sewwty&รสหวาน

 

มันคงเป็นเป็นความรักที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้

มันคงเป็นความรักที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที

แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาศ แม้เหมือนว่าฉันต้องพลาดไปกี่สักที แต่ว่าความรักก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้

ที่จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม

เธอคือความสุขของฉัน

ถ้าเธอไม่รับมันให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม หากสุดท้ายเธอไม่เปลี่ยนใจ 

ไม่เป็นไรใจฉันก็ไม่ยอม จะรอให้ฉันหยุดหัวใจคงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน...

 

บนเวทีที่มีป๊อปปี้ที่ร้องเพลงและเล่นกีตาร์ส่วนพอร์ชก็เล่นกีตาร์ส่วนเขื่อนก็ตีกลองทั้งสามเล่นดนตรีบวกกับบรรยากาศที่ร้านเริ่มมีคนทะยอยมาเยอะขึ้นยิ่งทำให้ร้านดูครึกครืน

 

"เป็นไงบ้างเจ้โอเคไหม"ใบเฟิร์นที่เดินมาถามพี่สาวที่มองดูแต่คนที่เล่นดนตรีอยู่บนเวที

 

อ่อ ก็ดี แต่ถ้าเอาพอร์ชกับเขื่อนมาเล่นแล้วใครจะทำงานในครัวส่วนไอ้เขื่อนจะไม่โวยเอาหรอที่ไม่ได้ไปเจอสาวนะ"ฟางที่พูดแล้วส่ายหน้า

 

"ก็ไม่ต้องให้พวกมันมาเล่นก็ได้ เราก็ให้พี่ป๊อปเล่นกีตาร์ร้องเพลงอะคูสติกโรแมนติกดีออก ก็ให้พี่ป๊อปโชว์เดียวก็จบ เรื่องแค่นี้เจ้คิดไม่ได้ไง"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วส่ายหน้ามองพี่สาวก่อนจะเดินออกไป

 

"ใช่สิทำไมแค่นี้คิดไม่บอกว่ะเนี้ย"ฟางที่พูดแล้วเกาท้ายทอยตัวเองแล้วมองดูคนที่อยู่บนเวทีต่อ

 

"อ้าวน้องแอนนี่ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดี๋ยวล่ะ"ใบเฟิร์นที่เห็นแอนนี่นั่งหงอยอยู่ก็ถาม

 

"อ่อ ก็รอพี่ป๊อปร้องเพลงเสร็จนะค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วยิ้มให้ใบเฟิร์น

 

"หิวไหมเดี๋ยวพี่พาไปกินอะไรในครัว"ใบเฟิร์นที่พูดแอนนี่ที่ยิ้มก่อนทั้งสองจะเข้าไปในครัว

 

"กินไรเดี๋ยวพี่ให้เชฟทำให้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วถามแอนนี่

 

"อะไรก็ได้ค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วยิ้มให้ใบเฟิร์น

 

"งั้นเอาสปาเก็ตตี้เนาะง่ายดี"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเข้าไปในครัวเพื่อสั่งอาหารให้แอนนี่ก่อนจะออกมาพร้อมจานสปาเก็ตตี้

 

"มาแล้ว"ใบเฟิร์นที่พูดแล้ววางจานสปาเก็ตตี้ให้แอนนี่แอนนี่ที่เห็นก็ยิ้มทันที

 

"ขอบคุณค่า"แอนนี่ที่พูดแล้วหยิบจานสปาเกตตี้แล้วกินก่อนจะยิ้ม

 

"อร่อยจังเลยค่ะพี่เฟิร์น"แอนนี่ที่พูดก่อนจะนั่งกินสปาเกตตี้ต่อจนหมด

 

"โฮเห็นตัวเล็กๆแค่นี้เนี้ยกินเก่งไม่เบานะเรา"ใบเฟิร์นเห็นแอนนี่กินจะเกลี้ยงก็พูด

 

"แฮ่ะๆ"แอนนี่ที่หัวเราะแห้งๆให้ใบเฟิร์นก่อนจะเดินคุยกันไปถึงหน้าร้านตอนนี้ก็ดึกมากแล้วคนก็เริ่มทะยอยกลับ

 

"มาแต่ไหนเราเฮียตามหาซะทั่ว"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินมาหาน้องสาว

 

"อ่อ พอดีพี่เฟิร์นพาไปกินข้าวมานะค่ะอิ่มมากเลย"แอนนี่พูดก่อนจะยิ้มให้พี่ชาย

 

"กลับได้แล้วดึกแล้ว วันพรุ่งนี้มีเรียน"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วลากน้องสาวให้ออกไป

 

"งั้นหนูกลับก่อนนะคะพี่ๆสวัสดีค่ะ"แอนนี่ที่พูดแล้วเดินไป

 

"งั้นแล้วเจอกันนะครับ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วยิ้มให้ ยิ่งทำให้ฟางใจละลายแทบจะตามออกไปส่ง

 

"เจ้ถ้าจะมองขนาดนั้นนะตามเขาไปเลยไหม"ใบเฟิร์นที่พูดฟางรีบหันมาค้อนใส่น้องสาวก่อนจะเดินเข้าหลังร้านไป

 

"ขอบใจพวกแกมากนะเว้ยที่มาช่วยพี่สาวฉันนะ กลับได้ล่ะ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะหันหลังจะเดินเข้าหลังร้าน

 

"โฮ้ย อีนี่บอกกูมาช่วยแต่ทิ้งกูล่ะ"เขื่อนที่พูดแล้วโวยวาย

 

"เอ่อ ขอบคุณมึงมากค่าคุณเพื่อนเลิฟ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินเข้าไปหาเขื่อน

 

"เฮ้ยแล้วฉันล่ะ ฉันก็ช่วยแกนะไอ้เตี้ย"พอร์ชที่พูดแล้วทำท่าจะงอน

 

"เอ่อขอบคุณ คุณชายทั้งสองกราบแทบเท้าตรงนี้เลยค่า"ใบเฟิร์นที่พูดล้อเลียนก่อนจะเดินเข้าหลังร้านไปพอร์ชที่มองอยู่ก็แอบยิ้มส่วนเขื่อนก็เดินออกจากร้านไปทันที

 

เช้าวันต่อมา

 

"ฮาาา"เสียงของพอร์ชกับเขื่อนที่กำลังหัวเราะกันอยู่

 

"เฮ้ยอย่าหัวเราะเสียงดังได้ไหม คนยิ่งกำลังอารมณ์เสียอยู่"ใบเฟิร์นที่นั่งอยู่ที่โซฟาก็ร้องออกไป

 

"เฮ้ยเป็นไรว่ะเฟิร์น แล้วนี้อะไรเนี้ย"พอร์ชที่เดินมาพร้อมเขื่อนก็พูด

 

"เฮ้อ ก็ไอ้ผู้ชายที่มาจีบฉันดิแกที่เคยเล่าให้ฟังนะ ตื้อจังเลยตื้อมาจนจะสองเดือนแล้วเนี้ย จะเล่าให้ฟังไหมว่ามันทำอะไรนี้ ดอกกุหลาบสีแดงแต่มันหารู้ไหมว่าฉันเกลียดดอกกุหลาบสีแดงเป็นที่สุด"ใบเฟิร์นที่พูดพร้อมชี้ไปที่กุหลาบสีแดง

 

"ก็มันอยากให้แกจำได้ไงว่าเป็นของมัน"เขื่อนที่ให้เหตุผลใบเฟิร์น

 

"หรอนี้ดูคุ๊กกี้ช็อกโกแลตพร้อมสติกเกอร์"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วชิ้ให้พอร์ชดู

 

"แกไม่ชอบของมุ้งมิ้ง"พอร์ชที่มองของแล้วก็พูด

 

"ถูกต้อง และสุดท้ายนี้เลยเสื้อคู่ฉันไปเป็นแฟนมันตอนไหนว่ะถึงทำแบบนี้ น่ารำคาณใช่ไหม น่ารำคาญที่สุด"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วทำหน้ามู่ทู่ทันที

 

"กูว่าไอ้นั้นแม่งซวยชิบหายเลย"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อน

 

"กูว่าไอ้นั้นไม่เกี่ยวหรอก ไอ้นี้สิดีเทลมันเยอะ"เขื่อนที่พูดแล้วส่ายหน้า

 

"เมื่อไรไอ้ผู้ชายมันจะรู้ว่ะว่าเราไม่ได้ชอบมันนะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วหน้ามู่ทู่อีก

 

"แล้วมันเป็นคนยังไงว่ะ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์น

 

"ก็ดีอ่ะกลางๆ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วหน้าเจื่อนๆ

 

"กลางๆก็ดีแล้วนิหว่า"เขื่อนที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์น

 

"แต่รสนิยมไงแก รสนิยมไม่ได้"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อน

 

"เชื่อเหอะผู้หญิงเอาแต่ใจกับผู้ชายขี้เอาใจยังไงก็สำเร็จฉันทำมาเยอะล่ะ"เขื่อนที่พูดแล้วยิ้ม

 

"ไม่มีทางฉันไม่เลือกคนที่ขี้เอาใจฉันเว้ย"เฟิร์นที่พูดแล้วลอยหน้าลอยตา

 

"ฉันว่าแกเอาเวลามาถามใจตัวเองนะว่าเมื่อไรแกจะรักมัน กว่าแกจะรู้ว่าคนๆนั้นคือคนที่ใช่มันก็อาจจะสายไปแล้วก็ได้นะ"เขื่อนพูด

 

"เฮ้ยนี้มันชีวิตมึงนิ"พอร์ชที่เห็นเขื่อนพูดก็แขวะ

 

"กูก็ว่างั้นแหละ ว่าแล้วทำไมกูพูดแล้วกูจะร้องไห้"เขื่อนที่พูดแล้วเอามือกุมหน้าพากตัวเอง

 

"เฮ้อ ล้อปมตัวเองก็เป็นนะมึงนั้นไงตลกกลบเกลื่อนอย่าๆๆ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเขื่อนที่กำลังเอามือบีบคอตัวเองอยู่

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

................................................................................................

มาอัพแล้วน๊าาา ช่วยอ่านกันหน่อย เม้นหน่อย โหวตหน่อยน๊าาาา 

 

ไม่รู้จะถูกใจรึเปล่าแต่ตั้งใจตั้งใจ มาอัพฟิคนี้ก่อนน๊าไม่ค่อยว่างนะ 

 

อ่านเตอะนะพลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส