้าน
 
"โฮ้ย อีนี่บอกกูมาช่วยแต่ทิ้งกูล่ะ"เขื่อนที่พูดแล้วโวยวาย
 
"เอ่อ ขอบคุณมึงมากค่าคุณเพื่อนเลิฟ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินเข้าไปหาเขื่อน
 
"เฮ้ยแล้วฉันล่ะ ฉันก็ช่วยแกนะไอ้เตี้ย"พอร์ชที่พูดแล้วทำท่าจะงอน
 
"เอ่อขอบคุณ คุณชายทั้งสองกราบแทบเท้าตรงนี้เลยค่า"ใบเฟิร์นที่พูดล้อเลียนก่อนจะเดินเข้าหลังร้านไปพอร์ชที่มองอยู่ก็แอบยิ้มส่วนเขื่อนก็เดินออกจากร้านไปทันที
 
เช้าวันต่อมา
 
"ฮาาา"เสียงของพอร์ชกับเขื่อนที่กำลังหัวเราะกันอยู่
 
"เฮ้ยอย่าหัวเราะเสียงดังได้ไหม คนยิ่งกำลังอารมณ์เสียอยู่"ใบเฟิร์นที่นั่งอยู่ที่โซฟาก็ร้องออกไป
 
"เฮ้ยเป็นไรว่ะเฟิร์น แล้วนี้อะไรเนี้ย"พอร์ชที่เดินมาพร้อมเขื่อนก็พูด
 
"เฮ้อ ก็ไอ้ผู้ชายที่มาจีบฉันดิแกที่เคยเล่าให้ฟังนะ ตื้อจังเลยตื้อมาจนจะสองเดือนแล้วเนี้ย จะเล่าให้ฟังไหมว่ามันทำอะไรนี้ ดอกกุหลาบสีแดงแต่มันหารู้ไหมว่าฉันเกลียดดอกกุหลาบสีแดงเป็นที่สุด"ใบเฟิร์นที่พูดพร้อมชี้ไปที่กุหลาบสีแดง
 
"ก็มันอยากให้แกจำได้ไงว่าเป็นของมัน"เขื่อนที่ให้เหตุผลใบเฟิร์น
 
"หรอนี้ดูคุ๊กกี้ช็อกโกแลตพร้อมสติกเกอร์"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วชิ้ให้พอร์ชดู
 
"แกไม่ชอบของมุ้งมิ้ง"พอร์ชที่มองของแล้วก็พูด
 
"ถูกต้อง และสุดท้ายนี้เลยเสื้อคู่ฉันไปเป็นแฟนมันตอนไหนว่ะถึงทำแบบนี้ น่ารำคาณใช่ไหม น่ารำคาญที่สุด"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วทำหน้ามู่ทู่ทันที
 
"กูว่าไอ้นั้นแม่งซวยชิบหายเลย"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อน
 
"กูว่าไอ้นั้นไม่เกี่ยวหรอก ไอ้นี้สิดีเทลมันเยอะ"เขื่อนที่พูดแล้วส่ายหน้า
 
"เมื่อไรไอ้ผู้ชายมันจะรู้ว่ะว่าเราไม่ได้ชอบมันนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วหน้ามู่ทู่อีก
 
"แล้วมันเป็นคนยังไงว่ะ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์น
 
"ก็ดีอ่ะกลางๆ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วหน้าเจื่อนๆ
 
"กลางๆก็ดีแล้วนิหว่า"เขื่อนที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์น
 
"แต่รสนิยมไงแก รสนิยมไม่ได้"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อน
 
"เชื่อเหอะผู้หญิงเอาแต่ใจกับผู้ชายขี้เอาใจยังไงก็สำเร็จฉันทำมาเยอะล่ะ"เขื่อนที่พูดแล้วยิ้ม
 
"ไม่มีทางฉันไม่เลือกคนที่ขี้เอาใจฉันเว้ย"เฟิร์นที่พูดแล้วลอยหน้าลอยตา
 
"ฉันว่าแกเอาเวลามาถามใจตัวเองนะว่าเมื่อไรแกจะรักมัน กว่าแกจะรู้ว่าคนๆนั้นคือคนที่ใช่มันก็อาจจะสายไปแล้วก็ได้นะ"เขื่อนพูด
 
"เฮ้ยนี้มันชีวิตมึงนิ"พอร์ชที่เห็นเขื่อนพูดก็แขวะ
 
"กูก็ว่างั้นแหละ ว่าแล้วทำไมกูพูดแล้วกูจะร้องไห้"เขื่อนที่พูดแล้วเอามือกุมหน้าพากตัวเอง
 
"เฮ้อ ล้อปมตัวเองก็เป็นนะมึงนั้นไงตลกกลบเกลื่อนอย่าๆๆ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อนที่กำลังเอามือบีบคอตัวเองอยู่
 
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
................................................................................................
มาอัพแล้วน๊าาา ช่วยอ่านกันหน่อย เม้นหน่อย โหวตหน่อยน๊าาาา 
 
ไม่รู้จะถูกใจรึเปล่าแต่ตั้งใจตั้งใจ มาอัพฟิคนี้ก่อนน๊าไม่ค่อยว่างนะ 
 
อ่านเตอะนะพลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา